Υπό με παιδιά

Δουλεύω με παιδιά εδώ και 21 χρόνια. Πρέπει να έχω δουλέψει σε σύνολο, από 800 έως 1000.

Από τα πρώτα χρόνια δουλειάς αποφάσισα ότι δεν θέλω δικά μου παιδιά. Ο λόγος είναι ο εξής:

Τα παιδιά είναι άνθρωποι που μεγαλώνουν και στελεχώνουν αυτή την κοινωνία που έχω αποφασίσει να ζήσω. Αυτός εκεί έγινε γιατρός, αυτή αστυνομικός, αυτός υδραυλικός, όλοι έγιναν μέρη ενός οικοδομήματος που μέρος του είμαι και εγώ και θέλω το οικοδόμημα αυτό να είναι δυνατό και υγιές, πρώτα από όλα.

Δεν προσπάθησα να αλλάξω κανένα. Τα στήριξα και τους δίδαξα με την ψυχή μου, ότι καλύτερο μπορούσα. Τα αγάπησα σα παιδιά μου και κανένα δεν μπορούσα να ξεχωρίσω. Δεν ήθελα δικά μου παιδιά, γιατί θεωρούσα όλα τα παιδιά του κόσμου, παιδιά μου και παιδιά μας που πρέπει να τους δώσουμε ότι περισσότερο μπορούμε αν δεν ήμαστε ηλίθιοι ή άρρωστοι.

Πρώτον ο Κ ή η Κ δεν έχει μεγαλύτερη πιθανότητα, να είναι άρρωστος σε σχέση με κάποιον άλλο. Ο μέσος Κ του χώρου μας είναι ένας συγκροτημένος άνθρωπος. Έχει και ελαττώματα, έχει και αρετές. Έχει στα χέρια του τον έλεγχο που του έχουν παραδώσει αλλά και τις ευθύνες που φέρει αυτό. Προστατεύει τον άνθρωπο που έχει υπό του και πιθανόν αν η σχέση του με τον ή την υπό του, γινόταν σοβαρή, να ήθελε να αγκαλιάσει τα παιδιά του υπό του, σα δικά του.

Το θέμα μου δεν είναι ο ή η Κ, άλλοι το πήγαν εκεί. Το σφάλμα ήταν από την αρχή δικό μου, γιατί δεν ήθελα να θέσω αυστηρό πλαίσιο, στο ερώτημα, όταν είδα ότι ξεφεύγει.

Αυτό που με βασανίζει είναι το εξής. Τα παιδιά αναγνωρίζουν συνήθως τον γονιό τους ως τον άνθρωπο που έχει το τιμόνι. Τι θα συμβεί αν καταλάβουν με όποιον τρόπο ότι ο γονιός τους όχι απλά έχει γίνει σύντροφος με κάποιον, αλλά του έχει παραδώσει και τον έλεγχο, όχι των παιδιών, αλλά του εαυτού του, που έχει το τιμόνι; Πως το διαχειρίζεται ο γονιός υπό αυτό;

Και από την άλλη πως λειτουργεί ο υπό σε όλη τη διαδικασία από την αρχή μέχρι όπου πάει; Έχει βάλει όρια; Εμπιστεύεται και επιτρέπει; Όταν χρειαστεί, ξαναπαίρνει τον έλεγχο πίσω; Στο μυαλό του τι έχει πιο πάνω; Και επειδή συνήθως είναι ξεκάθαρο τι θα επιλέξει, πως μπορεί, συγνώμη για το αν το θέσω άγαρμπα και ανακαλεί την υποταγή του;

 

Είμαι ο μόνος που η παραπάνω ερώτηση μου θυμίζει το νήμα "Έκανα καλά;"

Τι σημασία έχει τι θα κάνει αυτός που έχει τα παιδιά; Σημασία έχει τι θα κάνεις *εσύ* που έχεις το πρόβλημα ότι δεν σε θέλουν τα παιδιά του άλλου.

Μένεις ή φεύγεις: δική σου η απόφαση, δικές σου και οι ευθύνες που αναλογούν.

 

Να κεράσω πατατάκι;

 

Γιατί όχι; Αν μάλιστα συνοδεύει ένα Haig.. θα με "σκλαβώσεις".

 

Επιρρωνύω . Η ωκυτοκίνη ή οξυτοκίνη , μεταξύ άλλων προάγει την ενσυναίσθηση μεταξύ μητέρας και βρέφους . Δύναται να χορηγηθεί και εξωγενώς σε περιπτώσεις επιλόχειας κατάθλιψης .

Άξιο αναφοράς αποτελεί το γεγονός πως Έλληνες φοιτητές ( ναι Έλληνες φοιτητές , διότι υπάρχουν και τέτοια λαμπρά παραδείγματα , τα οποία δυστυχώς δεν προβάλλονται επαρκώς από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ) δημιούργησαν εφαρμογή , η οποία λεκτικοποιεί το κλάμα του μωρού . Το μετατρέπει ( μέσω αλγορίθμων ) σε γραπτό λόγο , παρέχοντας στους γονείς πληροφορίες για τον λόγο που κλαίει το παιδί ( πεινά , κρυώνει , θέλει αλλαγή πάνας κτλ ) καθώς και οδηγίες για να απαλλαγεί το βρέφος , από το στρες που επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξή του . ( έρευνες καταδεικνύουν πως το παρατεταμένο κλάμα , προκαλεί εγκεφαλικές αλλοιώσεις )

Ακροθιγώς . Η συμπεριφορά του γονέα , καθορίζεται εν πολλοίς από τον τρόπο , που του συμπεριφέρθηκαν οι δικοί του γονείς .

