Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Σαδομαζοχισμός λέγεται και γράφεται το ίδιο και στην δημοτική και στην φωνητική. Θα ήταν λάθος ίσως να θεωρηθεί τυχαία η αναλλοίωτη και διαχρονική αξία τέτοιων ορισμών ακόμη και στον γραπτό λόγο.

Δύο έβγε σε τόσο σύντομο χρονικό νομίζω ότι δικαιολογεί στο ακέραιο αυτή την παράξενα ξαφνική μου όρεξη για παγωτό. Και είμαι και σε δίαιτα που να πάρει.
Δεν το κάνετε επίτηδες, έτσι δεν είναι ?

 

Σαδομαζοχισμός λοιπόν, σωστά. Απαράλλαχτος όρος από την δεύτερη γραμμική, στην πρωτη απεικονίζετο με ένα μαστίγιο και ενα δάκρυ.

Mais non, προφανώς. Μια βοήθεια: μπορείτε να φάτε όσο θέλετε από το παρακάτω παγωτό, είναι και βέγκαν.

 

 

Αλήθεια τώρα, βοήθεια ?
Μου ανοίξατε την όρεξη για έβγα και μου προτείνετε βέγκαν?
Σε ποια γραφή κάτι τέτοιο ονομάζεται βοήθεια άραγε ?


Είμαι ένας δυστυχισμένος.
Κανείς δεν με καταλαβαίνει.
Πάω να φάω παστίτσιο.

 

Γιατι καλλιεργεις προσδοκιες κ ελπιδες χωρις να εχεις προθεση να τις υποστηριξεις;;
 

 

Μα η λέξη βέγκαν περιλαμβάνει την έβγα όλη και περισσεύουν και κ και ν, όπως λέμε καζάν ντιπί παράδειγμα. Ή κεράσια και νεκταρίνια.
Just think out of the box  

 

Από όσα είδα όμως στο καρτελακι δεν περιέχει ζάχαρη αυγά και γάλα.
Τι σχέση με εβγα θα μπορούσε να έχει ένα τέτοιο σκεύασμα, ο θεός να το πει παγωτό?

Ευτυχώς βρέθηκε λίγο χαρμόσυνο παστίτσιο στο διάβα μου και έστρωσε η διάθεση μου.

 

Ρηξικέλευθη.

 

Αλίμονο..

 

Ζέστη. Υγρασία. Άπνοια. Τζιτζίκια.
Μεσημέρι σ' ένα παραθαλάσσιο χωριό. Εσύ όμως δεν κάνεις διακοπές. Εσύ δουλεύεις όταν οι άλλοι κάνουν διακοπές.
Ξαπλώνεις λίγο το μεσημέρι να ανασυντάξεις τις δυνάμεις σου. Το δωμάτιο καίει. Γυμνή πέφτεις στο κρεββάτι ενώ απέναντι ο ανεμιστήρας δουλεύει. Τουλάχιστον να στεγνώνει λίγο ο ιδρώτας.
Λίγο πριν κλείσουν τα βλέφαρα, σου έρχονται στο νου εικόνες από ταινίες. Κάπου στην Κολομβία ή στο Μεξικό, κάποιοι ιδρωμενοι ταλαίπωροι με κάτι ανεμιστήρες από πάνω τους... Συνήθως ή πολύ καλοί ή πολύ κακοί θα είναι...
Και αποκοιμιέσαι... Και αφήνεσαι... Και πέφτεις σε ναρκοληψία...
Ανοίγεις τα μάτια. 5 πάει η ώρα. Ο εγκέφαλος για λίγο ξυπνάει και λέει "Εντάξει, σου φτάνει, σήκω τώρα. Έχεις και δουλειά". Αμέσως μετά όμως σφαλίζει. Τα βλέφαρα αδυνατούν να μεινουν ανοιχτά. Βιώνεις παράλυση ύπνου. Είναι απλά ΑΔΥΝΑΤΟ να ξυπνήσεις...
Παλεύεις λίγη ώρα. Τεντώνεσαι. Προσπαθείς να βάλεις το μυαλό να καθαρίσει την υπόθεση, να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Μετά από κάποιες αποτυχημένες απόπειρες σηκώνεσαι... Παραπαίεις...
Πας στο μπάνιο. Πλένεις το πρόσωπο. Το νερό από τους σωλήνες βγαίνει ζεστό! Βρίζεις μέσα σου.
Η λύτρωση έρχεται από την κουζίνα. Κι έχει ένα όνομα. Φραπέ! Αντε κι ονοματεπώνυμο: Neskafé Frappé. Δύο κουταλιές γεμάτες καφέ, μια κοφτή ζάχαρη (δεν πίνεται σκέτος ο άτιμος!), παγάκια, παγάκια, παγάκια και νερό...
Η πρώτη γουλιά κατεβαίνει σαν βάλσαμο! Κάθεσαι στη βεράντα, ανοίγεις άλλον ανεμιστήρα, κάθεσαι μπροστά του και κατεβάζεις μεγάλες δροσερές γουλιές...
Μισή ώρα μετά τολμάς να πεις ότι έχεις ψιλοξυπνήσει.
Ενός λεπτού σιγή σε αυτούς που δουλεύουν τον Αύγουστο...

 

Πρέπει να το αποκτήσω.
Από τίτλο και μόνο δειχνει ποιοτική λογοτεχνία για παραλία.

 

 

Ότι ξέχασα να φάω όλη μέρα με τα διάφορα που σκεφτόμουν...