Το πρώτο καταγεγραμμένο Bdsm & Cross-Dressing απο την αρχαιότητα

Μάλλον έχω χάσει την αίσθηση του humor μου πλέον... Δε μπορώ να βρω το αστείο του νήματος. Χάθηκε στο δάσος ψάχνοντας να βρει όργια.

 

Για πιο έντονη βδσμική πινελιά, συστήνω ανεπιφύλακτα [αναφορά στο] Hell's Kitchen, του οποίου έτυχε να δω χθες session, παρντόν, επεισόδιο: πειθαρχία, κυριαρχία και υποταγή (βροχή έπεφταν τα "μαλιστα"), tasks, δημόσια και μη ταπείνωση, knife play, fire play, παιχνίδι με στολές, forced stuffing (οκ, σε καλαμάρια, αλλά ζήτησε κανείς την συναίνεσή τους; ).
Όποιος αναγνώρισε και άλλα στοιχεία ας τα παραθέσει, σίγουρα μου ξέφυγαν διάφορα  

 

 
H Kαλυψούλα ήταν σίγουρα Αφέντρα, αυτό προκύπτει από τα συνοδά στοιχεία και μόνο με την θεϊκή παρέμβαση άλλαξε γνώμη για τον Οδυσσέα, όσο κι αν χτυπιόταν το χρυσούλι της. Εδώ, δεν φοράει φουστανάκια, αλλά δεν αποκλείω τίποτα, με δεδομένη την επιρροή της Καλυψούς   που ήτο μανιπουλατόρισσα ολκής και Νύμφη, άρα είχε και εκ φύσεως περισσότερες ικανότητες και δυνατότητες από τις κοινές θνητές. Όσο για τον αν ο Οδυσσέας ήθελε να γυρίσει στην Πηνελόπη, παίζεται, εγώ λέω πως ήθελε να γυρίσει στο νησί, (ο Τηλέμαχος, εγώ κι ο Άργος, τύπου, η μάνα σου, εγώ κι εσύ... ) γιατί είναι ξεροκέφαλοι οι νησιώτες, θένε το δικό τους πάντα. Συν το Εγώ του Όντι, ο οποίος ήθελε να δρέψει και τους καρπούς των κόπων του, συν τα χρόνια που άρχισαν να βαραίνουν στους ώμους του (και όχι μόνο), ήταν και μικιό το νησί της Καλυψούς   , ήθελε ο ήρως να φύγει, δεν τον αδικώ.

Καντ, η Ιόλη ήτο η αφορμή, γιατί δεν τον ήθελε, αλλά μήπως είχε και τ΄απωθημένα του από πριν ο Χέρκουλις? Διότι μια πετριά, όσο να πεις, την είχε... 
Μήπως η Ομφάλη έπαιξε τον ρόλο της ως Αφέντρα του πολλά βαρύ, του μάγκα, του καραμπουζουκλή, του τεκνοκτόνου και τον έκανε γατάκι? Μπορεί να ήτο εξιλεωτικό το ότι τον έντυνε με γυναικεία ρούχα και τον έβαζε να κάνει τις δουλειές του σπιτιού? 

 

Αυτή η εξιλέωση σε ιστορίες, μύθους και δράματα υποκρύπτει ένα σωρό παραφιλίες, γάμησέ τα κι άφησέ τα, οι μισοί, είχαν πάρει τους άλλους μισούς, αιμομιξίες, πατροκτονίες, μητροκτονίες, δηλητήρια, φόνοι, δούλεμα στους θεούς, κατάρες, μεταμορφώσεις, ακρωτηριασμοί, εξορίες, αιώνιες καταδίκες κι ένα σωρό άλλα, χαμούλης μιλάμε! Και θα τους πείραζε μια φούστα? Αφού κι αυτοί φούστες φορούσαν, μόνο που ήταν πιο αντρουά κι αυτό ως προς το είδος και την λειτουργικότητα, παντελόνια δεν είχε αφού. Εδώ κοτζαμάν θεοί ήταν ανδρόγυνοι -όπως ο ανατολιτικοφερμένος Διόνυσος, ζωή και Άδης, φως και σκότος,-, εμείς στεκόμαστε στο γυναικείο φουστανάκι? 

