Master και κοινωνικό status.

Πλήρης και πολύ συγκεκριμένος ορισμός μπορει να μην ειναι κανείς ως προς το ποιος νοείται ως Κ... αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και κάποια κοινά χαρακτηριστικά.
Δεν μετράω τιποτε σε οικονομικο επίπεδο, απλά έχει κολλήσει ο εγκέφαλός σου και διαβάζεις ό,τι σε βολεύει...
Το οικονομικο ή η επιρροή ή και τα δύο είναι το αποτέλεσμα που προκύπτει κατά κανόνα από έναν πραγματικα κυριαρχικό χαρακτήρα βάσει του τρόπου που λειτουργει ως προσωπικότητα. Εγώ αυτό λεω.

 

Θα σας συμβούλευα να ξαναδιαβάσετε αυτά που γράφετε. Δεν γνωριζόμαστε οπότε αυτά που μπορεί να βγάζουν νόημα μέσα στο κεφάλι σας μπορεί να μην τα εκφράζετε σωστά. Ή μπορεί εγώ απλά να διαβάζω ό,τι θέλω, είναι πιο εύκολη για εσάς η τελευταία ερμηνεία for sure.

Αυτό που εσείς αναφέρετε ως απλά και μόνο για μένα είναι μακράν πιο σημαντικό από το αν δουλεύει σε φαστφουντάδικο ή όχι. Όσο για την ηλικία δεν αναφέρομαι καν σε τέτοιου τύπου στερεοτυπισμούς.

Επίσης το τι θεωρώ εγώ ως αξιόλογο, άξιο και ικανό άτομο διαφέρει. Για εσάς είναι λόγικό να λαμβάνει κάποιος αξία από την δουλειά του και αν είναι ικανός θα έχει και χρήματα. Για μένα δεν ισχύει αυτό. Δεν καταλαβαίνω το παρεξηγημένο σας ύφος όταν σας είπα ότι το ανάγεται σε οικονομικό επίπεδο.
Δεν σας κατηγόρησα για κάτι, τα λόγια σας ερμηνεύω.

Εν ολίγης, έχω καταλάβει αυτό που λέτε, απλώς διαφωνώ. Προσπαθείτε να γενικολογίσετε στο τι εστί γενικά Κ με δικά σας αξιολογικά κριτήρια και τσαντίζεστε όταν η δική σας ερμηνεία με βρίσκει αντίθετη. Αυτά είναι τα δεινά της γενικολογίας i'm afraid.

 

