ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Οταν λεμε εγκεφαλο μπορει να εννοουμε την μηχανιστικη πλευρα, τον εγκεφαλο σαν υλη, αυτο που εχουμε μεσα στο κεφαλι σαν οργανο του σωματος. Νου, το λειτουργικο συστημα αυτης της υλης, τη νοηση, τη μνημη. Λες και ο εγκεφαλος ειναι το hardware, ο νους ειναι το software.

The mind and the brain , Sharon Begley (και το Train your mind change your brain)
Ενδιαφερον βιβλια που καταπιανoνται με το θεμα.

 

Υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που δεν αποδεικνύονται επιστημονικά αλλά υπάρχουν.
Βρείτε μου έναν επιστήμονα που να απορρίπτει το ότι υπάρχει αγάπη γιατί δεν μπορεί να καταγραφεί ή να μετρηθεί. Ή μήπως μπορεί? Μαζί με ένα σωρό άλλα συναισθήματα, θετικά ή αρνητικά? Μέσα από το νερό, όλα καταγράφονται.



Κάτι τέτοιο ισχύει και για την ψυχή. Δεν ξέρω πότε και πως θα αποδειχτεί. Αλλά δεν με νοιάζει κιόλας. Για μένα, σίγουρα υπάρχει...Και γι΄αυτόν τον κύριο, που τα λέει πολύ καλά. Είμαι περίεργη πως θα φανεί στους επιστημονόφιλους συνομιλητές εδώ. Προσέξτε κι εκείνο το σημείο στο 7.55'', έχει ενδιαφέρον...

 

Kαι αυτό...



 

Όλη η επιστήμη ενυπάρχει...Δεν είμαστε σκλάβοι της βιολογίας μας, είμαστε οι Δημιουργοί των πάντων μέσα μας! 

 

το αχανές σύμπαν, ούτε ένα απειροελάχιστο κλάσμα απο ανθυποπαπάρι δεν θα ξόδευε, για τον αυτιστικό φόβο του κάθε τσουτσεκιού -από τα τρισεκατομύρια και βάλε που αναπνέουν στον κόκο σκόνης που κινούμεθα- να παρεδεχτεί πως θα πεθάνει με την σειρά του.

 

Παίρνουμε την φυσική, την μπουκώνουμε με τσιτάτα μαστουρωμένου σαμάνου μάγου... και Μπουμ κονομήσαμε τον κύρ Τακουμπίδη χορηγό για το εργαστήριο και με τα ρέστα φτιάχνω βιντεάκια για να τσιμπάω και από τα κορόιδα που τα σκάνε σε μάγισσες και χαρτορίχτρες.
Πάντα μα πάντα τα επιστημονάκια που το γυρνούσαν στο ελαφρολαικό, έβγαζαν γερό παραδάκι. Παλιά συνταγή!

 

Μια γενικευμένη δυσφορία στο διαφορετικό διακρίνω...

 

Ο νους πηγαζει αποκλειστικα και μονο απο τον εγκεφαλο, οποτε ταυτιζονται αυτα τα δυο. Ο εγκεφαλος ειναι το οργανο και ο νους ειναι το αποτελεσμα της λειτουργιας αυτου του οργανου.
Ακομη και τα βασικα ενστικτα βρισκονται αποκλειστικα στον εγκεφαλο και μονο.

 

Ο ιδεαλισμός έχει καταρριφθεί από την επιστήμη κάμποσο καιρό τώρα.

Η ψυχή αποτελεί μια ιδεαλιστική έννοια. Κάτι το ιδεατό, το αυλο. Υπερβατικό, θεϊκό.
Πεθαίνουμε και μένει η ψυχή. Και τρέχουν οι ιδεαλιστές να σώσουν την ψυχή τους.

Πραγματικά πόσο νόημα έχει να ασχοληθεί κανείς να αποδείξει ότι δεν υπάρχει ψυχή, όταν έχει ήδη αποδείξει πως τα πάντα όλα είναι ύλη και προϊόντα ύλης;

Να διατηρούμε επιφυλάξεις ως προς τι; Θα ανακαλυψουμε σε 500 χρόνια, ότι ο άνθρωπος δεν ειναι ύλη; Θα ανακαλύψουμε σε 500 χρόνια ότι το συμπαν είναι κάτι το ιδεατό και όχι υλικό; Ότι είναι μια μιξη; Τι ακριβώς;

Οκ, μπορούμε να φιλοσοφουμε ακατάπαυστα. Να λάβουμε όμως σοβαρά υπόψη ότι πλέον δεν ζούμε σε σπηλιές και η επιστήμη έχει εξηγήσει πολλά απ όσα δεν κατανοουσαμε, που μας υποχρέωναν να φαντασιωθούμε ερμηνείες και βολικές λύσεις.

 

Όχι ρε συ. Γιατί το λες;  

 

Ενας γεροντακος καποτε ξεστομισε σε μια συζητηση,
'Τι αλλο ναναι η σωτηρια της ψυχης, αν οχι η αποδοχη του θανατου?'

 

Έλα μου ντε...αφού το ξέρουμε ότι κάποιες δυσλειτουργικές προσωπικότητες ζουν παγιδευμένες στο μοτίβο της ακύρωσης των άλλων για να αντιμετωπίσουν την γενικευμένη τους δυσφορία κατά του εαυτού τους πρωτίστως, γιατί να το κάνουμε πρόβλημά μας?
Θα έρθει η ώρα τους. Για όλους έρχεται. Ή δεν έρχεται.
Πάντα υπάρχει σοφία σε όλα, ακόμη και σ΄αυτό.
Μέσα από τα σκάρτα εξελισσόμαστε άλλωστε, όλοι.
Δύσκολο πράγμα να μάθει κανείς να σκέφτεται για την πάρτη του άλλωστε.
Οι περισσότεροι την βγάζουν με σκονάκια... 

 

Καποιες δυσλειτουργικές προσωπικότητες ζουν με μεταθανατιες φαντασιωσεις για να καλυψουν δικες τους αναγκες. Οι υπολοιποι ειναι πιο προσγειωμενοι και τους αποκαλουν "πεζους"...