Έλεγχος του μυαλού.

Υπαρχουν αρκετά προγράμματα ανάπτυξης νοητικών δεξιοτήτων στο διαδίκτιο, όπως και προγράμματα με παρακολουθήσεις και σεμινάρια. Έτυχε πριν καμιά 20αριά χρόνια να διαβάσω ένα βιβλίο μιάς τέτοιας μεθόδου, η οποία αν και δεν με 'κέρδισε', αποτέλεσε τα πρώτα ερεθίσματα για να αρχίσω να σκέφτομαι πώς σκέφτομαι (και στην πορεία να διαχειρίζομαι το τί σκέφτομαι).

Απο τα πιο ωραια παραδείγματα απεικόνισης έλεγχου μυαλού, αν και λιγο scifi, για μένα είναι η 'αποθήκη αναμνήσεων' στην 'Ονειροπαγίδα΄ του Στίβεν Κινγκ όπου ο Τζόουνσι, ένας απο τους χαρακτήρες προσπαθεί να αποτρέψει τον Μιστερ Γκρέη απο το να εισχωρήσει σε ένα μέρος του μυαλού του (no, i am not making this up  ). Yπόψη ότι η φαντασία και η νοερή απεικόνιση μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν εργαλεία για έλεγχο και εκπαίδευση του μυαλού.

Για προγράμματα νοητικού ελέγχου, ή καλύτερα, εκπαίδευση όπως αναφέρεται και στο ποστ *19, παραθέτω την περιγραφή μιας σειράς 24 μαθημάτων (σύνολο 12 ώρες) με τίτλο:
'Outsmart yourself, brain based strategies for a better you' **
Outsmart Yourself: Brain-Based Strategies to a Better You will give you insights into how your mind works and the tools you need to make lasting change. Taught by Professor Peter M. Vishton, Associate Professor of Psychology at William & Mary, these 24 exciting lectures give you a wealth of practical strategies for enhancing your thinking and improving your well-being. You’ll see how the subconscious guides much of our behavior, leading to a kind of autopilot through much of life, including when it comes to making important decisions.
The brain is an amazing instrument, and neuroscientists today have more information than ever about how it works—as well as strategies for helping us live better every day. The surprising thing is just how counterintuitive some of these strategies can be. For instance, the best way to combat procrastination is often to…do nothing for 20 minutes. By forcing yourself to do nothing, you won’t get caught up in time-sucking avoidance behaviors like checking email. After 20 minutes, you’ll find yourself focused and ready to get to work.
Neuroscientists have stumbled onto countless insights for living better, many of which go against the grain of what you might think you know. Examine why exercise is less helpful for weight-loss than we had previously believed (but is valuable in other ways), why talent is an overrated predictor of success, how the effects of mindfulness meditation have benefited us since our hunter-gatherer days, what procrastination can do for your creativity, and more.
Whether we’re distracted by too many tasks, being influenced by crafty marketers, or simply living in a rut of bad habits, our conscious brains aren’t always guiding us toward the best actions. Fortunately, Professor Vishton offers the latest in scientific research to outsmart the automatic workings of your brain. Outsmart Yourself: Brain-Based Strategies to a Better You empowers you take charge of your life and harness your brain’s full potential.
Uncover Evidence-Based ‘Hacks’ For Your Brain
One common misconception is that we only use 10 percent of our brains. In fact, Professor Vishton explains, it’s clear that we use much more than that, but we may only understand 10 percent of our brains. The good news is that recent years have seen an explosion of knowledge about the brain, and with that knowledge comes new opportunities to perform better. One key theme running through Outsmart Yourself: Brain-Based Strategies to a Better You is that a few simple practices really can offer dramatic results in our performance, creativity, physical health, and mental well-being.
From the myth of multitasking to the mechanisms behind falling—and staying—in love, Professor Vishton shows you what is happening inside your brain, which will help you achieve your goals like never before.

