Έλεγχος του μυαλού.

Έχετε παρατηρήσει ζευγάρια που είναι χρόνια μαζί το πώς λειτουργούν ασυναίσθητα;
Σκέφτονται, μιλάνε, αναλύουν, εκφράζουν αποψεις με όμοιο τρόπο.
Συνεννοούνται χωρίς λέξεις.
Ξέρει ο ένας τι θέλει ο άλλος και το κάνει χωρίς να του το ζητήσει.
Ότι πιο φυσικό υπάρχει.

Εδώ συνεχίζουμε να ξεψειριζουμε την μαϊμού και να παρουσιάζουμε φυσικά πράγματα ως καταστροφικά.

Όποιος φοβάται μην και κάποιος μπει στο μυαλό του, μην και του αλλάξει τρόπο σκέψης, έκφρασης, κτλ, ας μείνει απομονωμένος. Εντελώς όμως.

Διότι η οποιαδήποτε αλληλεπίδραση επηρεάζει το μυαλό μας...τρομερό ε;

 

Η οποιαδήποτε αλληλεπίδραση είναι αναπόφευκτη και καλοδεχούμενη. Ο έλεγχος της σκέψης πάλι όχι , τουλάχιστον για κάποιους.

 

Σε ευχαριστώ για την απάντηση.
Μία απορία έχω μονάχα.
Αν παραδίδεται ο έλεγχος, τότε γιατί στο άβατάρ σου γράφεις busy mind?
Εκτιμώ την προσωπική σου αφήγηση και δεν θέλω στο ελάχιστο να διαφωνήσω με ό,τι λες.
Τα περισσότερα από αυτά που περιγράφεις είναι πολύ όμορφα συναισθήματα, ιδιαίτερη αλληλεπίδραση, αλλά φοβάμαι πως δεν είναι έλεγχος του μυαλού, ούτε το να κουβαλάς κάποιον και τις απόψεις του μέσα σου, ούτε το να λειτουργείς σύμφωνα με τα θέλω του, ούτε το να σε επηρεάζει βαθιά. Αυτό συμβαίνει σε πολλές σχέσεις διαφόρων ειδών.
Το να κυριαρχεί ο Κ πάνω σε κάποιο άτομο υ είναι το απόλυτα φυσιολογικό και το ευκτέο.
Και άλλο κυριαρχεί στο μυαλό κι αλλο ελέγχει το μυαλό.
Άμα σου πω κι εμένα τι κυριαρχεί στο μυαλό μου...
Δεν το ελέγχει ωστόσο επειδή έχει μπει βαθιά μέσα σου και σε έχει επηρεάσει.
Αλήθεια ποιος Κ κατάφερε να δημιουργήσει ρομπότ χωρίς βούληση, να τον βρούμε τον άνθρωπο, να μάς πει πως το έκανε, γιατί εγώ υποστηρίζω πως δεν γίνεται και καλά κάνει και δεν γίνεται.
Δεν έχω κανένα θέμα με την ελεύθερη σκλαβιά που αναφέρεις, αν σου αρέσει, εμένα μου περισσεύει.
Φρονώ ωστόσο πως όλα όσα λες, όσο γλυκά κι αν τα λες και όσο συμπαθής κι αν μου είσαι, δεν έχουν καμία σχέση με όσα είπα εγώ και με την κοινώς εννοούμενη έννοια του ελέγχου του μυαλού.
Σ' ευχαριστώ από καρδιάς ωστόσο, για την ωραία τοποθέτησή σου, την ευγένεια και τον πολιτισμό σου.
Δεν είναι και τόσο σπουδαίο να έχουμε διαφορετική άποψη, εφόσον υπάρχει διάθεση να επικοινωνήσουμε και να μάθουμε ο ένας από τον άλλον, εκτιμώ βαθύτατα τα όσα είπες, καθώς ήταν τα προσωπικά σου βιώματα και η δική σου αντίληψη.
Να περνάς πάντα όμορφα, να βιώνεις απολαυστικά αυτά που σού αρέσουν, να σου έρχεται η ζωή έτσι ακριβώς όπως επιθυμείς. 

 

Δεν είναι ζήτημα προτεραιοτήτων, αλλά ισορροπίας της ψυχικής και σωματικής μας υγείας.
Μια προτεραιότητα υπάρχει, να ζήσουμε όσο περισσότερο και όσο καλύτερα. Και ο καθείς κάνει ότι μπορεί σε αυτό.

