Χωρίς φετίχ;

Άντε πάλι. Τι εκλαμβάνουν και τι όχι.
Στην προκειμένη δεν μιλάμε για " διαφορετικές απόψεις " μιλάμε για γεγονός. Φετιχ, είναι αυτό.
Θα του αλλάξουμε τα φώτα και αυτού? Οπως κάναμε και με το D/s ?


Πως δεν απαντά? @Λύσανδρος ?
Σου εξηγώ ξεκάθαρα και απλα, πως δεν έχω φετίχ. Συνεπώς Οχι, δεν είναι όλοι φετιχιστες.

Τα υπόλοιπα που λες, τι ανήκει και τι όχι ...  

 

Κοιτάξτε, υπάρχουν και άτομα που έχουν την εντύπωση ότι ένα απλό googlάρισμα λέξεων και επιπόλαιη παράθεση τυχαίων αποκομμένων ευρημάτων από το διαδίκτυο αποτελεί δήθεν αληθινή γνώση και ότι οι υπόλοιποι τάχα εντυπωσιάζονται από κάτι τέτοιο.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να θυμίσω ότι φυσικά μπορεί να επωφεληθεί πολύ κανείς διαβάζοντας και ακούγοντας άλλους, και ακόμα περισσότερο βιώνοντας πράγματα, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να ξεπεράσει τον εγκλωβισμό του στη φιλαυτία του και στην ισχυρογνωμοσύνη του.

Και δεν ξέρω αν η λέξη "διαστροφή" είναι δόκιμη για να περιγράφει ερωτικές ευαρέσκειες. Λίγο απλοϊκή κι επιφανειακή δείχνει μία τέτοια προσέγγιση.

 

Τελικά θα αρχίσω να έχω φετίχ με τους ωτορινολαρυγγολόγους, τους λογοθεραπευτές και τους ψυχοτέτοιους κάθε είδους...

 

Τα επίπεδα του φετιχισμού
Ο Bancroft (1989), εντόπισε τρεις βασικές κατηγορίες σεξουαλικών ερεθισμάτων στους φετιχιστές. 1. Ένα μέρος του σώματος, 2. Μία άψυχη επέκταση του σώματος, όπως ένα εξάρτημα ενδυμασίας, και 3. Μία πηγή ειδικού ερεθίσματος αφής, όπως η υφή ενός ειδικού υλικού.

Η ταξινόμηση αυτή μοιάζει αρκετά με αυτήν του Krafft-Ebing που περιγράφηκε ένα αιώνα πριν. Στη διάρκεια του 19ου αιώνα ήταν δημοφιλή για τους φετιχιστές το βελούδο και το μετάξι, ενώ στις μέρες μας αυτά έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό με το λάστιχο και το δέρμα. Εκτός από τη διαθεσιμότητα, πολιτισμικοί παράγοντες φαίνεται να επηρεάζουν την επιλογή ενός φετίχ. Τέλος, έχει μελετηθεί ο ρόλος της οσμής του φετίχ, αν και τα περισσότερα θεωρητικά μοντέλα δίνουν έμφαση στη σπουδαιότητα του οπτικού ερεθίσματος για την επιλογή του.

• Επίπεδα 1, ή μερισμός (Stekel, 1964) περιγράφει μια ήπια προτίμηση για ορισμένα είδη σεξουαλικών συντρόφων, σεξουαλικά ερεθίσματα ή σεξουαλική δραστηριότητα. Όχι ένα αληθινό φετίχ αλλά αντ´ αυτού μια προτίμηση προς το φετιχισμό.

• Επίπεδα 2, περιγράφει μια χαμηλής έντασης φετιχισμό όπου μια ισχυρότερη προτίμηση σε ορισμένα είδη σεξουαλικών συντρόφων, σεξουαλικά ερεθίσματα ή η σεξουαλική δραστηριότητα είναι εμφανή. Οι κανονικές σεξουαλικές σχέσεις συνεχίζουν, αλλά μπορούν να ενσωματώσουν το αντικείμενο της έλξης σε επίπεδο προκαταρκτικών παιχνιδιών.

• Επίπεδα 3, ή ο μέτριος φετιχισμός περιγράφει τα συγκεκριμένα ερεθίσματα που είναι απαραίτητα για τη σεξουαλική διέγερση και τη σεξουαλική απόδοση. Με το μέτριο φετιχισμό είναι συνηθισμένο για τον αρσενικό φετιχιστή να επικεντρωθεί στο αντικείμενο με τέτοια προσήλωση ώστε να γίνει το αντικείμενο το κύριο χαρακτηριστικό του σεξουαλικών ενδιαφέροντος και της δραστηριότητας του (Caprio, 1967 Flugel, 1930, αναφορά στον Rossi, 1990). Ο Menninger, στον Rossi (1990), θεώρησε το ασυνείδητο ικανό να αντικαταστήσει τα διάφορα μέρη του σώματος αντί για τα γεννητικά όργανα. Ως εκ τούτου τα άτομα ερεθίζονται σεξουαλικά και τελικά ικανοποιούνται από ένα χάιδεμα στο πόδια, στα δάχτυλα, στις κάλτσες ή στα παπούτσια.

• Επιλογή 4, ή φετιχισμός υψηλού επιπέδου (Gebhartt, 1994) περιέγραψε ότι τα συγκεκριμένα ερεθίσματα παίρνουν τη θέση του σεξουαλικού συντρόφου.

χμμμ ... όπως τα περιγράφει εδώ τα πράγματα,
όλοι μας είμαστε φετιχιστές λίγο πολύ.