• Improve Your Physical, Mental, and Emotional Health: Curb your unhealthy snacking, unlearn your phobias, improve mindfulness, and combat depression. These things are easier said than done, but brain-based strategies for living healthfully offer immeasurable dividends.
• Master the Mental Game: Researchers have discovered that simply imagining yourself performing an exercise can make as big an impact on your strength as physical practice. From how language shapes your brain to the practice of “monotasking,” encounter ways to improve your performance.
• Hone the Subtle Art of Persuasion: Learn the tricks of the salesperson’s trade, from after-dinner mints at a restaurant to the pricing strategy at your local watering hole. Researching the art of persuasion will empower you in your negotiations and make you a savvier consumer.
• Uncover the Key to Happiness: If money doesn’t buy happiness, where do you turn for a fulfilling life? Based on longevity studies, see why valuing your time and deepening your friendships might be the most important thing you can do for yourself.

Build a Toolkit of Strategies for Better Living
When you complete this course, you will have an abundant list of practical, everyday ways to strengthen your creativity, improve your problem-solving, enhance your health, and generally operate on a higher level:

• Examine why keeping a notebook might be the easiest way to shake bad habits such as biting your fingernails.
• Delve into the psychology of anger and emotional mirroring, which will help you better diffuse interpersonal tensions.
• Perform a bit of time travel to outsmart your “present self” to make life better for your “future self.”
• Consider eating fermented foods next time you feel the blues and need an emotional pick-me-up.
• If you want to boost your creativity, try taking a walk—preferably in a nice outdoor green space.

These are just a few of the many tips and strategies Professor Vishton offers to help you overcome your brain’s hardwiring.
In each lecture, he backs up each of his strategies with evidence from psychological studies and the recent discoveries in the field of neuroscience. You’ll explore some of the classic experiments in psychology, from John Watson’s behaviorism to Stanley Milgram’s obedience studies. Thanks to research with EEGs, fMRIs, and other technologies, you’ll go inside the brain to find out how our neurochemistry drives our behaviors—and what we can do about it.
Participate in Each Lecture
One thing that makes this course so unique is that not only do you walk away with practical tips, you also get the chance to put these tips into practice during the lectures. How do you use a five-gallon and a three-gallon jug to measure out exactly four gallons? How do you connect two ropes hanging from the ceiling if they’re more than an arm’s width apart? Professor Vishton gives you ample opportunities to test your creativity and problem-solving skills with engaging puzzles, brainteasers, word games, and more. These mental calisthenics are sure to get your neurons fired up.
Whether you are looking for a mental stimulus or want increased clarity for the challenges of everyday life, Outsmart Yourself: Brain-Based Strategies to a Better You offers a satisfying blend of theoretical knowledge and practical know-how to help you jumpstart a more productive and fulfilling life.

**είναι εύκολο να το βρεί κάποιος στο νετ, με καθόλου ή ελάχιστο κόστος.Nα το δεί και να το μελετήσει λίγο, είναι λίιιγο πιο δύσκολο απο το να δεί ένα κύκλο game of thrones. Εκτός αν...κάνει έλεγχο μυαλού  

 

 

Σκέφτομαι άρα υπάρχω!

(Όταν γνωρίζεις από μαθηματικά βέβαια και όχι από φυσιολογία και βιοχημεία, μία διαχρονικά ορθή δήλωση σου μπορεί να σε οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα)...

Όσο για τον "έλεγχο της σκέψης", όποιος δεν σκέφτεται με προτάσεις και σύνταξη της γλώσσας που ομιλεί να σηκώσει το χέρι...

 

Λέω εγώ τώρα, για να δώκω και λίγο σαπένς στο πράμα...
Αν ο Ντε Σαντ ήταν σύγχρονος του Ντεκάρτ και ήντουνε Έλληνες σήμερις, σε έναν μεταξύ τους δημόσιο διάλογο, ο Αλφόνσος θα ξεκινούσε το μπινελίκι στον Ειρηναίο λέγοντας κάτι σε "δεν μπορούσες μωρή καθολικιά μουχρίτσα να μη λές από το στόμα, ότι σούρχεται απ' τον κώλο, είσαι και καλός μαθηματικός πανάθεμά σε"..?