Οι ειδικοί σου και οι πουριτανιστικές τους θεωρίες περί "εξελιγμένου είδους" απαλλαγμένου από το μιαρό σεξ, ψόφησαν πριν 2-3 αιώνες, Τελικά δεν ξέρω αν τα έμαθες τα νέα, νίκησε ο Δαρβίνος. Οπότε ΑΝ θες, ανέβα στο τρένο.

Σήμερα και η τελευταία γιαγιούλα στο πιο απόμακρο κορφοβούνι γνωρίζει ότι το σεξ είναι εντός των φυσικών και βασικών μας αναγκών και άρα καθορίζει - ρυθμίζει την καθημερινότητα, την αισθητική, την τέχνη, την φιλοσοφία... την ζωή!

Η ανάγκη της αυτοεκτίμησης, δεν είναι βασική ανάγκη, είναι ανάγκη του καναπέ. Εκεί που καθόμαστε και τα ξύνουμε, νιώθουμε και μια ανασφάλεια για να γεμίσουμε τα κενά. Μην ανησυχείς, όλοι το περνάμε. Είναι που (ξε) φύγαμε από τα χωράφια και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με όλο αυτό το απόθεμα ενέργειας.
Ο άνθρωπος στην φυσική του ταυτότητα δεν μπαίνει σε αυτό-διαδικασίες γιατί δεν τις χρειάζεται. Δεν χρειάζομαι να προσπαθώ να βρω τρόπους να εκτιμώ τον εαυτό μου ως φυσικό ον. Ο σκύλος μου έχει περισσότερη αυτοεκτίμηση από πολλούς ανθρώπους που γνωρίζω και συνομιλώ.

Από τα ποστ σου εγώ δεν βλέπω πουθενά να έχεις καταλάβει. Υπάρχουν αμέτρητα νήματα που μιλούν βιωματικά για τον έλεγχο, στο φόρουμ. Δεν μπορεί να εξηγηθεί - να γίνει κατανοητό από κάποιον που δεν το έχει βιώσει. Προσπάθησε να εξηγήσεις τον οργασμό σε έναν άνθρωπο που δεν τον έχει βιώσει ποτέ ή τον έρωτα κτλ κτλ. Ο φοβικός μάλιστα θα επιχειρήσει για το οτιδήποτε δεν καταλαβαίνει, να το αποδομήσει και να χώσει και μια επικινδυνότητα.

Για σένα είναι πιο πραγματικός ο υπνωτιστής που μπορεί σε μια στιγμή με κάποιο τρόπο,χτυπώντας τα δάχτυλά του να μπορεί να κάνει κάποιον να κακαρίζει σαν κότα, σε 3 λεπτά. Έχεις πει δημόσια ότι ο υπνωτισμός σε έχει θεραπεύσει από σοβαρά προβλήματα υγείας.

Και κατά τα άλλα, δεν πιστεύεις ότι είναι εφικτός ο έλεγχος του μυαλού.

Όσο για τα "επιβλαβή" .. ζω σε ένα βανίλα κόσμο και έχω δει πολύ χειρότερα μαστίγια από τα πετσιά. Αν είμαι κόπανος, είμαι κόπανος ανεξάρτητα από το τρόπο που καυλώνω.

 

Δεν νομίζω να έχει σημασία αν γνωρίζουμε ή όχι όλες τις πτυχές της λειτουργίας του μυαλού ή οποιουδήποτε άλλου πράγματος για να το ελέγχουμε, όπως δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε πώς λειτουργεί ένα αυτοκίνητο για να το οδηγούμε με μεγάλη δεξιότητα, ή πώς λειτουργεί το εσωτερικό αυτί για να κάνουμε πιρουέτες ή να τρέχουμε.

Όσο για τον απόλυτο έλεγχο του μυαλού, χρειάζεται πρωτίστως μια διασαφήνιση επί του όρου. Αν αυτό που έχετε υπόψη είναι μια στείρα προσκόλληση σε ακαδημαϊκό ορισμό, θα συμφωνήσω, "ούτε καν στους λοβοτομημένους". Αυτό βέβαια μου θυμίζει την κουβέντα περί 24/7, όπου διατυπώθηκε ότι χρειάζεται φυσική εικοσιτετράωρη παρουσία για να επιτευχθεί, άρα ως εκ τούτου είναι ανύπαρκτο, αφού κοιμόμαστε, δουλεύουμε, ξύνουμε τη μύτη μας. Παρόμοια φαίνεται να είναι η άποψή σας για τον έλεγχο του μυαλού, μια και αλλού διατυπώσατε πως "υποτίθεται πως στο TPE δεν υπάρχει αυτόνομη σκέψη και αυτόνομος έλεγχος" και ότι "κάποιος άλλος μπορεί προφανώς να το κάνει, όχι όμως χωρίς να σου στερήσει κάποιες ανθρώπινες ιδιότητές σου και μεγάλο κομμάτι της ελευθερίας και της νοητικής αρτιμέλειάς σου".

