Γιατί υπό?

Από τη στιγμή που το υ έχει υποταχθεί σκοπός του δεν είναι η προσωπικη του ευχαρίστηση αλλά η ευχαρίστηση του Κυρίου του. Αυτό μπορεί να του προσφέρει χαρά αλλά μπορεί και όχι, θα μπορούσε να μην είναι και καθόλου χαρούμενο. Για παράδειγμα όπως αναφέρθηκε μπορεί να μην έχεις τον χρόνο, το ενδιαφέρον και την ασφάλεια που θα ήθελες αλλα θα δεχθείς ο,τι σου δωθεί από τον Κ σου.
Το να είσαι υποταγμένη δεν έχει να κάνει με ικανοποίηση αναγκών, δεν ορίζεις πλέον εσύ τα πράγματα. Γιατί το κάνεις; Γιατί έχεις υποταχθεί από έναν Κυρίαρχο και πλέον δεν έχεις επιλογή.

 

Φυσικα. Ουτε υπαρχει αποδεσμευση. Μονο τελικη εξοντωση.  

 

Αυτοκαταστροφικό..... καλύτερα να αρχίσω τα ναρκωτικά  
Εδώ λοιπόν έρχεται και κολλάει το δικαίωμα στην επιλογή του "τρένου" και κατ' επέκτασιν τις διαδρομής.
Για να μην έχεις αυτόν τον προορισμό, που προσωπικά εμένα μου είναι απεχθές και ανόητο.

 

Αρχίζω να πιστεύω πως οι νεότεροι άγιοι της εκκλησίας μας, θα προέρχονται από τον χώρο του βδσμ.
Με τέτοια αυταπάρνηση.... 

 

To διατύπωσα σε άλλη περίπτωση, επαναλαμβάνω μια φράση μόνο, το υπόλοιπο αλλού:
προσωπικά βρίσκομαι σε ασύμμετρη σχέση γιατί με ικανοποιεί η απόλαυση που παίρνω από την προσαρμογή στις επιθυμίες του άλλου, ενεργά, συνειδητά, με χαρά.

Θα μπορούσα να ζήσω και διαφορετικά, αλλά όχι εξ ίσου καλά. Είναι εξαιρετικό μονοπάτι  

 

Υπαρχουν δυο ειδων Κυριαρχοι και Κυριαρχισσες, ειναι μεγαλο το θεμα και απλα ξυνω επιφανειακα την μπογια. Καθε ειδος Κυριαρχου ´´μιλαει´´ στο αντιστοιχο ειδως υποτακτικων, και πιστεψε με, αυτους εχουν.

* οι Αυταρχικοι, που επιβαλλονται με φωνες, απολυταρχια και τιμωρια.

* οι Καθοδηγητες, που εμπεουν με την παρουσια, συμπεριφορα και το παραδειγμα τους.

 

Κατανοητό απλά ειναι κατι που με απωθεί σαν όρος .

 

Γιατι αυτο γεμιζει το ειναι του υπο... εκει που ολα σταματουν και παυει ο καθε παργοντας εξωτερικος και μη να φορτιζει τον εγκεφαλο.

 

Συμφωνώ απόλυτα Λύκε.
Αφού λοιπόν ο καθένας έχει το κοινό του και βρίσκει το αντίστοιχο του, μπορούμε να ζήσουμε όλοι χαρούμενοι μέσα στις διαστροφές μας  

 

Παίρνεις χαρά επειδή υπάρχεις με κάποιο τρόπο στη ζωή του και επειδή μπορει να καταφέρνεις να τον ευχαριστείς.
Αυτό δεν σημαίνει άμεση ικανοποίηση των αναγκών σου για να το διατυπώσω καλύτερα και αυτό πολλές φορές ναι, είναι δύσκολο.

 

Ελλειψη επικοινωνιας Κ/υ.

Aftercare, η απαγορευμενη λεξη.

 

Συγγνώμη για να μην το κάψω τελείως τώρα...
Το αρχικό κίνητρο που μπαίνεις σε μια βδσμ σχέση ποιο είναι?
Πάνω κάτω το ίδιο σε όλους .
Η απόλαυση του υ να υποτάσσεται στον κ και η απόλαυση του κ να κυριαρχεί στον υ.
Η απόλαυση αυτή είναι σαρκική, ψυχική, πνευματική, σωστά?
Ανταλλαγή δυνάμεων , σωστά?
Όταν λοιπόν εγώ σαν υ θα δώσω τον εαυτό μου , δεν δέχομαι ελεημοσύνη σαν επιστροφή.
Οπως και ο κ έχει απαιτήσεις από μένα.
Άν είναι να είμαι σε βδσμ σχέση που δεν μου προσφέρει απόλαυση , σε όποιο επίπεδο εγώ θεωρώ σημαντικό, και με αρρωσταίνει και με κάνει δυστυχή , ποιος ο λόγος τότε?