Τι είναι για εσάς ο έρωτας;

Να χτυπάει τρελά η καρδιά μου και να σφίγγεται το στομάχι μου κάθε φορά που τον φέρνω στο μυαλό μου, κάθε φορά που ανοίγει η πόρτα και μπαίνει στο σπίτι, κάθε φορά που με παίρνει στα χέρια του...

 

I know, nobody knows
Where it comes and where it goes
I know, it's everybody's sin
You got to loose to know how to win.

Aerosmith's "Dream on"

Δεν αλλάζω ούτε τελεία.

 

το δυνατοτερο συναισθημα που βιωνει ενας ανθρωπος .Η στιγμη που ερωτευομαστε χαραζεται για παντα μεσα μας,μας φτανει να ειμαστε σ ενα παγκακι μαζι και ολα τ αλλα μοιαζουν μικρα.ολος ο κοσμος οτι και να κανουμε εχουν επικεντρο αυτη,περπαταμε χερι χερι και νοιωθουμε γεματοι δεν εχουμε κατι το αρνητικο μεσα μας το τοπιο εχει καθαρισει πλεον, εχουμε καταθεση τις αληθειες μας δεν εχουμε κατι να κρυψουμε ολα διασπαρτα και απλωχερα δεν μας νοιαζει τιποτα αρκει να ειναι καλα και να περνουμε δυναμη απο αυτη της την λαμψη.Δεν χορταινουμε να γευομαστε τις κινησης τις τους μορφασμους τις ακομα και το πως πλενει τα δοντια τις,ζουμε το ονειρο που ποτε δεν θελουμε να ξυπνησουμε.Kαποιο πρωι ξυπναει ο ενας και το παγκακι πλεον ειναι μικρο δεν τον γεμιζει το χερι μας νοιωθουμε προδομενοι που φανερωσαμε τις αληθειες μας η λαμψη εχει χαθει οι μορφασμοι και το πλυσιμο των δοντιων, μας ειναι ενοχλητικο και ψαχνουμε να απαλλαγουμε απο αυτο που μας γεμιζε καποτε.φτασαμε απλα στ ανειπωτα .Μια βαθεια πληγη για αυτον που εφυγε πρωτος, ενας ξαφνικος θανατος για των αλλο ,και τα δυο εχουν πονο και θελουν χρονο για να επουλωθουν,απλα δεν μειναμε πιστη στο ονειρο μας

 

Αυτό είναι έρωτας μετά σεξ, και μάλιστα interracial...

 

Αυτό!  
 

 

Ερωτας ειναι να ταξιδευεις στην Ρωμη  

 

Ερωτας ειναι.... να βριζεις και να γελας. Να κλαις και να χαιρεσαι. Ερωτας ειναι ενας χορος.

 

Μοιάζει με κακή απομίμηση ιταλού εραστή..όπως και να το κάνουμε το αίμα που κυλάει στις φλέβες του δεν θα τον αφήσει ποτέ να φτάσει το επίπεδο του ευρωπαικού ρομαντισμού.

 

"Aρκεί ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν΄αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις". Oscar Wilde

 

Ισχύει για το συγκεκριμένο κιθαρίστα, που μάλλον παρασύρεται από τον ενθουσιασμό του σε κινήσεις εντυπωσιασμού.
Δε θα συμφωνήσω όμως ότι είναι θέμα "αίματος", γιατί μπαίνουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια. Εξ άλλου, η πολιτισμική ώσμωση μπορεί να παράγει θαύματα:

 

Ωραίο το παράδειγμα που φέρνεις..Η συγκεκριμένη ρωσίδα είναι όντως θαυμάσια...φαντάζομαι... όμως αυτό που παίζει δες πως ακούγεται απο Ισπανίδα που έχει στο αίμα της τον Tarrega...Η διαφορά τους μαλλον είναι πως η ρωσίδα επίσης παρασύρεται στο να δείξει οτι ξέρει να παίζει..φαίνεται και απο το ψεύτικο χαμόγελο της στις υποθετικά δύσκολες φράσεις.Πέφτει σε αυθαιρεσίες στον ρυθμό παρασυρμένη απο εγωισμό(θράσσος σε βαθμό να είναι μέχρι και ξεκούρδιστη)..Η Ι σπανίδα αντιθέτως αποδίδεί όπως πρέπει το ύφος χωρις να νιώθει οτι έχει να αποδείξει τίποτα για τις ικανότητες της(δείχνει να νιώθει άβολα με τις κάμερες αλλα διατηρεί τον αυτοέλεγχο της).Είναι εκεί υποταγμένη σε αυτό που κάνει.Έχει σεβασμό και ταπεινότητα...Παίζει πιο αληθινά και έχει αληθινό πάθος.Δίκαια κρατάει στα χέρια της αυτο το εξαιρετικό όργανο σε αντίθεση με την μπακατέλα της ρωσίδας....Προσωπικά θα επιλέξω την μελαχροινή.. 

***Πρόσεξε πως κρατάει το όργανο ανάμεσα στα πόδια της για να αισθάνεται τις δονήσεις, το αγκαλιάζει πάνω της, ενω η άλλη δεν χαραμίζει την κορμοστασιά και το image της χρησιμοποιώντας βοηθητικό εξάρτημα....απο αυτο και μόνο καταλαβαίνεις ποια το νιωθει και ποιά όχι..4:50 ξεπέτα η μία...7:30 λεπτά η άλλη..

 

Αποψε ο ερωτας μου ταξιδεψε στο Παρισι...