Εκπλήρωση φαντασιώσεων ή αλλιώς, a la carte απαιτήσεις ένθεν κι ένθεν, εκείθεν κι εντεύθεν.

Για πες μου κι εμένα που μιλάω με πολλές γυναίκες εδώ, ποιο στόχο έχω;

 

Η @brenda άνοιξε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον νήμα, κατά τη γνώμη μου. Θα μπορούσε κανείς να σκέφτεται ατελείωτα πάνω σε αυτό. Όχι με άγονο αλλά με γόνιμο τρόπο.

Θα περιοριστώ κατ΄ αρχήν να πω την πρώτη δική μου σκέψη μόνο σε μία από τις τόσες πτυχές που έθιξε η νηματοθέτρια, ορμώμενος από αυτό που έγραψε @tithon ,
και θα τονίσω ότι μιλάμε για επικοινωνία μέσω internet, όχι για αυθεντική και πλήρη κατά πρόσωπο όπου οι πληροφορίες που αποκαλύπτονται είναι πολύ πλουσιότερες και ουσιαστικότερες λόγω οπτικής και ακουστικής επαφής των επικοινωνούντων μεταξύ τους:

Πολύ συχνά πολλοί άνθρωποι όταν λαμβάνουν την πρωτοβουλία να επικοινωνήσουν μέσω μηνυμάτων με κάποιον άλλο δεν είναι απόλυτα ειλικρινείς στα πρώτα λόγια που απευθύνουν.
Όχι επειδή έχουν κακές προθέσεις ή είναι μηχαράφοι ή ψεύτες.
Αλλά επειδή φοβούνται την περιφρόνηση, τον χλευασμό και την απλή απόρριψη της επικοινωνίας πριν προλάβουν να πουν και δεύτερα λόγια.
Αυτές οι εσωτερικές σκέψεις τους προκαλούν αμηχανία και εξ΄ αιτίας αυτού τους κάνουν να μην εκφράζονται όπως σκέφτονται ή θα επιθυμούσαν. Ανησυχώντας δηλαδή εκ των προτέρων ότι οι πιθανότητες να τους κάνει ο δέκτης να αισθανθούν άσχημα με την απόκρισή του είναι σημαντικές πασχίζουν να προσαρμόσουν τα λόγια τους ανάλογα, πολύ συχνά με παταγώδη αποτυχία ή προβάλλοντας παραπλανητική εικόνα για τον εαυτό τους.

Αν τύχει να περάσει χωρίς στενοχώριες αυτό το πρώτο στάδιο αισθάνονται ανακούφιση. Αν όχι συχνά αισθάνονται απογοήτευση και ότι αδικήθηκαν και δεν τους δώθηκε μία ευκαιρία για επικοινωνία που αισθάνονται ότι δικαιούνται.

Για τους παραπάνω λόγους, για εμένα προσωπικά ο τρόπος επικοινωνίας, ειδικά τα πρώτα λόγια, μετρά μεν αλλά πολύ λίγο.

Σε μία προσέγγιση, με δεκτικότητα, υπομονή και ευγένεια από τη μεριά του δέκτη σιγά-σιγά ο άλλος αισθάνεται πιο άνετα και αποκαλύπτει έτσι ανησυχώντας λιγότερο το ποιόν του σε μερίδιο τόσο ειλικρινές πλέον και ικανοποιητικό όσο χρειάζεται ώστε να κρίνεις αν σε ενδιαφέρει ή όχι να συνεχίσεις την επικοινωνία, καθώς και τι ακριβώς θέλεις να συζητήσεις.
Αν υπάρχει θέμα χρόνου και όγκου μηνυμάτων, μία απλή απόκριση του τύπου:
"Καλησπέρα, δώσε μου σε παρακαλώ λίγο χρόνο και θα σου απαντήσω",
που να τηρείται με συνέπεια έστω και καθυστερημένα,
ή κάτι σαν:
"Ευχαριστώ για το μήνυμά σου αλλά δυστυχώς τώρα δεν έχω τον χρόνο ή τη διάθεση να μιλήσουμε και δεν φταις εσύ για αυτό",
φτάνουν και περισσεύουν στις πλείστες των περιπτώσεων πρώτων επαφών τόσο για να μην καταπιέζεται ο δέκτης όσο και να μην αισθανθεί αδικημένος ο πομπός του μηνύματος.

