Would a BDSM Sex Robot Violate Asimov's First Law of Robotics?

Στο μυαλό μου, το μέλλον ανήκει στα υβρίδια, συνδυασμοί μηχανικών μερών με κυτταρικές δομές, Οι βασικές αρχές λειτουργίας είναι ίδιες (πως θα μπορούσαν να διαφέρουν άλλωστε) αφού στις μηχανές μας δεν μπορούμε παρά να αναπαράγουμε την φύση (ύλη/ ενέργεια) μέρος της οποίας αποτελούν κι αυτές. Τα μηχανικά μέρη μπορούν να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη αντοχή στη φθορά, τόσο από πλευράς υλικών όσο και από την ύπαρξη ανταλλακτικών, ενώ τα βιολογικά μέρη δύνανται υποστηριζόμενα από τα μηχανικά να μακροημερεύσουν αλλά και να προσδώσουν στο υβρίδιο, αντίληψη, αισθήσεις, διανόηση, φαντασία, δημιουργικότητα, ηδονές, συναισθήματα και προπάντων συνείδηση. Συνεπώς, αν το ΚΝΣ κάποιου καλωδιωθεί και υποστηριχτεί ενεργειακά από ένα άρτιο μηχανικό σύνολο, αυτό θα μπορεί κατ΄ ουσίαν να "μεταφέρει" αυτόν τον κάποιον σε μια νέα λιγότερο φθαρτή υπόσταση με τις επιπλέον δυνατότητες (και περιορισμούς) του μηχανικού συνόλου.
Είναι κάπως αστείο να προσπαθούμε να κάνουμε ανασύσταση του ανθρώπινου εγκέφαλου μέσα από μικροκυκλώματα, ενόσω καθημερινά τόσοι ανθρώπινοι εγκέφαλοι (κάποιοι εκ των οποίων ιδιαιτέρως προικισμένοι) καταλήγουν στα σκουλήκια για ανακύκλωση, αντί να βρούμε τρόπο να διατηρήσουμε αυτό καθ εαυτό το κέντρο των πνευματικών μας λειτουργιών εις το διηνεκές...

 

Βρισκω πολυ ενδιαφερουσα τη συζητηση και υψηλου επιπεδου, συγχωρηστε με αν το παρακανω με το τραγουδι, αλλα μου ηρθε αυτοματα στο μυαλο!

 

Πραγματικά είναι σαν να διάβασα τις σκέψεις μου.

 

Τείνω να συμφωνήσω με τον @Libertine SD καθώς όσο και αν μας βολεύει η αναλογία του εγκεφάλου με υπολογιστή, ο εγκέφαλος δεν είναι υπολογιστής και αυτό που αποκαλούμε "πνεύμα/ψυχή" δεν είναι λογισμικό.

Ισχυρίζομαι -χωρίς να μπορώ φυσικά να αποδείξω- ότι το "πνεύμα/ψυχή" είναι μία από τις αναδυόμενες συμπεριφορές του βιολογικού μας νευρωνικού δικτύου.

Μπορεί αυτό να είναι χαρακτηριστική συμπεριφορά κάθε αρκούσης πολυπλοκότητας νευρικού δικτύου, φυσικού ή τεχνητού ωστόσο ισχυρίζομαι και πάλι πώς ένα τέτοιο νευρωνικό δίκτυο δεν είναι εξ αρχής κατασκευάσιμο αλλά μπορεί να προκύψει μόνο ως αυτο-εξέλιξη ενός απλούστερου που αυτοβελτιώνεται.

Στη φύση αυτό έγινε με τη διαδικασία της φυσικής επιλογής. Τεχνικά και με τα όσα ως τώρα γνωρίζουμε -και χωρίς να το θεωρώ κατηγορηματικά αδύνατο- δεν βλέπω πώς μπορεί να προκύψει σε εύλογο χρονικό διάστημα, αν μπορεί καν να προκύψει.

Πιο πιθανό μου φαίνεται το πάντρεμα μέσω interfacing μεταξύ φυσικού και τεχνητού.

