Προσωπική εμπειρία αμιγώς BDSM χαρακτήρα

• Αντιλαμβανόμενος (ή τουλάχιστον έτσι νομίζοντας) το πνεύμα της πρότασης/προτροπής της @kinsha no onna, και
• Παίρνοντας αφορμή από το σχόλιο της @Stilvi πως οι συζητήσεις επί BDSM θεμάτων θα πρέπει να επαναπροσεγγισθούν (πράγματι ένα θέμα δεν εξαντλείται ποτέ όσο υπάρχουν άνθρωποι να ασχολούνται με αυτό, ειδικότερα όταν πρόκειται για άλλους από εκείνους που το προσέγγισαν αρχικά, αλλά ακόμα και οι τελευταίοι σίγουρα δεν είναι αυτό που ήταν κάποια χρόνια πριν) - αμφότερα τα σημεία παρατιθέμενα στο νήμα "μια φορά κι έναν καιρό...",

θα προχωρήσω σε μία προσωπική προσέγγιση του πως προσλαμβάνω συνδυαστικά τα ζητήματα του 24/7 BDSM, καθώς και της "ψυχολογίας των switch". Θα το κάνω παραθέτοντας μία προσωπική ιστορία-εμπειρία.

Στο παρελθόν, με μία σχέση μου έκανα την απόπειρα να την μετουσιώσω σε σχέση FemDom σε συνολικό επίπεδο. Η σύντροφος, μέσα από συζητήσεις και δοκιμές κατά την ερωτική διαδικασία, φάνηκε ότι έχει τη διάθεση να το δοκιμάσει, όχι τόσο ως πειραματισμό, όσο ως στάση απορρρέουσα από προσωπική της τάση. Είχα αρκετό ενθουσιασμό και διάθεση να θέσω εαυτόν υπό αυτής.

Σταδιακά - κυρίως με δική μου πρωτοβουλία - το πλαίσιο επεκτάθηκε πέραν του κρεβατιού (όπου εκεί κατ' εξοχήν είχε λάβει τη μορφή μιστρέσσας-υποτακτικού, με όλες τις σχετικές σημειοδοτικές εκφάνσεις) και άρχισε να καταλαμβάνει την καθημερινότητα. Οι μορφές που έλαβε: αυτό-περιοριζόμενος σε ζητήματα αντιπαράθεσης και αποδεχόμενος τη θέση της¨ δείχνοντας προθυμία να κάνω περισσότερες δουλειές στο σπίτι¨ επιδιώκοντας να την ξεκουράζω με διάφορους τρόπους¨ με το να δίνω προτεραιότητα στις συζητήσεις που ήθελε να κάνουμε, όταν ήθελε.

Παρ' όλη την καλή διάθεση και τις συζητήσεις, το πράγμα δε λειτούργησε εντέλει. Οι βασικότεροι λόγοι μπορούν να αποκρυσταλλωθούν στα παρακάτω σημεία:
- η καθημερινότητα με τις υποχρεώσεις της με ανάγκαζε να βγαίνω μπροστά και να παίρνω πρωτοβουλίες ή να διορθώνω προσεγγίσεις της συντρόφου μου, με αποτέλεσμα να μου είναι δύσκολο κατόπιν να επιστρέφω σε μία αυτόματη κατάσταση υποταγής
- είμαι εξ ορισμού οξύθυμος άνθρωπος, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να μείνω μακριά από το να αντιπαρατεθώ, όταν θεωρώ ότι θίγεται ο πυρήνας μου (ό,τι συνεπάγεται και εμπεριέχει αυτός)
- ακόμα και με το σεβασμό στις ώρες εργασίας μου (τότε εργαζόμουν στο σπίτι) είχα ανάγκη από οποιαδήποτε στιγμή να σκεφτώ ή να προσθέσω ή να διορθώσω κάτι, με αποτέλεσμα να μην είμαι πάντα πρόθυμος/διατεθειμένος να αφιερώσω μέρους των υπόλοιπων ωρών μου σε εκείνη
- έρχονται φορές που στο σεξ θέλω να έχω εγώ το πάνω χέρι (να "πηδάω" εγώ και όχι αυτή, να ρίχνω κανένα χαστούκι, να δαγκώνω {λατρεύω να δαγκώνω¨ βοηθάνε και οι μυτεροί μου κυνόδοντες!) και αυτό όχι κατόπιν δικής της εντολής ή εξουσιοδότησης.

