Πώς εμείς οι ίδιοι παραμορφώνουμε την πραγματικότητα

@AlexanderV Επικαλούμαι τα Μαθηματικά και όχι το ότι είμαι Μαθηματικός, έχει διαφορά.

Ο ντετερμινισμός μας χαιρέτησε από τον Heisenberg και μετά ήρθε και ο Godel που απέδειξε ότι υπάρχουν όρια στο τι μπορείς να αποδείξεις ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να προβλέψεις κάποια φαινόμενα ή να διακρίνεις μοτίβα και να κάνεις έξυπνες μαντεψιες/εικασίες βασιζόμενες σε αυτά.

Το γεγονός ότι δεν έχεις ούτε γι αστείο -ως homo sapiensνα περιγράψεις μαθηματικά τις αλληλεπιδράσεις σε ένα κύτταρο δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να κάνεις ασφαλείς υποθέσεις για τη συμπεριφορά της ολότητας του.

Δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει η Ψυχοϊστορία όπως την οραματίστηκε ο Asimov στο Foundation αλλά δεν το θεωρώ de facto αδύνατο, ακόμα και αν η πρόβλεψη συμπεριφοράς ενός μεμονωμένου ατόμου μπορεί να είναι τελείως εσφαλμένη.

 

Καλέ μου @Arioch, δε θυμάμαι σε κάποιο σημείο των λόγων μου να προσδιορίζω ιδιότητά μου... Σε ό,τι αφορά αυτό το forum δηλώνω pervert, bisexual και με προτίμηση σε female on top (τι να κάνω, τις θαυμάζω τις γυναίκες...).

Ότι ο ντετερμινισμός μας χαιρέτησε με τον Heisenberg είναι ένα δεδομένο που θα έπρεπε να έχει φτάσει σε όλα τα στρώματα της νόησης και διανόησης. Επομένως, αν υποθέσουμε ότι εσύ δεν ανέλαβες το ρόλο συνηγόρου υπεράσπισης του @tithon, αδυνατώ να αντιληφθώ για ποιο λόγο μου το αναφέρεις. Εκτός αν υπονοείς πως αποκλείεται ο συνομιλητής μου να είναι θιασώτης του βιολογικού ντετερμινισμού επειδή ο ντετερμινισμός καταλύθηκε. Παρακινδυνευμένη υπόθεση, εκτός αν γνωρίζεστε καλά με τον αξιότατο, οφείλω να ομολογήσω συνομιλητή μου, και επεμβαίνεις για να μου επιστήσεις την προσοχή στην άδικη επίθεσή μου...

Τώρα, ένα από τα πολλά σφάλματα της ζωής μου είναι πως δεν έχω διαβάσει Asimov, αν και όλο λέω ότι θα τον πιάσω. Θα... Αν θα ήθελες λοιπόν, θα μπορούσες λίγο να elaborate στο τι εστί Ψυχοιστορία κατά Asimov?

 

Αποτελείτε αντικείμενο (υποκείμενο εν προκειμένω σεβόμενος το έμψυχο του προσώπου, όποια ερμηνεία και αν δώσουμε ή δε δώσουμε στον όρο έμψυχο) ενδιαφέροντος για μένα. Έχω ήδη διακρίνει πως ο απώτερος σκοπός σας δεν είναι η μείωση του αντιπάλου σας, αλλά η πρόκληση. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να έχω διακρίνει και λάθος... errare humanum est (ελπίζω αυτό να μην εκληφθεί ως απόπειρά μου να προσφέρω άλλοθι στις άκριτες και θρασείες παρεμβάσεις στο όνομα του πεπερασμένου της ανθρώπινης φύσης).
Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, λοιπόν, που μέμφεσθε εμένα για βεβιασμένες αξιολογήσεις και χαρακτηρισμούς, όταν εσείς ήσασταν αυτός που:
"ρώτησα για γνωστική προκατάληψη, γιατί την φράση σας, στην οποία αναφέρθηκα, την διάβασα σαν πλέγμα ευχετικών και ασύνδετων απαξιών ως προς τις αναλύσεις του ανθρώπινου νου, τις κοινωνικοπολιτικές θεωρίες, τον πόλεμο, την ανοησία, το γνωστικό οικοδόμημα, χωρίς δομική προσέγγιση των αντίστοιχων οντοτήτων και εκδηλώσεων. και ζήτησα επιβεβαίωση".