Όμως, ζούμε και αλληλεπιδρούμε με άλλα άτομα σε πραγματικό κόσμο, όπου οι εξιδανικεύσεις και οι δογματικές διατυπώσεις δεν έχουν χρησιμότητα, σε αντίθεση με την λειτουργικότητα και την προσαρμογή στις εκάστοτε καταστάσεις.

Η @yannouli το έθεσε γλαφυρότατα:

Για μένα, απόλυτος έλεγχος του μυαλού σημαίνει ακριβώς αυτό. Όταν η πρώτη μου σκέψη είναι η προσφορά σε αυτόν, η αναφορά μου στα θέλω του, παρουσία ή απουσία του, on behalf, πρακτικά ο έλεγχος είναι απόλυτος. Και απολαυστικότατος και για τους δυο.

Στην ανάρτησή σας επίσης ζητάτε "από οποιονδήποτε το έχει βιώσει να μάς δώσει τα φώτα του", μήπως κάνετε λάθος ή είστε υπερβολική. Αυτό έκανε θαυμαστά η @yannouli. Αλλά στην συνέχεια επιμένετε ότι αυτός δεν είναι έλεγχος "με την κοινώς εννοούμενη έννοια του ελέγχου του μυαλού", ουσιαστικά ακυρώνοντας την μαρτυρία της, πάλι με την βολική χρήση μιας ακαδημαϊκής έννοιας, έξω από την χρήση της στην κοσμοθεωρία του bdsm.
Περιμένω να ανακοινώσετε την πλήρη ταύτιση ανάμεσα στη σκλαβιά στις φυτείες και στις bdsm διαπροσωπικές σχέσεις.

 

Παρέλειψες όλα τα προηγούμενα που έγραψα.

Αναφέρεσαι μάλλον σε χειραγώγηση, αυτήν την εικόνα έχεις στο μυαλό σου.

Ισως θέλεις να φαντάζεσαι υποτακτικά που παρέδωσαν έλεγχο από καθήκον, και έγιναν άβουλα, φοβισμένα, άχρηστα ρομποτακια.

Η παράδοση ελέγχου, πολύ συχνά προκαλεί μια αναταραχη  

Λογοκριμενα τα υποτακτικά, άβουλα υποτακτικά.
"Κακοί" γονείς οι κ και οι υ.

Χαρούμενα υποτακτικά δεν σκέφτεται σχεδόν κανένας απ' τους απ' έξω. Τζιζ!

Να το εξευγενισουμε; Να το κάνουμε πιο πολιτικά ορθό; Πιο καθώς πρέπει;
Να μην φοβίζει πολύ; Να μην συγκρούεται με τον ακραίο ατομισμό;
Δεκτό για όποιον το χρειάζεται.

Δαιμονοποιούν κάποιοι ο,τι ποθούν είτε φοβούνται.

 

ελεγχος του μυαλου που δε γινεται αυθορμητα αλλα επιζητειται απο τον εκαστοτε ανθρωπο, τοτε δεν ειναι ελεγχος...
οταν εχεις καποιον/α στο μυαλο σου απο την ωρα που θα ξυπνησεις μεχρι την ωρα που θα κοιμηθεις, αυτο ναι και ειναι ελεγχος
και τις περισσοτερες φορες το αλλο ατομο δεν εχει κανει απολυτως τιποτα γι αυτο..μαγικο ?

 

Καταρχήν μια διευκρίνηση: Στη λέξη, στον όρο μυαλό προσωπικά συμπεριλαμβάνω κάθε είδους νοητική λειτουργία. Σκέψεις, απόψεις, κοσμοθεωρίες και βεβαίως το συναίσθημα. Τα πάντα είναι νοητικές λειτουργίες και δεν υπάρχει τίποτε πέρα από αυτό.

Θεωρώ χρήσιμο και διαφωτιστικό σε μια συζήτηση περί του ελέγχου του μυαλού να μένει έξω η επιρροή γενικά στη σκέψη λόγω αλληλεπίδρασης και εκτίμησης προς το πρόσωπο του απέναντι. Τούτο διότι σε αυτή την περίπτωση το living by example ορίζει και περιγράφει επαρκώς τα πάντα κυρίως όμως διότι συνήθως απουσιάζει ως μη απαραίτητη η βούληση για τέτοιου είδους επιρροή. Απλά συμβαίνει.
Η ανάληψη του ελέγχου απαιτεί την ξεκάθαρη βούληση επί τούτου και βεβαίως συγκεκριμένο πλάνο για την επίτευξη του στόχου.