Βάζω κι εγώ το κοστούμι μου το μαύρο, το καλό, το γαμπριάτικο.
Βάζω κάλτσα, βρακί, γραβάτα και ποσέ ένα χρώμα. Σατέν εννοείται. Απαξάπαντα
Και ξεκινάω να μπω στο αυτοκίνητο και σπάει το γαμώκλειδο μέσα στη γαμωκλειδαριά.
Και παίρνω τηλέφωνο το μαλάκα τον Κωστάκη που την προηγούμενη εβδομάδα του το 'χα πάει να το φτιάξει, γιατί κολλούσε και μ' αρχίζει κάτι μαλακίες δικαιολογίες ότι δε φταίει αυτός για το λάδι, γιατί εγώ του το πήγα για να 'ναι φτηνό και κάτι τέτοια.
Και τον περνάω ένα γαμωσταυρίδι αυτόν και όλο του το γαμώσογο, μέχρι που μου πέφτει το κινητό μέσα σε κάτι λασπόνερα από τα νεύρα και το βλέπω -μες στα μάτια μου, ρε παιδιά το βλέπω- να αναπηδάει, ν' ανοίγει, να βγαίνει η μπαταρία και να βουτάει έτσι διαλυμένο μέσα στο γαμωλασπόλακκο.
Και σκύβω να το πάρω και γλιστράει το καινούργιο το χειροποίητο το ιταλιάνικο το σκαρπίνι στην άκρη του γαμωπεζοδρομίου και πέφτω με τα μούτρα στο λασπόλακκο.
Και μέχρι να σηκωθώ από την ταραχή μου έγινα κώλος και πάει το κοστούμι μου του Βρυώνη (τον Βανκουίσσς, όχι του Ομέρ).
Και βρίζω θεούς και δαίμονες, βρίζω μία σκατόγρια που με κοιτούσε σαν εξωγήινο, βρίζω το φτωχομπινέ το ζήτουλα που πετάχτηκε από τη γωνία να με βοηθήσει να σηκωθώ, βρίζω και το μαλάκα τον πωλητή από την αντιπροσωπεία με τις Πόρσε κάτω από το σπίτι μου -γιατί πού αλλού θα ήταν το σπίτι μου, γαμώ το σπίτι μου;- που 'ρθε να δει, αν χρειάζομαι κάτι.
Και βάζω τα χέρια στην τσέπη να βγάλω τα κλειδιά να μπω ν' αλλάξω το γαμωκόστουμο, να πάω στο γαμημένο το ΔουΣού που με περιμένανε οι μέτοχοι να ορίσουμε το φετινό μπόνους μου και τι διαπιστώνω, γαμώ το γαμημένο γαμώ μου γαμώ;
Τι διαπιστώνω;
Δεν έχω ούτε κλειδιά, ρε μαλάκα μου. Ούτε κλειδιά. Και τι να κάνω τώρα; Να υποχρεωθώ σ' αυτούς τους υπανθρώπους να καλέσουν τον τσίπη τον κλειδαρά που σηκώνεται από την καρέκλα του και διασχίζει τη μισή Εκάλη για ένα πενηντάρικο;
Ρε ουστ.
Λεφτά έχω.
ΣιΗΌου είμαι.
Υπερκαύλαρος είμαι.
Βλέπω μία να περνάει, την αρπάζω από το μαλλί και της φωνάζω "Θα γίνεις η ποταχτικιά μου, μωρή, κατάλαβες;".
Και της δίνω την πιστωτική μου τη χρυσή και της λέω ότι έχει μόλις πέντε λεπτά να μ' αγοράσει κοστούμι και να γυρίσει και προλαβαίνει και μου κρατάει και το παλτό της γύρω μου ν' αλλάξω με δούνε το σιξ πακ μου κι έχουμε τίποτα χυσίματα μες στο δρόμο και κανονίζω για το μπόνους μου και έχω και σκλαβί.

Γιατί μερικά πράγματα δεν αγοράζονται.
Για όλα τα υπόλοιπα υπάρχει η Mastercard.

 

Δεν έχει κανένα νόημα η κουβέντα γιατι εγω ξεκίνησα να λεω οτι η κοπέλα που ειπε οτι "εγω έχω ανάγκη να ειναι ο άλλος τουλάχιστον ίσος με εμένα οικονομικοκοινωνικοεργασιακά για να τον δω ως Κ" έχει βάση ενώ πέσατε να τη φάτε προσάπτοντας της οτι ειναι υλίστρια και δεν συμμαζευεται...όπου εξυπηρετεί τα βάζετε όλα σε ένα κουβά και τα κάνετε σούπα και όπου δεν εξυπηρετει λουφάζετε υποκριτικά στα ατομικά σας κριτήρια...και δεν αναφέρομαι σε εσενα προσωπικά μόνο αλλά και σε όσους έσπευσαν να κακοχαρακτηρισουν την τοποθέτηση η οποία μπορεί να έγινε άκομψα αλλα κανεις δεν μπηκε στον κοπο να προσπαθήσει να καταλάβει τι εννοούσε η κοπέλα την οποία δεν την ξέρω κιολας...το οποίο ήταν το εξής απλό...ότι θέλει να θαυμάζει τον Άντρα στον οποίο παραδίνεται...τι πιο φυσιολογικό? Και για τι πράγμα θαυμάζεις ως επι το πλείστον έναν άντρα? Για το πνεύμα του, τον ακέραιο χαρακτηρα του, το χιουμορ του, τις γνώσεις του, τις ικανότητές του, τη ρώμη του, τα επιτεύγματά του, τον τρόπο που αλληλεπιδρα μαζί σου εντός και εκτός ερωτικού πλαισίου, τις φιλοδοξίες του και τον τρόπο που κυνηγάει τα όνειρά του. Σίγουρα και για άλλα πράγματα...το οικονομικο ή το κοινωνικό στάτους ειναι απλα αποτελεσματα των παραπανω σε βάθος χρόνου...ασχέτως με το αν έχει πέσει ο άλλος και απο κατραπακιες στη ζωη του ή αν ειναι σε μία κακή συγκυρια...την φιλοσοφία ζωής που έχει μετράς και θαυμάζεις μαζί με την συμπνοια λόγων και έργων...

 

@no_Taboo Σε αγάπησα!!

