Υπό με παιδιά

Εγώ δε βλέπω ακύρωση της μάνας.Αντιθέτως βλέπω προσπάθεια ακύρωσης του πατέρα.Δε μπορώ να γνωρίζω όλους τους πατεράδες του κόσμου όμως η δική μου εμπειρία, μου δείχνει ότι ο πατέρας κάνει πολλά παραπάνω απ' αυτό που αναφέρεται.
Το ότι δεν περνάει την κύηση και τον τοκετό δεν τον καθιστά λιγότερο σημαντικό ούτε σημαίνει ότι το συναίσθημά του είναι λιγότερο.
Και οι δυό συνεισφέρουν.Ο καθένας με τον δικό του τρόπο.

 

Για πιο λόγο βάζουμε και τον πατέρα στο παιχνιδι;
φεύγουμε από το αρχικό ερώτημα και ξεφεύγει το νήμα...
Παρόλα αυτά δεν ακύρωσε κάνεις τον ρόλο του πατέρα.
Ίσα ίσα που αναφέρθηκε ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η γνώμη του πάνω σε ότι έχει να κάνει με τις επιλογες της μάνας και κατά πόσο αυτες επηρεάζουν το/τα παιδιά του.
Κατά την γνώμη μου περισσότερο ακυρώνεται ο κυρίαρχος διότι απο την αρχή ακόμα δεν διατυπώθηκαν σωστά τα ερωτήματα ούτε το αρχικό υποθετικό σενάριο.

 

Αγαπημένη μου @lara .
Πρώτα απ'όλα θα μου επιτρέψετε να σας εκφρασω τον θαυμασμό μου στο πρόσωπο σας .Σας παρακολουθω με αμείωτο ενδιαφέρον όλο αυτό τον καιρό και καταλαβαίνω όσα λέτε είναι βιώματά ζωής !
Στο διαταύτα όμως ....
Το γεγονός το ότι τα παιδιά σας είναι γερά και αυτά που καμαρώνετε σήμερα είναι αποτέλεσμα δικό σας της δική σας επιμονής ,αγάπης ,προστασίας , φροντίδας.
Σαφως και συνέλαβε σε αυτό και Κ με την καθοδήγηση Του με την αγάπη Του προς εσάς και στα παιδιά σας !
Χωρίς να θέλω να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου ,έχετε σκεφτεί ποτέ εάν αυτός ο ανθρωπος να μην ήταν καλοπροαίρετος και εκμεταλλευόμενος την άσχημη ψυχολογική σας κατάσταση τι αποτέλεσμα θα είχε αυτό στα παιδιά σας ;

Η απαντηση μου αφορούσε την ερώτηση του Ηλία αν η μάνα θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα παιδιά η στον Κ της .
Δεν διαφωνώ σε τίποτα απ' όσα λέτε όσο αφορά την συμβολή του Κ όσο αφορά την συμβουλευτική καθοδήγηση και αυτό στα πλαίσια εμπιστοσύνης που χτίζετε έμπρακτα καθημερινά .

Όσο αφορά την κοσμοθεωρία μου .
Δεν είπα ποτέ ότι είμαι Παναγία το αντίθετο θα έλεγα και ούτε ντρέπομαι για αυτό ούτε τιποτα ! Για να είμαι εδώ τόσο καιρό να προσπαθώ να λάβω γνώσεις εμπειρίες,να συνομιλώ μαζί σας κάτι σημαίνει έτσι δεν είναι ....

Όσο αφορά τα παιδιά μου αυτό που επιμένω και λέω είναι το εξης...
Εφόσων τα έχω φέρει στον κόσμο αυτό από επιλογή ,είμαι εξίσου υπεύθυνη για την ασφάλεια του την προστασία τους με οποιοδήποτε κόστος η τίμημα .
Ακόμα και την ζωή μου την ίδια αν χρειαστεί ....

