Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η αυτοκριτική δεν είναι αυτομαστίγωση

Συζήτηση στο φόρουμ 'Off Topic Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος SM_Art_Lady, στις 10 Νοεμβρίου 2006.

  1. SM_Art_Lady

    SM_Art_Lady Contributor

    Ότι καλύτερο μπορεί να μας συμβεί, είναι να κάνουμε "ταμείο" των ενεργειών μας, γιατί τότε θα ξέρουμε ποιες αδυναμίες και ποια προτερήματα έχουμε.
    Όλοι Μ/μας μπορούμε να βρούμε το δικό Μ/μας δρόμο προς την αυτοκριτική.
    Τότε μόνο δεν θα "γεμίσει" με αλαζονεία η ψυχή Μ/μας και το μίσος δεν θα δηλητηριάζει την κρίση Μ/μας. Αυτό δεν Μ/μας κάνει αυτόματα Άγιους η τέλειους. Απλά, η αυτοκριτική μας υποδεικνύει τι πρέπει να αποφύγουμε

    Η αυτοκριτική δεν είναι αυτομαστίγωση λοιπόν και έτσι διαβάζοντας ένα από τα τελευταία post του hunger που μου την "πέφτει" ασύστολα προβληματίστηκα.
    Σκέφτηκα ότι μπορεί και να’χει δίκιο.

    Ξέρω ότι είμαι ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο και κατά καιρούς έχω "κατηγορηθεί με διαφόρους χαρακτηρισμούς. Άλλοι με θεωρούν δικτάτορα και άλλοι φλογερή επαναστάτρια. Άλλοι με λένε ναρκισσιστή και υπερόπτη (snob) και άλλοι με λατρεύουν για την απλότητα μου. Κάποιοι λατρεύουν την αφοπλιστική ειλικρίνεια μου και κάποιοι με μισούν γι αυτόν ακριβώς το ίδιο λόγο.

    Δεν είναι δυνατόν να’μαστε όλοι σωστοί και τέλειοι εδώ μέσα και να συμβαίνουν αναίτια μόνο σε μας τα κακά του κόσμου και να υποφέρουμε από αυτούς που μας την λένε. Όσοι εκφράζουν αναφερόμενοι σε Μ/μας την όποια κακιά σκέπτονται να τους χαρακτηρίζουμε αυτόματα σε ψυχάκιες, ανεγκέφαλους η να τους στολίζουμε με διάφορα "κομψά" κοσμητικά επίθετα.

    Εγώ, θα αποποιηθώ αυτής της ευθύνης, να είμαι τέλεια και θα αναφέρω, τις κακές πλευρές του χαρακτήρα μου. Ίσως κάποιες αυτές να τις έχετε καταλάβει, ίσως και να μην τις φαντάζεστε.
    Νομίζω όμως ότι θα είναι χρήσιμο αυτό και για μένα -να κάνω την αυτοκριτική μου- και για σας ....να φυλάγεστε!
     
    Αρχίζω λοιπόν….

    Τα "παίρνω" εύκολα.
    Τι θα πει αυτό? Θα πει ότι μπορεί να’μαι μέσα στην καλή χαρά και ξαφνικά κάποιο μικρό η μεγάλο ερέθισμα, να καταφέρει να μου αλλάξει εντελώς τη διάθεση και να αρχίσω την γκρίνια και όχι μόνο. Όταν αρχίσω την γκρίνια, μου τη σπάει ακόμα και ο διπλανός μου που δεν καταλαβαίνει γιατί σπάστηκα, και τα βάζω και μαζί του. Πολλές φορές φτάνω σε τέτοια σημεία, που ακούω μέχρι και τον ήχο της φωνής μου. Αυτό με ενοχλεί αφάνταστα και νευριάζω περισσότερο!!!!
    Η tender_lilly κάπου με κατηγόρησε ότι χάνω την αυτοκυριαρχία Μου. Ίσως και έτσι να φαίνεται προς τα έξω.

    Είμαι συχνά αυστηρή με τους άλλους, όπως φυσικά και με τον εαυτό μου. Αυτό μπορεί να ακούγεται δίκαιο αλλά δεν είναι απαραίτητα και καλό. Μπορεί να με οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου τίποτα δεν με ικανοποιεί, γιατί τίποτα δεν είναι όπως το θέλω. Πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο που μπορούσα εγώ και ο άλλος να κάνει και δεν το’κανε σωστά.