Σημαντικό ποσοστό μητέρων , δεν είναι επαρκείς μητέρες . Δεν αναφέρω κακές , λέω επαρκείς .

Και τέλος όταν μια μητέρα , φτάνει στην παιδοκτονία , σκοτώνει μέσω των παιδιών της ( που αποτελούν προέκταση του εαυτού της ) μη αποδεκτά , ανεπεξέργαστα , απαρνημένα κομμάτια της .Αυτοχειρία , δια αντιπροσώπου , θα λέγαμε .

 

Πως φτάσαμε στο φονικό καλέ;

 

Κάτι σαν την Μήδεια ας πούμε? Αυτό μου έφερε στο μυαλό η τελευταία φράση.

Σε ότι αφορά την ωκυτοκίνη, θα μου επιτρέψεις να πω πως δεν είναι μόνο αυτό που αναφέρεις, δεν περιορίζεται σε αυτές τις συγκυρίες, αντίθετα είναι θεωρείται γενικότερα «η ορμόνη της αγάπης» που κινεί τα νήματα και παίζει ρόλο όχι μόνο στην σεξουαλική μας συμπεριφορά, αλλά και στην κοινωνική.
Δεν είναι προνόμιο της μανούλας μόνο και του νεογέννητου, είναι ο τρόπος που συνδέονται οι άνθρωποι σε πολυάριθμες συνθήκες.
Μετά τα 20 δευτερόλεπτα αγκαλιάς, με ένα αγαπημένο μας πρόσωπο -δεν είναι ανάγκη να είναι το παιδί μας- αρχίζει ο οργανισμός μας να την εκκρίνει, οπότε αυτός είναι ο πιο εύκολος και απλός τρόπος να δούμε ακριβώς ποια επίδραση έχει πάνω μας. Το καλύτερο βέβαια είναι οι μακριές σε διάρκεια αγκαλιές, πάνω από 20-30 λεπτά, αντιρροπεί την κορτιζόλη και το στρες και συνδέεται με υπέροχα συναισθήματα, αγάπης, εκτίμησης, αλτρουϊσμού, προσφοράς, αλληλεπίδρασης.
Υπάρχει πολλή οργή και πολύ μίσος στον κόσμο αυτό και η καλύτερη κατανόηση των λειτουργιών των ορμονών, των βιοχημικών αντιδράσεων και του τρόπου που λειτουργεί ο εγκέφαλός μας μπορεί να μάς βοηθήσει να είμαστε πιο φιλικοί με τους άλλους ανθρώπους.
Άλλωστε, υπάρχει σαφές έλλειμα στους ανθρώπους σήμερα, καθώς δεν συνδέονται, δεν αγκαλιάζονται, δεν δένονται (με την συναισθηματική και όχι μόνο έννοια), γενικά δεν ευνοείται η σύναψη στενών σχέσεων.
Σε ό,τι αφορά το bdsm, πάλι καλά θα έλεγα που υπάρχει και το aftercare, αλλιώς κάποιοι -κατεξοχήν σκληροπυρηνικοί-, δεν θα αγκάλιαζαν και δεν θα αγκαλιαζόντουσαν ποτέ! Οι στοργικοί άνθρωποι αρρωσταίνουν λιγότερο και το νοιάξιμο και η φροντίδα κάνουν θαύματα. Αντίθετα, η έλλειψή της εμφανώς κάνει τους ανθρώπους άστοργους, ψυχρούς και ξινούς, όσο να πεις... 

ΥΓ Sorry για το ελαφρώς off-topic, αλλά δεν μπορούσα ν΄αντισταθώ. 

 

Πολυ ωραια τα λες  

 

η δράση της ωκυτοκίνης δεν είναι προνόμιο, αλλά ένας μηχανισμός που εγκαταστάθηκε επειδή βελτίωνε τις πιθανότητες επβίωσης του ανήμπορου νεογέννητου.
δεν κινεί κανένα άλλο νήμα. περιορίζεται (κυρίως) στην αντιμετώπιση της ανημπόριας. μηχανισμούς ευφορίας έχουμε άφθονους. σε ορισμένους αρέσει η ατέλειωτη μίρλα και την εισάγουν ως απαίτηση και ως αξία, και μάλιστα με «επιχειρήματα», και σε άλλους όχι.

δοκιμάζω ένα βαρετό οφ τοπικ, το οποίο δεν έχει καμμιά σχέση με τους ελέφαντες, οι οποίοι ελέφαντες ...

 

Το νημα με διδαξε (οπως και τα υπολοιπα νηματα φυσικα) οτι δικιο εχει, οποιος γνωριζει σωστο συντακτικο και πλουσιο λεξιλόγιο.

Κατάντησε βαρετο.

Κάποτε έβρισκα διαμαντια διαβάζοντας εδω μεσα.

Αναζητείται μεστος λογος....

 

Εχουμε βραβείο ακατάσχετης μπουρδολογίας.