Εγώ πάντως διαλέγω τον "μαλάκα τον Κωστάκη". Πιο αξιοπρεπής μου φαίνεται.  

 

OK.... 2 female subs λογομαχουν. Η μια χρησιμοποιει ενικο, η αλλη πληθυντικο. Χμμμμ. Ενδιαφερουσα στιχομυθια.

 

@White_Dream , Το ξέρω ότι με αγάπησες.
Όλες μ' αγαπάνε μετά που μαθαίνουν ότι έχω σιξ πακ και Mastercard.

ΥΓ Προσοχή με τον Κωστάκη, έχει θέμα στο λάδωμα των κλειδαριών.

 

Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι η λογική σας είναι αρκετά παιδική και είμαι κι ευγενική με τον χαρακτηρισμό μου. Η ζωή δεν είναι μαύρο-άσπρο και οι ανθρώπινες επιλογές στη πράξη δεν γίνονται έτσι! Γιατί δεν ζούμε σε εργαστήριο, αλλά στο κόσμο. Και ως επιχείρημα είναι σαθρό, καθώς απογυμνώνει τον ανθρώπινο παράγοντα πλήρως η τοποθέτησή σας (υπάρχει κάτι που λέγεται αλληλεπίδραση και δεν είναι στατικό, αλλά έχει ροή) και δομείται με σκοπό να στηρίξει το σκεπτικό σας. Εάν το ξαναδιαβάσετε, πιστεύω θα το κατανοήσετε. Δεν ζούμε βάσει multiple choice, δεν είμαστε συνθήκες, ούτε επιστημονικές υποθέσεις (υπόθεση μηδέν τάδε, υπόθεση ένα δείνα και πάει λέγοντας) ούτε είπε κανείς πως θα διάλεγε να είναι άσχημος, χοντρός και φτωχός αν μπορούσε να είναι κάτι καλύτερο. Δεν είναι δα και φιλοσοφία ζωής αυτό το σκεπτικό. Γιατί πάμε πάντα σε ακραία παραδείγματα ωστόσο, αγνοώ!

Αλλά θα πάω και σε αυτό γιατί όπως έγραψα και σε προηγούμενη απάντησή μου, το ζητούμενο δεν είναι τι βλέπω, αλλά αν καταλαβαίνω τι βλέπω. Είναι άνεργος για ποιο λόγο; Επειδή κάθεται και ξύνεται; Ή μήπως το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι του στέρησε την δουλειά του; Κάνει κάτι γι' αυτό; Όχι μόνο για να βρει δουλειά, αλλά για να αλλάξει την πραγματικότητα. Γιατί από γκρίνια, άλλο τίποτα! Γεμίσαμε όλοι. Ο άλλος που τα έχει, πώς χειρίζεται το γεγονός ότι τα έχει; Πώς πορεύεται στη ζωή του;

Προσωπικά, έχω κάτσει σε πολλά τραπέζια μεγαλοτέτοιων (όπου τέτοιοι βάλτε ό,τι κοινωνικά αναγνωρισμένο επάγγελμα θέλετε) δεν με κέρδισε ποτέ η δουλειά ή η τσέπη του άλλου. Πάντα με γοήτευε ο λόγος και η συμπεριφορά. Ακόμα κι όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι που αγνοούσα πώς δομείται η κοινωνική πραγματικότητα (και με δεδομένο πως είμαι 30 είναι ευκόλως εννοούμενο πως μεγάλωσα τη δεκαετία που ήταν τρομερά έντονη η ανάγκη του φαίνεσθαι -κι ευχαριστώ τους γονείς μου καθημερινά για τον τρόπο που διαπαιδαγωγήθηκα και ως προς αυτά, αλλά αυτοί είναι οι προσωπικοί μου αναστοχασμοί-). Πολύ περισσότερο τώρα, που έχω κατανοήσει και ένα δύο πραγματάκια για όλα τα επίπλαστα στοιχεία που συμβολίζουν δήθεν δυνατούς ανθρώπους (άνδρες-γυναίκες).

