Να τα δίνεις όλα ή να προσέχεις τον εαυτό σου;

Φιλε καλη δυναμη!! καλό κουράγιο...
Χρόνος χρειάζεται.. ούτε γιατροί ουτε τίποτα!
Και φυσικά να είσαι δίπλα τής αν αξίζει πραγματικά για σένα..
Όλα θα πάνε καλα!!....

 

Παιδιά, έλεος. Το να χάσει κάποιον το γονιό του, δεν σημαίνει ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα. Ας είμαστε λίγο ρεαλιστές. Είναι μια φυσιολογική εξέλιξη αυτή. Πόσο μάλλον, όταν πρόκειται για ένα παιδί ουσιαστικά. Χρόνος κι υπομονή χρειάζεται. Αυτό το πράγμα, που με τη μικρή δυσκολία καταφεύγουμε στους ψυχολόγους και στα χάπια με κάνει έξαλλη.

 

θεωρείς δηλαδή ότι θα της κάνει κακό αν πάει? οτι έτσι θα μάθει καλύτερα αν το περάσει μόνη της? το έλεος όπως βλέπεις το λέει ήδη ο δικός της. αλλιώς δεν θα έφτανε να γράψει εδώ μέσα για ένα τόσο προσωπικό θέμα.

το πήγες μακρυά με τα χάπια. δικά σου κολλήματα είναι αυτά.

 

@lizard_

Στα χάπια θα μας ρίξεις bro.  

 

εσένα Μαγδαληνή δε θα σε πιάνουν καν...  

 

''οπότε η καλύτερη λύση, όπως τα βλέπω εγώ, είναι να αρχίσεις να της βάζεις την ιδέα να δει κάποιον γιατρό'' , με αυτό δε συμφωνώ.

 

εγώ βλέπω μια κοπέλα που με το ζόρι σηκώνεται απ το κρεβάτι, και τον δικό της που δεν έχει άνθρωπο δίπλα του, που να σκαμπάζει τουλάχιστον, και μπήκε να πάρει συμβουλές απο δω.

επίσης πολλοί έσπευσαν να απαντήσουν και να προσπαθήσουν να βοηθήσουν, απ ότι κατάλαβαν απο μια παράγραφο. αυτό είναι οκ. το να πάει η να πάνε σε κάποιον pro να πάρει καθοδήγηση η έστω να ξεφορτώσει δεν είναι οκ.

i rest my case...

 

Aν θες μπορούμε να συνεχίσουμε το διάλογο με προσωπικό μήνυμα. Αν το επεκτείνουμε θα βρεθούμε εκτός θέματος.

 

Παραμένει κι αυτό μια επιλογή πάντως.

Αν πρώτα όμως βέβαια όλα τα άλλα, συμπεριλαμβανομένου και του χρόνου,
αποδειχθούν ανίκανα να της επαναφέρουν τη φυσιολογική διάθεση για ζωή και χαρά,
και αν φυσικά το επιλέξει η ίδια έστω και αφού το έχει ακούσει διακριτικά και μετα το έχει σκεφτεί μόνη της,
χωρίς να της περάσει ουτε καν η ιδέα ότι της το έχουν βάλει στο μυαλό επειδή:
- δεν την εμπιστεύονται ότι είναι ικανή να σκεφτεί για τον εαυτό της,
- ή επειδή απλά θέλουν να τελειώνουν με τα προβλήματά της γιατί κούρασε εκείνους, δηλαδή δεν τη σέβονται.

Δεν ξέρει κανείς πώς παίρνει ο άλλος τέτοιες προτροπές και πρέπει να είναι προσεκτικός με αυτές, για εμένα.

 

Αρχικά ο λόγος που άνοιξα αυτο το θεμα είναι για να πάρω απόψεις που ίσως να μην έχω σκεφτεί ή για να σιγουρευτώ για τις αποφάσεις που έχω ήδη πάρει γιατί όταν έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο δεν μπορείς να παίζεις ετσι με την ζωή του!! Πάντα πίστευα ότι ο καλύτερος τρόπος να βάλεις τα πράγματα στην σωστή σειρά χρειάζεται μια εποικοδομητική συζήτηση!! Θεωρώ πως τα χειρότερα περνάν και απλά τα καλύτερα έρχονται λίγο πιο αργά, και υπομονή έχω, φτανει να μην χάσουμε το μεταξύ μας!!

 

Συμφωνώ ότι να περνάει πένθος κανείς δεν χρειάζεται απαραίτητα υποστήριξη από ειδικό. Πιθανόν τις περισσότερες φορές.
Αν όμως η δυσφορία που πηγάζει από το πένθος αποδειχθεί μη χειρίσιμη, σε σημείο να κάνει μη λειτουργικό το άτομο στη ζωή του, ένας ειδικός μπορεί να βοηθήσει να συνειδητοποιηθούν επιπλέον διαστάσεις στην περίσταση και στο ίδιο το άτομο.
Σε κάθε περίπτωση ένας ειδικός δεν είναι και δεν δίνει λύση, είναι εργαλείο. Θα βοηθήσει αν αυτός που δυσφορεί αντιληφθεί ότι δεν είναι λειτουργικός και δεν αντλεί ικανοποίηση από αυτό, αν μπορεί και είναι διατεθειμένος να λάβει υπόψη τους επιπλέον παράγοντες και να τους αξιοποιήσει ο ίδιος.

 

και να κερδίσει και χρόνο.