Εν τέλει κατέληξα στις παρακάτω θέσεις - πάντοτε ανοιχτές για αναθεώρηση ή εμπλουτισμό από το μεγάλο σχολείο της ζωής - μέσα από αυτό το δοκιμαστικό σχέδιο:
α. άλλο η φαντασίωση και άλλο η βίωση καταστάσεων (στην πραγματική ζωή έχει και ο άλλος χαρακτήρα που τρίβεται με τον δικό σου και όχι μαριονέτα όπως στις ερωτικές φαντασιώσεις)
β. δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για 24/7 σχέσεις¨ υπάρχουν αυτοί που η φύση τους, οι συνθήκες, οι διάθεσή τους σε ορισμένη χρονική φάση της ζωής τους, η χημεία με το σύντροφο προβαίνουν σε μία τέτοια μορφή σχέσης που λειτουργεί (με τα όποια σκαμπανεβάσματα και στο βαθμό που θέλουν να λειτουργεί)
γ. δε χρειάζεται να έχεις ιδιαίτερα και ιδιάζοντα ψυχο-προσωπολογικά στοιχεία για να γουστάρεις να βρίσκεσαι και στις δύο πλευρές του ερωτικού/σεξουαλικού φάσματος όσον αφορά το δίπολο κυριαρχίας-υποταγής.

Ως συμπέρασμα σε προσωπικό επίπεδο: γοητεύομαι ιδιαιτέρως από το γυναικείο φύλο, αλλά δεν μπορώ να έχω στην καθημερινότητά μου άνθρωπο που θα τον θέτω πάνω από εμένα. Μπορώ να το κάνω στο κρεβάτι¨ μπορώ να το κάνω σε παιχνιδίσματα λόγου και στιγμών¨ μπορώ να το κάνω στις φαντασιώσεις μου, αλλά όχι σε διαρκή βάση, και κυρίως όχι μόνο προς μία κατεύθυνση, αυτήν της υποταγής. Περισσότερο μάλλον μία ενδιαφέρουσα ποικιλία.

 

Πιστεύω πως όπως ξεκίνησε (μετάβαση από μια είδους σχέση σε μια άλλη) ήταν δύσκολο να πετύχει. Αν δεν χτίζεται κάτι αυθόρμητα από την αρχή , να σε οδηγεί το μυαλό και οι αισθήσεις σου σε αυτό, δεν μπορεί να στηθεί μια "σωστή" D/s σχέση. Όπως είπες είναι τελείως διαφορετικό να συζητάς και να καταλήγεις κάπου σε θεωρητικό επίπεδο από το να το ζεις στην καθημερινότητα σου. Επίσης όσα άτομα (άντρες - γυναικες) έχω γνωρίσει τα οποία δήλωναν switch, ουσιαστικά σαν χαρακτήρες είναι κυριαρχικοί.

 

@AlexanderV
Σημειολογικές (rather careful reading wise) επισημάνσεις στις "σημειοδοτικές εκφάνσεις"...