Σε έναν άνδρα, κυρίαρχο ή μη, ο οποίος έχει ωριμότητα, καλλιέργεια και είναι ζυμωμένος στη ζωή, το οικονομικό δεν διαδραματίζει απολύτως κανέναν ρόλο! Είναι πολύ όμορφη η αίσθηση του να ανοίγεις ένα δώρο, αλλά ποτέ δεν θα ασχοληθείς με το περιτύλιγμα παρά ελάχιστα. Στο περιεχόμενο του κουτιού θα μείνεις και με αυτό θα παίξεις. Εκτός κι αν είσαι άνθρωπος του περιτυλίγματος - υπάρχουν και πολλοί τέτοιοι, πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν.

Όσο για το κύκλο, συμφωνώ απόλυτα πως ο Κυρίαρχος οφείλει να στέκεται το λιγότερο επάξια στο κύκλο της υποτακτικής του. Αλλά αν ο κύκλος είναι κύκλος ηλιθίων, μόνο ένας ηλίθιος μπορεί να σταθεί επάξια. Ένας λογικός θα απορριφθεί και θα χάσει.


Κι επειδή η @Illicit σε μία απάντησή της αναφέρει ξεκάθαρα πως ο σύντροφός της έχει "status επειδή είναι ηθοποιός"...δεν ξέρω πώς το ορίζει, γιατί οι μόνες αναφορές στις οποίες προβαίνει είναι αυτές που καταδεικνύουν οικονομική επιφάνεια κι αναγνωρισιμότητα αφενός κι αφετέρου φαίνεται να παίρνει ως δεδομένο πως όποιος είναι ηθοποιός έχει και status ( ; ), μου ήρθε στο μυαλό ο προσφιλής σε μένα ηθοποιός Παύλος Χαϊκάλης. Τον θεωρώ εξαίρετο σε αυτό που κάνει και προσωπική μου πεποίθηση είναι πως ηθοποιοί όπως αυτός δεν ξαναβγαίνουν παρά σπάνια, ωστόσο όταν ασχολήθηκε με την πολιτική εξεδήλωσε εξευτελιστικά γελοίες δημόσιες συμπεριφορές. Όποτε εξετέθη σε δημόσια δράση, κάποτε με την πολιτική άνοιξη και τώρα με τους ΑΝΕΛ (και τα δύο ευκαιριακά σχήματα χωρίς συγκεκριμένη πολιτική αναφορά σε τμήμα της κοινωνίας - τυχαίο;; ) επλήγη ανεπανόρθωτα! Μία πρόχειρη ματιά να ρίξει κανείς στη διαδρομή του αυτή, κατανοεί ευκόλως. Έδινε κι εκεί γέλιο τουλάχιστον. Αλλά και αναγνωρισιμότητα είχε και χρήματα είχε και ωραίο αυτοκίνητο και σπίτι. Καλοί οι ηθοποιοί, αλλά κάποτε μόνο για το θέατρο. Άρα, πού ακριβώς είναι το status?

Γιατί ειδικά αν μιλάμε για Κυριαρχία/υποταγή, εγώ προσωπικά δεν μπορώ να διανοηθώ έναν Κυρίαρχο άπραγο κοινωνικά (όπως και όσο μπορεί πάντα) κι ας έχει όλη την περιουσία του κόσμου.

Αν μπορώ να βάλω πότε πότε περισσότερα χρήματα από τον Κύριό μου στο τραπέζι (υποθετικά μιλώντας) θα το κάνω με τη καρδιά μου και ο Κύριός μου θα χαρεί την προσφορά μου αυτή! Και κανένας δεν θα νιώσει μειονεκτικά, γιατί αμφότεροι θα γνωρίζουμε τα της οικονομίας και θα ξέρουμε πως καμία σχέση δεν έχει αυτό με την αξία του ανθρώπου (δύναμη, μυαλό, εξουσία όλα)! Κι αν είμαι σε μία σχέση που νιώθω πως εκμεταλλεύομαι ή με εκμεταλλεύονται ή με κατηγορούν γι' αυτό, τότε όχι μόνο Κυριαρχία/υποταγή δεν έχω, αλλά καλό είναι να επανεξετάσω τα γιατί μου και το πού ακριβώς βρίσκομαι!

Δεν θα μπω σε μία σχέση για να πάρω ό,τι ακριβώς δώσω (ισομετρία κακή λέγεται, χωρίς συμπλήρωση). Αλλιώς τα φτιάχνω με τον εαυτό μου και θα περνάμε μούρλια. Γιατί να τραβήξω κι άλλον άμοιρο μέσα σε αυτή τη διαδικασία; Συμπλήρωση κι ισορροπία λοιπόν! Ή αλλιώς ασυμμετρία!