Διγιότι αυτό το "Σκέφτομαι, άρα υπάρχω" έχει κάψει κόσμο και κοσμάκη, ερήμην για τους χαζούς - κωλοφεράντζα για τους "γάτους" κιετς, από τότε που το είπε ο καλός μαθηματικός...
Η χαρά του δυισμού και με τη βούλα, η χαρά της καινούργιας μορφής αντιπαλότητας και αντιθέσεων, η μάνα του "the shape of the things to come", που λέμε στα ελλήνικος, όχι?...

Τόσο χαρά στα σκέλια προξένησε στους πνευματικούς προγόνους διά στόματος Αυλωνίτη(*, **), όταν δήλωνε "πνεύμα και ηθική" στην ηθογραφία του ελληνικού κινηματογράφου "η ωραία των Αθηνών", που κανείς δεν "σκέφτηκε" εκείνη την στιγμή να "σκεφτεί" λέγοντας "κι όταν κοιμάσαι ρε μεγάλε, τι γίνεται", πιο απλόϊκά δεν μπορώ να το θέσω ούτε νομίζω πως χρειάζεται, το" απλά" θα γίνει σεντονιάδα κατά τα γνωστά (όχι πως δεν έχει τη συνταγή το νήμα να γίνει κουλουβάχατα, κάθε άλλο),..

Ή αλλιώς το πώς η προσωπική εκφορά της καύλας για δραστηριότητα και δημιουργία ενός ανθρώπου γίνεται το τρέντι σύνθημα/ιδεολόγημα/τρολιά μιας εποχής "πολλά βάζετε, πολλά παίρνετε", που καταφέρνει και "περνάει" ακόμα και σήμερα, χωρίς να είναι συμμέτοχος ο ίδιος ο δημιουργός του "σλόγκαν" στο ζητούμενο των άλλων.
Άσε που αυτοί οι "άλλοι" γι' αλλού το πήγαιναν κι αλλού έκατσε η μπίλια στο πνεύμα και ύλη (κάτι σαν σε μονά ζυγά της ιδιότυπης ρουλέτας του διαφωτισμού, που γουστάρει και η καλή καθηγήτρια Αρβελέρ, βεβαίως και "πταίει" κι αυτή η π'τάνα ο Κάρολος...

Και μιας κι είμαστε εδωδανάς, ο ντε Σαντ το είχε πάρει χαμπάρι το παραμύθι πού ήντουνε και ψιλολιμπερτίνος άνθρωπας...
Μπορεί να την είχε "ακούσει" από την πεθερά, αλλά μαλάκας δεν ήταν ο παχιός, αααα, όλα κι όλα...

(*)

Και επειδή η επανάληψη είν' η μαμά της μάθησης
(**)

(**)

 

Εγώ θα το πω απλοϊκά.
Λέμε για έλεγχο της σκέψης.
Έστω, ότι έχω έλεγχο του νου.
Εγώ, ελέγχω το νου.
Κι ο νους, τι είναι;
Kάτι ξέχωρο από μένα;
Και ποιος είναι αυτός που ελέγχει το νου αν όχι εγώ;
Kαι ποιανού νους είναι αυτός που ελέγχω αν όχι δικός μου;
Nα΄τος μάνι-μάνι ο δυϊσμός του Καντ.
Outsmart yourself, μάς λέγουν παραπάνω οι επιστήμονες.
Γίνε πιο έξυπνος από τον εαυτό σου/ξεπέρασε σε εξυπνάδα τον εαυτό σου.
Άντε κι έγινες.

