Νάρκισσοι-σχέσεις, πως μπλέξατε μαζί τους, πως να ξεμπλέξετε, αν θέλετε!

Αν θέλετε, ρίξτε μια ματιά στο βίντεο που παρέθεσε η @lara εδώ. Έχει πολύ ενδιαφέρον.

 

Αυτο ειναι το πρωτο μου ποστ σε αυτο το νημα .. το ειχα διαβασει απο την αρχη το εχω διαβασει κατα διαστηματα .... βρισκω ενα "κακο" κατα την αποψη μου ....
πιστευω οτι πολλοι/πολλες απο εσας που εχετε γραψει εδω και δινετε συμβουλες ειστε οι ιδοι ναρκισσοι

ΥΓ. βεβαια ισως ειμαι και εγω ναρκοισσος θα το κοιταξω και αυτο καποια στιγμη

 

Πες τα λιζ

 

Είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις..
Πρέπει όμως να έχεις τις ικανότητες...τις γνώσεις...Για να τους εκθέσεις πρέπει να είσαι ρεαλιστικά ανώτερος σε κάθε περίπτωση..
Είναι πολύ διασκεδαστικό όντως να τους βλέπεις να σε αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι...Να μην μπορούν καν να σε κοιτάξουν στα μάτια..
Ή τι μπορούν να σκαρφιστούν μετά τον πρώτο τους "δημόσιο" ξεπεσμό-εξευτελισμό για να επανακτήσουν την χαιρεκακία τους...
Εντελώς γελοίο...

Τους παρομοιάζω με σιφώνι μπάνιου...ρουφήχτρες...

Βούλωμα με κάθε αφορμή...Είναι δημόσιος κίνδυνος...

 

Ποιους να ενθαρρύνουμε?
Αυτό καλύτερα να το απαντήσει ο καθένας μέσα του.
 
*armchair critics, mostly!

 

Δεν πιστεύω να είμαι ο μόνος που βλέπει ότι αυτή η 'επίθεση' που δέχεται το συγκεκριμένο νήμα, αποτελεί και την καλύτερη διαφήμισή του..

 

Για κάθε σπαθί υπάρχει ένα θηκάρι. Παρομοίως, για κάθε νάρκισσο βρίσκεται κάποιος ναρκισσο-εξαρτημένος, για κάθε Κ ένα υ κ.ο.κ. Είναι θαυμαστό πώς κουμπώνουν τα συμπληρωματικά-ετερώνυμα μεταξύ τους. Κάποιες τέτοιες σχέσεις κρατάνε χρόνια.

Ξέρω, γενικεύω κλπ

 

Τσάμπα προμο... 

 

Όλοι έχουμε ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά λίγο έως πολύ. Ας μην ξεχνάμε ότι το βρέφος στα πρώτα στάδια της ζωής του βιώνει τον κόσμο απολύτως ναρκισσιστικά. Επομένως μας είναι κάτι γνώριμο. Ορισμένοι από εμάς δεν ξεπερνάμε ποτέ το πρώτο ναρκισσιστικό στάδιο, που χαρακτηρίζεται από το ότι βλέπουμε τους άλλους ως χρηστικά αντικείμενα, όπως το μωρό το μητρικό στήθος.

Οι νάρκισσοι μπορούν να είναι απίστευτα γοητευτικοί, αρκεί να μη συναντηθούν με την αποτυχία.

 

δεν χρειάζονται διαφήμιση τα διαμάντια.

 

''Οι μάζες ελέγχονται από τις δυνάμεις της λίμπιντο, φιλτράρουν τις ιδέες τους μέσω του ατομικισμού.''

 

για να καταλάβω αν μιλάμε όλοι για το ίδιο πράγμα: αυτό το «χαρακτηριστικό» του βρέφους, όπως το κατανοείτε και το περιγράφετε, είναι μιά διαταραχή; μιά στρέβλωση; μια επικίνδυνη αναπηρία; είναι ένα ελάττωμα που αποκαθίσταται με το χρόνο; με ιδεολογική θεραπεία; πώς σχετίζεται με αυτό που υποτίθεται πως προσπαθεί το νήμα να περιγράψει, ή έστω να εξορκίσει;
ο γυαλός είναι στραβός;