Σαδισμός και ενσυναίσθηση

εντάξει, θα συμμορφωθούμε.

 

 

Μήπως η εν-συναίσθηση είναι περισσότερο το εναρκτήριο ερέθισμα ή σκέψη, που μπορεί να οδηγήσει σε συμπεριφορά είτε σιωπηρά και με άμεση σιγουριά είτε όμως και μετά από μακρά συζήτηση ή οτιδήποτε άλλο προς διερεύνησή της, τα οποία για εμένα κάνει λάθος ο @lizard_ να απαξιώνει;

 

O τίτλος που επέλεξε ο @Arioch για το νήμα του αλλά και οι τοποθετήσεις που ακολούθησαν, επιτρέπουν τη συζήτηση να ανοίξει λίγο, πέραν της απάντησης στο ερώτημα του κατά πόσον η ενσυναίσθηση είναι απαραίτητη σε έναν σαδιστή για λόγους ασφαλείας.
Οταν σε μια συζήτηση περιλαμβάνεται ο όρος ενσυναίσθηση είναι συχνά αναπόφευκτο και σχεδόν πάντα χρήσιμο να γίνεται προσπάθεια ορισμού και περιγραφής της έννοιας, πολλώ δεν μάλλον όταν πρόκειται για κάτι το οποίο λίγοι γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι είναι εξοικειωμένοι με αυτό.Επ'αυτού θεωρώ λίαν επεξηγηματικά και διαφωτιστικά τα posts του @tithon.
Tούτων λεχθέντων, σκέφτομαι τα εξής:
Η ενσυναίσθηση έχει να κάνει περισσότερο με το EQ παρά με το IQ.
Πρόκειται για χάρισμα το οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί και να αναπτυχθεί με βάση κυρίως την εμπειρία, αν υπάρχει η επιθυμία ή η ανάγκη να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο.Επί παραδείγματι στους επαγγελματίες ψυ κάθε είδους θεωρείται απαραίτητο προσόν και εργαλείο της δουλειάς τους.
Ενας ενσυναισθητικός σαδιστής, εάν μεν είναι απλώς ερωτικός(σωματικός) σαδιστής θα πρέπει να αντέχει να συνεχίζει να σαδίζει παρά το ότι νοιώθει(τονίζεται ιδιαίτερα η λέξη,όχι απλά γνωρίζει και κατανοεί) τον ψυχικό πόνο και το ζόρι που οι πράξεις του προκαλούν.Μπορεί ενδεχομένως να χρησιμοποιήσει την ενσυναίσθηση ως εργαλείο-μπούσουλα για να μειώσει τα εσωτερικά χτυπήματα που ο ίδιος προκαλεί, αλλά υποψιάζομαι πως αυτό μπορεί να φτάσει μέχρι και την παύση κάθε σαδιστικής ενέργειας και πρακτικής,ειδικά δε αν ταυτόχρονα τρέφει συναισθήματα για τον άνθρωπο που έχει στα χέρια του.
Ενας ψυχικός σαδιστής, ο οποίος απολαμβάνει να ζορίζει ψυχικά και να κάνει τον άλλον να υποφέρει συναισθηματικά, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την ενσυναίσθηση ως εργαλείο μεγιστοποίησης της απόλαυσης και αυτή είναι νομίζω η περίπτωση στην οποία αναφέρεται ο @vautrin .

 

Ε μα...  

 

Διαφωνώ.η ενσυναισθηση μαθαίνεται και δουλευεται.
Μικροτερη το χα σε αμελειταια ποσοστά. Από τότε που θέλησα να την δουλεψω μέχρι τώρα βλέπω εκπληκτικά αποτελέσματα.

Πλέον δε χρειάζεται τόση σκέψη,όχι επειδή μου βγαίνει ενστικτοδως αλλά επειδή έγινε επιλογή και συνήθεια μου.

 

Να το διδαξετε τοτε Mistress Cmaria. Αν το διδαξετε μπορει να βλαλετε πολλα λεφτα. Θυμηθητε με. Λιγοτερο απο χιλια ευρω την ωρα μιλαμε πλεον για fucking bargain!!!

 

Λίγα είναι τα 1.000 ευρώ εκτος αν είναι με το κεφάλι... Δεδομένου πως η διεθνής ακαδημαικιά κοινότητα αγνοεί επί της ουσίας τους μηχανισμούς παρά μόνο σε επίπεδο αντίληψης, η ανακοίνωση και μόνο σε μια πανεπιστημιακή ήμερίδα θα δικαιολογούσε μισό μύριο δολάρια στον ομιλητή...

 

είμαι βέβαιος...  

 

Το πιο "ωραίο" σχετικό με το θέμα, είναι ένα απόσπασμααπό την Βικιπαίδια.
.....
Η δυσκολία ή απουσία ενσυναίσθησης και συναισθημάτων -όπως η Αλεξιθυμία-, ή και η παρουσία χαράς για τον πόνο του άλλου ατόμου -όπως ο σαδισμός-, ενδέχεται να υποδηλώνει παρουσία ψυχοπάθειας.....




https://el.wikipedia.org/wiki/Ενσυναίσθηση

 

 

(

Άτοπη η προτροπή.

 

Το πιο "ωραίο" με τη Wikipedia είναι πως πολλοί που τη διαβάζουν και παίρνουν ως δεδομένα όσα γράφει, δεν κάνουν έναν κόπο να δουν την ύπαρξη και την ποιότητα των βιβλιογραφικών παραπομπών στο τέλος της σελίδας.

Το σχόλιο δεν είναι για σας εν προκειμένω, αλλά γενικό.

 

η κονσέρβα τόνου απ' το lidl, σε νερό, ούτε καν σε λάδι, φαίνεται ότι αρέσει σε πολλούς τελικά... τι να κάνεις... μακρυά από μας, κι ότι θέλουν ας κάνουν...