Η τέχνη του διαλόγου

Φυσικά και πληροφορεί.
Συχνά πολύ περισσότερο από το λεκτικό μήνυμα (αν υπάρξει).

 

Αυτό όμως, όπως πολύ καλά ώφειλες να ξέρεις (εχμ) μη τα σπάσω όλα(!), λέγεται μήνυμα...  

 

χαχα..θέλω να πιστεύω πως ναι. 
Πως έχει υπάρξει μετάδοση αν δεν υπάρχει η λήψη? Αν δεν γίνει έστω επιμέρους αντιληπτή πως αναγνωρίζεται η ύπαρξή της.. στο πλαίσιο του "διαλέγεσθαι"?

 

Γνωρίζω  
Είπα να μη βάλω πολλές άγνωστες λέξεις όμως!
Εδώ με τα βασικά και...

 

Χμ... Στο πρώτο ερώτημα θα αποπειραθω να κάνω μια αναλογία με την αναπάντητη κλήση  
Στο δεύτερο, με το θόρυβο.

 

@margarita_nikolayevna

Εύγε μετά πολλών επαίνων...

 

Να διαχωρίσουμε το διάλογο από την επικοινωνία; Η επικοινωνία δεν χρειάζεται απαραίτητα λέξεις, η επικοινωνία μπορεί να γίνει και με άλλους τρόπους.

Ο διάλογος δεν είναι παρά η λεκτική ανταλλαγή απόψεων που έχει σκοπό να ξεκαθαρίσει τη θέση των συμμετασχόντων σε ένα ή περισσότερα ζητήματα, να γίνει κατανοητή στα μέρη ποια είναι η θέση του άλλου και ει δυνατόν την επιβολής κάποιας ή κάποιων θέσεων μέσω ανταλλαγής επιχειρημάτων. Ωστόσο οι λέξεις από μόνες τους δεν αρκούν, υπάρχουν και άλλα πράγματα που επικοινωνούνται ηθελημένα ή αθέλητα κατά τη διάρκεια του διαλόγου τα οποία συνήθως είναι μέρος του context και δεν γίνονται πάντα αντιληπτά.

Ο τόνος, το βλέμμα, η στάση του σώματος. Δεν είμαστε όλοι γεννημένοι poker players ή διπλωμάτες που έχουν τρομερό αυτοέλεγχο στο τι λέει το σώμα και τι μεταδίδει και πως το μεταδίδει το στόμα.

Context matters και το context περιλαμβάνει και τον κόσμο όπως τον αντιλαμβάνεται το κάθε μέρος του διαλόγου γι αυτό μπορεί με τις ίδιες λέξεις ο καθένας να καταλάβει διαφορετικά πράγματα.

Θα θέσω ένα παράδειγμα: Ένα πολύ μεγάλο μέρος των business analysis workshops είναι η επανάληψη ξανά και ξανά και ξανά των ίδιων πραγμάτων για να βεβαιωθεί η κάθε πλευρά πως αυτό που εννοεί ο ένας είναι αυτό ακριβώς που καταλαβαίνει ο άλλος. Και όμως, στο τέλος, όταν παραδίδεται το functional analysis σχεδόν *ΠΑΝΤΑ* χρειάζεται και δύο και τρεις γύρους reviews καθώς το "όταν έλεγα το Α εννοούσα το Β" είναι σύνηθες.

Γιατί δυστυχώς ο θόρυβος έχει πολλές εκφάνσεις, από την κοσμοθεώρηση του καθενός μέχρι και την επιλογή των λέξεων.

 

Επειδή με το quote του quote νομίζω τα μπουρδουκλωσα, φυσικά δεν ήθελα να απαξίωσω τις ερωτήσεις ή τις ενστάσεις της @rea.. και οποιουδηποτε συνομιλητή ενδιαφέρεται να κάνει διάλογο αλλά τη νοοτροπία του "θα μιλάω μέχρι να μου πείτε αυτό ακριβώς που θέλω να ακούσω" αλλά και την ούτε καν stylish απόπειρα δημιουργικής ασάφειας...

 

Ο διαλογος εχει νοημα οταν ειναι face to face και προφορικος. Αλλιως ειναι ανταλλαγη τηλεγραφηματων.
Τα φορουμ δεν προσφερουν πραγματικο διαλογο. Πρωτον υπαρχει λογοκρισια κατα το δοκουν και δευτερον χωρις οπτικη επαφη και προφορικο λογο, ο "διαλογος" πολλες φορες αφηνει κενα και παρεξηγησεις...

 

Και βγάλαν και τα like  

 

Micro expressions δεν ψεύδονται ποτέ γιατί δεν εξαρτώνται από τον έλεγχο μας

 

Ενσυναίσθηση και εντροπία