Τα:
"...αυτό-περιοριζόμενος / αποδεχόμενος / δείχνοντας προθυμία / επιδιώκοντας..."...
• ..."...κυρίως με δική μου πρωτοβουλία..."...
• ..."...προθυμία να κάνω..."...
• ..."...να την ξεκουράζω..."...
• ..."...να δίνω προτεραιότητα..."...
...συνοδεύονται από 14 ρήματα σε πρώτο ενικό, έναντι 2 σε τρίτο ενικό και 4 αναφορές σε αυτήν.
Θα μου πεις βέβαια, "αφού εγώ τα γράφω, σε πρώτο ενικό δεν θάναι;" ...
Όχι αναγκαστικά, θα απαντήσω...
______________
@Mr__despicable
Δεν υπάρχει "σωστή" ή "λάθος" D/s σχέση ή οποιουδήποτε είδους σχέση, σχέση είναι. Το τι θέμε να την βαφτίσουμε (εκ των υστέρων) αποτελεί κολυμπήθρα άλλοθι.
Η κάθε είδους διαπροσωπική σχέση ζη αποκλειστικά στο αντιλαμβανόμενο των μελών της για όσο διάστημα υπάρχουν οι όποιες συνθήκες που τροφοδοτούν αυτό το αντιλαμβανόμενο.

Η έννοια switch αποδίδεται αφενός και φέρεται αφετέρου από ελάχιστα άτομα εν πλήρει συνειδήσει - προσωπικώς έχω γνωρίσει 1, αριθμός ένα.
Υπό αυτή την έννοια προσωπική μου θέση αποτελεί το γεγονός πως είναι πλέον δυσεύρετα και πιο σπάνια από τα φερόμενα ως μάστερ/μίστρες άτομα (όχι τα τελευταίας παραγωγής, πχ "είμαι μάστερ εγώ", "χτες γνώρισα τρεις μάστερ", "είμαι μίστρες και θα σας πω" κλπ, αλλά τα άτομα που τουλάχιστον γνωρίζουν το κόστος του ρόλου -άνευ εισαγωγικών το ρόλου- έστω και ανεξάρτητα από την λειτουργία τους), από αυτά ξέρω πέντε (δεν παρεπιδημούν εδώ άπαντα)...
Και τα σουίτς άτομα είναι σουίτς, πα να πει πως όταν έτσι τότε έτσι, αν αλλιώς τότε αλλιώς, άσχετα αν σχετίζονται με κ ή υ άτομα.
Η απάντηση στην ερώτηση "τι σταδιάλα κ ή υ είναι τα άτομα που σχετίζονται μαζί τους ρε γαμώτο" ως υπερβαίνουσα τα ειωθότα αντιλήματα/αφηγήματα αντιπαρέρχεται προς αποφυγήν παραγωγής ατελεσφόρων σεντονιάδων (κάτι σαν την αναμόχλευση πολιτικών παθών, που λέγανε στην Χούντα)...

Φυσικά και ανεξαρτήτως συναίσθησης ...κοστολογίου (και όχι μόνον) υπάρχει ό,τι βάλει ο νους μας, διότι η κάθε είδους σχέση κλπ κλπ...
Από τα υπόλοιπα άτομα, κάποια (ανεξαρτήτως προσανατολισμού και λίγα αναλογικά) είναι καλοτάξιδα στις θάλασσες που ταξιδεύουν και τα υπόλοιπα (τα πιο πολλά) απλώς υπηρετούν φετιχιστικές θεωρήσεις εν γένει (δεν είν' κακό, οι "κακοί" φκιάνουν την φυλακή τους αλά καρτ)...
Οι όποιες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα κλπ κλπ...

Αυτά, μη το κάνουμε και ντέρμπι...

 

