Πώς εμείς οι ίδιοι παραμορφώνουμε την πραγματικότητα

Έχει μία κάποια πλάκα - θα ήταν εξ ολοκλήρου αστείο αν δεν εμπεριείχε το στοιχείο της τραγικής ειρωνείας, σαν τη σταθερή πορεία προς το παγόβουνο με γέλια και βεγγαλικά (θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αυτό που εισήγαγε ο @cadpmpc ανωτέρω) - όταν το ακούς γύρω σου και το διαβάζεις σε ελληνική, αγγλική ή άλλη γλώσσα της κατανόησής σου πως "οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ανόητοι", "η μάζα κατευθύνεται ή δεν ξέρει που πάει", "η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν κατανοούν ούτε τα βασικά". Είναι της μόδας η χρήση της έννοιας "χρήσιμος ηλίθιος" σε τέτοιο βαθμό που εύλογα γεννώνται τα ερωτήματα: Αν τόσοι πολλοί έχουν αφυπνιστεί, τότε στατιστικώς πως η μάζα συνεχίζει να αποτελεί μάζα? Και αν τόσοι πολλοί γνωρίζουν πως δεν είναι ανόητοι, τότε ποιος θα βγει να αναλάβει το ρόλο του ανόητου που κινδυνεύει να καταστεί φιλοσοφική έννοια χωρίς πραγματικό αντίκρισμα στον παγκόσμιο πληθυσμό? Δεδομένου ότι η αφύπνιση και η αυξημένη νοημοσύνη αντανακλώνται ευκρινώς στην ολοένα βελτιούμενη πορεία του πλανήτη....

Εύστοχη η παρατήρηση του εισηγουμένου το θέμα (μέχρι στιγμής δεν έχω καταφέρει να βρω μία παρατήρησή του να διαφωνήσω... που θα πάει, θα τη βρω! Όχι, για την αποκαθήλωση. Για το δημιουργικό τσίγκλισμα, βρε αδερφέ!). Πόσοι πόλεμοι θα είχαν αποφευχθεί αν αντί για ανόητες και βαρύγδουπες κοινωνικο-οικονομικές θεωρίες, ιδεολογίες και οικοδομήματα ενδοσκοπούσαμε ολίγον τι κατά το πρότυπο των Στωικών. Χωρίς υπερβολές και προσήλωση στο δόγμα τους, φυσικά. Να, έτσι, λίγο.

 

αποτελούν οι παραπάνω παραδοχές γνωστική προκατάληψη;

 

Είναι μία εύκολη διέξοδος από την ενδοσκόπηση το να στρέφεσαι και να κλειδώνεις την εστίασή σου στις εξωτερικές στρώσεις των ερμηνειών για τον τρόπο σύνθεσης, διαχείρισης και αλληλεπίδρασης των επιμέρους έμψυχων παραγόντων ενός πληθυσμιακού συναθροίσματος σε μία μορφή κοινωνικού οικοδομήματος, δεν είναι έτσι? Και τονίζω το "κλειδώνεις την εστίαση", προκειμένου να αποφευχθούν ενστάσεις του είδους "δεν πρέπει δηλαδή να πραγματευόμαστε και τα θέματα που άπτονται του κοινωνικο-οικονομικού γίγνεσθαι"? Όλα είναι όμορφα και λειτουργικά, αν στοχεύεις (ασχέτως αν θα τη φτάσουμε ποτέ) στη χρυσή τομή.

Ο αυτό-προσδιορισμός μέσα από αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο εξω-ατομικές απόπειρες ερμηνείας του υλικού μέρους του χωροχρονικού συνεχούς καθιστά δυσχερή την ενδοσκόπηση και την προσπάθεια πρόσληψης του εαυτού ως ατομικής οντότητας που πρέπει να αναλυθεί και ξέχωρα από το πλαίσιό του, ώστε όταν επανατοποθετηθεί σε αυτό ως παράγων ενός ευρύτερου συστήματος που δρα, αλληλεπιδρά και φυσικά επηρεάζεται, να έχει και το ίδιο, αλλά και η επιστήμη μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα (ιδεατά? ποιος ξέρει) για τη λειτουργική (και δομική τολμώ να πω) οντότητα που ονομάζουμε άνθρωπο.

