Υπό με παιδιά

θα επιχειρήσω ορισμένες διευκρινίσεις που μου φαίνονται χρήσιμες:

- μιά χαρά κυριαρχικός μπορεί να γίνει αργότερα κάποιος που κατατρύχεται από έντονη παρόρμηση να επιβάλλεται δώθε κείθε άστοχα και άσκοπα, σε φίλους γείτονες παιδιά γατιά κλπ, αλλά μεχρι να απαλλαγεί από παρορμήσεις άχρηστης επίδειξης ισχύος δεν έχει γίνει ακόμη κυριαρχικός.
- μιά χαρά μπορεί ένας σκλάβος που έχει παιδάκια να υιοθετήσει ένα ακόμη παιδάκι που αρέσκεται να τσακώνεται με τα άλλα παιδάκια του
- μιά χαρά μπορεί ένας κυριαρχικός να αναλάβει την καθοδήγηση ενός σκλάβου, και σχετικά με τα παιδιά του, είτε είναι φυσικός γονιός είτε διαλέξει να γίνει θετός, είτε διαλέξει να μην εμπλακεί ο ίδιος απευθείας με τα παιδιά, αν διαπιστώσει οτι αυτό έχει κάποια χρησιμότητα.
- μιά χαρά μπορεί ένας κυριαρχικός να διαλέξει να μην έχει εμπλοκή με τα παιδιά του σκλάβου.
- τα παιδιά δεν παρέχουν συναίνεση, ούτε σε φυσικούς γονείς, ούτε σε θετούς, ούτε σε δασκάλους.
- σπανίζει, κατά την εμπειρία μου, το φαινόμενο ένας κυριαρχικός να ζητάει υποταγή, και μάλιστα με πιεστικό τρόπο.
- σπανίζουν, μάλλον, οι κυριαρχικοί που κατατρύχονται από οργή, ή πικρία, γιατί δεν αναγνωρίζεται η σημαντικότητα ή η «προσφορά» τους.
- η μητρότητα (και η πατρότητα) δεν είναι θαυμαστές ή ιερές αρετές. είναι συνηθέστατη καθημερινή λειτουργία στον κόσμο των θηλαστικών, και δεν προσφέρουν φυσική ανοσία σε καμμιά ιδεοληψία. η υστερόβουλη αντίληψη «θα κάνω τα παιδιά σαν τα μούτρα μου» και «για να μου είναι υποχρεωμένα» έχει υψηλό επιπολασμό.
- παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα ενας κυριαρχικός (και υποθέτω και μια κυριαρχική) δεν είναι κακόβουλοι και βλαπτικοί ανώμαλοι. συνηθισμένοι άνθρωποι είναι κι ενίοτε ενδιαφέροντες. να τους ξεχωρίσεις δεν είναι ούτε εύκολο ούτε δύσκολο.
- χρόνια έχω να δω το φανυ και αλεξανδρος

 

Κάτι μού λέει πως το νήμα θα είχε πιο ζουμί αν αντι για "Υπό με παιδιά", που έτσι κι αλλιώς εντοπίστηκε πως δεν προσδίδει επί της ουσίας κάποια ιδιαίτερη χροιά από μια ακόμα και βδσμικιά οπτική, να γίνει κάτι σε πιο ξομολογησιάρικο από την μεριά των "παιδγιών" εκείνων, που εν προκειμένη περιπτώσει ζητούν απόψεις για το τι στο καλό και πώς και γιατί κιετς έχει το θέμα παίρνοντας ευθαρσώς ως "παιδγιά" τον ρόλο που τους προέκυψε στο περιβάλλον τους κάποια λίγα ή περισσότερα χρόνια πριν...
Δεν πα να μπούνε και Ασκητές, Γιωσαφαταίοι και Χειρδάρισες δι' αντιπροσώπων, να ανταλλάξουν απόψεις μεταξύ τους για οτιδήποτε έχει να κάνει από τα μικράτα τους, να τα λένε μεταξύ τους, μού φαίνεται πως δεν πρόκειται να υπάρχει η παραμικρή παρέμβαση από όσους δεν τους απασχολεί το θέμα στην δεδομένη οπτική από τον Ο.Ρ.
Στο φινάλε κια για να μην υπάρχει και θέμα έκθεσης, μπορούν να επικοινωνούν με π.μ, να αλλάξουν κανά φατσιμπούκι, ένα μέιλ τεσπά μιας και τους φαίνεται πως γίνονται εξ επί τούτου και με ταπεινότατα κίνητρα υποδοχείς ειρωνίας ή χλεύης με το στανιό ή "μπουλάρονται" στην δική τους αντίληψη.