Λίγοι είναι οι άνθρωποι, που έχουν σαν στάση ζωής αυτό που σεξουαλικά φαντασιώνονται. Ακόμα και αυτοί οι λίγοι, αναγκάζονται να κάνουν συμβιβασμούς. Οικονομικοί παράγοντες, υποχρεώσεις της καθημερινότητας, εργασία και ένα σωρό άλλοι παράγοντες τους αναγκάζουν συχνά να λοξοδρομήσουν. Έστω όμως και για τις όποιες στιγμές, που μπορούν να είναι αυτό που επιθυμούν....αξίζει.!!! Όσο για τους τίτλους και τις ταμπέλες...αξίζουν μόνο αν ο σύντροφός μας το δηλώνει για μας, όχι αν το ισχυριζόμαστε από μόνοι μας επειδή έτσι μας αρέσει.
Πριν δώδεκα χρόνια, σχετίστηκα με μια νεαρή κοπέλα που ήταν έτοιμη σκλάβα. Κάποιοι είχαν φροντίσει να την λυγίσουν και να την μυήσουν σε όλα, πριν από μένα. Βρισκόταν σε έναν κατήφορο καταστροφικό για την ίδια και θα μπορούσε να πει κανείς, πως στα δύο χρόνια που ήταν Υ μου, την έκανα περισσότερο vanila απ' ότι όταν την γνώρισα. Η ζωή της όμως έγινε πιο όμορφη. Γελούσε, χαιρόταν και με λάτρευε. Αδιαφορώ αν αυτό είναι σύμφωνο με τον τίτλο του Master, έτσι όπως πολλοί ίσως με φαντάζονται. Έκανα ευτυχισμένη αυτή την κοπέλα και βελτίωσα τη ζωή της. Πίστεψε στον εαυτό της, απόκτησε περισσότερο αυτοσεβασμό, έμαθε να βλέπει πιο θετικά τη ζωή της. Πολύ θα ήθελα να μπορούσε κάποιος να την ρωτήσει ποιος υπήρξε ο Master της. Εκείνος που την πότιζε τα ούρα του και την άφηνε ώρες να κρέμεται κλπ ή αυτός που τίποτα παραπάνω δεν της έκανε στο κορμί της. Ποιός???

 

@cadpmpc

Ενδιαφέρουσα και στοχευμένη παρατήρηση, προκειμένου να τεθεί υπό συζήτηση και η εκδοχή όπου θεωρούμε ότι εμείς έχουμε τον κύριο λόγο σε μία σχέση και το έτερο μέλος είναι λιγότερο ή περισσότερο κομπάρσος, είτε το παραδεχόμαστε ανοικτά είτε όχι. Η επιλογή αυτή, όμως, ήταν συνειδητή και ερείδεται σε δύο λόγους:

α. για να συμπεριληφθούν τα επιμέρους διαμειφθέντα μεταξύ μας και η συνδρομή του καθενός σε αυτήν την απόπειρα θα χρειαζόταν εκτενέστερος χώρος
β. θα ήταν άχαρο για τους αναγνώστες να εστιάσω στη δική της συνδρομή και όχι στη δική μου που είμαι και ο γράφων. Στην περίπτωση εκείνη μάλιστα θα με μέμφονταν για έλλειψη αυτογνωσίας, εστίασης και κατηγόριας της συντρόφου, κτλ.

 

@Mr__despicable,

Κι όμως, η πλειοψηφία των εμπειριών που έχω διαβάσει σε ξένα sites αναφορικά με αυτό που θα ονομάζαμε FemDom σχέση (δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να συναστραφώ και να ομιλήσω με πρόσωπο που να το έχει δοκιμάσει στην εδώ χώρα) συγκλίνει στο εξής κοινό, ανεξαρτήτως των διαφορών ανά περίπτωση: ξεκίνησε ως κανονική σχέση (ανεξαρτήτως των εσωτερικών προδιαθέσεων κάθε συμμετέχοντα) και στην πορεία και με τα χρόνια μετεξελίχθηκε σε μία μορφή που ανταποκρίνεται σε αυτό που λέμε FemDom.

Επίσης, το μυαλό και οι αισθήσεις μας μας οδήγησαν σε αυτό, ανεξαρτήτως αν πέτυχε ή όχι (και το τι τελικώς σε αυτήν τη ζωή μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι πέτυχε ή απέτυχε είναι ένα άλλο ζήτημα. σαν το υπαρξιακό δίλημμα σχετικά με το αν μνημόνια πέτυχαν ή απέτυχαν στο σκοπό τους ένα πράγμα...)...