Όσον αφορά τους πολέμους, ήταν το τέλος μίας συλλογιστικής που δεν παρέθεσα πλήρως και η οποία είναι η παρακάτω:

Η μονομερής επικέντρωση σε απόπειρες ερμηνείας της ανθρώπινης δράσης και στοχοθέτησης που είναι καταλυτικά μαζικο-στρεφής (ας μου επιτραπεί η γλωσσοπλασία για τις ανάγκες του επιχειρήματός μου) και εξω-ατομικές δεν επιτρέπει κατ' αρχήν στο άτομο (υπάρχουν βεβαίως οι εξαιρέσεις ανθρώπων που μπόρεσαν να κινηθούν και στα δύο επίπεδα υποθέτω¨ δεν έχω πρόχειρους να επικαλεστώ, αλλά δεδομένου ότι δεν υφίσταται ποτέ ένας κανόνας χωρίς εξαίρεση, θα ήθελα να σηκώσω το ποτήρι μου για αυτούς τους πρωτοπόρους του ανθρωπίνου πνεύματος που βαριούνταν να εστιάζουν σε μία πλευρά του δίπολου) να εξετάσει και τον εαυτό του, να προσπαθήσει να διασπάσει τη φαινομενικά ενιαία του οντότητα στα επιμέρους στοιχεία από τα οποία έχει επηρεαστεί και ως ένα βαθμό άγεται εξ ορισμένων εξ αυτών (στο βαθμό που θα το καταφέρει ο καθένας). Εξάλλου, δε θα ήθελα να ακουστώ από την πλευρά μου προκατειλημμένος (τουλάχιστον όχι πάρα πολύ, αλλά δε γλιτώνω εξ ολοκλήρου), αλλά ήταν η επιστήμη της Ψυχολογίας που έφερε τη συστηματική (συστηματική και όχι υπαγόμενη στις φιλοσοφικές προτεραιότητες του εκάστοτε διανοητή) εστίαση και μελέτη των κινήτρων και δομο-λειτουργικών στοιχείων του ατόμου. Κοινώς, όσο περισσότερο αντιλαμβάνεσαι πως είσαι μέρος ενός συνεχούς (αλλά ξεκινώντας από μέσα προς τα έξω και όχι αντίστροφα, όπου στην αντιστροφή το δεύτερο σκέλος ευκαιριακά και όχι συστηματικά σιτίζεται γνωστικά), τόσο λιγότερο θα πεταχτείς οργισμένος από το τραπέζι για να με χτυπήσεις επειδή θίγω ένα στοιχείο ή πλευρά της προσωπικότητας σου που δε σου αρέσει ή ένα σύμπλεγμα ή μία παραδοχή ενός κινήτρου που δε θα ήθελες να σε υποκινεί (ανεξάρτητα αν εγώ το κάνω καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα¨ όσο περισσότερο αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου τόσο περισσότερο θα με αποστομώσεις με άλλο τρόπο, αν εγώ είμαι κακοπροαίρετος).

Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία να αναλύσω το επιχείρημά μου και να εξασκηθώ και λίγο.

 

ανάστροφα, διέξοδο ονομάζω την αποσπασμένη ενδοσκόπηση.

η επινοημένη στόχευση, στην θέση της ανταπόκρισης στην ανάγκη, νομίζω πως καλλιεργεί τους αυταναφορικούς ιδεασμούς που καταλήγουν στην αναμετρητική έκρηξη.

δόξα στους θεούς

η ατομική οντότητα προσεγγίζεται, μάλλον, στο πλαίσιό της. μέσα στη δομή που την περιλαμβάνει, αντί αποσπασμένα.

η αίσθησή μου είναι πως οι πόλεμοι δεν γίνονται για λόγους ευθιξίας.


ρώτησα για γνωστική προκατάληψη, γιατί την φράση σας, στην οποία αναφέρθηκα, την διάβασα σαν πλέγμα ευχετικών και ασύνδετων απαξιών ως προς τις αναλύσεις του ανθρώπινου νου, τις κοινωνικοπολιτικές θεωρίες, τον πόλεμο, την ανοησία, το γνωστικό οικοδόμημα, χωρίς δομική προσέγγιση των αντίστοιχων οντοτήτων και εκδηλώσεων. και ζήτησα επιβεβαίωση.

