Στα δύσκολα μετράς πραγματικά

Γύρισα με το κεφάλι καζάνι από τη δουλειά.

Ήμουν τόσο κουρασμένη που για λίγη ώρα φλέρταρα με το να μην κάνω το βραδινό μου τζόκινγκ ωστόσο είχα ανάγκη να αδειάσω το μυαλό μου έχοντας περάσει όλη τη μέρα από τη μια συνάντηση στην άλλη προσπαθώντας απελπισμένα να συμμαζέψω τα ασυμμάζευτα.

Έστειλα το μήνυμά μου: "Καλησπέρα. Έφτασα στο σπίτι μόλις τώρα. Είμαι πολύ κουρασμένη, θα κάνω το βραδινό μου τρέξιμο και μετά ένα ζεστό μπάνιο και θα πέσω να κοιμηθώ."

Δεν πήρα απάντηση.

Έβγαλα τα ρούχα μου και τα εσώρουχά μου και τα έβαλα στο πλυντήριο. Άναψα το θερμοσίφωνα, έβαλα τα αθλητικά μου και βγήκα απέναντι στο πάρκο για να τρέξω.

Γύρισα μια ώρα μετά έχοντας τρέξει σύμφωνα με το τράκερ μου γύρω στα 10 χιλιόμερα και η προοπτική του καυτού μπάνιου ήταν το μόνο πράγμα που είχα στο μυαλό μου. Δεν είχα διάθεση -αλλά ούτε και δύναμη- για τίποτε άλλο ωστόσο εκείνη τη στιγμή βούιξε το τηλέφωνό μου. Ήταν μήνυμα από τον Κ μου ο Οποίος όπως πάντα ήταν λακωνικός: "Σε 30 λεπτά θα είμαι εκεί."

Σεβόταν το πρόγραμμά μου όσον αφορούσε τα της εργασίας μου αλλά ο ελεύθερος μου χρόνος ήταν δικός Του. Όσο και να Τον είχα επιθυμήσει το μόνο που πραγματικά ήθελα εκείνη τη στιγμή ήταν να κάνω ένα καυτό μπάνιο και να πέσω να κοιμηθώ. Αυτή η προοπτική εξαφανίστηκε οπότε αντί για μπάνιο έκανα ένα γρήγορο ντουζ που δε με χαλάρωσε όπως θα ήθελα.

Στέγνωσα τα μαλλιά μου με το πιστολάκι και άπλωσα λίγη ενυδατική κρέμα. Ήθελα απελπισμένα να μείνω χωρίς σουτιέν ωστόσο ούτε εκεί υπήρχε επιλογή καθώς ο Κ. μου απαιτεί όταν με επισκέπτεται να φοράω κάποιο από συγκεκριμένα ζευγάρια εσώρουχων.

Από κάτω μαύρο μπραζίλ με δαντέλα και από πάνω διάφανο στην κοιλιά νυχτικό με ασορτί δαντελωτό μαύρο σουτιέν και στο αριστερό μου πόδι την μια αλυσίδα με κουδουνάκι την οποία είχα βγάλει πριν το τρέξιμο. Στο λαιμό μου φορούσα τη χρυσή λεπτή καδένα με το λουκετάκι που είχε πάνω το μονόγραμμά Του, αυτό δεν βγαίνει ποτέ παρά μόνο με άδειά Του.

Έχω μεγαλούτσικο στήθος και το σουτιέν αυτό δεν είχε ως στόχο του τη βολή. Αναστέναξα και ανέβηκα όλη στον καναπέ μαζεύοντας και τα δυο μου πόδια και χαζολόγησα στο κινητό περιμένοντάς Τον.

Μετά από λίγη ώρα χτύπησε το κουδούνι. Σηκώθηκα και πάτησα την κάμερα. Κοίταξε την κάμερα και μου έβγαλε τη γλώσσα του. Χαμογέλασα και πάτησα το κουμπί για να ανοίξει η πόρτα.

Κοίταζα από το ματάκι της πόρτας όταν είδα το φως του διαδρόμου να ανοίγει και Εκείνον να πλησιάζει. Του άνοιξα την πόρτα και μπήκε μέσα. Έκλεισα την πόρτα, γύρισα και Τον κοίταξα.