 

Μπορείς να μασουλάς τα φράγκα του άλλου και συνάμα να έχεις και τον Κωστάκη αν γουστάρεις.

Ο άλλος ο μαλάκας όλο σε ΔΣ θα τρέχει. Χαμπάρι δεν θα πάρει.

 

Σε εμένα προσωπικά δεν μπορείτε να αναφέρεστε ούτε στο ελάχιστο διότι δεν σχολίασα καν τα λεγόμενα της @Illicit διότι εξέφραζε προσωπική άποψη, όσο και να διαφωνώ με αυτή.
Δεν είναι του στυλ μου να κάνω υποδείξεις για το πως θέλει κάποια άλλη τον άνθρωπο που έχει δίπλα της. Πλούσιο, φτωχό, χοντρό, αδύνατο. Καπέλο της.
Εσείς από την άλλη προσπαθείτε να μας διδάξετε το τι έστι ο Καπας ο σωστός ο βρώμικος (πάλι χιούμορ, συγχωρέστε με προκαταβολικά) και γενικεύσατε την κουβέντα χωρίς όμως να μπορείτε να την υποστηρίξετε.

 

Θα προσπαθήσω να τα απαντήσω με τη σειρά όσο πιο περιεκτικά μπορώ γιατι ακολούθησαν πολλές απαντήσεις διεκρινιστικές μετά από το μήνυμα που παρέθεσες.

Αρχικά έδωσα ένα παράδειγμα υπεραπλουστευμένο, ναι παιδικό, για να γίνει πιο σαφές το point που ήθελα να κάνω.
Σε αυτά που λες για τον λόγο της ανεργίας συμφωνώ απόλυτα αν και θεωρω ότι όταν έχεις γνωρίσει 2 ανθρώπους ταυτόχρονα με τους οποίους νιώθεις την αντίστοιχη σύμπνοια δεν θα διάλεγες αυτόν που έχει την πιο προβληματική ζωή (πριν προλάβεις να νιώσεις κάτι παραπανω για κάποιον απο τους 2 συζητάμε).
Αναφορικά με τα "μεγάλα τραπέζια" ναι έκατσες γιατι μπορουσες να πληρώσεις το γευμα σου, ασχέτως με το αν σου έκαναν στο τέλος της βραδιάς οι συνδαιτυμόνες ή όχι. Αν δεν σου άρεσαν δεν υπαρχει προφανώς λόγος να ξανακάτσεις...ή μπορεί να σου άρεσαν αλλα να μην μπορουσες να πληρωσεις το γευμα σου για να ακολουθήσεις μία άλλη φορά...Αν ήταν όλοι ηλίθιοι θα σημαινε ότι για κάποιο λόγο το υ σου επιλέγει να συναναστρέφεται με ηλίθιους οπότε αυτό θα έπρεπε να σε προβληματίσει σε άλλο επιπεδο.
Προσωπικά στο δώρο δεν κοιτάω ούτε το περιτύλιγμα ούτε το περιεχόμενο...κοιτάω την σκέψη...
Ως προς τον Κυρίαρχο άπραγο κοινωνικά, συμφωνώ απόλυτα.
Τώρα για τα της @Illicit θα απαντησει εκεινη...

(το δεύτερο ενικό βγήκε από κεκτημένη ταχύτητα...κατάλαβες φαντάζομαι πως το εννοω)

 

Δεν έχω τον χρόνο να πιάσω ένα ένα τα ποστ σου για να σου εξηγήσω το σε εμένα προφανές αναφορικά με τις τοποθετήσεις σου αλλα θα το κάνω σε έτερο χρόνο. Δεν προσπαθώ να διδάξω τίποτα και σε κανέναν. Προσπαθησα να πω οτι η κοπελα στην αρχική της τοποθέτηση αδίκως και πολύ υποκριτικά λιθοβολήθηκε και να εξηγήσω σε όσους έχουν την διάθεση να καταλάβουν το γιατί... Απλά δεν ήσουν μέσα σε αυτούς. No problem.
Το τι ειναι ένα Alpha Male είναι πολύ πιο εύκολο να εξηγηθεί (και το ορίζει ένα λεξικό...) από το σε ποιον επιλέγουμε εμείς να προσδώσουμε την ιδιότητα αυτή... πράγμα άκρως υποκειμενικό όπως βλέπουμε εδω και χρόνια εδώ μέσα...