Το bdsm ως επικοινωνιακη κραυγη της αναγκης του σχετιζεσθαι

Αγαπητε @cadpmpc, ενας καλος τροπος κατανοησης του τιτλου ενος κειμενου, που ως τιτλος ειναι απο τη φυση του περιοριστικος, ειναι να διαβαζεις το κειμενο που ακολουθει.

 

Αγαπητε @tithon, αν αξια σου στη ζωη ειναι η "λειτουργικοτητα" τοτε ο δρομος του επιχειρηματος σου σε οδηγει λογικα και αναποφευκτα να θαυμαζεις και ολους τους κοινωνικα "λειτουργικους" δικτατορες της ιστοριας.

 

προσδιορίζει κανείς τον εαυτόν του σε σχέση και αναφορά με το περιβάλλον του. με φυσικό, αντί μεταφυσικό τρόπο.
μιας και επιχειρήτε να το προσεγγίσετε επισκοπικά, ο θερβάντες μας έχει έγκαιρα και γλαφυρά περιγράψει οτι όποιος επιχειρεί να αντιμετωπίσει φαντάσματα -με δεδομένο οτι κατατρύχεται από φαντάσματα και δαίμονες, κι έχει αναφορά και μέτρο τον εαυτόν του- το κάνει με άτεγκτο σχεδιασμό, τυφλά, για να αποφύγει να αντιμετωπίσει στο πεδίο, γιατί νοιώθει ήδη πλήρως ανεπαρκής και οριστικά ηττημένος. νοιώθει. είναι, δεν είναι. αλλά νομίζω πως καμμιά πάλη δεν γίνεται εσωτερικά, μόνον παρωδία.

@-Volt-
η αυτάρκεια, το ιδεολόγημα που επικαλείστε, είναι κατ' εξοχήν αναχωρητικό. η αποθέωση της περίκλειστης άμυνας. ο σολιπσιστικός ατομισμός, αγχώδες ματριξ, ή ο θάνατος. η επιθετικότερη εσωστρέφεια. επιθετικότερη ως προς το υποκείμενο. για ντροπές κλπ δεν γνωρίζω, αποφύγατε να προσδιορίσετε.

 

Αυτό που εκλαμβάνω και μπορώ να αναγνωρίσω σαν τρίτος, με το όποιο περιθώριο λάθους είναι το εξής :

Η αντιπαράθεση μοναξιάς και βδσμ νομίζω ότι σκιαγραφεί αρκετά καλά την κατάσταση. Και τα δύο είναι ζωή. Η αντιδιαστολή δεν βοηθά, παρά αποκρύπτει το πρόβλημα. Ο λόγος απλός. Το βδσμ δεν μπορεί να λειτουργήσει ως πανάκεια. Όπως και οτιδήποτε άλλο. Λογική λοιπόν και η σταδιακή εξασθένιση του αντίκτυπου από τη χρήση του. Αλλού είναι το πρόβλημα.
Για να εμφανιστεί όμως αυτό και να υπάρξει δυνατότητα ουσιαστικής διαχείρισης, χρειάζεται μία αποστασιοποίηση από τη χρήση της δικλείδας ασφαλείας που έχει τεθεί. Στην παρούσα, η ταύτιση της ζωής με το βδσμ. Όσο αυτή τίθεται σε λειτουργία, τόσο διαιωνίζεται κι ένας φαύλος κύκλος. Το τι συμβαίνει δε με πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζεται όταν πρέπει, αν και γνωστό θα το ξαναπώ. Επανέρχεται με δόντια.

 

Έλα ντε. Κι εγώ έχω τέτοια απορία.

Αν δεν κοιτά κανείς και μέσα του πώς στην ευχή θα δουλέψει πάνω στον εαυτό του;

Βέβαια αυτό νομίζω το κάνουν όλοι αυθόρμητα, είτε λίγο είτε πολύ και είτε το παραδέχονται είτε όχι. Εννοώ να κοιτούν μέσα τους.

Άσχετα αν και η εξωτερική παρατήρηση κι αλληλεπίδραση είναι επίσης απαραίτητα και γεννιούνται επίσης αυθόρμητα.