Επιτρέψτε μου να κάνω και εγώ ένα σενάριο όπως έκαναν και άλλοι με μεθύστακες πατεραδες η πεθαμενες μητερες ,Κ που αναλαμβάνουν τα παιδιά ή ότι άλλο ....
Σε ένα σπίτι όπου όπου ο Κ συγκατοίκει με την μάνα υ ( δεν μας απασχολεί εάν είναι φυσικός πατέρας το ξεπερνάμε αυτό)
Είναι λοιπόν επάνω σε μια φάση που ο Κ μαστιγώνει η έχει δεμένη την υ του και το παιδάκι ξύπνησε γιατί είδε ένα κακό όνειρο και ναι ξέρω πως δεν κυκλοφορουμε στο σπίτι με gag ball στο στόμα κτλ αλλά λέω μια στο εκατομμύριο τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση ;
Άντε να εξηγήσεις στον μπόμπιρα τον 8χρ τι είναι εναλλακτικος ερωτισμος όταν δεν ξέρει καν τι εστί σεξουαλικοτητα .
Άντε να του εξηγήγεις πως πρεσβεύεις τον διάλογο και όχι την βία ,μετά από αυτά που είδε ...
Και τα μπόμπιρα ότι γίνεται στο σπίτι την άλλη μέρα το λένε παντού ....παντού όμως στους πάντες όσο και περίεργο και αν μας ακούγεται ...
Και καλουμε εγώ η μάνα υ,Κ,ψ,Ω να δικαιολογήσω το γεγονός πως δεν είμαι ελεφαντας η εμπας περίπτωση μου αρέσει να είμαι ελέφαντας αλλά γιατί θα πρέπει να δικαιολογήθω ....
Και θα σας πω γιατί, γιατί εκεί έξω υπάρχει η μάστιγα του bullying και δεν είμαι εγώ υπεύθυνη για τον τροπο σκέψης του καθενός και που θα επηρεάσουν τα παιδιά την ψυχολογία τους .
Και οι εξωγενείς παράγοντες είναι πολύ ,το σχολείο ,οι φίλοι ,οι παππούδες κτλ
Γιατί λοιπόν να βάλω τα παιδιά σε αυτή την διαδικασία επώδυνη ρωτώ από την στιγμή που μπορώ να τους απόκρυψω την αλήθεια μεχρι να είναι σε μια ηλικία να μπορέσουν να καταλάβουν η τουλάχιστον να μπορέσω να τους εξηγήσω χωρίς να επηρεάστουν από τριτους ;

Και εδώ έρχομαι και απαντώ στην @vussinada αν είναι να προστατέψω τα μικρά όχι Αγία ακόμα και Άγιος Βαρθολομαίος αμμα λάχει γίνομαι και δεν μπορεί να μου το αμφισβητήσει κανείς αυτό !

Όσο για το τελευταίο αγαπημένη @lara για τα ομοφυλοφιλα ζευγάρια που δεν αναφέρθηκα ποτέ για μένα είναι άξιοι συγχαρητηρίων εφόσων αποφάσισαν να γίνουν γονείς και μπορούν και κρατάνε τις ισορροπίες για τον καλό των παιδιών τους!
Σας ευχαριστώ που φτάσατε μέχρι εδώ και μπόρεσα να μοιραστώ τους φόβους μου και της ανησυχίες μου !

 

Ποσο πολύ με καλύπτουν όλα αυτά που λες!
Χαριτολογώντας να πω "Καλα που είναι και οι παππούδες τα σαββατοκύριακα και κρατάνε τα μικρακια μας και μπορούμε να μαστιγωθουμε άνετα κι εμείς οι μαμάδες που έχουμε ψυχή   "

 

...Γιατί δεν είναι όλοι οι πατεράδες σαν αυτόν που περιγράφει η Λάρα, και αυτοί που δεν είναι θα μπούν στο παιχνίδι από μόνοι τους , είτε θέμε εμείς να τους βάλουμε είτε δεν θέμε...
Και αυτοί, ως παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπ όψιν, μπλέκουν πολύ και το αρχικό ερώτημα:

όπως μπλέκουν και το νήμα... Γιατί;
...γιατί ας πούμε θα μπορούσε (εύκολα) να μιλάει ο μπαμπάς μέσω των παιδιών στην μη αποδοχή του Κ (το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για μη Κ βέβαια), γιατί (πολύ ευκολα) θα μπορούσε να προκύψει διαφορά απόψεων μεταξύ μπαμπά και Κ είτε άμεσα, είτε έμμεσα, γιατί θα μπορούσε ο μπαμπας να ξεκινήσει δικαστικό αγώνα για την επιμέλεια των παιδιών με πρόσχημα την Ds σχέση μαμάς - Κ ,με ότι αυτό θα συνεπαγόταν για τα παιδιά που μπορεί να μην είχαν ιδέα για Ds γιατί.....ουου, φαντασία να' χεις ,χίλιους λόγους θα βρείς....

