BDSM και Σαδική θεώρηση της κυριαρχίας

Ναι ευχαρίστως να προσπαθήσω.  

Ανέφερα το "κόψιμο" ως κάτι αντανακλαστικό ακριβώς (πολύ καλή λέξη το "αντανακλαστικό"   ). Δηλαδή κάτι που δεν αφήνει και πολλά περιθώρια πρωτοβουλίας, ελευθερίας, επιλογής.
Επομένως ως κάτι που - κατ' εμέ- δεν έχει και πολλή αξία να τεθεί καν προς συζήτηση: θα υπάρχει οργανικό θέμα, θα πράξει έτσι αυτός που το έχει και τι να πούμε παραπάνω για αυτό;

Η υποταγή μπορεί να είναι κάτι αντανακλαστικό: αντιλαμβάνομαι κάτι ως ισχυρότερο εμού, φοβάμαι για τη ζωή μου, υποτάσσομαι σε αυτό προκειμένου να μην με καταστρέψει. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι ανθρωπογενές (μια συμπεριφορά) ή και όχι, πχ ένα φυσικό φαινόμενο. Όπως αντιλαμβάνομαι, όμως, εγώ την ερωτική υποταγή δεν έχει να κάνει με αυτό. Και πάντως η υποταγή που με ενδιαφέρει να συζητάω δεν έχει. Η ερωτική υποταγή έρχεται από τη συνειδητοποίηση πως αυτό/Αυτός είναι καλύτερος από μένα, πράττει καλύτερα από μένα, επιλέγει καλύτερα από μένα, ως εκ τούτου αυτό/Αυτός είναι Κυρίαρχος έναντι εμού και εγώ υπο-τάσσομαι σε αυτό. Για αυτό έχει αξία η επιλογή, έχει διάρκεια, έχει commitment κ.ό.κ.

Έτσι χρησιμοποίησα την αναλογία.

 

Αγαπητέ μου ηθικολογείτε, και η ηθική δεν έχει την παραμικρή θέση στην κατισχυτική διαδικασία ή μη μόνον ως τροχοπέδη...
Έχω την εντύπωση πως η συγκεκριμένη συζήτηση αφορά την περιγραφή, τα αίτια, τις ιδιότητες της Κυριαρχίας, και όχι το πως "οφείλουμε" ως είδος να προετοιμαστούμε ηθικά και νοητικά για να την καταργήσουμε ή έστω να την περιορίζουμε.
Η συζήτηση αυτή θα είχε ίσως πολύ ενδιαφέρον να γίνει σε ένα άλλο νήμα ή και σε ένα άλλο φόρουμ.
Τέλος την κατισχυτική δράση την έχουμε μετουσιώσει εδώ και αιώνες σε κάτι "πιο φιλικό" και εντός κανονιστικού πλαισίου κάνοντας αθλητικούς αγώνες. Τι θα λέγατε να εντάξουμε και το μπιντιεσέμιο στα Ολυμπιακά αγωνίσματα;  

 

Αυτό ακριβώς εγώ ορίζω ως εσωτερικό κίνητρο υποταγής. Αυτό που δεν σου αφήνει επιλογή. Μπορεί να υποταχθεί απόλυτα εκείνος που δεν νιώθει "κόψιμο"; Αυτό το ερώτημα με απασχολεί.
Τα περί καλύτερου/χειρότερου επίσης τα κατατάσσω σε εσωτερικά κίνητρα υποταγής.

Αν επεκταθούμε πέραν της ερωτικής υποταγής διότι και το Tb μπορεί να περιέχει ερωτική υποταγή, χωρίς να εμπεριέχει Ds και μιλήσουμε ξεκάθαρα για Ds όπου υποτάσσομαι και πέραν του ερωτικού, αν κίνητρο υποταγής είναι το να βρω κάποιον με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, αυτό που αποκαλείς "καλύτερο", δεν σημαίνει ότι έχω "κόψιμο" να βρω καποιον καλυτερο από μένα;

 

Ναι, αγαπητέ, έχεις δίκιο αυτό είναι όντως θέμα άλλου νήματος. Η παρέμβαση μου αφορούσε στην ένσταση επί του δίπολου κυριαρχία-υποταγή ως αποκλειστικές καταστάσεις της ανθρώπινης φύσης.