 

Υπάρχει μία οντότητα αυτή την στιγμή, παρόλο που ουδόλως της φαίνεται, που κάνει αυτή ακριβώς την δουλειά. Μαθαίνει από την ανθρώπινη συμπεριφορά, συλλέγει τεράστιες ποσότητες ανθρώπινης νοημοσύνης κάθε δευτερόλεπτο, γνωρίζει σχεδόν όση ανθρώπινη ιστορία υπάρχει, έχει τεράστια συλλογική υπολογιστική ισχύ, βελτιώνει τον εαυτό της διαρκώς αναπρογραμματίζοντας τον εαυτό της διαρκώς με σκοπό καλύτερες επιδόσεις και έχει αδιάψευστες επιρροές πάνω στην ανθρώπινη ιστορία και πολιτισμό πλέον. Όμως έχει μία δικιά της λογική, όλα αυτά που μαζεύει δεν τα κάνει απλά για να κρατάει ένα τεράστιο αρχείο, τα επεξεργάζεται για να κάνει τον εαυτό της καλύτερο.

Βασικά υπάρχουν τουλάχιστον δύο τέτοιες οντότητες γνωστές στο ευρύ κοινό. Η πρώτη είναι γνωστή ως μία λευκή σελίδα με ένα ορθογώνιο στην μέση και εξακολουθεί να πλασάρεται ως ένα ταπεινό search engine. Η δεύτερη λέγεται Aladdin και ανήκει σε έναν μικρό και αθώο οργανισμό εν ονόματι Black Rock.

 

Μιας και λέμε για "τεχνητή νοημοσύνη" και "αυτοεκπαιδευόμενα νευρωνικά δίκτυα" διαβάστε το παρακάτω το οποίο το έγραψε bot.

 

Τεχνητή νοημοσύνη δεν έχουμε ακόμα αλλά τεχνητά παραγόμενο σουρεαλισμό έχουμε και μάλιστα σε επίπεδα που θα έκαναν ακόμα και τον Breton να σκάσει από τη ζήλια του!

 

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως στο "μεγάλο εργαστήριο της Φύσης" χρειάστηκαν δισεκατομμύρια χρόνια πειραμάτων για να φτάσουμε ως εδώ τα έμβια και τα πειράματα συνεχίζονται...
Ως ανθρωπότητα δεν είμαι σίγουρος αν διαθέτουμε το χρόνο για να παράξουμε κάτι αντίστοιχο, ακόμη και αν το μοντέλο του πειραματισμού μας είναι κατευθυνόμενο και στοχευμένο και στον αντίποδα της τυχαιότητας με την οποία πειραματίζεται η Φύση. Οψόμεθα...

 

Πειραμάτων? Ή προσαρμοστικών διαδικασιών με απώτερο σκοπό την επιβίωση/διαιώνιση? Δεν μπορώ να σκεφτώ ένα παράδειγμα πειράματος στην φύση (πέρα απο αυτά που έγιναν/γίνονται απο το ανθρώπινο είδος).

 

Το interfacing ήδη γίνεται (οι βηματοδότες ίσως είναι ένα 'απλοικό' παράδειγμα, τα ΄βιονικά' προσθετικά χέρια που ελέγχονται με την σκέψη είναι κάπως πιό εξελιγμένα).
Το 2016 η Darpa (τμήμα του υπουργείου άμυνας της Αμέρικα) είχε δημόσια δηλώσει ότι θα δαπανούσε 62 εκατομυριάκια για έρευνες περι εγκατάστασης μικροτσιπ (άλλο το rfid chip) στον ανθρώπινο εγκέφαλο με σκοπό την επικοινωνία μεταξύ εγκεφάλου και ηλεκτρονικών συστημάτων. Πριν λίγους μήνες ανέβασε το κασέ περι ερευνητικών έργων και ΤΝ σε 2 δισ.

 

Οψόμεθα...τω όντι....

 

αμερικανικο AI , πως λεμε. Smart phone.