Στην Ανατολή, το σερνικοθήλυκο έπαιζε γερά, από καταβολής κόσμου, βλέπεις φωτό και δεν ξέρεις ποιος είναι ο άνδρας και ποια η γυναίκα. Και αυτό, ήταν οκ, καθώς έπρεπε να υπάρχει εξισορρόπηση της αρσενικής με την θηλυκή ενέργεια, το γιν με το γιανγκ κατ΄άλλους. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, ο ίδιος ο Θεός, το Απόλυτο (Βράχμαν) είναι χωρίς φύλο, άφυλο, ή και με τα δύο φύλα, ταυτόχρονα ή εναλλάξ.

 
Ardhanārīśvara (ο Θεός που είναι μισός γυναίκα)

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, πως ο διαχωρισμός, από την ενδυμασία, μέχρι την συμπεριφορά ήταν κομματάκι δύσκολος, άσχετα αν μιλάμε για ιστορικά ανδροκρατούμενες κοινωνίες.
Η θεολογία και τα θεοκρατικά κράτη, τα έχουν αυτά τα μισογυνικά.


Και αν θέλουμε να το πάμε και ακόμη παραπέρα, σοβαρεύοντας λιγάκι, (τόσο δα):

 

Μπρούτζινο άγαλμα Έλληνα ηθοποιού. Φοράει ανδρική κωνική κάπα, αλλά γυναικεία ενδύματα, ακολουθώντας το Ελληνικό έθιμο των ανδρών που έπαιζαν τους ρόλους των γυναικών. 150-100 π.Χ.

Αυτό όμως δεν γινόταν με κάποιον ηθοποιό επιλεγμένο να παίζει τον συγκεκριμένο γυναικείο ρόλο.
Φορούσαν μάσκες, απλά οι γυναικείες είχαν πιο θηλυκά χαρακτηριστικά και οι ίδιοι ηθοποιοί, έπαιζαν και ανδρικούς και γυναικείους ρόλους. Δεν μειωνόταν το κύρος του ως ηθοποιού, ούτε τυποποιούταν σε ρόλους γυναικών, καθώς δεν υπήρχε κάποια υποτίμηση σε όλο αυτό.
Οι Βάκχες βέβαια, το πάνε λίγο πιο βαθιά το θέμα, με το status quo, τι το ενισχύει και τι το διαταράσσει και οι στερεοτυπικούρες της εποχής δεν εμπόδισαν τον Ευρυπίδη να θίξει μερικά θεματάκια, κάπως σοφιστικά, στη Δύση της Αθηναϊκής δημοκρατίας και της Τραγωδίας επίσης.
Οι μαινάδες ήταν παρούσες, ήταν το θηλυκό στοιχείο που συνόδευε τον Διόνυσο, αλλά και αυτό που επιβάλλεται στον Πενθέα από τον θεό που τον πείθει να μεταμφιεστεί σε Μαινάδα, με τα στολίδια και τα μπουκλάκια του, κουκλάκι ζωντανό, για να κατασκοπεύσει τις Θηβαίες στον Κιθαιρώνα και όταν φτάνει στο βουνό, οι Μαινάδες -που ούτε να δουν άνδρα στα μάτια τους- και πρώτη η μητέρα του η Αγαύη, μαζί με την Ινώ τον διαμελίζουν, περνώντας τον για λιοντάρι, που δεν υπήρχε στον Κιθαιρώνα. Τυχαίο? Δε νομίζω...
Κατάληξη? Και κροσσάκι και τρελός και διαμελισμένος, άτυχο παιδί, τι να πεις!
 
Ίσως να έφταιγε που ήταν σύμβολο της Τάξης και Ηθικής της εποχής του. Από τη μάνα του το βρήκε...
Ας πρόσεχε εδώ που τα λέμε κι αυτός με ποιον τα έβαζε, ο Διόνυσος ήθελε να τον ξεφτιλίσει χωρίς εξιλέωση.

Anyway...

