Γιατί υπό?

Ειπα απο οτι εχω διαβασει

Μην το λες μην το λες ... αλλα .. Ακομη και τωρα η απαντηση σου βασιζετε στο τι θα αποφασισει να κανει το " υ " μελος

 

Φυσικά. Ηταν μια σχέση έξω απ την ομπρέλα του bdsm , χωρίς κανόνες, χωρίς όρια και όρους.
Λειτουργούσε με τη μέθοδο της δράσης-αντίδρασης, όσο εκείνος προχωρούσε τόσο εγώ οπισθοχωρουσα, μέχρι που έφτασα να καταλαμβανω μόλις μισο τετραγωνικό μέτρο και εκείνος τα υπόλοιπα δεκάδες τετραγωνικά.
Ο λόγος που παρέμενα σε αυτή τη σχέση είναι φανερος, ήμουν εγκλωβισμενη, είχε καταλάβει κάθε τομέα της ζωής μου , όχι απλά ευρισκόμενος σε αυτούς αλλά τοποθετώντας και φρακτες.
Το πως ξεμπέρδεψα είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο .
Και Όχι δεν ήταν τόσο απλό όσο το "παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω. "

 

Ίσως και off topic ( σ' εκείνη την περίπτωση ας μετακινηθεί ή σβηστεί, δεν είναι δική μου αρμοδιότητα ).

Έλεγα λοιπόν...σε μια εποχή υπερπληροφόρησης, σε μια εποχή που σε άλλες περιπτώσεις/εποχές καταστάσεις/προτιμήσεις θα θεωρούνταν τουλάχιστον ακραίες, έχουν καταλήξει - ίσως σε μεγάλο ποσοστό - mainstream. Να τις περιχαρακώνουμε ή να τις αντιλαμβανόμαστε σαν κάτι το "εξωγήινο", είναι σαν να παραβιάζουμε ανοικτές πύλες.

* Δεν είναι κακό, να διαλέγει κάποιος τον υ ρόλο, επειδή τον φτιάχνει σεχουαλικά. Θεωρητικά το βουδουσουμού είναι τρόπος σεχουαλικής εκφράσεως, όχι φιλοσοφική ατραπός, ούτε θρησκεία. Άρα, ζηλωτές και λοιπά παραφερνάλια, μάλλον θα ήταν εκτός τόπου ( βέβαια, περί ορέξεως...)

Και ίσως κάτι εντός θέματος....Γιατί κάποιος είναι/θα ήθελε να είναι υ? Δεν ξέρω και πια δεν έχω πια την παραμικρή περιέργεια να το μάθω, κυρίως γιατί η υποταγή δεν είναι κάτι που μου ταιριάζει. Ως πιθανοί λόγοι, με καλύπτουν εκείνοι που παρέθεσε η νηματοθέτιδα στο εισαγωγικό της post.

 

Ισως δεν ήμουν αρκετά σαφής.
Το πρόβλημά δεν ήταν το γεγονός ότι είχε καταλαβει κάθε τομέα, το πρόβλημα ήταν στη διαχείριση τους.
Η κακή διαχείριση δεν ήταν αποκύημα της φαντασίας μου, εκ των αποτελεσμάτων βγήκε αυτό το συμπέρασμα.
Το αίσθημα ήταν απογοήτευση και θλίψη κυρίως με τον εαυτό μου επειδή παραδόθηκα τόσο.

 

Η εξήγηση είναι πολύ απλή: η ανταλλαγή απόψεων σε ένα forum γίνεται μέσω γραπτού κειμένου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η μία πρόταση αντικρούει την άλλη οπότε η αποσαφήνιση ήταν απαραίτητη.

Και μπράβο σου.

Last but not least το γεγονός ότι κάνεις quote κάτι που έγραψε κάποιος σε ένα γραπτό σου δεν σημαίνει ότι ντε και καλά απευθύνεσαι σε εκείνον. Μπορείς κάλλιστα, όπως σε αυτή την περίπτωση, με αφορμή κάτι που είδες να απευθυνθείς σε όλο το κοινό του forum.

 

Η συνειδητοποιηση των λογων του να ειναι κανεις το ο,τιδηποτε εχει να κανει με το κατα ποσο γνωριζει τον εαυτο του. Το να το επικοινωνησει η οχι με τον εξω κοσμο εχει να κανει με το πως αντιμετωπιζει διαφορες καταστασεις.

 

Στο προηγούμενο σχόλιο σου έγραψες:
Όταν το Κ αρχίζει να γουστάρει και το υ αρχίζει να ξεκαυλωνει πετάει ένα safeword και Γεια σας .
Άρα εσύ αποφάσισες πρώτος τι θα αποφασίσει να κάνει το υ κι εγώ πάνω σε αυτή σου την αποφαση απάντησα .
Αλλά και αλλιώς να το πάρουμε, τι θα έπρεπε να κάνει το Κ? Να της/ του πει " ποιο safeword μωρή! δε πας πουθενά τώρα!" ?
Αν το Κ κρίνει πως το υ κάνει υπερχρηση και άσκοπα του safeword θα αντιδράσει ανάλογα φαντάζομαι. Για αυτό σου έγραψα πως δε νομίζω πως ένα υ θα το χρησιμοποιήσει έτσι αλόγιστα.

 

Όχι. Η καταστροφή που είχα σκορπίσει γύρω μου.

 

Καταρχάς δεν ξεκινάει όλο αυτό σε μια μέρα, γίνεται σταδιακά, σιγά σιγά καταλαμβάνει ο άλλος το χώρο .
Αρχικά μου άρεσε αυτή η σχέση, για αυτό έμενα .
Μετά όταν έγινε κατάχρηση και κακή χρήση της εξουσίας δεν μου άρεσε πια , γιατί έβλεπα τα αποτελέσματα αυτής.
Οταν έπαψε λοιπόν να μου αρέσει, έφυγα.
Με δυσκολία αλλά έφυγα.
Το πρόβλημα δεν ήταν το Κ/υ , ήταν η κακή χρήση της κυριαρχίας.