 

Ναι δεν έχεις άδικο.

 

σε λίγο θα κάνουμε και διαγωνισμό για την καλύτερη μανούλα... καλέ αχ!

 

Ενδιαφέρον θα ήταν να κάνουμε διαγωνισμό για τον/την καλύτερο/η κυρίαρχο/η
Καλυτερο/η υπό
Καλύτερο/η αφέντη/ρα
Καλυτερο/η σκλαβο/α
Καλυτερο/η κινκστερ
Καλυτερο/η περβ
Καλυτερο/η νταντι/μομμι
Καλυτερο/η μπειμπιμποι/γκέρλ
Καλυτερο/η ρινγκερ
Καλυτερο/Η μπανι
Κτλ κτλ κτλ

 

@blonde mermaid σ ευχαριστω για τα καλα σου λογια, με τιμουν. Κι ευχαριστώ και για τον κατανοητό τρόπο που εκφράζεις σοβαρά ερωτήματα, για τα οποία αξίζει να συζητήσουμε, να ψάξουμε και να μοιραστούμε εμπειρίες, βιώματα και ανησυχίες και ίσως έτσι εμπλουτίσουμε την βάση δεδομένων μας και καταλήξει ο καθένας για τον εαυτό του, σε τρόπους με τους οποίους να αποφεύγονται, όσο είναι δυνατό εννοείται, τα παρατράγουδα, όσον αφορά τα πολύτιμα μας παιδιά, γιατί κάθε παιδί αξίζει να μεγαλώνει με αγάπη, φροντίδα και ασφάλεια.

Δεν προσπαθω να μειωσω, την δική μου συμβολή στην ανατροφή των παιδιών μου, αλλά έχουν συμβάλει και άλλοι σ αυτό, όπως οι γονείς, τα αδέλφια μου, οι φίλοι μου και ο πρώην Κ μου, είτε έμμεσα, είτε άμεσα και με την ίδια λογική δεν προσπαθώ να κρυφτώ από τις αστοχίες και τα λάθη που αναλογούν στον καθένα από μας. Αλλά εγώ είμαι η κύρια υπεύθυνη. Απλά επειδή εγώ έβλεπα μαυρόασπρο τον κόσμο για δεκαετίες, αυτό το διάστημα, νιώθω δυσφορία με τις μαυρόασπρες οπτικές, παρά το ότι αναγνωρίζω πως βοηθά στο να γίνονται πιο αντιληπτές κάποιες θέσεις, άμα εκφραστούν φανατικά, επιθετικά, με ύφος ειδήμονα κ.ο.κ., αλλά υποψιάζομαι ότι, ο,τι βλέπει κάποιος μόνο μαύρο ή μόνο άσπρο, έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να μην είναι η πραγματική εικόνα, αλλά η προσαρμοσμένη και εκλογικευμένη, για να μην δημιουργείται cognitive dissonance. Δεν θελω να μονολογήσω άλλο, αλλά να διαλεχθώ, οπότε θα μοιραστώ την δική μου εμπειρία και άποψη, ως απαντηση στα οσα εχεις γραψει και μπορείς να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα, ως προς το ποιες θα μπορούσαν να είναι οι απαντήσεις στα ερωτήματά σου.

Για τον συγκεκριμένο, ομολογώ πως δεν μου πέρασε ποτέ. Όταν ακόμη αρχισαμε να διαπραγματευόμαστε για Ds, το πρώτο πράγμα που έθεσε ως 1ο Κανόνα, είναι ότι πάντα και με κάθε τρόπο, το καλό των παιδιών είναι το πρώτο μας μέλημα. Και έτσι και έγινε.