Ποιος είσαι εσύ που ξεπέρασες τον εαυτό σου;

Mην είσαι κάποιος άλλος, που κρύβεσαι μέσα σου και ελλοχεύεις αδιάκοπα για να αναμετρηθείς με σένα;

Λέει κι ο Βούδας σε κάτι αράδες: ''Ο νους είναι δύσκολο να ελεγχθεί, είναι εξαιρετικά λεπτός, ευέλικτος, ξεφεύγει, κινείται γρήγορα και αθόρυθα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση θέλει.
Γι΄αυτό είναι σημαντικός ο έλεγχος -ένας ελεγχόμενος νους, οδηγείται προς την ευτυχία''.

Goodness.
Ίσα που την γαμήσαμε. Όλοι εμείς με τους επαναστάτες-νόες που κάνουν ότι γουστάρουν ενίοτε και κανέναν τρομερό έλεγχο δεν έχουμε εμείς οι άλλοι, -αλήθεια ποιοι είμαστε εμείς οι άλλοι;-

Eίναι ο νους έρμαιο δικό μας να τον ξεγελάμε και να τον ξεπερνάμε σε ευφυία, ή μήπως εμείς είμαστε δικό του έρμαιο τελικά;

Eισάγοντας τον εαυτό μας στην σιωπή, παίζει και ν΄ακούσουμε τις σκέψεις μας.
Βάζω φρένο στις σκέψεις πρωτίστως, στα λόγια και τις πράξεις δευτερευόντως, για να δημιουργήσω αυτές τις συνθήκες που θα μου επιτρέψουν να παρατηρήσω τι σκέφτομαι και να συνδεθώ με τον πρωταρχικό μου εαυτό.
Αυτό μου μοιάζει με τις αρχές του διαλογισμού βέβαια, αλλά επειδή ξέρω πως σε κάποιους είναι άγνωστη διαδικασία, το αφήνω στην άκρη.

Απλά θα πω, πως στους περισσότερους ανθρώπους η αντίληψη της ταυτότητας είναι ελλιπής, γι΄αυτό δανείζονται στοιχεία εξωτερικώς επιβεβλημένα ή προτεινόμενα, προκειμένου να ταυτιστούν με κάτι που μοιάζει να έχει νόημα γι΄αυτούς, συχνά με την έννοια του «ανήκω» κι όχι του «είμαι».
Για να έχει θεωρητικά λιγότερη μοναξιά η ύπαρξη.
Που συχνά αγωνιά για την αυτοπραγμάτωση, χωρίς όμως να έχει ξεκάθαρη αυτοαντίληψη.

Μάς έλκουν σκέψεις που μοιάζουν λογικές, μάς έλκουν «εγώ» ανώτερα από τα δικά μας «εγώ» (Εκτός αν τα δικά μας «εγώ» είναι στον Θεό -κυριολεκτικά ή μεταφορικά) και είμαστε κομπλέ με την παρτάρα μας.
Το θέμα του ελέγχου του μυαλού, ή της σκέψης παρουσιάστηκε ενδελεχώς στο δυστοπικό 1984 του Όργουελ, όπου δεν απαγορεύονταν απλά οι πράξεις, όπως γίνεται άλλωστε σε όλες τις κοινωνίες, απαγορεύονταν οι σκέψεις, με σκοπό να καταργηθούν εντελώς, μαζί τους και κάποια συναισθήματα.

