24/7 και συντροφικοτητα

Να καταχραστω λιγο τον χρονο σας να θεσω εναν προβληματισμο που εχω κυριως προς τους Κ.
Μπορει να υπαρξει συντροφικοτητα σε μια τετοια σχεση η αυτη ακυρωνει την εννοια της Κυριαρχιας?
Για παραδειγμα υπαρχουν καποια πραγματα που θελω και μου αρεσουν να τα κανω οπως ταξιδια να πηγαινω θεατρο σε ροκ-μεταλ συναυλιες.Δεν τα απολαμβανω διοτι τα κανω μονος μου και θα ηθελα να τα μοιραστω με την Κ.
Ναι αλλα σε μια τετοια σχεση δεν ειμαι ουτε ο φιλος της ουτε ο εραστη της.Ειμαι ο σκλαβος της που πρεπει να ικανοποιει τα θελω και τις αναγκες της.Τι γινεται τοτε?
Τι υ αναζητατε?Εναν που να εχεται εναν κοινο τοπο με καποια κοινα θελω η δεν σας νοιαζει καν?
Η υπαρξη καποιων κοινων θελω μεταξυ Κ και υ ακυρωνει την εννοια της Κυριαρχιας η οχι?

 

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω..

 

Αν δεν εχεις άδεια απο την Κ σου απλά δεν πας.
Αυτά έχει το D/s γιαυτο δεν είναι για όλους ...

 

Η ύπαρξή κοινών θέλω αν ακυρώνει την έννοια της κυριαρχίας ?! Ελα παναιαμ...
Δηλαδή αμα αρέσει στον κ ο μουσακάς απαγορεύεται να τον απολαύσουμε και οι δυο μαζί σε ενα εστιατόριο? Αν αρέσει στον κ ο Σάκης ο Ρουβας απαγορεύεται να πάμε μαζί να φωνάζουμε ΣΑΚΗΗ Η Η Η Η Η Η και να του σκίζουμε τα ρούχα ??
Καινούργιο πάλι τούτο..

 

Εγω παντως στην φαση που ειμαι προτιμω την συντροφικοτητα ... νομιζω οτι πανω απο ολα πλεον διπλα μας πρεπει να εχουμε ενα συντροφο που να μας καταλαβαινει και να τον καταλαβαινουμε ασχετα με τα στατους

 

Δεν νομίζω ότι ρώτησε αυτό ο νηματοθέτης.. Μας είπε ξεκάθαρα ότι πηγαίνει και θέατρο και σε συναυλίες και όπου θέλει απλά δεν τα απολαμβάνει γιατί τα κάνει μόνος του..
Και έθεσε το ερώτημα του κατά πόσο θα μπορούσε να πηγαίνει μαζί με την Κ του και να τα απολαμβάνουν μαζί σε πλαίσιο συντροφικότητας, χωρίς αυτό να διαταράσσει τις ισορροπίες στη μεταξύ τους σχέση ή στην ασυμμετρία.
Δεν είμαι Κ αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να μπορώ να απολαμβάνω τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής με τον Κ (ή υ) μου, και να μπορώ ταυτόχρονα να έχω μία επιτυχημένη ασύμμετρη σχέση.
Ας μας απαντήσουν όμως οι Κ, θα ήθελα και εγώ πραγματικά να δω τις απαντήσεις τους...

 

αλλά μπορεί να σας πηγαίνει στο θέατρο. και να περνάτε κι ωραία.