Και για να πάμε και σε κάτι πιο σύγχρονο, όχι απαραίτητα πιο κατανοητό, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας, το θέμα μας είναι να αβαντάρουμε το θέμα μας:

''Πάντα πίστευα πως η «θηλυκοποίηση» είναι μια ανάγκη του άντρα για να μην είναι ο φαλλοκράτης που ξέρουμε. Κι όταν λέω «θηλυκοποίηση» δεν εννοώ «θηλυπρέπεια» αλλά μια κατάσταση εν δυνάμει, ένα «γίγνεσθαι-άνδρας», εάν υποτεθεί ότι κανείς δεν είναι αυτό που είναι αλλά αυτό που γίνεται.''
Mα δεν τα λέει υπέροχα ο Βέλτσος?  


Μια εμμονή λοιπόν, είναι η θηλυκοποίηση των ανδρών, αυτή όμως η εμμονή, δεν είναι αθώα, γιατί κανείς δεν βλέπω ανίστοιχα να αντιδρά στην αρσενικοποίηση των γυναικών, οπότε μήπως το τρολλάρισμα δεν είναι εντελώς στο ντούκου, αλλά αντανακλά τους σεξιστικούς φόβους των ανδρών για το φύλο τους?
Μήπως σάς προκαλεί ρε αγόρια αποστροφή ή φρίκη η θηλυκή σας πλευρά? Γιατί σε κάποιους εξ΄υμών, προκαλεί ηδονή. Και μπορεί οι διονυσιακές τελετές, τα όργια, η θηλυκοποίηση να συμβολίζουν την προσπάθεια της ανθρώπινης ψυχής να ενοποιηθεί και όχι να απεμπολήσει την μία ή την άλλη της πλευρά, ανεξάρτητα με το ποια είναι αυτή που επικρατεί.
Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει ρήγμα στην έκφραση του άλλου φύλου στον άνθρωπο, είτε μιλάμε για φούστα-μπλούζα, είτε για ευγένεια, είτε για δύναμη, είτε για οποιοδήποτε φυλετικά στερεοτυπικό χαρακτηριστικό. Αν η σεξουαλικότητα όντως ενοποιεί την ανθρώπινη ψυχή, τότε μπορεί μία γυναίκα να πάρει το strap-on κι ένας άνδρας να φορέσει στρινγκ, χωρίς να απειλείται το φύλο του, βιώνοντας απλά το απόλυτο, ενώνοντας όλα τα ενυπάρχοντα στοιχεία.
Αν δεν βγει εκεί, θα βγει κάπου αλλού, δεν θέλετε να σάς πω που, πιστέψτε με, ό,τι και να βάλετε με το νου σας μπορεί να ισχύει.

Αλλά αν είναι να σπαράσσεται η ψυχή από τον εαυτό της, τότε ας αφήσουμε το crossdressing και άλλες λεπτές ισορροπίες στην άκρη, μην κάνουμε και καμιά ζημιά με τις τρολλιές μας.

Για την Τάντρα και το Απόλυτο, την εξισορρόπηση του αρσενικού με το θυληκό, προτείνω να μιλήσουμε άλλη φορά, σε ένα άλλο νήμα ίσως, τώρα θα μπερδευτούμε χειρότερα! 

 

Την εχεις χάσει την αίσθηση του χιούμορ εάν δεν βλέπεις το φουστανάκι. Ξεκάθαρο. Απο οτι καταλαβαίνω υπάρχουν αρκετά μέλη που θα ήθελαν να τοποθετηθούν δημόσια επι του θέματος αλλα δεν θέλουν να χαλάσουν το «παρεάκι» μα τι εννοούν; Μπορείς όμως ελεύθερα να γελάς με αυτά που γράφουν μονο οι φίλοι σου
#myfriendswillshowyou#bullyingInCommunity

 

Όμορφη τοποθέτηση.

 

/me χαμογελά συγκαταβατικά  

 

Έτσι ακριβώς. Αυτό εξηγεί πολλά δε, γιατί ήταν ο Οδυσσέας που πήγε και τον ξετρύπωσε. Ιστορία μου αμαρτία μου...

 

  Let’s share, You’ll take the grenade, I’ll take the pin

 

 

βροχή έπεφταν τα μάλιστα

 

Δεν μου φαίνεσθε χαρούμενος, γιατί;

 

/me ξαναχαμογελώ με συγκατάβαση