 

 
Αλληλούια...

 

Φυσικά: μπορεί κανείς να ονομάζει ό,τι θέλει, όπως θέλει, αρκεί να έχει επίγνωση πως η προσέγγισή σου βρίθει υποκειμενικότητας, όπως άλλωστε και η δική μου και δε βλέπω το λόγο γιατί να περιβληθεί αυξημένου κύρους (εκτός αν έτσι το αντιλαμβάνεστε εσείς, οπότε θα πρέπει να συζητήσουμε σε άλλη βάση...).

Εσείς, δηλαδή, είστε πλάσμα που ανταποκρίνεται αποκλειστικά στις ανάγκες? Συγχαρητήρια για αυτή σας τη βιολογική απλότητα. Ειδικότερα, όταν και στον ακαδημαϊκό χώρο της διδασκόμενης Βιολογίας γίνεται λόγος για ανώτερα κέντρα εγκεφάλου, για τα οποία δε γνωρίζουμε τα κίνητρα κινητοποίησης και πυροδότησης των ηλεκτρικών σημάτων που θα ενεργοποιήσουν ή περιορίσουν δραστηριότητες σε συγκεκριμένα όργανα, ιστούς, κύτταρα.

Μου αρέσει ιδιαίτερα η λογική θεμελίωση του επιχειρήματος αυτού...

Αν δε βιαζόσαστε να δώσετε το προσωπικό σας στίγμα, θα είχατε διαβάσει πως ήδη ανέφερα πως το άτομο αναλύεται σε δύο επίπεδα: σε συνάρτηση προς το περιβάλλον του, αλλά και σε συνάρτηση προς τα ατομικά του στοιχεία, ώστε να υπάρξει μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα του ανθρώπου. Μάλλον εσείς υποστηρίζετε τις μονομερείς προσεγγίσεις. Δικαίωμα.

Η δική μου πάλι είναι πως οι πόλεμοι γίνονται ακριβώς για τα κατώτερα κίνητρα εγωκεντρικότητας, ατομικής και ιδεολογικής, και τα επενδύουμε δήθεν με εξωτερικά κίνητρα λελογισμένου και εστιασμένου συμφέροντος για να καλύψουμε τον πρωτογονισμό μας. Περιμένετε, άλλωστε να δούμε όλοι πώς θα εξελιχθεί αυτό που ζούμε αυτήν τη στιγμή. Αν προλάβουμε να δούμε πυρηνικά βεγγαλικά στον ουρανό, να μου πείτε ότι έφυγαν για λόγους συμφερόντων

Αν απαξίωνα τον ανθρώπινο νου δε θα χαράμιζα (κυριολεκτικά ή μεταφορικά'¨ ανοικτό προς οποιαδήποτε ανάγνωση) χρόνια από τη ζωή μου για να ασχοληθώ με αυτήν την πλευρά της ανθρώπινης υπόστασης. Και ναι, πολύ ορθά διακρίνατε έναν τόνο απαξίωσης, όχι όμως προς τα κατ' αρχήν επινοήματα του ανθρώπινου νου σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, αλλά στο πόσο σοβαρά παίρνουν τις θεωρίες και τα ιδεολογήματα αυτά οι εκφραστές και ακόλουθοί τους. Επίσης, έχετε αναφαίρετο δικαίωμα (το οποίο θα υπερασπιστώ.... κ.ο.κ., όπως αναφέρει και ο Βολταίρος) να ερμηνεύετε το σαρκασμό μου απέναντι σε όλους αυτούς που θεωρούν τον εαυτό τους εξαίρεση στον κανόνα της βλακείας (από μόνοι τους και στα πλαίσια κάποιας υπερδιογκωμένης αίσθησης ατομικής αξίας και σκοπού, ενδεχομένως?) ως ασύνδετων απαξιών. Ο σαρκασμός θα παραμείνει σαρκασμός και θα σταθώ σε αυτή μου την "απαξία". Όπως υποψιάζομαι, θα μείνετε κι εσείς πιστός στον αυτό-ανατεθειμένο ρόλο της "έλλογης κριτικής των εκπεφρασμένων γλωσσικών ή νοητικών χασμάτων και παρερμηνειών" των υπολοίπων. Όντως, μη υποκειμενικός ρόλος, που υπακούει στους κανόνες και τις επιταγές μίας "ορθολογικής αντικειμενικότητας.

