Ειναι ο οργασμός στόχος του BDSM ?

Έχω απολαύσει εκπληκτικούς οργασμούς είτε με παρτενέρ - ακόμα και σε πιο-βανιλλα-δε-γίνεται συνεύρεση - έίτε μόνη. Δεν ήταν στόχος. Ο οργασμός.

(Νομίζω η λέξη "στόχος" φταίει για όλα - είναι απλώς άστοχη. )

Προσωπικά, δεν αλλάζω με τίποτα την αέναη καύλα του D/s, ακόμα και με τον πιο πολύχρωμο, στρατοσφαιρικό οργασμό του κόσμου. Μου έχει συμβεί να είμαι μήνες, χρόνια, μόνιμα ερεθισμένη σωματικά και εγκεφαλικά. Ερεθισμένη με κάθε έννοια. Αυτό για εμένα αποτελεί "στόχο". Να μην μπορείς και να μην θέλεις να είσαι διαφορετικά.

*Θέλω σουτζουκάκια @dina . Πολλά!  

 

ισως φταιει και η λεξη οργασμος δεν λεω ισως ....

Εμενα κατι δεν μου καθετε καλα βεβαια επειδη ειμαι και λιγο αμορφωτος το γκουγκλαρα ....

τι ειναι οργασμος ?! Βικιπαιδια ... < Ο οργασμός είναι μια ιδιαίτερη ψυχική και σωματική κατάσταση .... >

Μηπως ησουν σε φαση οργασμου ???

 

Η αλήθεια είναι πως δεν κάθησα να ξαναδιαβάσω το νήμα από την αρχή. Οπότε η άποψη μου κατατίθεται μάλλον προς επίρρωση, ίσως και ανακεφαλαιωτικά για μια οπτική.
Όχι.Το χύσιμο(με ή χωρίς εισαγωγικά) δεν είναι στόχος του bdsm.Στόχος του bdsm είναι η απόλαυση που παίρνει όποιος σχετίζεται σε οποιοδήποτε επίπεδο με αυτόν τον τρόπο και επαγωγικά το ευ ζειν.
Ο οργασμός είναι συνήθως αλλά όχι πάντα παρών στο ερωτικώς-bdsmικώς σχετίζεσθαι. Ως κομμάτι της απόλαυσης αλλά όχι ως στόχος και όχι εκ των ων ουκ άνευ. Συχνά δε είναι και εργαλείο απόλαυσης.
Δεν είναι καν άρρηκτα συνδεδεμένος με το σεξ.Το ένα μπορεί να υπάρξει απολαυστικότατα ανεξάρτητα από το άλλο.

Σε ότι αφορά στο σεξ και στα καθ’ημάς να θυμίσω επίσης την πασίγνωστη ρήση του O.W:
“Everything in the world is about sex except sex. Sex is about power.”

 

Χαμογελώντας λίγο στον παρελθόντα εαυτό μου όταν είχα ανοίξει το νήμα "πέρα από την καύλα, τι άλλο; ", εννοώντας την ηδονή γενικότερα, έρχομαι να αναθεωρήσω σε αυτή τη φάση τον εαυτό μου.

Αν και καταλαβαίνω ότι μπορεί να υπάρχουν περίοδοι που η υποταγή μπορεί να σε φέρει σε κατάσταση διέγερσης για μεγάλες περιόδους όπου μπορεί ακόμα και να μην κάνεις απολύτως τίποτα ερωτικό, αν βέβαια η υποταγή είναι ο τρόπος που διαγειρεσαι, δεν θεωρώ οτι είναι αυτοσκοπός. Και αυτό σε εμένα προκύπτει από την απλή σκέψη ότι υπάρχουν και περίοδοι που δεν υπάρχει διέγερση και αν με ρωτούσε κάποιος αν θα αποχωρούσα από την κατάσταση αυτή σε περίπτωση που δεν θα επέστρεφαν οι περίοδοι διέγερσης δεν νομίζω ότι θα έλεγα ναι. Κι αυτό γιατί αν νιωθω υποταγμένη δεν νιώθω οτι εχω πλέον επιλογή για το πώς, όχι επειδή έτσι πρέπει αλλά επειδή δεν μπορω να κάνω αλλιώς. Δηλαδή μπορω αλλά θα είμαι πολύ δυστυχισμένη.
Οπότε πρώτα είναι αυτό και μετά οτιδήποτε άλλο. Το να νιώθω δηλαδή υποταγμενη από τον συγκεκριμένο ανθρωπο.
Δεν συνδέω την υποταγή με το να με ικανοποιεί ο άλλος ερωτικά. Αυτό είναι ανταλλαγή. Αν επιλεγεί να το κάνει τότε φυσικά είναι υπέροχο ή αν βρίσκομαι σε κατάσταση όπου η υποταγή μου από μόνη της με διεγείρει είναι επίσης εξαιρετικό. Αλλά δεν συμβαίνει μόνιμα γιατί υπάρχουν και δύσκολες περίοδοι και στην κατάσταση αλλά και στη ζωή. Υποτάσσομαι στον άνθρωπο εν ολίγοις όχι στην ηδονή.

Σε αυτή τη φάση και όπως είπα, για εμένα.

Δεν υποτιμώ την ηδονή, η ηδονή είναι μέγα κεφάλαιο στη ζωή γενικότερα αλλά νομίζω πως η υποταγή δεν έχει τελικά να κάνει μόνο με αυτό.

(Δεν ξέρω αν βγάζει πολύ νόημα αυτό το ποστ, δεν νομίζω ότι τα εξηγω καλά)