"Καλησπέρα Έρση" είπε με τη βαθιά λατρεμένη φωνή Του

"Καλησπέρα, Αφέντη μου" Του είπα γονατίζοντας και ακουμπώντας το μάγουλό μου στο στομάχι Του. Μου χάιδεψε απαλά το μαλλί και έγνεψε να σηκωθώ. Πριν καλά καλά σηκωθώ με έπιασε από το σαγόνι και με έφερε κοντά του. Κράτησε το δάχτυλό Του στο σαγόνι περιμένοντας να Τον κοιτάξω στα μάτια. Όταν το έκανα έσκυψε και με φίλησε. Παραδόθηκα στο φιλί Του αλλά σύντομα το διέκοψε.

Τον βοήθησα να βγάλει το σακάκι του και τη γραβάτα του και τα κρέμασα προσεκτικά στον καλόγερο. Μετά τον ακολούθησα στο σαλόνι όπου κάθισε στον καναπέ.

"Θέλετε να σας βάλω κάτι να πιείτε;" Τον ρώτησα.
-"Πρώτα θα με χαλαρώσεις" μου είπε.

Δεν είχα όρεξη και από μέσα μου αγανάκτησα. Αμάν αυτοί οι άντρες με τις πίπες τους. Φυσικά δεν είπα κουβέντα. Το αν είχα όρεξη ήταν αδιάφορο, άλλωστε αυτό ήταν κάτι που είχε ξεκαθαριστεί από τις αρχές. Όταν είχα συμφωνήσει, δεν είχα συμφωνήσει μόνο για τα εύκολα. Στα εύκολα όλοι είναι καλοί, στα δύσκολα μετράς πραγματικά.

-"Μάλιστα Αφέντη μου" του είπα και χωρίς άλλη κουβέντα του ξεκούμπωσα το παντελόνι. Ανέβηκα στον καναπέ πλάι σ' Εκείνον, του κατέβασα το σλιπ και τον πήρα στο στόμα μου. Είχε έρθει και εκείνος από τη δουλειά και έχοντας από το πρωί να πλυθεί η μυρωδιά εκεί κάτω ήταν ελαφρά δυσάρεστη. Δεν έδειξα δυσαρέσκεια και έβαλα όλη μου την τέχνη για να τον ικανοποιήσω. Σε αυτό, το παραδέχομαι, υπήρχε και ένας εγωιστικός λόγος, όσο καλύτερα το έκανα τόσο γρηγορότερα θα τελείωνε.

Δεν είχε σκοπό να μου το κάνει εύκολο. Είναι άνθρωπος που έχει έλεγχο στον οργασμό Του και το παρέτεινε πάνω από 20 λεπτά μέχρι να αφεθεί και να τελειώσει στο στόμα μου. Όπως πάντα πριν καταπιώ γύρισα και Τον κοίταξα στα μάτια και κατάπια μόλις μου ένευσε. Μου χάιδεψε λίγο ακόμα στο μαλλί και μου είπε να τον ετοιμάσω.

Σηκώθηκα και πήγα στο δωμάτιο όπου έβγαλα από ένα συρτάρι τις πιτζάμες του. Γύρισα στο σαλόνι και τον βοήθησα να βγάλει πουκάμισο και παντελόνι. Σηκώθηκα και τα δίπλωσα προσεκτικά και μετά γύρισα και γονάτισα μπροστά του. Πήρα ένα-ένα και τα δυο του πόδια και τα φίλησα πρώτα με τα χείλια και μετά με τη γλώσσα μου. Μετά τα πήρα στα χέρια μου και άρχισα να τους κάνω μασάζ. Η ανταμοιβή μου ήταν τα βογγητά Του ανακούφισης/χαλάρωσης.

Ευχόμουν από μέσα μου να νυστάξει και έβαλα τα δυνατά μου να Τον χαλαρώσω αλλά ο Αφέντης μου είχε έρθει με ορέξεις και απαιτούσε να ικανοποιηθεί μαζί μου. Δεν είχε ούτε κι Εκείνος εύκολη μέρα στη δουλειά. Εγώ είχα το τζόκινγκ μου,ο Αφέντης μου είχε εμένα.

Πήγα και του έβαλα ένα ποτήρι σκέτη βότκα που του αρέσει και τον ξαναπήρα στο στόμα μου. Όταν ορθώθηκε έβγαλα το νυχτικό μου και τα εσώρουχά μου και κάθισα πάνω του. Δεν ήμουν ιδιαίτερα ερεθισμένη οπότε αρχικά βοήθησε το γεγονός ότι πριν τον είχα στο στόμα μου. Όταν όμως τον ένιωσα μέσα μου...

