Μισογυνισμός στο bdsm. Υπάρχει;

Μη μας πικραίνεσαι. Εμείς σ'αγαπάμε.

 

το εκατέρωθεν που γράφετε είναι πολύ γενικό και γι αυτό άστοχο. η φυλοφοβία, η πουριτανή διχαστική απέχθεια για τα όποια χαρακτηριστικά των φύλων, αμφοτέρων πάντα, είναι διαφορετική από την προεφηβική φυλική αναμέτρηση που διατηρείται σε ορισμένους ενήλικες. ο μισογυνισμός, η απαξίωση των γυναικείων χαρακτηριστικών, δεν είναι ανταγωνιστικός όπως στην προεφηβεία. είναι απαξιωτικός (όπως και ο παραπληρωματικός του και συνυπάρχων μισανδρισμός) και εκφέρεται ή εκδηλώνεται από ανθρώπους που κυρίως απεχθάνονται (δυσφορούν γιά) το φύλο τους, και στα δυό φύλα.

 

Ευχαριστώ για την αγάπη, αλλά δεν πικραίνομαι  

 

Νομίζω πως υπερβάλουμε λίγο, μεγαλοποιώντας τα πράγματα. Αρχικά πιστεύω πως μισογυνισμός μπορεί να υπάρχει και στο bdsm, όπως μπορεί να υπάρχει σε όλες τις κοινωνικές ομάδες , χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να επικρατεί (ούτε εντός ούτε εκτός bdsm ). Δεν βλέπω μισογυνισμό στη διάκριση λόγω φύλλου, ούτε στην αντικειμενοποίηση της γυναίκας στο bdsm (προσωπικά λατρεύω το πλάσμα που στημένο στα τέσσερα καλείται να με ικανοποιήσει) , πολύ δε περισσότερο να χαρακτηρίζεται μισογύνης αυτός που διαφωνεί με τις απόψεις κάποιων γυναικών του φόρουμ.

Ο μισογυνισμός είναι για μένα κάτι πολύ πιο βαθύ και νομίζω πως πηγάζει από τη μη αποδοχή του εαυτού μας.

Δεν μπορώ να πω μισογύνη, αυτόν που η μανούλα του μεγάλωσε σαν άρχοντα και του έμαθε πως π.χ. οι δουλειές του σπιτιού είναι αυστηρά γυναικεία υπόθεση, θα τον πω κακομαθημένο. Ούτε θα πω μισογύνη αυτή που "ξεσκίζει" τη διπλανή της για κάτι που θα ήθελε και η ίδια να κάνει, αλλά δεν τολμάει. Πρέπει να ξεχωρίσουμε το μίσος από τη ζήλια, την ανταγωνιστικότητα και τη βλακεία που οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές και είναι φυσικά κατακριτέες.

 

Νομίζω πως δεν υπήρξε καμία υπερβολή και καμία μεγαλοποίηση, τουλάχιστον από πλευράς μου. Αν δεν υπήρξε προσεκτική ανάγνωση το καταλαβαίνω, να εξάγετε ένα τέτοιο συμπέρασμα. Νομίζω πως το στηρίζω με τα παρακάτω αποσπάσματα, γιατί μπήκα κι εγώ στον πειρασμό να δω μήπως υπερέβαλα.
Εδώ για παράδειγμα, δεν λέμε πάνω-κάτω το ίδιο εσείς κι εγώ;

Oυδείς έκρινε την καύλα κανενός. Το μετά ήταν το θέμα της ερώτησης. Δεν είναι δα και τόσο ακραίο να θέτεις ένα ερώτημα για τον σεβασμό.

Δεν βλέπω καμιά υπερβολή σ΄αυτές τις τοποθετήσεις, θα τις χαρακτήριζα μάλλον μετριοπαθείς.

Τελικά είναι ακόμη περισσότερα τα σημεία που συμφωνούμε. 

 

@brenda μου, κατέβασε τα μανίκια, ζήτησες τη γνώμη μας και είπα τη δικιά μου. Δεν τοποθετήθηκες μόνο εσύ στο νήμα οπότε δεν αναφέρομαι μόνο σε εσένα για να αντιδράς έτσι. Φιλιά και καλώς ξανάρθες.

 

το πιθανότερο είναι πως αν και όσο υφίσταται φαινόμενο μισογυνισμού, θα εμφιλοχωρεί και στον κύκλο των ανθρώπων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με το βδσμ. όπως ακριβώς ο φιλοτελισμός, η ενασχόληση με την μουσική ή τις θρησκείες, η γρίπη και το επάγγελμα του κουρέα, μιας και ο κύκλος αυτός, σε όλες τις εκφάνσεις του, δεν είναι καθόλου στενός ή αποκομένος.

