Υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια: Υπέρ;... κατά;...

Αυτά που ενσταλαζονται μέσα μας τα πρώτα χρόνια της ζωής μας μας σημαδευουν για όλη μας τη ζωη.
Προεκτεινοντας το, αυτά που θα ενσταλαξουμε μέσα στα παιδιά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους θα τα σημαδευουν για παντα. Το ότι κάποιοι από εμάς είχανε κακές εμπειρίες από τους γονείς τους, γιατί μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα λύσουμε το πρόβλημα με διοικητικα μέτρα, όπως επιτρέποντας σε ομοφυλλοφυλα ζευγάρια να υιοθετήσουν παιδια? Πιστεύουμε ότι το πρότυπο 2 μαμάδων η 2 μπαμπαδων θα επιδράσει θετικά στον τρυφερό και ευπλαστο εγκέφαλο ενός μικρού παιδιου?

 

Γνωρίζοντας από φιλικό ζευγάρι την προσπάθειά τους και τι εμπόδια βρήκαν και τελικά δεν τα κατάφεραν, κάτι ξέρω......
Η μεγαλύτερη, χαώδης θάλεγα , διαφορά ανάμεσα σε ένα ετερόφυλο και σ ένα ομόφυλο ζευγάρι που θέλουν ένα παιδί είναι ότι:
Οι πρώτοι θέλουν και ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να κάνουν δικό τους παιδί, οι δεύτεροι μπορούν και ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ. Τα συμπεράσματα δικά σας

 

Όχι. Αλλά σκεφτείτε αυτό: οι άνθρωποι που έχουν επιλέξει τη συντροφικότητα με άτομα του ίδιου φύλου, είναι αδύνατον να γίνουν γονείς μέσα από το coupling αυτό. Κατά συνέπεια, για να γίνουν γονείς θα πρέπει (στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων) να το θέλουν. Θεωρώ πως, για να θέλει κάποιος να κάνει παιδί θα πρέπει να το έχει ζυγίσει και να το έχει "ταιριάξει" πολύ καλά μέσα του. Και, γενικά, πιστεύω πως ο ενήλικος άνθρωπος που συνειδητά επιδιώκει και θέλει με όλο του το είναι να γίνει γονιός, έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να το επιτύχει σε σχέση με κάποιον που έκανε παιδί γιατί "έτυχε".
Από κει και μετά, όπου (ο νόμος) κλείνει μια πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο. Μπορώ να σκεφτώ στα πρόχειρα τουλάχιστον 3 τρόπους που ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι μπορεί να αποκτήσει παιδί: παρένθετη μητέρα, δότης σπέρματος, εξωσωματική με δότη ομοφυλόφιλο άνδρα και δέκτη ομοφυλόφιλη γυναίκα. Όπως είναι ευνόητο, βέβαια, το πράγμα μπερδεύεται πολύ και οι ευτυχείς γονείς πληθαίνουν σε αριθμό. Τα παιδιά που θα προκύψουν, ωστόσο, νομικά τουλάχιστον "ανήκουν" στους βιολογικούς γονείς τους και μεγαλώνουν μαζί τους, n'est-ce pas?
Παίρνοντας λοιπόν σαν θέσφατο ότι η γενετική επιστήμη μας λύνει το πρόβλημα της απόκτησης παιδιού διά της κυοφορίας, και σαν δεδομένο ότι όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος, για μένα η υιοθεσία απλά δίνει άλλον ένα "τρόπο" εκεί όπου η θέληση είναι δεδομένη.
Και, φυσικά, στο τέλος της μέρας, οι όποιες επιδράσεις στο μυαλό και στον χαρακτήρα ενός παιδιού, έχουν να κάνουν με τους χειρισμούς των ίδιων των γονέων. Θεωρώ πως όποιος επιδιώκει να κάνει παιδί, επιδιώκει εξίσου να είναι καλός γονιός προς το παιδί του.

 

εγώ είμαι υπέρ μόνο αν το ζευγάρι είναι δυο γυναίκες.

 

Υποθετικό σενάριο: Δεν υπάρχουν παιδιά σε ιδρύματα. Το "θέλω ένα παιδί" ενός ομόφυλου ζευγαριου (που μπορεί να τεκνοποιήσει) γίνεται αυτόματα "δεν θέλω"; (αν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλει ένα παιδί ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ κάνει την υπέρτατη "θυσία" να τεκνοποιήσει κι ας συνεχίσει πάλι τον ίδιο τρόπο ζωής. Έχω γνωρίσει και τέτοια άτομα.
Γνωρίζω ετερόφυλα άτεκνα ζευγάρια που δεν μπόρεσαν να τεκνοποιήσουν, έκαναν άπειρες προσπαθειες με εξωσωματικές κλπ κλπ, σπατάλησαν πάρα πολλά χρήματα, "κομματιάστηκαν άπειρςσ φορές ψυχοσυναισθηματικά σε όλη τη διάρκεια των προσπαθειών, με αγωνίες, κλάματα,
Ποιοί λοιπόν πραγματικά ήθελαν ένα παιδί;
Ένα ζευγάρι αν θέλει ένα παιδί και μπορεί να τεκνοποιήσει, τεκνοποιεί (με πολλούς -σήμερα-τρόπους), αν θέλει οικόσιτο , παίρνει ένα σκύλο, μια γάτα κλπ. Ωμή σκληρή πραγματικότητα.
Δεν γίνεται και η ¨πιτα αφάγωτη και ο σκυλος χορτάτος".

\Είναι εύκολο να λέμε μια άποψη "εκ του ασφαλούς", παραβλέποντας χίλες δυο. παραμέτρους που αν τις μελετήσουμε σε βάθος θα αντιληφθούμε πολύ περισσότερα που η "επιπολαιότητα" της προσέγγισης δεν μας επιτρέπει να δούμε

 

Θα είχε ενδιαφέρον να εκφραστεί η αντίδραση όσων δηλώνουν "κατά", όταν τελικώς αντικρύσουν ομόφυλα ζευγάρια με τα παιδιά τους δια ζώσης.

 

Γιατί όχι και το αντίστροφο;

 

Η εξομοίωση του "θέλω αλλά δεν μπορώ" με "μπορώ αλλά δεν θέλω" είναι τουλάχιστον ...άστοχη

 

Και τί έγινε δηλαδή που θα μετατρέψουμε ένα παιδί σε πειραματόζωο. Χ@@@@καμε. Πάνω απ όλα η ....γκαύλα μας!!! 

 

Ενδιαφέρον. Έτσι θα μιλήσεις μπροστά στο παιδί της ομόφυλης οικογένειας;

 

Ίντα κάνεις μπάρμπα; κουκιά σπέρνω 

 

Να διαβάζεις προσεκτικότερα λοιπόν για να αποφεύγεις τα κολοκυθομπούσμπουλα.