Νάρκισσοι-σχέσεις, πως μπλέξατε μαζί τους, πως να ξεμπλέξετε, αν θέλετε!

Εχετε σκεφτει ποτε, οτι οι μισοι λογαριασμοι που μιλατε, ειναι τρολ, λενε αυτο που θετε ν ακουσετε (διαβασετε),
φτιαχνουν και γκρεμιζουν υποληψεις, οπως τους βολευει και συμφερει, και τους παιρνετε ΑΚΟΜΑ στα σοβαρα?

 

Προ αποκλύψεων ίσταμαι ενεός και τσιπσοαγοράζων...
Όλγουεϊζ φουλ οβ ίαρς του εξπέλ ολ οφ μάι φίαρς...
(Το αγγλικό μέχρι και για την ποίηση την μοντερνιάρα παίζει)...

 

Δεν το πήρατε είδηση αγαπητέ οτι το είδος των ανθρώπων είναι από κατασκευής ελαττωματικό ;
Άχθος αρούρης ένα πράμα...

 

Τελικά για όλα τα παιδιά φταίνε...

 

αυτό που έχω καταλάβει ως τώρα, είναι οτι αν κάποιος νοιώσει ελαττωματικός, είναι πιθανό να βαφτίσει ελαττωματικά τα πάντα, σε μιά προσπάθεια να νοιώσει κάπως καλύτερα. δεν έχω δει να φέρνει αποτέλεσμα η μέθοδος, πάντως.

 

Συμβαίνει όμως και το αντίθετο. Να αγωνιστεί για να ξεπεράσει αυτό που θεωρεί ελάττωμα του.

 

είναι άλλη μια πιθανότητα. και μιά τρίτη να αναρωτηθεί ποιά εξιδανίκευση τον παγίδευσε να αντιληφθεί το χαρακτηριστικό ως ελάττωμα. υπάρχουν, υποθέτω, κι άλλες.
όταν λέτε «αντίθετο»;

 

Υπάρχει η ευτυχής συγκυρία να αγκαλιάσει το ελάττωμα ως χαρακτηριστικό και να το ενσωματώσει

 

Το πραγματικό πρόβλημα είναι, αν το δικό του ελάττωμα το θεωρεί ελάττωμα των άλλων και αγωνιζόμενος να ξεπεράσει το κουσούρι του, στηλιτεύει τους άλλους για να νοιώσει αυτός καλά. (Το παρόν νήμα περιλαμβάνει αρκετά παραδείγματα)

 

θετική η μετακίνηση από την προηγούμενη θέση σας, για την δική μου αντίληψη.
ωστόσο ούτε ενσωμάτωση χρειάζεται, το χαρακτηριστικό προϋπήρχε, η εξιδανίκευση και η δυσφορία, που προέκυψαν, χρειάζεται να γίνουν διαχειρίσιμες.

 

Η στηλίτευση, δηλαδή η δημόσια έκθεση των κακώς κειμένων είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να γίνει, όχι για να αισθανθεί κάποιος καλύτερα, αλλά για να αποκατασταθεί η -όποια- αδικία.
Το πόσο καλά νιώθει κάποιον κάνοντάς το, είναι άλλη ιστορία.
Όσο καλά μπορεί να νιώθει, συνειδητοποιώντας τη νοσηρότητα μιας -κατά πολλούς- ναρκισσιστικής κοινωνίας και των συνεπακόλουθων αλληλεπιδράσεων.
Το περί δικαίου αίσθημα, δεν είναι κάτι που το έχουν όλοι ως εγγενές τους χαρακτηριστικό, γι΄αυτό και υπάρχει κατανόηση απέναντι σε αυτούς που το υποβαθμίζουν ή το αποδομούν.
Είναι απλό, δεν το χωράει το κεφάλι τους, τι να κάνουμε τώρα?
Η υπεραπλούστευση ωστόσο, και η στρέβλωση, δεν βοηθά, όσες εξισώσεις και να περιέχει.
Τις θέσεις κάποιων τις έχουμε κατανοήσει εδώ και καιρό.
Ωστόσο, υπάρχουν και αντίθετες θέσεις από αυτές, τι να κάνουμε τώρα?
Χωρίς προσωπικές επιθέσεις, ο διάλογος διεξάγεται καλύτερα.
Στην αρχή κι εγώ το έπαιρνα προσωπικά, μετά συνειδητοποίησα ότι μέσα από τις προβολές των ανθρώπων βγαίνουν πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα και για τους ίδιους και για μας.
Προσπαθώ να το κρατήσω αυτό το συμπέρασμα και να αμφισβητώ τα πάντα, ακόμη και αυτά που βλέπω μπροστά στα μάτια μου.
Ωστόσο, κάποια συμπεράσματα είναι αδιάσειστα.
Δεν είναι βέβαια ανάγκη να καταλήγουμε όλοι στα ίδια, άλλος κοιτάει τον ουρανό και τον βλέπει πράσινο, τι να κάνουμε τώρα, πως να αλλάξει οπτική αυτός ο άνθρωπος?
Ούτε και είναι δικό μας μέλημα να του την αλλάξουμε.
Συμπερασματικά, καθείς εφ΄ω, διαχρονικά.

 

Χαρακτηριστικό ενός νάρκισσου είναι η απαίτηση να συμφωνούν οι πάντες μαζί του. Θεωρώντας εαυτόν γενναιόδωρο, τους επιτρέπει να μετακινούνται προς τη δική του άποψη. Σε ακραίες περιπτώσεις βλέπει μετακινήσεις εκεί που δεν υπάρχουν