η "πρόθεση" που (μπορεί) να έχει "ένα νήμα" να συνδέσει ένα απαξιωμένο φαινόμενο με έναν χώρο επιλεκτικά, αυθαίρετα και αποσπασμαστικά, χωρίς να προτείνει μια σύνδεση, μοιάζει πολύ με τις συχνότατα επαναλαμβανόμενες πλάγιες προσπάθειες απαξίωσης του χώρου στο φορουμ.
σε συνδυασμό με μιά υπάρχουσα επίμονα προβαλλόμενη αντίληψη διάχυτης ή και καθολικής παθογένειας η υπόθεση ισχυροποιείται.

ξεχωριστά μπορεί να εκτιμηθεί η βολικότητα προσφυγής στο καταφύγιο "δεν με φτύνουν, βρέχει", μιας και ζητούνται και προσωπικοί προβληματισμοί, που όμως εκτείνονται στην αναζήτηση ενός σωρού -ισμων.

 

Δεν έχω ανεβασμένα μανίκια παρά μόνο για την δουλειά μου. Εσύ μίλησες για υπερβολές κι εγώ είπα να δω μήπως είμαι υπερβολική, μήπως μεγαλοποίησα κάτι.
Κι αν όχι εγώ τότε ποιος;
Γενικά, είμαι των καθαρών εξηγήσεων.
Ταράξαμε και την μοδερατόρισσα.
Με το μπαρδόν λοιπόν, δια την αναστάτωσιν. 
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα.

 

Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος, ασχέτως φύλου, που να είναι αποκλειστικά και μόνο μισογύνης.
Έχω συναντήσει - όχι συχνά - ανθρώπους με μισάνθρωπη συμπεριφορά, που δείχνουν δυσφορία στην αλληλεπίδρασης γενικότερα, με άνδρες και γυναίκες.

Η διαφορά είναι στην συνειδητή ανάληψη ρόλου, στην συναίνεση, η οποία αλλάζει τελείως νόημα σε φαινομενικά ίδια γεγονότα, είτε είναι αυτό μια σφαλιάρα είτε να ζητάει κανείς άδεια να βγει με φίλους.

Τα όρια είναι όσο σαφή επιτρέπει η κρίση του καθενός, και αν τον ενδιαφέρει η συγκεκριμένη διασαφήνιση.
Το ίδιο ισχύει για την σεξουαλική έκφραση, που σε ασύμμετρη σχέση (Κ/υ Α/σ) όμως είναι μόνο ένα μέρος της σφαίρας επιρροής της, οπότε δεν έχει νόημα να αποσπαστεί από το σύνολο της συγκεκριμένης αλληλεπίδρασης.

Αυτός είναι απελπισμένος φετιχισμός και μόνο - για επιθετικότητα ή ενοχικότητα δεν ξέρω. Καμμία σχέση με κυριαρχία/υποταγή πάντως, ασχέτως φύλου πάλι.

Προσωπικά το αντιλαμβάνομαι ως:
"άτομα, τα οποία είναι ανίκανα να έχουν λειτουργικές σχέσεις με άλλα άτομα".
Τους λόγους δεν τους ξέρω εγώ ούτε κανείς άλλος, και ούτε ενδιαφέρει ιδιαίτερα, αρκεί να απομακρύνεται κανείς όταν κρίνει ότι δεν μπορεί ή δεν θέλει να συμπορευθεί με τον απέναντι. Εκτός αν κάτι παίρνει από αυτό και αποφασίσει να μείνει.

Έχω γνωρίσει άτομα που επικοινωνούν και αλληλεπιδρούν ο καθένας με τον τρόπο του, αβίαστα ή δυσφορικά. Με άλλους μπορώ να συμπορεύομαι, με άλλους όχι.

 

Ο χώρος, αφού έχει εσάς να τον υπερασπίζεστε, με επιχειρήματα επιπέδου, η «λάμψη της τρέλας», είναι απόλυτα ασφαλής.
Εδώ να υποθέσω πως ήρθατε για το μπαχαλάκι έτσι;
Kαλώς ορίσατε, το λοιπόν.
Έχετε και τους συμπαρατασσόμενους από την πλευρά την «σωστή», όλα καλά, μην μου στεναχωριέστε.
Δεν κινδυνεύει από τους προβληματισμούς των υπολοίπων.
Έχει στυλοβάτες ο χώρος, όχι αστεία...
Και η φαιδρότητα αυτών απύθμενη!

 

την φαιδρότητα την έχει εξασφαλισμένη ο χώρος. τακτικότατα. είναι ζωντανός χώρος, και χαρούμενος.