Μπα, οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι να χαζοχαιρόμαστε ομαδικώς. Τόσους αιώνες που ήσαν καταργημένοι εμποδίστηκε το ανθρώπινο πνεύμα και νόηση να προχωρήσει στη μετουσιωτική διαδικασία?

Να μια ενδιαφέρουσα ιδέα. Κρίση επί της απόψεως αυτής βεβαίως διατηρούν την πρωτοκαθεδρία στην εκφορά της εκείνοι που αντιλαβάνονται εαυτόν ως θεματοφύλακα του BDSM.

Μπα, δεν έχει καμμία σχέση αυτός ο προσδιορισμός. Μία πραγματική διαδικασία ανέφερα, ένα γεγονός περιέγραψα. Εσείς οι παλιοί (και δεν εννοώ στο forum) έχετε μία τάση να δίνετε εύκολους χαρακτηρισμούς, ηθικολογία, ιδεαλισμός, αυτό-αναφορά, κτλ. Αυθαίρετες και υποκειμενικές αξιολογήσεις που φέρουν το ίδιο προσδιοριστικό βάρος επί του λόγου του άλλου όσο και του άλλου ως προς το δικό σας.

 

Για να έχει περιθώριο έκφρασης η όποια αντανακλαστικού τύπου έκφραση υποταγής, που είναι και η εκτέλεση μιας εντολής χωρίς να προηγηθεί σκέψη, για παράδειγμα και ένας οργασμος από εντολή «χύσει τώρα», πιθανώς έχουν ήδη διευθετηθεί τα περί πρωτοβουλίας, ελευθερίας, επιλογής και συμπληρώνω ατομικής ευθύνης του υποτακτικού προσώπου σε αυτή την αλληλεπίδραση στην οποία το κρίσιμο είναι η επικυριαρχία και ποια μορφή θα πάρει αυτή.

Αυτό εμένα μου φαίνεται ως επιλογή τακτικής προς επιβίωση. Εξωτερικό κίνητρο υποταγής, άρα. Επιφυλάσσομαι να φέρω ένα πολύ καλό κείμενο σχετικό, όταν θα έχω πρόσβαση στο βιβλίο απ όπου το ψάρεψα  

Το ότι αναγνωρίζεις τον Κ ως καλύτερο σου και άρα αποζητάς την επικυριαρχία του όπως αυτός την ορίζει στην περίπτωσή σου, είναι η βάση της συναίνεσής σου για να μην αφανιστείς και όταν λέω «αφανιστείς» δεν εννοώ ως ψυχή ζώσα, με κανέναν τρόπο!  , εννοώ να μην βγεις από το πεδίο επιρροής του Κ έτσι ώστε οποιαδήποτε εντολή του είτε να μην υπάρχει πλέον είτε να μην λαμβάνεται - σε συσχέτιση με την αντανακλαστική συμμόρφωση της πιο πάνω παραγράφου πώς το αντιλαμβάνεσαι; Εγώ το ένιωθα ως μια δυστοπία. Το έχω εφαρμόσει στην επαγγελματική μου ζωή σε άτομα που ενώ επωφελούνταν από την ηθική, κανονιστική και λειτουργική στέγη που τους παρείχα, εν τούτοις με αμφισβητούσαν. Τους στέρησα την «κυριαρχία» μου κατά τρόπο που να αντιλαμβάνονται μόνον το αποτέλεσμα και όχι την από μέρους μου ενέργεια που το προκάλεσε. Υποτάχτηκαν ταχύτατα για να μη χάσουν αυτό που είχαν.

Η συναίνεση σε ένα πλαίσιο αναφοράς που δεν επιλέγει το πρόσωπο που συναινεί, δεν είναι μια πράξη αυτονομίας, είναι μια πράξη ήδη υποταγμένου έστω και στις ανάγκες, τις εμμονές ή τις αντιλήψεις του προσώπου. Και δεν επιφέρει κατ’ ανάγκη την ποθούμενη επικυριαρχία, γιατί αυτή δεν προκύπτει να είναι αντανακλαστική αλλά λελογισμένη.