Για να έχει κάποιος τον πλήρη(το αν και πώς μπορεί να υπάρξει μερικός είναι άλλο ζήτημα) έλεγχο σε οτιδήποτε αφορά τον απέναντι θα πρέπει να πληρούνται τρεις προϋποθέσεις.
Πρώτον να διαθέτει τον on/off διακόπτη.
Δεύτερον να διαθέτει ροοστάτη, δηλ να είναι σε θέση να δοσολογεί ποσότητες.
Και τρίτον να μπορεί να καναλιζάρει τη ροή κατά το δοκούν.

Τούτων λεχθέντων και έχοντας κατά νου τυχόν μαύρες-άσπρες σκέψεις όπως ενοχές, αυτοεκτίμηση και συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, θυμός, ζήλια, ντροπή, περηφάνια, κλπ, κλπ, εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί για το πόσο δύσκολο(και σε κάποιο βαθμό ίσως ακατόρθωτο) είναι το εγχείρημα ποιες είναι οι απαιτήσεις, οι γνώσεις και πάνω απ’ όλα πόσο τεράστιες είναι οι ευθύνες για όποιον αποφασίσει να εφαρμόσει τα mind (και διόλου)games που απαιτούνται για να υπάρξει έλεγχος.
Προσωπικά δεν θα έμπαινα ποτέ σε τέτοιου είδους συζήτηση δημόσια.

 

Δεν θα μπω στην διαδικασία να αντικρούσω όσα λες γιατί είναι κακόβουλα και προκατειλημμένα. Διαστρεβλώνεις σε μόνιμη βάση αυτά που γράφω και εσύ και η άλλη κυρία, η οποία πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένει, θα είναι το παρεάκι που πρέπει συντεταγμένα να την πέφτει σε κάθε διαφορετική τοποθέτηση από την δική τους.
Βρε κουτά, να το χαίρεστε και το household και το bdsm που γουστάρετε και το πόσο καλά περνάτε.
Γιατί λυσσάτε με τις διαφορετικές απόψεις δεν μπορώ να καταλάβω.
Εντάξει, εσείς βιώνετε το πραγματικό bdsm κι εμείς τα μπορμπότσαλα.
Εμείς δεν έχουμε βιώσει τίποτα, ούτε τον έλεγχο, ούτε την κυριαρχία, γουοτέβερ, πραγματικά βαρέθηκα να ασχολούμαι μαζί σας, καθώς δεν υπάρχει καμία διάθεση διαλόγου, παρά μόνο απαξίωσης.
Αν φτάσουμε σ΄αυτήν την παραδοχή θα σταματήσετε να συκοφαντείτε, να επιτίθεστε και να διαστρεβλώνετε; Eσείς είστε οι ακομπλεξάριστοι, ορίτζιναλ, πούροι bdsmers κι εμείς οι μουσαντένιοι, οι φοβικοί, οι ψυχοτέτοιοι, οι φέικ, γενικώς.
Νιώθεις καλύτερα τώρα με αυτήν την παραδοχή;

Αφού είναι τόσο δύσκολο να δεχτείτε το διαφορετικό, εγώ είμαι διατεθειμένη να φτάσω σ΄αυτήν την παραδοχή, προκειμένου να μην ξανασυζητήσω τα ίδια και τα ίδια για νιοστή φορά με 10 διαφορετικά άτομα ΚΑΘΕ φορά. Είναι ξεκάθαρο πως δεν συμφωνούμε σε τίποτα και δεν προλαβαίνω από την μία, αρκετό χρόνο και ενέργεια σάς αφιέρωσα συνολικά, από την άλλη.

Ότι είχα να πω με την @yannouli και για τις απόψεις της το έγραψα. Δεν θα επανέλθω ούτε σε αυτό το κομμάτι. Είναι θέμα διαφορετικής αντίληψης. Δεν έχω τίποτα να χωρίσω με κανέναν, πολλώ δε μάλλον με μία τόσο αξιοπρεπή παρουσία και τοποθέτηση, όσα φυτίλια και να βάζετε εσείς για να υποστηρίξετε την εριστική διαλεκτική σας.