    Όταν ζητώ να γίνει κάτι θέλω να έχει γίνει "χθες". Ανυπόμονη τόσο που ούτε και εγώ με αντέχω. Ποτέ δεν αναβάλλω να κάνω κάτι που σκέφτηκα για άλλη ώρα. Θα το κάνω εκείνη την στιγμή και δεν θα κλείσω τα μάτια μου μέχρι να δω ότι το αποτέλεσμα να με ικανοποιεί.

    Δεν ζηλεύω. Ναι, νοιώθω ότι είμαι υπεράνω όλων των καταστάσεων και δεν ζηλεύω όπως νομίζω εγώ ότι θα πρέπει να ζηλεύει ο κάθε φυσιολογικός άνθρωπος.
    Θαυμάζω όμως αρκετούς ανθρώπους που θεωρώ επιτυχημένους και αυτό με κάνει να εντείνω τις προσπάθειες μου να βελτιωθώ.

    Έχω πολλές ανάποδες στιγμές και μερικές φορές, γίνομαι άδικη με κάποιους ανθρώπους που δε φταίνε ουσιαστικά σε τίποτα να τις πληρώνουν. Και φυσικά το να γίνομαι άδικη αυτό με οδηγεί πολλές φορές να πω και να κάνω κακιούλες.....

    Κακιώνω. Ευτυχώς και μου περνά γρήγορα. Δεν εκδικούμαι όταν με βλάψουν.
    Περιμένω όμως στην γωνία, ακόμη και μετά από χρόνια να δω αυτό να συμβαίνει από μόνο του και τότε το απολαμβάνω. Είμαι της άποψης ότι "όλα εδώ πληρώνονται".

    Είμαι εγωίστρια όπως επίσης και πεισματάρα. Ω ναι, Θέλω να περνά το δικό μου και κάνω τα πάντα για να κερδίσω. Αυτό με ηδονίζει.

    Όταν τύχει να φτάσω σε ρήξη με κάποιον, μπορώ να το κρατήσω. Βέβαια αν κάνει ο άλλος το πρώτο βήμα, είμαι πρόθυμη να τον συγχωρήσω Πολλές φορές την κίνηση την κάνω εγώ.

    Είμαι πικρόχολη. Αυτό που λέμε έχω μαύρο χιούμορ, διαθέτω επίσης κοφτερή γλώσσα... Ποτέ όμως δεν χρησιμοποιώ ξεφτιλισμένες εκφράσεις…. αυτό το "σώζει"
    Μπορεί να πω κάτι πάνω στα νεύρα μου, που να πληγώσει πολύ τον άλλον.
    Γι’αυτό και αποφεύγω να το κάνω πια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παύω και να σκέφτομαι τα όσα δεν ξεστομίζω.

    Σαν οδηγός αυτοκινήτου και μηχανής οδηγώ επιθετικά αλλά έχω την απαίτηση οι άλλοι οδηγοί να’ναι πάντα ψύχραιμοι και να μου παραχωρούν προτεραιότητα, ενώ εγώ δεν την παραχωρώ πάντα.

    Είμαι πολύ αισιόδοξη ευτυχώς και όταν οι φίλοι μου ζητάν τη γνώμη μου για ένα ζήτημα, θα δώσω πάντα τη καλύτερη και την πιο ακραία θετική οπτική γωνία για τα πράγματα. Θα ανακαλύψω το φως ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχει.

    Δεν μου αρέσει να μου λένε ότι κάνω λάθος. Όταν κάνω λάθος και το καταλάβω, δυσκολεύομαι να το παραδεχτώ στους άλλους. Θα πω από μέσα μου (γμτ.... δίκιο έχει!) αλλά τις περισσότερες φορές δεν θα το παραδεχτώ.

    Όταν κάτι με απασχολεί ή με στεναχωρεί ή με αγχώνει γίνομαι απότομη. Μιλάω κοφτά και αυστηρά και οι γύρω μου μαζεύονται και περιμένουν να περάσει ή να ξεσπάσει η μπόρα, το τσουνάμι. Στην περίπτωση της στεναχώριας, απλά κλείνομαι στον εαυτό μου, δεν την μοιράζομαι, απομακρύνομαι και προσπαθώ να βρω την άκρη μου. Στην καλύτερη περίπτωση γράφω η ζωγραφίζω και έτσι ξεδίνω.

    Ο σαρκασμός και το χιούμορ έχουν γίνει μια μορφή τέχνης για μένα. Η αίσθησή μου στα όρια τους έχει καθοριστεί. Τα χρησιμοποιώ, όπως μερικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν λάδια για να δημιουργήσουν τα όμορφα έργα ζωγραφικής.