Ο Μεγάλος Αδερφός, υποκαθιστώντας τον Θεό, -σε μία εξαιρετικά κακή και μοβόρα εκδοχή του μπορώ να προσθέσω- πάντα ήξερε, όχι μόνο τι έκανες, αλλά και τι σκεφτόσουν.
O έλεγχος του μυαλού, σχετιζόταν με τον έλεγχο των σκέψεων και των συναισθημάτων. (Το ίδιο προτείνεται σήμερα και στον έλεγχο κάποιων ψυχικών διαταραχών, να τα λέμε κι αυτά.)
Η οθόνη, μέσα από την οποία παρακολουθούσε ο Μεγάλος Αδερφός, έδινε εντολές για να επηρεάσει όχι μόνο το συνειδητό, αλλά και το υποσυνείδητο, σε περίπτωση που διαπιστωνόταν κάποια παρέκκλιση.
Η αρχική ιδέα για τον έλεγχο του μυαλού είχε προκύψει από τον προγενέστερό του Όργουελ τον φιλόφοφο Jeremy Bentham, που είχε σχεδιάσει φυλακές με τέτοιο τρόπο που επέτρεπε στους φύλακες να παρακολουθούν τους κρατουμένουν, χωρίς όμως αυτοί να μπορούν να δουν τους φρουρούς. Θεωρούσε ότι με αυτόν τον τρόπο, θα εσωτερίκευαν την αίσθηση της επιτήρησης και θα σταματούσαν να επιδίδονται σε εγκληματικές δραστηριότητες όταν θα έβγαιναν από την φυλακή.

Τρομερή ιδέα, έτσι δεν είναι;
Moυ μοιάζει με πολύ κακό bdsm όλο αυτό, που υποτίθεται πως στο TPE δεν υπάρχει αυτόνομη σκέψη και αυτόνομος έλεγχος.

Αλλά, στο θέμα μας λοιπόν, όλη αυτή η δυστοπία, σαν συμπέρασμα μάς βοηθά να καταλάβουμε πόσο δύσκολο είναι κατ΄αρχάς να τιθασεύσεις εσύ ο ίδιος το νου και τις σκέψεις σου, πολλώ δε μάλλον να το κάνει κάποιος άλλος αυτό. Μπορεί προφανώς να το κάνει, όχι όμως χωρίς να σου στερήσει κάποιες ανθρώπινες ιδιότητές σου και μεγάλο κομμάτι της ελευθερίας και της νοητικής αρτιμέλειάς σου.

Σε δαμάζει, σακατεύοντας σε και λοβοτομώντας σε (έστω και για περιορισμένο χρόνο, ισχύει και πάλι).
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ελέγξει την σκέψη σου, που και πάλι, δεν την ελέγχει ακριβώς, απλά την καταστέλλει.

Αν πάμε τώρα στον έλεγχο του μυαλού, προκειμένου να ελεγθεί η καύλα, μιλάμε για κάτι ελαφρώς διαφορετικό, κλασικό σκυλί του Παυλόφ, ωστόσο ο σκύλος δεν ορέγεται το καμπανάκι, πάλι το φαί ορέγεται.

Και ο άνθρωπος δεν είναι σκύλος, να ορέγεται μετρονόμους (που ούτε τα σκυλιά τους ορέγονται, συνδυαστική ήταν η αντίδρασή τους), πάντα, όπως είπαμε, το φαί θα ορέγεται και οι ορμόνες της απόλαυσης θα κάνουν την δουλειά τους, αφού ο άνθρωπος θα αποκωδικοποιήσει πιο εύκολα την πλαστή απόλαυση από τις εξωτερικώς επιβεβλημένες συναρτήσεις της.

Και είναι άλλο να μετατραπεί το ουδέτερο ερέθισμα σε ελεγχόμενο ερέθισμα κι άλλο η ουδέτερη σκέψη σε ελεγχόμενη σκέψη. Τα χωρίζει ένα χάος αυτά τα δύο.
Η χρονική γειτνίαση, ή αλλιώς η αμεσότητα στην σχέση εμφάνισης των γεγονότων δεν είναι πραγματικός έλεγχος. Είναι ένα απλό conditioning, που δυνητικά θα μπορούσε να αλλάξει ήχο, ακόμη και αίσθηση. Θα μπορούσε να είναι ένα κόκκινο φως που αναβοσβήνει (παρόλο που ο ακοή είναι πιο δυνατή αίσθηση για τον σκύλο, πάλι θα λειτουργούσε).