Enough, over and out και με σάς και με την υπόλοιπη φατρία. Ξέρω, αναπολείτε τις περιόδους που έλειπα, το καταλαβαίνω, αλλά νομίζω ότι θα συνεχίσω να είμαι εδώ, αγνοώντας σας σε όλα τα επίπεδα.

 

Πιάσαμε πάλι τις συμπεριφορές δημοτικού. Τα λέμε όταν ωριμάσεις, καλή αυτοεκτίμηση.

 

 

Brenda, θα μπορούσες να θεωρήσεις την διαχείριση της εικόνας της εξωτερικής εμφάνισης ενός ανθρώπου από τον ίδιο για ένα ραντεβού με σκοπό να δελεάσει ή και να εισχωρήσει στο μυαλό αυτού που θα συναντήσει, ως μία προσπάθεια, κάποιου να αποκτήσει σ’ ένα μεγάλο ποσοστό το έλεγχο του μυαλού του άλλου, μέσω του συναισθήματος, των ενστίκτων και άλλων πλήκτρων και μάλιστα δίχως τη συναίνεση του;

Θεωρείς ανήθικο το να διαχειριζόμαστε την εικόνα μας, ώστε να γοητεύσουμε, αλήθεια τη σημαίνει γοητεία, για παράδειγμα κάποιον;

Θεωρείς ανήθικο, να, ορθά διαχειρίζομαι τις ικανότητες μου ώστε να γοητεύσω κάποιον;

Θεωρείς ανήθικο το να κάνει κάποιος, κάποιον άλλο, να τον ερωτευθεί;

Αν ναι, γύρνα και κοίτα γύρω σου, όλους τους ανθρώπους και μετά γύρνα και κοίτα και τα ζώα και σκέψου…

Φταίει ο έρωτας;

Φταίει το D/s;

Ή κάτι άλλο;

 

Τίποτα δεν θεωρώ ανήθικο και τίποτα δεν φταίει. Το να επιθυμούμε να γοητεύσουμε, να χειραγωγήσουμε, να κυριαρχήσουμε, είναι ένα από τα πιο βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, το κάνουμε από τα 6-7 μας χρόνια και όλο και περισσότερο μεγαλώνοντας.
Το ανήθικο είναι να θέλουμε να επιβάλλουμε κάτι σε κάποιον μη συναινετικά, πέρα από τα όρια των δικών του εκχωρήσεων. Όποιος θέλει να τα δώσει όλα, ας το κάνει, δεν τον εμποδίζει κανένας. 'Οποιος θέλει να τα πάρει όλα όμως, ας σκεφτεί τι είδους συναίνεση του έχει δωθεί από την άλλη πλευρά και τι είδους απαίτηση έχει. Κάποια στιγμή μιλούσα με έναν τύπο στο Fet ο οποίος είχε στα ενδιαφέροντά του το Consensual non consent. Το παρατήρησα αμέσως. Μού χτύπησε κάπως άσχημα και το σχολίασα. Η απάντησή του δεν ήταν ξεκάθαρη, ήταν μία παπαριά του τύπου, «Έτσι το έβαλα, δεν σημαίνει κάτι τρομερό». Δεν υπάρχει τίποτα το αθώο σε κάτι τέτοιο, κατά την δική μου άποψη και τίποτα γοητευτικό, εμένα με προβληματίζει και με ξενερώνει, αν η άλλη καυλώνει, αυτό είναι δικαίωμά της, not my cup of tea.
Συνοψίζοντας λοιπόν, δεν έχω πρόβλημα με τίποτα, τίποτα δεν είναι ανήθικο μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, μπορούν μεταξύ τους να κάνουν τα πάντα, ό,τι τέλος πάντων θεωρούν πως μπορούν να κάνουν, όσο ακραίο και να είναι ή να φαίνεται στον καθένα, εμού συμπεριλαμβανομένης. Ωστόσο, δεν έχω πειστεί πως γίνονται κάποια πράγματα που θεωρώ αδύνατα, με την δική μου προσωπική αντίληψη και την αντίστοιχη τεκμηρίωση, εντός ή εκτός bdsm πλαισίου, όσο κι αν βαφτίζουμε τα κολοκυθάκια μπριζόλες, πάλι κολοκυθάκια είναι. Για μένα τουλάχιστον. Ο καθένας μπορεί να αποκαλεί αυτό που κάνει όπως θέλει, ακόμη και έλεγχο του μυαλού. Εγώ προσωπικα δεν το αποδέχομαι με καμία έννοια.
Τούτων ρηθέντων, κλείνει η τοποθέτησή μου σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο θέμα.
Καλή συνέχεια.