Τι σκέφτεσαι τώρα ?

ακόμη συζητάμε αν υπάρχει πριν.

 

πέρυσι τέτοιες μέρες καταδικάστηκε γιά φόνο μια κοπέλα που έβγαλε απ' την τσέπη το μαχαίρι της και το κάρφωσε στην καρδιά ενός μεθυσμένου που της έπιασε το βυζί. κάποιες ομάδες διαμαρτυρήθηκαν γιατί θύτης ήταν ο άοπλος μεθυσμένος και αυτή που σκότωσε με όπλο ήταν σε άμυνα. φέτος ένας ένοπλος μεθυσμένος φαίνεται να είναι το θύμα. για να μην μπερδευτούμε τελείως, φρόνιμο είναι να περιμένουμε να μάθουμε αν και ποιός έκανε ένοπλη απόπειρα ληστείας, αν πέθανε από κλωτσιές, κι άλλες λεπτομέρειες που αφορούν σε πράξεις, σε ενέργειες ή παραλείψεις, αντί να κρίνουμε συνοπτικά ανάλογα με ποιόν θέλουμε να ταυτιστούμε. οι διαχωρισμοί σε καλούς και κακούς, σε δαίμονες και ιερούς, σε «κόπανους» ή «παραβατικές προσωπικότητες» και σε «χρυσά παιδιά» ή «καλούς οικογενειάρχες» είναι απόπειρες να ονομάσουμε θύματα τους άθικτους δικούς μας και βδελύγματα τους απέναντι, γιά να δικαιώσουμε πράξεις εξωφρενικές χωρίς κρίση. είναι ο ναζιστικός τρόπος.

 

καλημέρα θα απαντήσω μετά ένα δικανό το έχεις ... στο ότι βιαστικά να γράψω κάποια πράγματα

 

Ερωτηση. Στο φιλοπαπου σκοτωσαν και πεταξαν στον γκρεμο εναν 25 χρονο. Ηταν λεει 3 πακιστανοιι. Ενας πακιστανος βιασε και παραλιγο να σκοτωσει μια πιτσιρικα στην παρο. Η δικηγορος του ειπε, δειξτε κατανοησδη, εκει στα μερη τοιυς ετσι κανουν. Οκ. Ρωτω λοιπον. Αν το παληκαρι που σκοτωσαν ηξερε πχ καλο κραβ μαγκα, τον πρωτον που χε το μαχαιρι του το παιρνε και του το χωνε βαθια, του δευτερου εκοβε επιτοπου την καρωτιδα και τον τριτον τον πεταγε στον γκρεμο και την αλλη μερα βρισκανε 3 πακιστανους στου φιλοπαπου, θα λεγανε άγριο ρατσιστικο εγκλημα´. Σωστα?

 

χαχαχαχαχαχα... μόνο με σπιτικό τσίπουρο! 

 

Εγώ πάντως, όταν είδα τον κλέφτη στον κήπο μας, άρπαξα το μεγαλύτερο μαχαίρι που βρήκα μπροστά μου και άρχισα να τρέχω σαν τον Κόναν τον βάρβαρο παρέα με το 40κιλο κουταβάκι μου. Παρκούρ πήδηξε την μάντρα και εξαφανίστηκε ο μόρτης. Μου πήρε 3 ώρες για να συνέλθω από το τρέμουλο και αρκετό καιρό για τα υπόλοιπα κατάλοιπα.
Το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι! Δεν μπορώ να εξηγήσω το πόσο αυτόματα πέρασα σε mode kill.
Πριν από αυτό το σκηνικό με έχουν κλέψει επανειλημμένα,εν απουσία μου, ποτέ δεν μου είχε περάσει από το μυαλό η επιθυμία να αφαιρέσω μια ζωή, παρά το μίσος και την οργή που ένιωθα.


Για την υπόθεση εδώ συντάσσομαι απόλυτα με την τοποθέτηση του @tithon. Είμαι επιφυλακτική με τις ηρωοποιήσεις και θυματοποιήσεις του καναπέ για μια υπόθεση που δεν γνωρίζουμε τίποτα.  

 

ούτε αυτούς μάλλον τους πέρασε απ το μυαλό η επιθυμία να αφαιρέσουν μια ζωή... το πρόβλημα είναι οτι όταν αρχίσει κάποιος να βαράει μπορεί να πωρωθεί και να το τραβήξει παραπάνω απ όσο θα ήθελε. ειδικά αν δεν έχει εξοικείωση και δεν ξέρει τι μπορεί να βγεί απο μέσα του. αν είναι και παραπάνω απο ένας τα πράγματα είναι χειρότερα γιατί πρώτον παρασύρει ο ένας τον άλλον, δεύτερον ο καθένας έχει στο μυαλό του αυτές που ρίχνει ο ίδιος και όχι το σύνολο που τρώει το θύμα.