Σας ευχαριστώ εκ νέου για την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί σας και να εξασκήσω το όποιο γνωστικό και εκφραστικό δυναμικό διαθέτω.

 

  1.000 like

 

Και όμως @AlexanderV o @tithon από τη δική του οπτική έχει εξίσου δίκιο.

Δεν βλέπω πως από το παραπάνω προκύπτει η απάντησή σου (και με δόση ad hominem)

argumentum ad verecundiam το παρακάτω. Ντροπή'ς  

 

Καλέ μου @Arioch, εσύ που επικαλείσαι τα μαθηματικά και επεμβαίνεις για να διορθώσεις (ή μήπως όχι?) κάποιο σχόλιο που θεωρείς ότι αντικρούει τις θεμελιώδεις αρχές της μαθηματικής λογικής με ψέγεις για χρήση argumentum ad verecundiam?

Όσον αφορά το πώς προκύπτει η απάντησή μου, ας αφήσουμε τον αγαπητό συζητητή @tithon να στραφεί εναντίον της απάντησής μου. Αν διέκρινα λανθασμένα έναν υλιστικό και βιολογικό ντετερμινισμό σε αυτήν του την απόκριση, τότε αναμένω το επιχείρημά του και τη θέση του. Είμαι πάντοτε ανοιχτός για ανασκευή της απάντησής μου αν υπήρξε άδικα επιθετική. Αν, όμως, όχι, παραμένω σε αυτήν 

 

σπεύδετε να δώσετε χαρακτηρισμούς και να κάνετε αξιολογήσεις, σε αντίφαση με την θέση σας:

προσωπικά, αρκέστηκα να σας ενημερώσω τι ονομάζω διέξοδο. ας είναι.

είμαι ον και θέλετε, λέτε, να είστε πλάσμα. σε τι σχετίζεται με τη συζήτηση τι είστε και τι είμαι; οι νευρο- και βιο-λόγοι διαπιστώνουν την ανάπτυξη νεώτερων εξελικτικά περιοχών στους εγκεφάλους των θηλαστικών (και άλλων) που φαίνονται ικανές για περιπλοκότερες επεξεργασίες των ερεθισμάτων.

διευρύνετέ το, δείχνετε να μπορείτε. οι θεοί και οι τιτάνες εμποδίζουν την απομάκρυνση από την εξωτερική πραγματικότητα με τίμημα την μη συμμετοχή στην εξέλιξη.

διάβασα:

αλλά βρέθηκα μονομερής, μάλλον. κατανοώ τι διαβάζω, μερικώς, έστω.

εκτιμώ την ιδεαλιστική συνέπεια της θέσης, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω οτι τόσο ο ιδεαλισμός όσο και η συγκεκριμένη έκφρασή του είναι στοχευμένα απαξιωτική, κι εξ αυτού άστοχη. παραμορφωτική. νομίζω πως η ιστορική μελέτη το ξεκαθαρίζει.

βρίσκω παρόμοιο ενδιαφέρον στην παρατήρηση ανθρώπων και αφιερώνω χρόνο. αποφεύγω να ταξινομώ με όρους στρατιωτικής ιεραρχίας ή θρησκευτικής ανωτερότητας. εστιάζω στη δομική λειτουργικότητα, τις αλληλεπιδράσεις και τις συνδέσεις. η βιογράφος του βολταίρου έκανε συνδέσεις και κατέληξε στο συμπέρασμα της χρησιμότητας της ποικίλης ερμηνείας και εισηγήθηκε την προστασία της. δεν αυτοανέθεσε, διαπίστωσε χρησιμότητα, δεν επινόησε εσωτερικά στο κεφάλι της. οι υπόλοιποι είναι έξω από το δικό μας κεφάλι και δεν σιτίζονται από την υπαρξιακή μας συνείδηση. κι ο καθένας μας, έξω απ' το κεφάλι του καθενός απ' τους «υπόλοιπους».

ομοίως, που μου δίνετε την ευκαιρία να αντιληφθώ καθαρότερα τις διατυπώσεις σας.

 

@tithon
Κάποια άποψη επί του θέματος εκτός από αποδόμηση παίζει;