 

Το «Άρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει» σίγουρα έχει την σημασία του.
Το "επιστήσει" είναι πάρα πολλά πράματα, τα πάντα όλα, ένα πράμα...
Οτιδήποτε λιγότερο είναι περιπτωσιολογία, που δημιουργεί χαριτωμένα/εύλογα ερωτηματικά...

Θα μου πείτε "και πού ξες ρε συ, ποια είναι αυτά τα πάντα όλα"..?
Θα σας απαντήσω πως δεν ξέρω, θα σας πω ότι είναι η αποδοχή τους στην βάση του "εν οίδα..." κλπ...

Αν το παραπάνω σας φαίνεται πως πρόκειται για μπαλαφάρα και γενικούρα και θεωρία κιέτς,
θα αιτιαθώ την καταπιστευμένη περιπτωσιολογία,
όπως έχει καταγραφεί και σε αυτό το νήμα και παντού και για οτιδήποτε,
στην προσπάθεια να αποτυπωθεί μια κάποια μηχανιστική πρακτική προσέγγισης διαχείρισης
της όποιας ενοχικότητας, που όλοι λίγο-πολύ κουβαλάμε μέσα μας ως αυτοκανακευτική πρακτική...

Με λίγα λόγια τα στασίδια, τα ταμπούρια και τα μετερίζια είναι γι' άλλη δουλειά...
Εντελώς άλλη όμως..?

 

Madame Nikolayevna, το παράδειγμα με το κόψιμο δεν ειναε καλό παράδειγμα. Η μπορει και να ειναι. Δεν ειναι αντανακλαστικο το να τρέξεις στην τουαλέτα. Επιλογή είναι. Αντανακλαστικό ειναι το σφίξιμο της κωλοσουφριδος ωστε να σου δώσει μερικα δευτερόλεπτα χρονο να αποφασίσεις τι θα κανεις. Μπορεις αν θελεις να μην κανεις και τιποτα και να χεστεις επανω σου. Θα σε αναλαβει μετα ο coner  

 

η γενική ιδέα είναι η βουλησιαρχία.
γιά την εκλογίκευση και δικαίωση του σύγχρονου νεοφιλευθερισμού δεν υπάρχουν ιδιότητες και χαρακτηριστικά στους ανθρώπους, είναι όλοι ίδιοι και διαλέγουν αυθαίρετα, αλλά κατευθυνόμενα, τι φαντάζονται οτι θα ήθελαν να είναι. προσωπικά ήθελα να είμαι μέγας ναπολέων αλλά είχε αντιρρήσεις ο γιατρός μου γιατί πιανόταν το χέρι μου στη λιβρέα.

η θεμελιώδης σύγχυση, δεν έχει νομικό χαρακτήρα. οι νόμοι φτιάχνονται από ανθρώπους για να κατευθύνουν επιλογές. η θεμελιώδης σύγχυση αφορά στην κατίσχυση. ο λιμπερτινισμός δεν έχει να κάνει με ελευθερία, αλλά με απελευθέρωση. ο απελεύθερος χρειάζεται να είναι ήδη περιορισμένος γιά να απελευθερωθεί. ο καταπιεσμένος απελευθερώνεται δι εκρήξεως, εφηβικής στα συγχωρητικά μάτια του ελεύθερου. αυτιστικής ταυτόχρονα. ο καταπιεσμένος δικαιολογημένα είναι αυτιστικός. δικαιολογημένα νομίζει οτι μόνον ο ίδιος έχει ανάγκες, γιατί τον πνίγουν. δικαιολογημένα στρέφει την ανάγκη του κατά πάντων, γιατί είναι καταπιεσμένος και ευνουχισμένος. αργότερα θα στρώσει, αν το καταφέρει.