Το χιούμορ επίσης, όχι το καυστικό αλλά το ανάλαφρο, αποδεικνύεται πολύ αποτελεσματικός τρόπος να αποκριθεί κανείς σε οποιαδήποτε πρώτη προσέγγιση αφήνοντας συνάμα όλα τα περιθώρια είτε συνέχισης είτε διακοπής της επικοινωνίας εξίσου ανοικτά, χωρίς παρενέργειες για κανέναν από τους δύο.

Αν κάποιος θεωρεί ότι τα παραπάνω δεν ικανοποιούν τα τυχόν αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να γεννηθούν μέσα του από την προσέγγιση, χωρίς όμως πάντα να φταίει για αυτό εκείνος που τον πλησίασε αλλά εκείνη τη στιγμή είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς,
μπορεί ίσως να σκεφτεί επιπλέον και ότι τόσο η αρχική δεκτικότητα και υπομονή όσο και ή ευγένεια και το χιούμορ του παρέχουν και ένα εξαιρετικά ισχυρό άλλοθι και πάτημα να συμπεριφερθεί τελείως διαφορετικά στη συνέχεια μετριάζοντας τις τυχόν εντυπώσεις που θα προκαλούσε στον άλλο αν συμπεριφερόταν τελείως διαφορετικά από την αρχή χωρίς να μεσολαβήσουν αυτά τα 4.
Μερικοί αυτό το θεωρούν τέχνασμα, υποκρισία και πουστιά. Άλλοι αντιθέτως το θεωρούν σωστή διπλωματία. Κάποιοι άλλοι το θεωρούν ένδειξη σεβασμού προς όλους και το επικροτούν.
Σε όλες τις περιπτώσεις όμως προσφέρει υπεροχή χωρίς να καταπιέζει και αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ελεύθερα και ανοιχτά για το μέλλον χωρίς προαπαιτούμενα και προϋποθέσεις.
Και είναι και δωρεάν, χωρίς τίμημα εννοώ.

Αυτά τα λίγα από εμένα για αρχή και σε πολύ επιμέρους μόνο πτυχές, υπερβολικά περιορισμένες σε σχέση με το πλήθος των θεμάτων που ανοίγει το παρόν νήμα.
Ο χρόνος όμως είναι συχνά-πυκνά πιεστικό όριο.

 

Γιατί δε βγαίνει η @Keiko Mika στο τηλέφωνο;

 

Μην ανακατέψουμε από τώρα τις Μεγάλες Δυνάμεις.

 

... δεν ξέρω να λέω καφέ!!!

 

Για την ιστορία:

Είτε υπάρχει αντίφαση στα παραπάνω είτε ισχυρίζεσαι ότι δεν είμαι άνδρας.

Ποιο από τα δύο ισχύει;

 

Τι έγινε τώρα? Νοιώθω μια ένταση.
Προς τι όλο αυτό? Εάν διαβάσεις
προσεχτικά, θα καταλάβεις την
διάθεση για χιούμορ των λεγομένων
μου.

 

Αν αυτό ήταν σαρκασμός προς τις γυναίκες που τους λες "καλημέρα" και σου απαντάνε "έχω γκόμενο" τότε σου ζητώ συγνώμη, δεν το έπιασα με την πρώτη.

 

Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά την ... εχθρότητα.
Εάν έχεις προηγούμενα μαζί μου, στείλε μου
μήνυμα να τα βρούμε. Δεν πιστεύω ότι αφορούν
τον υπόλοιπο κόσμο εδώ.

 

Δεν έχω κανένα προηγούμενο μαζί σου και κακώς το εκλαμβάνεις σαν εχθρότητα. Με την αρχική σου τοποθέτηση έκανες μια γενίκευση με την οποία διαφωνώ εκτός και αν ήταν μπιχτή (δίκην πικρού σαρκασμού) προς μια υπάρχουσα μερίδα (ευτυχώς μικρή σύμφωνα με τις εμπειρίες μου) γυναικών που νομίζουν ότι όποιος τους μιλάει έχει σκοπό να μπει στο βρακί τους, το οποίο φυσικά σημαίνει ότι κακώς εξέλαβα το αρχικό ως γενίκευση.

 

Η συγκεκριμένη τοποθέτηση ήταν καθαρά χιουμοριστική
και εξ ου και η γενίκευση και οι καφέδες κτλ. σαρκάζοντας
καθαρά και μόνο την φύση των αντρών και την ... επιπολαιότητα
μας.

 

Τότε φίλε μου διαφωνώ. Εγώ μιλάω με πολλές κοπέλες και δεν έχω στο μυαλό μου τίποτα περισσότερο πέραν από το να μιλάω μαζί τους και φροντίζω να είμαι απόλυτα ξεκάθαρος από τις αρχές.