Από το διαζύγιο μου, μέχρι την γνωριμία μου με τον πρώην Κ μου, είχαν περάσει κάποια χρόνια. Στο διάστημα αυτό, είχα σεξουαλική ζωή. Κάποια one night stand, κάποιες συντομες σχεσουλες και μία σχεση. Τα παιδιά μου ποτέ δεν γνώρισαν κανέναν εξ αυτών, εκτός της σχέσης που κράτησε 2 χρόνια, ο οποιος επισης ηταν διαζευγμενος με συνομηλικα παιδια και ενας εξαιρετικος πατερας, όπου σιγά σιγά πήγαμε πρώτα να παιξουν τα παιδια, να γνωριστουμε όλοι και ο μόνος που με είδαν τα παιδιά ότι ξαπλώνω στο ίδιο κρεβάτι και αυτό πολύ σταδιακά.

Με τον πρώην Κ, στις αρχές, είχαμε πει στα παιδιά, ότι είμαστε φίλοι και τον φιλοξενώ και το πρωί που ξυπνούσαν, με έβρισκαν να κοιμάμαι στον καναπέ. Η πόρτες κλείδωναν οι δικές μου πάντα αφού κοιμόντουσαν τα παιδιά και για όσο ήμασταν μαζί, είχα ασύρματο για να ακούω αν ξυπνήσουν. Δεν κάναμε ποτέ συνεδρία, όταν είχαμε τα παιδιά στο σπίτι. Ούτε δεσίματα, ούτε μαστιγώματα., μετά που με ρώτησαν κάποιο πρωί, τι ήταν εκείνος ο θόρυβος που άκουσαν το βράδυ, σαν να κτυπούσε κάποιος τα χέρια του και είδα κι έπαθα να βρω τι να απαντήσω. Με την πάροδο κάποιων μηνών, αρχίσαμε να κοιμόμαστε μαζί και να φερόμαστε σαν ζευγάρι κανονικό.
Μπροστά στα παιδιά και στην οικογένεια μας, φαινόμασταν φυσιολογικό ζευγάρι και κανείς δεν πρόσεχε τις ανταλλαγές νοημάτων με τα μάτια, όταν χρειαζόταν να πάρω άδεια για ένα ποτήρι ουίσκι ακόμα ή ένα τσιγάρο. Το ότι εγώ όποτε τον έβλεπα να απλώνει το χέρι για τσιγάρο, είχα έτοιμο τον αναπτήρα και το τασάκι, το έκανα στο χαλαρό και απλά έτυχε κάποιος μια φορά κάπου να σχολιάσει το πόσο ερωτευμένη είμαι που κρέμομαι απ το στόμα του και του ετοιμαζω το πιατο του, αντι να σταθει να σερβιριστεί στο μπουφέ με τους άλλους και ειπε στην γυναίκα του πως τον παραμελεί και εκεινη οντως τον ρωτησε τι θελει να του βαλει στο πιατο και πηγε και τον σερβιρε και γελασαμε όλοι. Κατά την διάρκεια της βδομάδας που είχαν σχολείο, η ρουτίνα ήταν σχεδόν όπως κάθε άλλου ζευγαριού, απλά υπήρχε κάποιο πρωτόκολλο αναμεσα μας πολύ διακριτικό. Το Σαββατο το πρωι ήταν αφιερωμένο στα παιδιά, ενω ο Κ κοιμόταν, μεσημέρι τρώγαμε όλοι μαζι, πηγαίναμε κάπου και το βράδυ, έμεναν στους γονείς μου κι εμείς βγαίναμε. Και κοιμόμασταν μαζι και περνούσαμε την Κυριακή μέχρι το μεσημέρι που μαζευόμαστε στης μαμάς, όλη η οικογένεια για γεύμα.

Γνωρίζω άλλους που επέλυσαν με διαφορετικούς τρόπους το πως και με ποιο τρόπο και πότε. Για το κάθε ζευγάρι λειτουργούν δικά του πράγματα. Αλλά τρόποι υπάρχουν.

Αυτό που γράφεις, θα όφειλε να ήταν αυτονόητο σε όλους κατά την γνώμη μου. Λέω όφειλε, γιατί δεν συμβαίνουν όλα πάντα έτσι όπως θα όφειλαν. Απλά εγώ πάντα είχα και την έγνοια, να μην γίνομαι παρανοΐκή και να βλέπω παντού λύκους, επειδή έτυχε ένας να δαγκώσει εμένα. Γιατί την τάση την έχω πάντα. Ακόμα και σήμερα που είναι ενήλικες τα παιδιά. Κι επειδή γνωρίζω ότι μπορώ να γίνω πολύ παρεμβατική, εχω θεσει δικλείδες ασφαλείας, για να μην τους μεταφερω τα δικά μου κολληματα, ουτε καν στο πως και με ποιο τρόπο να σχετίζονται και τι είναι σωστό ή λάθος. Γιατί είμαι πλέον πεπεισμένη ότι αυτά ξέρουν καλύτερα. Και δεν είναι και δεν πρέπει να είναι δική μου επέκταση, είτε όσον αφορά τον τρόπο σχετίζεσθαι, είτε όσον αφορά την ηθική μου, είτε όσον αφορά οτιδήποτε δεν εκφράζει τα ίδια.