 

Το θερμό μου like, σου το έβαλα για την τόλμη της αφήγησης και για το γ' των παρατηρήσεων, με το οποίο συντάσσομαι, ίσως όχι απόλυτα, αλλά σε μεγάλο βαθμό.
Σε ό,τι αφορά τους switch, νομίζω ότι υπάρχει μία λάθος περιρρέουσα αντίληψη, που στηρίζεται στην εναλλαγή των διαθέσεων και των ρόλων.
Ωστόσο, νομίζω πως θα έπρεπε να στηρίζεται στον έλεγχο και την εκχώρησή του, που είναι και η ουσία του πράγματος.
Τα παιχνίδια ρόλων είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο, όχι του παπασουίτς!
Νομίζω πως η εσωτερική σου διαμάχη ουσιαστικά εντοπίζεται σε αυτό, απ´ότι καταλαβαίνω εγώ!
Δηλαδή θα ήθελες μία επιβολή, αλλά οριοθετημένη στα δικά σου μέτρα και σταθμά.
Λες, πως δεν μπορείς να βάλεις κανέναν πάνω από σένα.
Αλλά γουστάρεις και ένα Femdom λίγο a la carte.
Βλέπεις την αντίφαση και μόνος σου νομίζω.
Όταν παραδίδεις τον έλεγχο, το κάνεις γιατί έτσι σου βγαίνει και γιατί το θέλεις, όχι γιατί αυτή ήταν η συμφωνία και βλέπουμε.
Τουλάχιστον έτσι νομίζω εγώ.
Για να φτάσεις εκεί, έχεις σταθμίσει πρώτα τον εαυτό σου, μετά τον άλλον και φυσικά την σχέση και τις δυνατότητές της.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο εξ´αρχής, αλλά κάποια πράγματα δίνουν αποχρώσες ενδείξεις.
Κατ´αρχάς πρέπει τα δύο μέρη να έχουν κοινό αίτημα.
Αν ο ένας θέλει κάτι και ο άλλος κάτι άλλο και απλά κάνει ο ένας το "χατήρι" στον άλλον, οι πιθανότητες να επιβιώσει αυτό είναι μικρές κατ´εμέ.
Σίγουρα είναι ζόρικο το 24/7, η "μαγεία" συντηρείται καλύτερα με την δοσολόγηση, αλλά κάποιοι το καταφέρνουν. Διαφωνώ πως προκύπτει στην πορεία, φυσικά και από μόνο του. Νομίζω πως "χτίζεται", με υγιή βάση την αμοιβαιότητα των "θέλω".
Δεν αμφισβητώ κανενός τις εμπειρίες, πολλά πράγματα είναι εφικτά, υπαρκτά, αλλά και δυσλειτουργικά ταυτόχρονα.
Οι δικές μου εμπειρίες, προσωπικά και όχι μόνο, είναι αντιστρόφως ανάλογες -άρα απολύτως αντίθετες- από αυτά που αναφέρεις, σχέσεις που ξεκίνησαν ως Femdom και κατέληξαν κανονικές σχέσεις και στο τέλος μη σχέσεις, λόγω απόκλισης των επιθυμιών και διαφοροποίησης συμπεριφορών και συναισθημάτων.
Αυτό φυσικά μπορεί να ποικίλλει από άνθρωπο σε άνθρωπο και από σχέση σε σχέση.
Αυτό στο οποίο καταλήγω όμως είναι ότι αν ένας άνθρωπος δεν είναι αμιγώς υποτακτικός, δύσκολα είναι λειτουργικός μέσα σε μία D/s σχέση, ειδικά αν δεν είναι ξεκαθαρισμένος για τα πως και τα γιατί.
Συνήθως καταλήγει στην χειριστικότητα και την ρήξη.
Το ξεκαθάρισμα σε κάποιο από τα αρχικά στάδια της αλληλεπίδρασης, πρώτα μέσα μας και μετά με τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας, μπορεί να μας γλιτώσει χρόνο, κόπο και μελλοντικές απογοητεύσεις και για τους δύο.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Όσο πιο σύνθετα πλάσματα είμαστε βέβαια τόσο πιο δύσκολη γίνεται η εξίσωση.
Κι αν μας έλκουν εξίσου σύνθετα πλάσματα η πίστα γίνεται ζογκλερική.
Επειδή κάτι τέτοιο υποψιάζομαι και για σένα, σού εύχομαι ολόψυχα καλή τύχη στις αναζητήσεις και στις αλληλεπιδράσεις σου. 