συμφωνώ με το υπόλοιπο... πολύ γρήγορα βγήκαν οι μεν υπέρ του καλού οικογενειάρχη και οι άλλοι κατά αφεντικών και μπάτσων.

 

Ω! μα αγαπητέ Τιθών,

νομίζω ότι το πρόβλημα έγκειται στο ότι πάντα συζητάμε επιδερμικά ένα θέμα το οποίο χρήζει βαθυστόχαστης φιλοσοφικής θεώρησης.

 

Τούτος ο μπάρμπας   είναι κάποιος david stein, ήταν το τρίτο μέλος μαζί με κάποιους Bob Gillespie και Martin Berkenwald και ο τελευταίος εν ζωή ιππότης του New York gay male s/m activists committee, GMSMA. Στο GMSMA (που δεν έχει σχέση με τεχνολογία κινητής) οφείλουμε την SSC πιπίλα που από το 1983 που πρωτοακούστηκε μας έχει χαρίσει σορό όμορφων και χαριτωμένων συζητήσεων σε παγκόσμιο bdsmικό επίπεδο.

Ο dave stein, γνωστός συγγραφέας και ακτιβιστής της gay bdsm σκηνής, ένα σχεδόν χρόνο πριν στις 12 Οκτωβρίου του 2017 εγκατάλειψε τα εγκόσμια και λογικά έχει κάποια καλή γνώση της ύπαρξης μεταθανάτιου bdsm αλλά προφανώς είναι αντικειμενικά δύσκολο να την μεταδώσει.

Ο dave stein πέρα όλων των άλλων ήταν ένας gay σκλάβος, αναγνωρισμένο μέλος αυτού που αποκαλείται old guard, και ένας από τους πρώτους που μίλησε για την συναίνεση δημοσίως σε αυτού του είδους τις σχέσεις. Και εκεί είναι που προσωπικά δεν μου κάθεται κάτι.

Έχει νόημα να μιλάμε για συναίνεση ενός υποτακτικού ατόμου σε μία σχέση με εδραιωμένη και αποδεκτά αναγνωρισμένη ασυμμετρία ? Είναι η ασυμμετρία η θεμελιώδης προυπόθεση που ορίζει την σχέση σε ένα D/s και ακόμη περισσότερο σε ένα M/s πλαίσιο ή η συναίνεση ?

Η συναίνεση είναι αποτέλεσμα κάποιας ατομικής λογικής και έχει έντονα χαρακτηριστικά επιλογής. Σε σχέσεις ασυμμετρίας πολλές φορές στο υποτακτικό μέλος επιτρέπεται λίγη έως καθόλου ατομική λογική και ενδεχομένως καμία ατομική επιλογή, ποιο το ουσιαστικό νόημα της συναίνεσης, μήπως είναι κάτι απλώς περιορισμένο στην νομικίστικη του περιγραφή στην περίπτωση που κάτι κάτσει εντελώς στραβά ?

Προσωπικά βρίσκω μια μεγάλη διαφορά μεταξύ της υποταγής/υπακοής και της συναίνεσης. Και δεν αναφέρομαι στον εγκλωβισμό ενός υποτακτικού ατόμου σε μία σχέση στην οποία βρέθηκε από λάθος εκτίμηση και δεν έχει δυνατότητα να απεγκλωβιστεί (όχι ότι δεν συμβαίνει και αυτό) αλλά σε σχέσεις που το υποτακτικό μέλος λειτουργεί με όρους που διέπονται καθαρά από το πλαίσιο της κυριαρχίας όπως έχει ακριβώς οριστεί από το κυριαρχικό μέλος.

Πάντα το bdsm μου φαινόταν κάπως "Γράψε και αυτόν Δημητράκη"* και εκεί ίσως αν έχει καλή και απαραίτητη χρήση το ssc αλλά όσο βαθαίνουν τα νοήματα και οι καταστάσεις κάποια πράγματα δείχνουν κάπως ανούσια. Και για αυτό και πιστεύω ότι το bdsm του david stein ως gay της μεταπολεμικής Αμερικής και ως σκλάβου του old guard στερούταν της ιδεολογίας και των εφαρμοστικών προυποθέσεων που έθετε η ακτιβιστική του δράση.

Spoiler: *

- Μα αυτός κύριε Υπουργέ δεν θέλει σπίτι, θέλει ένα αρχίδι.
- Γιατί Δημητράκη, τι νομίζεις ότι θα πάρουν και οι υπόλοιποι ?

 

τουναντίον φίλτατε, ψυχραιμία κυρίως χρειάζεται και φυσικότης, τα επιμελώς βαθυστόχαστα μπερδεύουν.