Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Σκέφτομαι την πρώτη μέρα που σε είδα άπο κοντά (την πίστη μου έβγαλες μέχρι ν πεις το ναι κι εντέλει ευτυχώς που με συνόδευσες εκεί που πήγαμε  )
Από την πρώτη στιγμή ήθελα να είμαι δίπλα σου, να σε ακουμπώ, να είμαι σχεδόν πάνω σου, μέσα σου ει δυνατόν....
Τίποτα δεν έχει αλλάξει, έτσι νιώθω κι όμως είναι ψέμα, άλλαξαν πολλά στην πορεία.
Πλέον έχω γνωρίσει και το μέσα σου, έχω μάθει τον άνθρωπο πίσω από τα μάτια που ερωτεύτηκα ,τον αγάπησα και τον αγαπώ και θα τον αγαπώ για όσα μου δίνει.
Ο παρελθοντικος χρόνος με τρομάζει μάτια μου, το ομολογώ.
Σκέφτομαι, μακάρι να μην έρθει ποτέ...
Θα δούμε...

 

Its just sex

 

noted  

 

Περιμένω με ανυπομονησία ένα Introduce yourself από την dina, με ή με δίχως αστερίσκους, και ας είναι περιττές οι συστάσεις. Το υπόγειό της με τους κατοίκους του έχει μπει στη φορουμική μυθολογία... <3

 

Δεν καταλαβαινω ειλικρινα, ποια αναγκη μας καλυπτουμε οταν ειρωνευομαστε και χλευαζουμε μια αποψη ή βιωμα....?
Μπορει αυτος που γραφει να περιγραφει παρολες ... ε και?
γιατι στεκομαστε σε αυτο?
γιατι δεν προσπερναμε?

 

Γιατί τραβάμε μεγάλο ζόρι προφανώς με το διαφορετικό.
Γιατί δεν έχουμε μάθει να συζητάμε.
Γιατί θέλουμε να φαινόμαστε πολύ έξυπνοι.
Γιατί το χιούμορ έχει καταντήσει να είναι ότι πιο προσβλητικό.
Γιατί κουβαλάμε ένα κάρο απωθημένα.
Γιατί....γιατί...
Θέλεις κι άλλα?  

 

και οταν αυτο που κανουμε εμεις , μας το πετανε στα μουτρα μας με ακριβως τον ιδιο τροπο (εστω ετεροχρονισμενα ) γιατι δεν λαμβανουμε το μηνυμα - μαθημα?

 

Γιατί δεν θέλουμε να το καταλάβουμε.
Θέλουμε να κάνουμε συνεχώς τα ίδια λάθη.
Είναι εθιστικό αυτό.
Συνδέεται με την χαμηλή αυτοεκτίμηση, συνήθως έτσι πάει.
Το μήνυμα καμιά φορά, θέλει πολλές ζωές να εμπεδωθεί.
Μην σε παραξενεύει, έτσι ήταν, έτσι είναι κι έτσι θα ναι...

 

τι να πω....

 

Deal!  

 

ότι βαρέθηκα το γύρω γύρω όλοι