 

Εξαρτάται απ' το είδος της σχέσης. Αν αποτελείται μόνο από επαναλαμβανόμενα session ή αν ο/η Κ θα ήταν παντρεμένος/η η σε παράλληλη ( και ίσως "κυρία" ) σχέση, ή επειδή το έτερο μέλος δεν θα ήθελε κάτι παραπάνω από ( ή και με ) σένα, πιθανότατα να μην ήσουν, ούτε να γινόσουν ποτέ και φίλος ή/και εραστής ( υπογραμμίζω το και ), πέραν από σκλάβος ( και ειλικρινά συνεχίζω να μην καταλαβαίνω, γιατί ο ρόλος του/της σκλάβου/ας ν' απέκλειε τους άλλους δυο. ). Για το δικό μου το μυαλό, το βέλτιστο θα ήταν κάποιος να βρει κάποιον με τον οποίο να είχε τουλάχιστον έναν κοινό τόπο και κάποια κοινά γούστα/θέλω. Και όχι, η ύπαρξη των προαναφερομένων δεν ακυρώνει την έννοια της Κυριαρχίας, αλλά την εμπλουτίζει/ενισχύει. Η ουσία της συντροφικότητας δεν μπαίνει σε καλούπια, η έκφραση της θα ήταν το διαφορετικό ζήτημα. Ο καθείς όπως την αντιλαμβάνεται και σίγουρα δεν έχει κάποια σταθερά ( τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά ) χαρακτηριστικά για όλους. Με λίγα λόγια, μάλλον θα ήταν καλύτερο αν έβρισκες κάποια Μ, με την οποία να είχατε κάποια κοινά γούστα/θέλω. Και δεν είναι έλλειψη Κυριαρχίας, αν πάτε και σε καμιά συναυλία παρέα ή αν πιείτε που και που κι ένα χαλαρό καφέ δίχως εντολές ή με σένα καθισμένο στην καρέκλα και όχι αλυσοδεμένο στο τραπεζάκι με τα οπίσθια στο πάτωμα ή στα τέσσερα.

* Όλα τ' ανωτέρω, άποψη μου. Μην ξεχάσουμε το disclaimer και αρχίσουν τα "πανηγύρια"  

 

Μία σχέση 24/7 δεν θα έπρεπε να καλύπτει τις ανάγκες και των δύο; Ή ιδανικά δεν θα έπρεπε να βρείτε κοινά σημεία ενδιαφέροντος που να ξεφεύγουν από το μοτίβο του bdsm; Πόσο μπορεί να κρατήσει μία σχέση χωρίς κοινές εμπειρίες εξάλλου. Δεν είναι ανάγκη φυσικά να ακούτε την ίδια μουσική ή να έχετε απόλυτα ταυτόσημους τρόπους διασκέδασης, αλλά και τα κυριαρχικά άτομα οφείλουν κάποιες "παραχωρήσεις", εφόσον τους ενδιαφέρει πάνω απ'όλα ο άνθρωπος κι όχι μόνο ο ρόλος του ανθρώπου στην D/s σχέση. Με λίγα λόγια στο δικό μου φτωχό μυαλό φαίνεται αδύνατον να βρίσκεσαι σε μια τέτοια σχέση και να χάνεις τον εαυτό σου και τα ενδιαφέροντά σου. Ο κάθε άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα σου οφείλει να σε βοηθά να εξελίσσεσαι, όχι να σε απομονώνει στο βωμό της κυριαρχίας.

 

η γιαγιά μου έλεγε αν χρωστάει πολλά μην μπλέκεις μαζί του, πώς έκανε τόσα χρέη; σε ποιούς χρωστάει; γιατί;

για το σιχαμένο αυτό μοτίβο είχε κάνει άλλου τύπου δηλώσεις. έπαιζε όμως πρέφα, και με την ευκαιρία του κοινού αυτού ενδιαφέροντος είχα την τύχη να την ακούσω να προτείνει να μάθω να διαλέγω, να μην τα ανακατεύω όλα, να τα ξεχωρίζω, να τα βάζω σε σειρά, στη θέση τους. πιθανόν εννοούσε τα χαρτιά της τράπουλας.

 

Πώς προκύπτει ότι αν δεν υπάρχουν κοινά ενδιαφέροντα/εμπειρίες η ασυμμετρία (D/s, M/s) επιφέρει χάσιμο των ενδιαφερόντων και του ίδιου του εαυτού, να υποθέσω του υποτακτικού μέλους; Από πού προκύπτει η απομόνωση;