 

@MrEntropy πως τα επίπεδα και οι κατηγορίες φετιχιστών αποδεικνύουν ότι όλοι είμαστε φετιχιστές λίγο πολύ;

 

... δεν αφήνει κάτι έξω!!!

 

Δηλαδή σύφωνα με το απόσπασμα αυτό αν κατάλαβα καλά,αν ένα άτομο διαλέγει μόνο υ συντρόφους,μπορεί να ονομαστεί φετιχιστής λόγω αυτού και μόνο;

 

Πολύ πολύ όμορφη παρατήρηση, με την οποία συμφωνώ πλήρως.

Μου φαίνεται ενδιαφέρον ότι η γενίκευση "όλοι έχουν φετίχ, και ας μην το ξέρουν" διατυπώνεται ως αποκλεισμός της δυνατότητας να είναι διαφορετική η κατάσταση για τους άλλους. Κανείς απ' όσους διετύπωσαν ότι οι ίδιοι δεν έχουν, δεν χρειάζονται φετίχ για σεξουαλική διέγερση, υποστήριξε ότι "οι φετιχιστές *ισχυρίζονται* ότι έχουν φετίχ, αλλά δεν έχουν". Θα είχε πλάκα.

Ένα βήμα πέρα. Αναρωτιέμαι - ακαδημαϊκά, χωρίς διάθεση ετυμηγορίας - από που μπορεί να πηγάζει, τι ικανοποιεί γενικά η ανάγκη προσπάθειας ισοπέδωσης. Διακρίνω κάποιες κατευθύνσεις, μπορεί να υπάρχουν και άλλες.

Υπάρχει η πιθανότητα, όπως αναφέρατε εσείς σε επόμενο ποστ, μιας θεώρησης εγωκεντρικής ανωτερότητας ("εγώ είμαι το μέτρο των πάντων"):

Υπάρχει και η αντίθετη πιθανότητα: να αντιλαμβάνεται κανείς το όποιο χαρακτηριστικό του όχι ουδέτερα, αλλά ως κουσούρι, με αρνητικό φορτίο, και αυτό να τον κάνει να δυσανασχετεί γιατί άλλοι δεν χρειάζονται αυτό που ο ίδιος θεωρεί ελάττωμα. Αυτό θα δικαιολογούσε την αγωνιώδη προσπάθεια να μην νοιώσει απομονωμένος - "όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, κι εσείς μαζί μου", ενδεχομένως μέχρι το σημείο να θεωρεί ψεύτες όσους δεν συμφωνούν μαζί του - "δεν μπορεί, αφού ταλαιπωρεί εμένα, ταλαιπωρεί και σας και ψεύδεσθε" - που όμως επιστρέφει στην προηγούμενη πιθανότητα που ανέφερα... και πάλι, ενδιαφέρον.

 

Αγαπητoί @cadpmpc, @estelwen, @tithon
Σε αυτό το βιβλίο πρωτοδιάβασα για τα φετίχ, τα ταμπού και τα τοτέμ.

Το αγόρασα το 1978
Φαντάζομαι ότι τότε δεν υπήρχε το Google ή μήπως κάνω κάποιο λάθος.
Απευθύνομαι σε εσάς, γιατί δεν μπορώ να απαντήσω σε άτομα τα οποία θεωρώ ότι με δυσκολία αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα γραμμένα σε απλά ελληνικά ή σε άτομα που για να βήξουν, συμβουλεύονται το Google και νομίζουν ότι όλοι κάνουν το ίδιο με αυτούς.

 

 

Μα γιατί υπεκφεύγετε;

Δεν σας ζήτησε κανείς να αποδείξετε κάτι και άδικα πασχίζετε να με προσβάλετε. Διάλογο κάνουμε.

 

Το ότι η επιστήμη σε πεδία που δεν είναι ορισμένα λειτουργεί (και πολύ καλά κάνει που λειτουργεί έτσι) με το σκεπτικό πως δυνάμει όλα είναι πιθανά ή ενυπάρχουν ή υπολανθάνουν, δεν σημαίνει πως ο ελάχιστος βαθμός ύπαρξής τους μπορεί να επηρρεάζει ή συνειδητά ή υποσυνείδητα ή ακόμα και ασυνείδητα την όποια λειτουργία των φορέων τους σε όποιο βαθμό από την στιγμή που δεν μπορεί να αναγνωριστεί, σηματοδοτηθεί και επαληθευθεί το αποτύπωμα ή ως συμπεριφορά ή ως πρακτική στο πολιτισμικό γίγνεσθαι...
Αλλιώς...
Το εργαλειακό οπλοστάσιο της κάθε επιστήμης ή τεχνολογίας δεν είναι υποχρεωτικό να είναι κατανοητό ούτε είναι υποχρεωτικό να υπάρχει ως disclaimer, στην οικονομία της λειτουργίας του, στον σποραδικό ψαχουλευτή...
Η επιστήμη καλωσορίζει εξ ορισμού αυτούς που την υπηρετούν αφού πρώτα κολυμπήσουν στα νερά της, αντιτίθεται στους ύποπτους μπανιστιρτζήδες...

 

Μου έρχονται κουίζ-τεστάκια που θα μπορούσανε να βγούνε...
"Βρείτε το φετίχ σας" ,
"μήπως είστε φετιχιστής και δε το ξέρετε;" ,
"ποιο από όλα τα φετίχ είναι το δικό σας;" ,
"έχετε το σωστό φετίχ για εσάς;"
Θα ήτανε μια διευκόλυνση!

Αρχίζει και γίνεται αγαπημένο αυτό το νήμα για κάποιο λόγο