 

Μήπως δεν πρόκειται για αυτό που εκλαμβάνετε ως "BDSM εαυτός" σας, αλλά απλώς για τον εαυτό σας που κάτω από κάποιες πρόσκαρες συνθήκες, πχ. μοναξιάς,
απλά εκφράζεται και με αυτόν τον τρόπο στην προσωρινή αγωνία του να κάνει ηχηρά αισθητή την παρουσία του και την ανάγκη του για συντροφιά;

Που αν ισχύει, στην πραγματικότητα είναι κάτι διαφορετικό από, φερ' ειπείν, να αποζητά τα ίδια πράγματα ανεξαρτήτως συνθηκών;

 

στην δυσλειτουργικότητα δεν βασίζομαι καθόλου. με τα άλματα και τα εισαγωγικά είμαι εξαιρετικά επιφυλακτικός. με την ηθικολογία περισσότερο.
επανέρχομαι τονίζων: το βδσμ αφορά σε σχέσεις. οι φαντασιακές κραυγές είναι μονήρεις. δεν υπάρχει συσχέτιση.
δεν αποκλείεται η υποκατάσταση, αλλά η εισαγωγή του νήματος αποκλείει αυτήν την εκδοχή, αφού στη σχέση αποδυναμώνεται ή απουσιάζει το υποκαθιστούμενο.

 

Το να αναφερθώ επιγραμματικά δε σημαίνει πως αποφεύγω να απαντήσω. Ωραίες λέξεις χρησιμοποιείτε, σας ζηλεύω. Ομολογώ πως δε μπορώ να σας συναγωνιστώ. Νομίζω μάλιστα πως θα πρέπει να μελετήσω κάποιο λεξικό προτού σας απαντήσω. Να είστε καλά.

 

τα πράγματα τείνουν να φθείνουν αν τα αφήσει κανείς στην τύχη τους. υπο την πίεση και την κούραση της καθημερινότητας αυτή είναι και η γενικότερη τάση. πρέπει να βάζεις input συνέχεια. δεν κρατιέται από μόνο του. εκτός αν υπάρχει λόγος και άλλες ανάγκες οπου για κάποιο διαστημα μπορεί να μπει η χαρντκορίλα on hold.

αν τελικά αυτό θέλεις, γιατί δεν είμαι σίγουρος αν κατάλαβα καλά τι γίνεται όταν βανιλιάζει η φάση. είσαι οκ εσύ? η μετά απο λίγο καιρό αρχίζουν να σου φταίνε όλα?

 

Να σε ρωτήσω κάτι; Γιατί κάθεσαι και σπας το κεφάλι σου; Αφού σου βγαίνει απο dark chocolate white vanilla καλως σου βγαινει. Την άδεια μας θα παρεις; Και εν πάση περιπτώσει, δεν μας αφορά το τι κάνεις στο κρεβάτι σου, ούτε είμαστε εμεις οι ψυχολόγοι σου. Χωρίς παρεξήγηση.

 

Ευχαριστω @lizard_ για την ειλικρινη και καλοπροαιρετη διαθεση για συζητηση που δυστυχως δεν ειναι παντα δεδομενη...

Αυτο που με απασχολει δεν ειναι τοσο η βανιλοποιηση της σχεσης αυτη καθεαυτη. Εχω ζησει εκστατικες στιγμες χαρντκοριλας και εχω ζησει και εκστατικες στιγμες πιασμενοι χερακι χερακι να κοιταμε το ηλιοβασιλεμα, οποτε δεν ψαχνω απαραιτητα την επιστροφη σε καποια γη μπιντιεσεμικης επαγγελιας... Ετσι και αλλιως επειδη μου αρεσουν οι "κοντρα ρολοι" οταν το κανονικο πλαισιο στη σχεση ειναι το μπιντιεσεμικο ο διαβολακος μεσα μου μπορει να δει ως περβ το βανιλα μονο και μονο επειδη σπαει την μπιντιεσεμικη κανονικοτητα...

Αυτο που με απαχολει ειναι τα υπαρξιακα ερωτηματα "γιατι αυτος ο διπολισμος?" και "τι ειμαι πραγματικα εγω?" και τα θετω δημοσια για την περιπτωση που υπαρχει και καποιος αλλος που εχει παρομοιους προβληματισμους η για την περιπτωση που καποιος θελει ειλικρινα και ανθρωπινα να συμμετεχει στη συζητηση.

 

διατυπώθηκε ήδη, από άλλους οτι δεν πρόκειται περί διπόλου, κι από άλλους οτι κι αυτοί το παθαίνουν αλλά δεν τους κακοφαίνεται.

πείτε μας τι θέλετε να διαβάσετε να σας το γράψει κάποιος, για να μην σας κακοφαίνεται.