Χρήση δύο μέτρων και δύο σταθμών κατά το δοκούν? Ιδιαίτερα ενδιαφέρον χαρακτηρολογικό στοιχείο...


"είμαι ον και θέλετε, λέτε, να είστε πλάσμα. σε τι σχετίζεται με τη συζήτηση τι είστε και τι είμαι; οι νευρο- και βιο-λόγοι διαπιστώνουν την ανάπτυξη νεώτερων εξελικτικά περιοχών στους εγκεφάλους των θηλαστικών (και άλλων) που φαίνονται ικανές για περιπλοκότερες επεξεργασίες των ερεθισμάτων".

Είστε πλάσμα, είμαι πλάσμα, είναι πλάσμα, είμαστε πλάσματα. Η χρήση της υπήρξε ουδέτερη ιδεολογικά και θυμικά. Θα με ενδιέφερε, ωστόσο, να κατανοήσω στο δικό σας κοσμοθεώρημα ποια είναι επί της ουσίας διαφορά μεταξύ πλάσματος και όντος.
Όσον αφορά την επεξεργασία πολυπλοκότερων ερεθισμάτων, αυτό δε σχετίζεται με την παραδοχή και αποδοχή του γεγονότος πως δεν είναι ακόμα γνωστή και κατανοητή η αλυσίδα γεγονότων που κινητοποιούν έναν οργανισμό μέσω των αντίστοιχων κέντρων του εγκεφάλου (και αυτό δυστυχώς προς αναίρεση πάει... περισσότερες εγκεφαλικές περιοχές πιστώνονται πλέον την ίδια διαδικασία και μία περιοχή αντιστοίχως περισσότερες διαδικασίες. Χαμός... Ή πολύ ενδιαφέρον κατά την ταπεινή μου άποψη...). Κοινώς, το ζήτημα για τη Βιολογία(φυσιολογία, μοριακή βιολογία, αλλά και ηθολογία) είναι σοβαρά κβαντικό: μόλις πάει να καταλήξει σε μία μηχανιστική διαδικασία ενεργοποίησης της αντίστοιχης βιολογικής απόκρισης, έρχεται αντιμέτωπη με νέα δεδομένα που την αναγκάζουν να ξαναπροβληματιστεί (ως οφείλει να κάνει κάθε επιστημονικός κλάδος).



"βρίσκω παρόμοιο ενδιαφέρον στην παρατήρηση ανθρώπων και αφιερώνω χρόνο. αποφεύγω να ταξινομώ με όρους στρατιωτικής ιεραρχίας ή θρησκευτικής ανωτερότητας. εστιάζω στη δομική λειτουργικότητα, τις αλληλεπιδράσεις και τις συνδέσεις. η βιογράφος του βολταίρου έκανε συνδέσεις και κατέληξε στο συμπέρασμα της χρησιμότητας της ποικίλης ερμηνείας και εισηγήθηκε την προστασία της. δεν αυτοανέθεσε, διαπίστωσε χρησιμότητα, δεν επινόησε εσωτερικά στο κεφάλι της. οι υπόλοιποι είναι έξω από το δικό μας κεφάλι και δεν σιτίζονται από την υπαρξιακή μας συνείδηση. κι ο καθένας μας, έξω απ' το κεφάλι του καθενός απ' τους «υπόλοιπους»."