 

Συγνωμη Λαρα μου αλλα για εμενα ψιλοπαπαριες ειναι αυτα που λες για το κλαμα του παιδιου

 

Ευχαριστώ για την απάντηση, με μπέρδευε το "το χειρίστηκα λάθος" και καταλαβαίνω τώρα πως το εννοείς.

 

γνωριζω ενα μελος που ειναι σκλαβα κ εχει παιδια ...αλλα εχει πολυ καιρο να μπει εδω ... θα ηταν ενδιαφερον να την ακουσουμε

 

<3

 

Δεν τα λέω εγώ, εμένα απλά κάτι πήρε το μάτι μου.   Είχα διαβάσει πως κατά την γέννα εκκρίνεται τεράστια ποσότητα μιας ορμόνης -η ωκυτοκίνη- και πως αυτη επιδρά σε σχέση με την αναγνώριση του είδους του κλάματος του παιδιου. Γενικά βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή, στο να κατανοήσουμε τις αλλαγές που συντελούνται και στον εγκεφαλο της μητέρας και όχι μόνο στο σώμα της. Και σιγουρα δεν είναι η ωκυτοκίνη προνόμιο μόνο των μητέρων, αλλά οι τεράστιες δόσεις εκκρίνονται σε εγκυμονούσες. Πολλές είναι οι αλλαγές που συντελούνται στο σώμα που με την συνδρομή του γενετικού υλικού του πατέρα, δημιουργεί νέα ζωή.

Υπαρχει πολυ υλικο, μια αναζήτηση μου εβγαλε 2-3 λινκς σχετικά:
https://www.livescience.com/36346-motherhood-brain.html
https://www.mother.ly/child/this-is-what-happens-to-a-mothers-brain-when-her-baby-cries
https://www.nytimes.com/2018/05/11/well/family/reframing-mommy-brain.html

 

@lara μου δεν ειπα το λες εσυ ειπα ειναι παπαριες αυτη εινια η Προσωπικη μου γνωμη δεν θελω να σχολιασω κατι αλλο ....

ΥΓ. πλεον δεν πιστευω καν στην " μητρικη αγαπη " η μαλλον να το θεσω δεν νομιζω οτι η μητρικη αγαπη ειναι κατι πιο ισχυρο απο την πατρικη αγαπη
ισα ισα ο πατερας ειναι σε θεση να θυσιαστει και για τα παιδια του ΑΛΛΑ και για την Μητερα των παιδιων του
η μητερα δεν προκυτε ποτε να κανει κατι τετοιο στη καλυτερη ισως θυσιαστει μονο για τα παιδια της δλδ κοιταει πιο ευκολα τον κωλο της


ΥΓ1... και για να ειμαι και λιγο εντως θεματος ... αν δειτε στα πιο πολλα ποστ μιλατε για υ γυναικες
και τι θα γινει αν ο Κ αντρας η για χωρισμενες γυναικες με παιδια και ο νεος Κ αντρας ....
Ενας χωρισμενος πατερας δεν θα αφηνε ποτε να ειναι καν στην συζητησει τα παιδια του για αυτο και νομιζω οτι οι περισοτερες συζητησεις γινοντε με υ γυναικες και οχι αντρες γιατι η γυναικα για ^%$&@#&$&# δεν*&^&#*^&*#% λενε &@#$*&#%%$%*&ει .. τεσπα οποιοσς καταλαβε καταλαβε

 

Αυτό λέω κι εγώ. Πως δεν είναι καλό να γενικεύουμε και να καλαθιαζουμε. Οι μάνες που χτυπάνε, βρίζουν, παρατάνε και σκοτώνουν τα παιδιά τους περνούν αυτές τις διαδικασίες, αλλά εμφανέστατα περνούν και άλλες. Ένας ειδικός θα μπορούσε να μας πει περισσότερα. Δεν ανέφερα ότι είναι ικανοποιητική συνθήκη να γεννήσεις για να γίνεις καλή μητέρα ή ότι είναι προστασία από ψυχικές διαταραχές και ασθένειες.

 

χαχα
Έγραψε!

 

Το νήμα έχει χάσει τον προσανατολισμό του και έχει μεταβληθεί σε ρινγκ όπου διεξάγεται μία ακόμη μάχη μεταξύ των δύο φύλων. Πατέρας και μητέρα σκέφτονται με διαφορετικούς όρους. Η μητέρα έχει ως προτερεότητα τα παιδιά της. Ο πατέρας θα δώσει προτερεότητα στα εγγόνια του.

 

βραβείο επιφανειακής στερεοτυπίας έχουμε;