 

@cadpmpc νομίζω (λέω νομίζω καθώς είμαι στη δεύτερη γουλιά καφέ και η επιλογή λέξεων σου είναι τουλάχιστον ενδιαφέρουσα) πως δεν διαφωνούμε κάπου. Το σωστό και το λάθος σε μια σχέση τα διαμορφώνουν μόνο τα μέλη αυτής της σχέσης γι'αυτό και χρησιμοποίησα τα " " όπως επίσης πριν τον όρο switch έβαλα το ρήμα δηλώνουν και όχι το ρήμα είναι.


@AlexanderV μίλησα από καθαρά δικής μου οπτικής των πραγμάτων οπότε εφόσον έχεις ψάξει και διαβάσει πάνω στο ζήτημα ,δεν μπορώ να μην δεχτώ πως ισχύει αυτό που λες  

 

Να μην ετεροπροσδιορίζουστι...
Το τι θα αντιληφθεί το οποιοδήποτε κοινό, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι προτεραιότητα ούτε καν ζητούμενο δεν είναι...
Με το μπαρδόν, δηλαδής...

 

Κι όμως, είμαστε τόσο πρωτόγονα ζωάκια (τουλάχιστον μιλώντας για λογαριασμό μου) που οι υπόλοιποι κοινωνοί μπορούν να γίνουν νοητικός καθρέπτης και εξ αυτής της αφηρημένης νοητικής διαδικασίας περιοριστικός ή επαναπροσδιοριστικός παράγων των ενστίκτων. Δεν είμαστε πάντα στην αναγκαία ετοιμότητα να αυτοπεριοριζόμαστε... Χρειάζεται και η ετερότητα για να επιτύχουμε μία στοιχειώδη ταυτότητα (το σύμπαν ολόκληρο μπορεί να γελάει αυτήν τη στιγμή με αυτήν τη φιλοδοξία, αλλά είμαστε τραγικά όντα εμείς οι άνθρωποι, ούτως ή άλλως, παλεύοντας για νόημα εκεί που ενδεχομένως και να μην υπάρχει, κι εγώ προσωπικά βρίθω και ιδεαλιστικών "αυτοαναθέσεων"...)

 

Προσπάθεια για υποταγή βλέπω , παράδοση ελέγχου δεν βλέπω μη σου πω τοπινγκ φρομ δε μποτομ βλέπω. Σε όλη την περιγραφή εσύ κινεις τα ''νήματα '' τόσο για να μυήσεις την κοπέλα όσο και να θέσεις το πλαίσιο και να αυτοπεριοριστείς ...Γι αυτό σε κούρασε και σε εξάντλησε γι αυτό και λογικά κατέληξες στο σουιτς .Είχες και τους δυο ρόλους .Χμμμ...Αν εσένα σου αρέσει έτσι σουπερ ,αλλά δεν πάει έτσι ναι ? Στο D/s οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι και το τοπινγκ φρομ δε μποτομ πατάσσεται   Από εκεί και πέρα , ο καθείς απολαμβανει τελικά αυτό που μπορεί και αντέχει ,άσχετα με το τι φαντασιώνεται ή τι λέει ότι θέλει  

 

Το αλαξες το αρχικο ποστ βλεπω αλλα αν και ηταν ξημερωματα να ξερεις μου εδωσες δικαιοματα με αυτα τα τοπινγκ φρομ δε μποτομ etc