Το έχω ήδη αντιληφθεί ότι σας ενδιαφέρει η παρατήρηση των ανθρώπων και τα όποια επιχειρήματα διατυπώσουν δεν τα βλέπετε ως πραγματική απειλή στην οποία πρέπει να ανταποκριθείτε, αλλά περισσότερο ως μία προσφορά πληροφοριών για τον τρόπο σύνθεσης και λειτουργίας της ίδιας του της γνωστικής υπόστασης. Έχετε ένα σωκρατικό στοιχείο, αναμφισβήτητα. Όσον αφορά τη βιογράφο του Βολταίρου, δυστυχώς δεν την έχω μελετήσει. Ωστόσο, διαπιστώνω μία ιδιαίτερη συμπάθεια από την πλευρά σας προς το άτομό της, αφού διατυπώνετε τον αφορισμό ότι δεν αυτοανέθεσε, αλλά διαπίστωσε χρησιμότητα. Η συμπάθεια προδίδει προσωπική και συναισθηματική εμπλοκή, άρα κάποιος δεν μπορεί να στρέψει ένα επιχείρημα που είναι προϊόν προσωπικής κρίσης εναντίον ενός επιχειρήματος που το έχει χαρακτηρίσει και αντιληφθεί ως τέτοιο...


"διευρύνετέ το, δείχνετε να μπορείτε. οι θεοί και οι τιτάνες εμποδίζουν την απομάκρυνση από την εξωτερική πραγματικότητα με τίμημα την μη συμμετοχή στην εξέλιξη".

Δυστυχώς δεν έχω ακόμα κατανοήσει τι μπορώ και τι δεν μπορώ. Πάω με τη μέθοδο της δοκιμής και πλάνης, σαν τα μωρά: εκεί που έτσουξε ο πισινός μου δεν ξαναπλησιάζω. Ή ξανα-αναλύω τα δεδομένα για να δω που οφείλεται σε δική μου λανθασμένη προσέγγιση ή σε μη συμβατότητα σκοπού και ικανοτήτων και ανάλογα ξαναπλησιάζω υπό άλλους όρους ή το αφήνω να πάει στο καλό. Εδώ χρειάζεται επειγόντως η εκ μέρους σας ανάλυση ή διευκρίνιση του διλεκτικού όρου "εξωτερική πραγματικότητα".



"διάβασα:

αλλά βρέθηκα μονομερής, μάλλον. κατανοώ τι διαβάζω, μερικώς, έστω".

Πήρατε ένα απόσπασμα από τα λόγια μου, αυτό που θα επιρρώσει, βεβαίως, ευχερέστερα τη θέση σας. Σας παραθέτω ένα άλλο απόσπασμα από τα αρχικά μου λόγια:

"Ο αυτό-προσδιορισμός μέσα από αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο εξω-ατομικές απόπειρες ερμηνείας του υλικού μέρους του χωροχρονικού συνεχούς καθιστά δυσχερή την ενδοσκόπηση και την προσπάθεια πρόσληψης του εαυτού ως ατομικής οντότητας που πρέπει να αναλυθεί και ξέχωρα από το πλαίσιό του, ώστε όταν επανατοποθετηθεί σε αυτό ως παράγων ενός ευρύτερου συστήματος που δρα, αλληλεπιδρά και φυσικά επηρεάζεται, να έχει και το ίδιο, αλλά και η επιστήμη μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα (ιδεατά? ποιος ξέρει) για τη λειτουργική (και δομική τολμώ να πω) οντότητα που ονομάζουμε άνθρωπο".

Αυτό το "και ξέχωρα" κάνει όλη τη διαφορά... Το άτομο αναλύεται σε συνάρτηση προς το περιβάλλον του, αλλά και σε συνάρτηση με το αυτό καθ' εαυτό του (τι να κάνουμε? Η επιστήμη, φανερά ή υπόρρητα έχει επηρεαστεί από τον Κant. Το δύσκολο για μένα είναι ότι δεν έχω ακόμα διακρίνει πόσο εγώ έχω επηρεαστεί από αυτόν). Κατόπιν τα πορίσματα των δύο προσεγγίσεων συντίθενται και αναπροσαρμόζονται, σε μία σύνθεση επιστημών (που είναι και το ιδεατό).



"εκτιμώ την ιδεαλιστική συνέπεια της θέσης, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω οτι τόσο ο ιδεαλισμός όσο και η συγκεκριμένη έκφρασή του είναι στοχευμένα απαξιωτική, κι εξ αυτού άστοχη. παραμορφωτική. νομίζω πως η ιστορική μελέτη το ξεκαθαρίζει".