Υπάρχει βέβαια και η θεωρία του 100στου πιθήκου που δημιουργεί αταβιστικά χαρακτηριστικά σε επόμενες γενιές, ή επηρεάζει την συνολική συμπεριφορά του είδους, αλλά είναι αρκετά διαφορετική και έχει και άλλες παραμέτρους, που δεν αφορούν τον έλεγχο του μυαλού μόνο.

Αν η καύλα δεν πηγάζει από μέσα και από το μυαλό, αν είναι μόνο σωματική διαδικασία, τότε ναι, μπορεί να καταργηθεί ο νους και να παραδοθεί ο έλεγχός του.
Το έχω ξαναπεί στο νήμα άλλωστε.
Πως να παραδώσεις κάτι που δεν έχεις; Πως να ελέγξεις κάτι που δεν υπάρχει;

Ευχαριστώ για την ευκαιρία να ξαναματαξεδιπλώσω διάφορες σκόρπιες σκέψεις και τις επανασυνθέσω με αφορμή το νήμα.
Φιλούμπες ολούθε... 

 

ΑΡΚΕΤΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ! νοητικο η αισθητη υλικη πραγματικοτητα που δημιουργει η ανθρωπινη φυσιολογια μεσω εγκεφαλικων διαδικασιων.......

 

Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που λέτε, θα μπορούσατε να παραθέσετε πηγές;

Ψάχνοντας βρήκα αυτό, στο ευρέως αναγνωρισμένα επιστημονικό σάιτ kaliteriastrologia.gr: "Για τη σύγχρονη επιστημονική σκέψη η αισθητή πραγματικότητα, σε οποιοδήποτε επίπεδο, αποτελεί ένα matrix, δηλαδή μια ψεύτικη εικόνα, την οποία δημιουργεί η ανθρώπινη φυσιολογία μέσω των εγκεφαλικών διαδικασιών".

Είναι καταπληκτικά όμοιο με αυτό που γράψατε, εσείς είστε η συγγραφέας του άρθρου;

 

παραλογίζομαι, άρα βρέχει.

 

Τελικά το τι άπτεται του BDSM πεδίου συζητήσεων επαφίεται εξ ολοκλήρου στην κρίση των υπευθύνων.
Και φυσικά σε αυτήν την εκδοχή οι φιλοσοφικές περιπλανήσεις δεν αποτελούν επ' ουδενί πρόσκομμα και τροχοπέδη στο βουδουσουμικά εστιασμένο επιμορφωτικό ρόλο του ανάλογου νήματος...
Μόνο κάτι ενοχλητικοί κατά καιρούς εκτροχιάζουν τον αυστηρά καθορισμένο σκοπό του εκάστοτε νήματος με το να ζητούν διευκρινιστικά σχόλια από μέλη.

 

Γι' αυτό είναι καλύτερες οι καφετζούδες, λέμε. Πίνεις κι ένα καφέ, όχι..?
Και σου λένε πως θα βρείς έναν Μου πάνω στο τρία που θα κάνει πως σε πισωπλατίζει γιατί του την πέφτει μια από Βου πούναι ξιτσίπουτη...

 

Γράφεις σε ένα χαρτί τα 100 πρώτα πολλαπλάσια του 7. Από το 7 έως το 700. Δίνεις το χαρτί σε κάποιον να το κρατάει και να σε ελέγχει. Ξεκινάς να λες από το 7 και να ανεβαίνεις. Αν κάνεις λάθος τότε επιστρέφεις στην αρχή. Το κάνεις ξανά και ξανά μέχρι να φτάσεις στο 700. Με ξεκινάς από το 700 και πας προς τα κάτω.


Μετά από ώρα με την διαδικασία αυτή, η οποία μπορεί να επαναλαμβάνεται καθημερινά με τα πολλαπλάσια και άλλων μονοψήφιων, πέρα από εξάσκηση οικειότητας με τους φυσικούς αριθμούς που τους συναντάμε στη καθημερινότητα μας, είναι και ένας αλγόριθμος που κάνει bondage στη συνείδηση. Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα ελέγχου αυτού που ο κόσμος λέει μυαλό.