Σκλάβα και "στάνταρτς".

@vussinada

αχμ, ναι με το που θα αφήσουν τον έλεγχο πάνω στο Κ, αυτό σημαίνει αυτόματα ότι θα διαχειρίζεται και τα οικονομικά της; ( επηρεασμένη από το άλλο νήμα ). :- )

 

@Μαντλίν υποθέτω ό,τι θα θέλει να διαχειριστει ο εκάστοτε αφέντης,δε ξέρω αν υπάρχουν "στάνταρτς" σ' αυτά 

 

Επειδή πολλές φορές μπαίνω σε ένα τέτοιο δίλλημα, απο μόνη μου, σε άσχετες φάσεις μέσα στη μέρα.

Νομίζω πως αυτά τα στανταρ είναι που με " βασανίζουν "


Αν δηλαδή είναι να >>

" ουσιαστικά θέλουν να αφήσουν τελείως πίσω κάθε έλεγχο του εαυτού τους."

Θέλω το παραπάνω, το θέλω ( Όταν το θέλω ) ακριβώς για να μην εχω στανταρ, να μην έχω προσδοκίες να μην έχω κουτάκια, να μην με ενδιαφερει το πρέπει του ίδιου μου του εαυτού ( Οχι απαραίτητα της κοινωνίας ) να μην με αγχώνει το είδος της ζωής μου, απλά να την παραδώσω.

Εντιτ: Επειδή δεν μπορώ να το γράψω καλά, πιστεύω ότι από μόνη μου θα άφηνα τα όποια στάνταρ, όχι για να βρω Κ, θα ήταν σκοπός της επιλογής μου να είμαι σ, να απαλαχθω απο τα στανταρ! ( δικά μου, κοινωνικά, οικογενειακά, όλα )

 

@kinsha no onna επομένως το ίδιο μπορεί να ισχύει και με στάνταρτς επιλογής συντρόφου...αυτό είναι το "παραπέρα" του σκεπτικού αυτού,που αναρωτιέμαι... Να υπερτερεί τελικά η ίδια η κυριαρχία σαν επιλογή παρά κάθε άλλο στάνταρτ; δηλαδή να τον αποδέχεσαι ως κυρίαρχο σε βαθμό που να μη σε ενδιαφέρουν άλλα πράγματα,πχ αν έχει εμφάνιση/λεφτά και οτιδήποτε άλλο είτε επιφανειακό είτε ουσιαστικό,καθώς έχεις επιλέξει ως τρόπο ζωής να αφεθείς και να μην έχεις γενικώς κανένα στάνταρτ ακόμη κι αν αυτό είναι οι "ισχυρές κι απόλυτες" προτιμήσεις σου,γιατί απλώς σε διευκολύνουνε σε αυτό που θες να ακολουθήσεις...Κι εγώ δε ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω καλά...Είναι δύσκολα θέματα αυτά...

 

Όχι, σε μένα τουλάχιστον.

Ο σύντροφος είναι...αφορά μια κατάσταση στην οποία εγώ κρατώ τον έλεγχο μου, εγώ αποφασίζω, είναι μέρος της ζωής μου, που τις αποφάσεις παίρνω εγώ. Άρα εκει δεν καταφέρνει να ξεφυγει απο στανταρ, ούτε εκείνος ούτε εγώ.

Η επιλογή να ειμαι σ κάποιου με γλιτώνει απο τα στάνταρ. Επιλέγω να μην έχω, επιλέγω να μου τα ορίσει Εκείνος.

Καταλαβαίνεις την διαφορά που προσπαθώ να εξηγήσω? Δεν έχει να κάνει με τον σύντροφό vs Αφέντη. Έχει να κάνει με τη ζωή που ζω calling the shots εγώ, και την ζωή που μπορώ να ζήσω, αφήνοντας τα όλα πάνω στα στανταρ, την ηθική και τις προτιμήσεις κάποιου άλλου.

Edit: για να προλάβω μερικούς.

Αν ο Κ θέλει να είναι και σύντροφος μου, θα είναι.

Ο σύντροφος όμως Κ δεν γίνεται

 

Απαντάω ξεχωριστά γιατί για μένα είναι διαφορετικά θέματα. Αλλο το πάνω και άλλο αυτό που λες εδώ.

Εδώ δεν βλέπω στανταρ. Βλέπω προτιμήσεις. Δλδ...αν εμένα με καυλωσει καποιος, με γοητεύσει μου βγαλει αυτο το " εγώ για σένα κάνω ο,τι " κάτι θα χει! Που θα μου αρέσει. Δεν το βάζω στα στανταρ γιατι δεν είναι κάτι που αποφασίζεις με λογική. Μπορει ομως να μου αρέσουν χιλια πράγματα, και μπορεί να παραβλέψω αλλά.

Δεν είναι κόντρα...ότι δλδ τα παραβλέπεις για να κυριαρχηθεις ντε και καλά, είναι ότι τα παραβλεπεις γιατί σου ξυπνά αυτός κάτι, να υποταχθεις.

Όπως και εκτός χώρου, παραβλεπεις πχ κάτι γιατι σε καυλωνει κατι αλλο ή γιατί είναι πολυ ευγενικός ξερωγω η γιατί δεν τρωει με ανοιχτό το στόμα. Χαχα

 

Καλώς έκανες και τα ξεχώρισες.Συμφωνώ!

 

Καταργηστε τα standards. Η ζωη ειναι πιο απλη χωρις αυτα

 

Δλδ;

 

Δηλαδη να αφηνουμε το ενστικτο μας να λειτουργει, και οχι το μυαλο οταν γνωριζουμε ενα ατομο.

 

Τρομάζω κ μόνο στη σκέψη.  

 

Οχι αγαπητη μου γιατί; ισως αν βαζουμε συνεχως τετοια standards να χανουμε αρκετες απολαυσεις. Απο την αλλη αν εμπιστευτεις το ενστικτο σου, και τελικα δεις πως εκανες λαθος, απλα την κανεις με ελαφρά.