η κατίσχυση που ονειρεύεται ο καταπιεσμένος απελεύθερος είναι εχθρική, καθορίζεται από αντιπαλότητα. δεν έχει στόχευση, έχει μόνον εχθρούς.
ο στερημένος από αγελάδες ταύρος είναι εχθρός με τις αγελάδες, μαζί και με τον ταύρο που τις έχει. ίδια καταστροφική κατίσχυση ονειρεύεται απέναντι σε όλους, λόγω στέρησης. δεν έχει στόχο τις αγελάδες, αλλά την αυταναφορική κατίσχυση. ο καημένος. δεν διακρίνει την κατίσχυση επί του ανταγωνιστή ταύρου, από την κατίσχυση επί της πρόθυμης αγελάδας, όλα ίδια τα βλέπει, εχθρικά και ανταγωνιστικά. ο καημένος.

 

Νομίζω ότι καταλαβαίνω και πιστεύω ότι η διαφωνία μας είναι πιο πολύ ζήτημα ορισμών   Θα προσπαθήσω να πω λίγο πιο αναλυτικά πώς το σκέφτομαι εγώ.
Για μένα ό,τι μα ό,τι κάνουμε έχει και εσωτερικό κίνητρο. Και δεν θα μπορούσε να μην έχει αφού στην τελική εγώ είμαι που... εγώ είμαι το κέντρο του κόσμου μου, όχι με την εγωιστική έννοια που συνήθως δίνεται στον όρο εγωισμός αλλά με την έννοια ότι αναπόφευκτα για μένα όλα ξεκινούν και τελειώνουν από μένα. Κάτι που δεν έχει και εσωτερικό κίνητρο κατ' εμέ είναι κάτι που δεν έχει νόημα για μένα, είναι α-νόητο, ακατανόητο, έξω από το αντιληπτικό μου πεδίο, περνά απλά ως "θόρυβος".

Αυτό που δεν αφήνει επιλογή δεν έχει, κατ' εμέ, να κάνει με το εσωτερικό ή μη των κινήτρων.

Για μένα κάποιος που νιώθει "κόψιμο" δεν μπορεί να υποταχθεί σε άλλο πρόσωπο παρά μόνον τελικά στις δικές του προσωπικές ανάγκες και πάθη. Ο άλλος (ή Άλλος) γίνεται απλά εργαλείο υπηρέτησης αυτών των αναγκών. Όχι του Α/άλλου όμως.

Η διαφορά για μένα έγκειται σε αυτό που είπα παραπάνω περί αναγκών. Αν έχω "κόψιμο" να βρω κάποιον καλύτερο από μένα, μάλλον θα βρω ένα εργαλείο,τελικά, να υπηρετήσει την ανάγκη μου να βρω κάποιον καλύτερο από μένα. Εγώ το έχω κάνει στο παρελθόν, δεν μιλάω αφ' υψηλού. Και όχι μια φορά. Και αυτό γιατί έθετα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που άφηναν απ'έξω τελικά τον άνθρωπο, τις ιδιαιτερότητες, τη μοναδικότητά του.

Πλέον, ο Άλλος μου δεν έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γιατί τα ήθελα εγώ. Είναι ένα σύνολο, βεβαίως με χαρακτηριστικά που μου αρέσουν πολύ αλλά και με χαρακτηριστικά που δεν μου αρέσουν. Αλλά αυτά τα δεύτερα εξαφανίζονται από το συνολικό ποιος είναι Εκείνος.

Η δική μου ανάγκη να καλύψω την υποτακτική μου τάση έδωσε τη θέση της σε μια πλήρη, διαυγή και καθαρή συνειδητοποίηση ότι Κάποιος είναι καλύτερος από μένα, κάνει καλύτερα τα πράγματα από μένα, επιλέγει καλύτερα από μένα, ακόμη και τα λάθη που κάνει είναι στην τελική καλύτερα από τα δικά μου. Και θα ήταν, κατ' εμέ, βλακώδες και ηλίθιο να μην αναγνωρίσω την κυριαρχία Του και την Κυριαρχία Του έναντι εμού.  

 

Dream coming true   

 

Απορία: παίζει κανένα ρόλο η συναίνεση η η μη συναίνεση αν τα πραγματα φτάσουν στα αυτιά του νομου;