Θα σας ήμουν υπόχρεος αν μου διευκρινίζατε που εντοπίζεται ο ιδεαλισμός στην παρούσα παραδοχή?
Αν εννοείται την ίδια ιστορική μελέτη που απέδωσε τον όρο "βυζαντινοί" στην αυτοκρατορία με κέντρο μία πόλη... Δεν είναι στις επιδιώξεις μου να γίνομαι απαξιωτικός. Γίνομαι μόνο σε δύο περιπτώσεις: 1. όταν οι άνθρωποι παίρνουν τον εαυτό τους και τα έργα τους πολύ σοβαρά και 2. όταν οι άνθρωποι επενδύουν με το χιτώνα της "αντικειμενικότητας" υποκειμενικές προσεγγίσεις. Επίσης, είμαι στη διάθεσή σας να μου ξεκαθαρίσετε τι ακριβώς "ξεκαθάρισε" (η χρήση του ρήματος αυτού προσδίδει μία οριστικότητα και τελικότητα στο λόγο σας που δε συνάδει με το πνεύμα κριτικού σχετικισμού που έχω παρατηρήσει - αν έχω παρατηρήσει σωστά - στις επεμβάσεις στα διάφορα νήματα) η ιστορική μελέτη? Την απουσία δυσλειτουργικού πρωτογονισμού στα κίνητρα των ανθρώπων? Ενδέχεται να μην έχω την ίδια πίστη με εσάς στην ικανότητα του ανθρώπου να διαχειριστεί την εξελικτική του πορεία. Για αυτό το λόγο ίσως χρειάζεται τη συνδρομή ενός άλλου παράγοντα. Αλλά αυτό είναι μία συζήτηση που δε θα έθιγα δημόσια. Στη διάθεσή σας σε οποιαδήποτε προσωπική παράθεση της θέσης μου.


Σας ευχαριστώ.

 

@AlexanderV δεν κάνω τον αυτόκλητο υπερασπιστή κανενός πόσο μάλλον ενός ανθρώπου που μπορεί να υπερασπιστεί πολύ καλύτερα τη θέση του. That been said το παραπάνω ακόμα και ως υπόθεση εργασίας το βρίσκω προσβλητικό.

Για το argumentun ad verecundiam παραδέχομαι, μετά από δεύτερη προσεκτική ανάγνωση το λάθος μου, δεν κάνεις επίκληση στην αυθεντία σου.

Η αίσθηση του ad hominem ωστόσο παραμένει γιατί προσωπικά δεν έχω καταλάβει το συλλογισμό σου στο σημείο που απαντάς περί ανάγκης.

Δεν αποκλείω να το εξέλαβα εγώ λανθασμένα οπότε μια πιο αναλυτική εξήγηση του συλλογισμού σου θα βοηθούσε.

 

@Arioch, όσον αφορά την αίσθησή σου για το argumentum ad hominem αυτή έχει βάση. Και μάλιστα, οφείλω να ομολογήσω πως είναι ακόμα χειρότερο: κατευθείαν ad personam. Αντιδρώ από συναισθηματική φόρτιση όταν υποψιάζομαι ότι έχω απέναντί μου αντιλήψεις της παλαιάς κοπής της θετικιστικής αντίληψης. Ξέρεις, αυτές τις νοοτροπίες που ήθελαν τα συμπεριφορικά μοτίβα του ανθρώπου να είναι αποτέλεσμα ενός μηχανιστικού δίπολου ερέθισμα-αντίδραση. Αυτές τις νοοτροπίες που με το στόμφο του Θεού επί της Γης έκλειναν ανθρώπους στα ψυχιατρεία επειδή μύριζαν χρώματα ή έβλεπαν μυρωδιές, όταν επιτέλους η νευρο-βιολογία το αναγνώρισε ως υπαρκτό φαινόμενο που οφείλεται σε διαφορετική διασύνδεση των νευρώνων που σχετίζονται με τις αντίστοιχες λειτουργίες και των αισθητηρίων οργάνων τους. Με εκείνους που τους καθόταν δύσπεπτη η Αρχή της Απροσδιοριστίας και αν ήταν στο χέρι τους, ενδεχομένως να έθαβαν την εργασία (ευτυχώς οι φυσικοί είναι κατά τεκμήριο (μαχητό βεβαίως) περισσότερο έτοιμοι να αποδεχτούν εναλλαγές στο θεωρητικό τους οικοδόμημα από άλλες επιστήμες).