    Στην περιγραφή μου θα ήταν παράληψη να μην συμπεριλάβω και τον αδύναμο κρίκο μου. Τις τρεις μεγαλύτερες αδυναμίες μου. Τις υπέροχες αγάπες της ζωής μου. Τα παιδιά μου. Η ύπαρξη μου ως μητέρα είναι ένα από τα ενιαία, προκλητικά, θαυμάσια και τρομακτικά πράγματα στη ζωή μου. Αυτή η οικογένεια που έχω δημιουργήσει είναι το κέντρο του κόσμου μου. Όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα.

    Όπως επίσης σε ένα άλλο βλαπτικό εκ των παθών μου…Είμαι καπνίστρια.

    Τώρα αν έβρισκα ένα πορτοφόλι με λεφτά ή κάτι άλλο αξίας στο δρόμο, επειδή δεν μου έχει τύχει, δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα πως θα αντιδρούσα.

    Εκείνοι που με ξέρουν γνωρίζουν ότι είμαι γεμάτη ελαττώματα. Τι μπορώ να πω? Μόνο ότι είμαι ανθρώπινη.

    Δεν μου’ρχεται κάτι άλλο προς το παρόν.
    Αν έχετε εσείς εντοπίσει κάτι να μου το πείτε.
    Αν πάλι θυμηθώ κάτι άλλο, θα κάνω update.

    ....Και…φυσικά περιμένω την δική Σ/σας αυτοκριτική...
    Η μήπως κάνοντας αυτοκριτική Σ/σας και μάλιστα γράφοντας την δημόσια το θεωρείται αδυναμία?
     
    Last edited: 10 Νοεμβρίου 2006
  2. gaby

    gaby Guest

    Μιά χαρά είστε Εύα, γνωρίζω ότι δεν το γνωρίζετε αλλά μου είστε συμπαθής και ο καθένας μας εδώ μιά χαρά είναι  

    Μία μικρή διόρθωση. Δεν σας κατηγόρησα, ποτέ δεν κατηγορώ. Σε κάποιες λίγες περιπτώσεις σχολιάζω και κακώς κάνω. Αλλά συμβαίνει σε όλους και τί να κάνουμε. Σχολίασα σε μία περίπτωση αυτό που αναφέρετε.

    Τα δικά μου τα ελαττώματα είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις είμαι βιαστική, ότι βγάζω γρήγορα συμπεράσματα για ανθρώπους και δεν αναθεωρώ συχνά, ότι γίνομαι εύκολα δεικτική προς τους άλλους, ότι θυμάμαι αν κάποιος μου έφταιξε κάποτε ακριβώς την στιγμή που αυτός με χρειάζεται, ότι είμαι εκπληκτικά πολύ αφηρημένη, ότι είμαι εύθικτη και πάρα πολύ δύσκολα δέχομαι κριτική - συγκεκριμένα μόνο από Μϊα κατεύθυνση  , ότι αναλαμβάνω ευθύνες που δεν μου αναλογούν - αλλά τις χρεώνω τον κούκο αηδόνι, ότι είμαι σπάταλη και δεν έχω καμία συναίσθηση της αξίας του χρήματος και ότι μου αρέσει ν αναλύω τα πάντα. Επίσης ότι δεν περιμένω ποτέ τίποτα από κανέναν - αυτό εκτός από τις περιπτώσεις που δεν μου πέφτει λόγος, εκεί και τότε θυμάμαι να περιμένω και να είμαι και διεκδικητική μάλιστα   και ότι ποτέ δεν έχω ενδιαφερθεί να κρατήσω ουσιαστική ερωτική σχέση για περισσότερο από 1,5 μέχρι 2 το πολύ χρόνια.

    Δεν ξέρω τί θα έλεγαν για μένα οι συνάδελφοί μου, νομίζω ότι μου καταλογίζουν έναν πολύ κομψό και διακριτικό τρόπο να φροντίζω στο έπακρο τα συμφέροντά μου και κατά καιρούς έχω ακούσει να με αποκαλούν ψυχρό εκτελεστή. Αλλά αυτά μπροστά μου, πίσω μου δεν ξέρω τί μου χώνουν, μάλλον ότι πάντα βρίσκω την κατάλληλη στιγμή να τους παρατώ σύξυλους νομίζω.

    Καταλαβαίνετε τώρα γιατί δεν μου πολυαρέσει αυτής της μορφής η αυτοκριτική; Γιατί γίνεται αυτοκολακεία σε βαθμό γραφικότητας...