Αααχ...

Άρχισα να κουνιέμαι και το βλέμμα του και οι κοφτές του ανάσες ήταν η ανταμοιβή μου. Άπλωσε τα χέρια του και μου χούφτωσε απαλά και τα δυο μου στήθη και έτριψε τρυφερά τις ρόγες. Εγώ έκανα κινήσεις με τη λεκάνη μου και όταν καρφωνόμουν πάνω του μου ξέφευγαν βογγητά ηδονής. Προς στιγμή έχασα τον ρυθμό μου όταν έχωσε το κεφάλι του στα στήθη μου και άρχισε να μου δαγκώνει με δύναμη τις ρώγες αλλά τον ξαναβρήκα. Είχε περάσει το ένα χέρι του κάτω από τους γλουτούς μου ώστε να με βοηθάει στην κίνησή μου. Εγώ τριβόμουν μπρος πίσω προσπαθώντας να τον πάρω όσο πιο μέσα μου γινόταν και προσέχοντας μη μετά βγει κατά λάθος έξω και έχουμε ατύχημα. Ενώ είχα αρχίσει να πλησιάζω στον οργασμό, με σταμάτησε.

Ουφ.

-"Έχεις φάει;" με ρώτησε.
-"Όχι, Αφέντη μου" του απάντησα.
-"Τι έχεις μαγειρέψει;"
-"Έχει μείνει λίγο κοτόπουλο φιλέτο από εχθές και έλεγα να φτιάξω μια σαλάτα. Δεν σας περίμενα" του είπα ειλικρινά.
-"Πήγαινε φτιάξε τη σαλάτα" μου είπε.
-"Κι εσείς;"
-"Θα παραγγείλω μοσχάρι με λαχανικά από το κινέζικό σου" μου είπε.
-"Δε θέλετε να σας φτιάξω κάτι;"
-"Όχι."
-"Μα...-"
-"Έρση" μου είπε αυστηρά.
-"Μάλιστα Αφέντη μου" είπα χαμηλώνοντας το βλέμμα.

Να πω ότι δεν ανακουφίστηκα λίγο θα ήταν ψέμματα. Από την άλλη ένιωσα τύψεις μέσα μου που δεν Τον περιποιούμουν όπως πρέπει.

-"Αφέντη μου..."
-"Πες μου"
-"Συγνώμη"
-"Για ποιο πράγμα ζητάς συγνώμη;"
-"Που... που δεν σας περιποιούμαι όπως πρέπει. Ναι, είμαι κουρασμένη αλλά... αλλά θέλω, θέλω να σας περιποιηθώ."
-"Αρκετά" μου είπε με αυστηρό ύφος και πάγωσα. "Κάτσε σε στάση τιμωρίας, τώρα."

Σηκώθηκα και έκατσα στα τέσσερα πάνω στον καναπέ ακουμπώντας στην πλάτη του και με τουρλωμένο κώλο. Τον άκουσα να πηγαίνει μέσα και να φέρνει την αγαπημένη του βέργα.

-"Μέτρα" μου είπε.

Έσφιξα τα δόντια περιμένοντας πάνω μου τη βέργα.

Μου έριξε 5 γρήγορες αλλά πολύ αδύναμες, ουσιαστικά ίσα που με άγγιζε κάθε φορά.

-"Κακή Έρση! Κακή" μου είπε κοροϊδευτικά σα να μιλούσε σε σκυλάκι κάνοντάς με να βάλω τα γέλια. Σηκώθηκα γρήγορα και τον αγκάλιασα με λατρεία.

-"Σ' αγαπάω" του είπα κοιτάζοντάς τον στα μάτια.

Είναι η μόνη φράση στην οποία μου επιτρέπεται ο ενικός.

Ένιωσα τη διέγερσή του και ξαφνικά μου ξαναγύρισε η όρεξη.

-"Κακή Έρση" του είπα και στάθηκα πάλι σε στάση τιμωρίας.

Η βέργα έπεσε πάνω μου δυνατά αυτή τη φορά, αλλά ο πόνος... ο πόνος ήταν γλυκός.

"Ένα" είπα χαμογελώντας.

 

Έξοχα.