Αυτή ήταν η πορεία όχι τόσο ενός συλλογισμού αμιγώς, όσο ενός αμαλγάματος λογικής κι ευαισθησίας .

Τέλος, αντιλαμβάνεσαι βεβαίως, πως δεν ήταν μέσα στις προθέσεις μου να σε κάνω να αισθανθείς προσβεβλημένος.

Υ.Γ. Τί εστί Ψυχοϊστορία κατά Asimov?

 

@AlexanderV

Psychohistory (fictional)

 

Ευχαριστώ πολύ 

 

Η λέξη "πλάσμα" έχει μία βασική χρήση και δεν υπήρξε ποτέ ουδέτερη ιδεολογικά και θυμικά. Η έννοια «πλάσμα του Θεού».

Στο μεν πρώτο μέρος της «Γενέσεως» αναφέρεται ο Θεός «εποίησεν»

Γένεσις
Γεν. 1,1 Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
…
Γεν. 1,21 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα καὶ πᾶσαν ψυχὴν ζῴων ἑρπετῶν, ἃ ἐξήγαγε τὰ ὕδατα κατὰ γένη αὐτῶν, καὶ πᾶν πετεινὸν πτερωτὸν κατὰ γένος. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλά.
…
Γεν. 1,25 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος, καὶ τὰ κτήνη κατὰ γένος αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τῆς γῆς κατὰ γένος αὐτῶν. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλά.
…
Γεν. 1,27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς.

Στο δεύτερο μέρος της «Γενέσεως» αναφέρεται επεξηγηματικά το «έπλασεν»
…
Γεν. 2,7 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.
…
Γεν. 2,19 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς τὸν Ἀδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ Ἀδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ.

Πλάσματα λοιπόν, ονομάζονται κατά τη Παλαιά Διαθήκη τα έμβια όντα, Θεωρούμενα εκεί, ότι έχουν πλαστεί από τον Θεό με χώμα και νερό.

 

Επι του θεματος βλεπω την συζητηση να κυλαει (οκ, πως 'διαμορφωνουμε' την 'πραγματικοτητα' για να μας ειναι καλυτερα αντιληπτη, τουλαχιστον ετσι το παραμορφωσα εγω). Και αναφερθηκαν αρκετα πραγματα που εχουν τοσο μεγαλες προεκτασεις, λογικο ειναι να υπαρχουν και διαφορες στην επεξεργασια τους απο τον καθενα μας. Οι οποιεσδηποτε διαφορες / διαφωνιες προκυπτουν ειναι αρκετα καλο υλικο για να σκεφτουμε, να ξανασκεφτουμε, να συμφωνησουμε, να διαφωνησουμε, να αναθεωρησουμε εαν χρειαστει. Διαβασα τις τοποθετησεις των παιδιων 3-4 φορες, και με κοβω για 5η me σημειωσεις, ετσι ωστε να βρω επιπροσθετο υλικο / τις πηγες οπου ειναι δυνατο για τα σημεια που θαθελα να μαθω περισσοτερα.