Θα κλείσω με ένα αγαπημένο απόσπασμα από τον Γκιμπράν, το οποίο διάβασα όταν ήταν βρέφος το 2ο μου και ομολογώ επηρέασε το πως επελεξα να προσπαθήσω να καταφέρω να αντιλαμβάνομαι και να σχετιζομαι με τα δικά μου παιδιά.

«Kαι μια γυναίκα που βαστούσε ένα μωρό στην αγκαλιά της είπε:
Μίλησε μας για τα παιδιά.
Και είπε αυτός :
Τα παιδιά δεν είναι δικά σας παιδιά.
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της.
Έρχονται στον κόσμο μέσα από σας αλλά δεν προέρχονται από εσάς
και παρότι είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε σας.

Mπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας
όχι όμως τις σκέψεις σας
Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις.
Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους
όχι όμως την ψυχή τους.
Γιατί η ψυχή τους ζει στο σπίτι του αύριο
που εσείς δεν μπορείτε να το επισκεφτείτε
ούτε καν στα όνειρά σας.

Μπορείτε να πασχίσετε να τους μοιάσετε
μην προσπαθείτε όμως να τα κάνετε να σας μοιάσουν.
Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει πίσω
ούτε μένει στο χτες.

Eίστε τα τόξα απ’ τα οποία τινάζονται
σαν ζωντανές σαϊτες τα παιδιά σας.
Ο τοξότης βλέπει στόχο στη γραμμή του Απείρου
και σας λυγίζει με τη δύναμή Του ώστε οι σαϊτες Του
να φύγουν γοργά και να φτάσουν μακριά.
Δεχτείτε το λύγισμά σας στα χέρια Του με χαρά.
γιατί αυτός, όπως αγαπά τη σαϊτα που εκτοξεύεται
αγαπά και τόξο που είναι σταθερό».

 

Καλά το διάβασα, αφού πόσταρα το δικό μου και επεσα κάτω απ τα γέλια! Όλοι τα ίδια; χαχαχαχα

 

@espimain
Δεν πιστεύω ότι όλα τα ποστ που ανέβηκαν, και τα διαβασα ολα, αφορούσαν αποκλειστικά D/s σχέση. Εάν ομως η απάντηση μου θεωρείται εκτός θέματος, να μεταφερθει πάραυτα στο κατάλληλο νήμα.

@goodevil
Ο Κ ζητά εξουσία και υποταγή. Αν αυτό συνδυαστεί με ψυχικά άρρωστο άτομο τότε ο βαθμός επικινδυνότητας ανεβαίνει.
Τουλάχιστον αυτό λέει η δική μου λογική.
Και πριν τη σφαγή μου σαν την Ιφιγένεια που τη βλέπω να έρχεται...να πω ότι αυτό όλο είναι ένα ακραίο παράδειγμα που όμως υπάρχει σαν φόβος στο πίσω μέρος του μυαλού μου.

@vussinada
Δεν είδα κάπου να ακυρώνω το συναίσθημα και τη προσφορά του πατέρα τονίζοντας την ιδιαιτερότητα της μητροτητας. Ίσα ίσα που στην προσωπική μου ζωή (και ναι εδω μιλάω βιωματικά) μετά τον χωρισμό προσπαθώ απο τη πλευρά μου να κρατηθεί ζεστός και δυνατός αυτός ο δεσμος για την ψυχική ισορροπία και των δύο.

Καλή διάθεση και όλα γίνονται.

@Alice in wonderland
Ευτυχώς για τα ΣΚ. Αλλιώς θα τα έπαιρνα τα χάπια....
Και τότε πως θα γινόμουν μητέρα της χρονιάς....ε @lizard_ ?