    Επί του δογματικού ως προς λαιφσταιλ θα ήθελα να πω κάτι:

    Για σας τους Κυρίαρχους είναι απαραίτητη η αυτοκριτική και σπουδαίο εργαλείο αυτοεκπαίδευσης. Γιατί όσα και να πάρετε από δω και από κει, οι Κυρίαρχοι αυτοεκπαιδεύεστε για να διαχειρίζεστε σωστά αυτό που είστε μέσα σας και αυτό που θέλετε να κάνετε στους άλλους, κακά τα ψέματα.

    Για τους υποτακτικούς, εφόσον τους έχει αναλάβει Κάποιος, το να κάνουν αυτοκριτική και να βγάλουν συμπεράσματα ή να πάρουν δικές τους αποφάσεις για τι τί πρέπει να κάνουν, είναι κάπως σα να κλέβουν τον Κύριό τους. Αυτόν πρέπει να ευχαριστούν, Αυτός είναι που θέλει και πρέπει να τους επισημαίνει πράγματα και να τους λέει πώς θέλει να αλλάξουν και αν χρειαστεί, πώς περίπου θα τα διορθώσουν. Αν κάνει αυτοκριτική ο υποτακτικός αυτός μπορεί να βγάλει τα λάθος συμπεράσματα και να θελήσει να αλλάξει κάτι που αρέσει στον Κυρίαρχο ενώ να μην ξεκολάει από κάτι που δεν αρέσει και να θεωρεί μάλιστα ότι προσπαθεί και να καταβάλει κόπους για να βελτιωθεί.

    Με αυτή την έννοια είναι λίγο σαν αυτομαστίγωμα η αυτοκριτική, κάτι που περισσεύει και μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα συντονισμού, κάτι που κάνει ένας υποτακτικός με δική του πρωτοβουλία ενώ δεν είναι δικό του θέμα να κάνει. Αν του ζητηθεί να κάνει αυτοκριτική είναι άλλο θέμα. Το ίδιο και αν απαιτηθεί να αυτομαστιγωθεί  
     
  3. DocHeart

    DocHeart Δυσνόητα Ευνόητος

    Eίμαι εμετικός.
     
  4. alnair

    alnair Regular Member

    Απάντηση: Re: Η αυτοκριτική δεν είναι αυτομαστίγωση

    Δεν το δέχομαι χωρίς επιχειρήματα, ικανές αποδείξεις και γραφήματα.
     
  5. Eri

    Eri

    Το γραφημα θελω να δω.....

    Αξονας χ : μαλακια
    Αξονας ψ : μεγεθος μαλακιας (1 κιλο 5 κιλα 10 μετρα)
    Κλιση γραμμης : ποσο εμετικος ειναι
     
  6. jimboy

    jimboy Regular Member

    Απάντηση: Η αυτοκριτική δεν είναι αυτομαστίγωση


    Εύγε!Όταν είδα τον τίτλο δεν φαντάστηκα το περιεχόμενό του-μπράβο και πάλι!

    Ωστόσο μια μικρή ένσταση για το τελευταίο!Υπάρχει περίπτωση η "μη επιλογή της δημόσιας αυτοκριτικής" να είναι επιλογή και όχι αδυναμία.Δεδομένο ότι το άτομο στο οποίο αναφερόμαστε είναι σε θέση να κάνει αυτοκριτική.
    Εγώ προς το παρόν αρκούμαι στο να αυτοσαρκάζομαι όταν βρίσκω την ευκαιρία-και επιφυλάσσομαι δια το παρόν post!
     
  7. Μου αρεσει να ρουφιανευω κοσμο
     
  8. Incomplete_

    Incomplete_ Contributor

    Απάντηση: Η αυτοκριτική δεν είναι αυτομαστίγωση

    Παντού θα το πεις;   
     
  9. ...επισης μου αρεσει να αντιστεφω τα πραγματα πχ να λεω
    οτι ο αλλος ειναι ρουφιανος η οτι ο αλλος εχει θεμα μαζι μου
     
  10. skia

    skia Contributor

    ποιός? ποιός?
     
  11. Εγω, ποιος αλλος? Αυτοκριτικη δεν ειναι το θεμα του νηματος?

    ...Εχω μεγαλο μισος σε οποιον ειναι εξυπνοτερος απο εμενα(δηλαδη σε πολυ κοσμο)
    και προσπαθω, με καθε τροπο ,να τον διαβαλω
     
  12. skia

    skia Contributor

    ε,λόγω των ημερών προσπάθησε να το αποβάλεις τότε.