Εξασκηση γνωστικου εκφραστικου δυναμικου,ευκαιρια για καλυτερη αντιληψη διατυπωσεων, πιο αναλυτικη εξηγηση ειπαν τα παιδια. Εχει τα καλα του το τουρλουμπουκι  

 

Καλέ μου @espimain, είναι πραγματικά (ελληνικό?) ίδιον αυτού του forum, όπως και κάθε forum να επεμβαίνουν τα μέλη για διορθώσεις, χωρίς ξεκάθαρα να έχουν διαβάσει τι ακριβώς αναφέρει το μέλος το οποίο σπεύδουν να διορθώσουν. Τούτου λεχθέντος, δε με απασχολεί ως προς το αν η λέξη πλάσμα έχει φορτισμένη ή ουδέτερη θυμικά και ιδεολογικά και θεολογικά χρήση στο πέρασμα της ιστορίας. Εγώ αναφέρθηκα στη χρήση της από εμένα. Αν είχες όντως καλή προαίρεση απέναντί μου για να μου δώσεις μία πληροφορία, την οποία ευχαρίστως θα δεχόμουν, όπως έχει διαφανεί και από άλλες αναρτήσεις μου σε νήματα, θα έκανες τη διευκρίνιση μεταξύ του τι είπα και του τι θέλεις να συμπληρώσεις επιπροσθέτως. Έτσι έχω κάνει μέχρι τώρα σε όσες συζητήσεις "χώθηκα" και συνιστά και στοιχειώδη ένδειξη καλής πρόθεσης και κοινωνικών δεξιοτήτων αποφυγής εμπρησμού του κλίματος.
Φαίνεται πως ο @tithon έχει πολλούς υποστηρικτές που σπεύδουν να συμπαραταχθούν σε κάθε ανάλογη περίσταση, ίσως? Ίσως η υπενθύμιση των παλαιών στο νεοεισερχόμενο αρσενικό της αγέλης ποια είναι η κατ' αρχήν θέση του? Δεν ξέρω. Απορίες έχω. Όπως η βεβιασμένη επέμβαση του @Arioch να με μεμφθεί για χρήση επιχειρήματος επίκλησης αυθεντίας (?).

Δεν έχω κανένα πρόβλημα να μη συμμετέχω στις συζητήσεις, αν δε γουστάρετε να επεμβαίνουν νέα μέλη. Απλά δηλώστε το ανοιχτά για να ξέρω τι μου γίνεται . Δεν έχω κανένα πρόβλημα να αποδομεί κάποιος τις θέσεις μου (σκασίλα μου, δε θα μου δώσουν να φάω, άλλωστε. Το αντίθετο μάλιστα). Αλλά αν ο σκοπός είναι η αποδόμηση της άποψης και όχι της ύπαρξης του ατόμου μέσα σε αυτό το forum νομίζω ότι είναι ένδειξη, θα το ξαναπώ, στοιχειώδους κοινωνικής ευγένειας να διαβάζει κάποιος προσεκτικά τα γραφθέντα του μέλους στου οποίου την άποψη και μόνο την άποψη στοχεύει να αποδομήσει.

Υ.Γ. Ευχαριστώ σε κάθε περίπτωση για την θεολογική και οντο-φιλοσοφική εκδοχή του όρου πλάσματος

 

Ευχαριστώ για κάτι που θα έπρεπε να θεωρείτε δεδομένο: για τη μη επίθεση 

 

Το παρόν νήμα, αποτελεί υπέροχο δείγμα πως γίνεται μία δομημένη/συντεταγμένη προσπάθεια παραμόρφωσης της πραγματικότητας.
Και δεν είναι η εριστικότητα. Ποιος την μετράει?
Είναι ακριβώς αυτό που λέει ο φίλος μας και αξιολογότατος συνομιλητής:

Και είναι κρίμα. Οι ίδιοι και οι ίδιοι, τα ίδια και τα ίδια. Πόση παραμόρφωση να αντέξουμε πια?
Στην τελική, θέλουμε ή δεν θέλουμε διαφορετικές και νέες απόψεις να εκφράζονται εδώ μέσα ή όχι?
Είναι κάποιου είδους αυτοανακυρηχθέν προτεκτοράτο κάποιας παραμορφωτικής Κ-άστας?

ΥΓ. Εμένα πάντως -αν μετράει αυτό σε κάτι-, μου αρέσει η παρουσία σου και να μην μασάς τίποτα, να γράφεις, έχουν ενδιαφέρον οι απόψεις σου...