Μισογυνισμός στο bdsm. Υπάρχει;

Έχουμε μπερδέψει την έννοια του σεβασμού των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τον σεβασμό των δικαιωμάτων αυτών των ανθρώπων, που για τους όποιους λόγους, στοιχειοθετούν συμπεριφορές/πρακτικές/ιδεολογίες που υπονομεύουν με οποιονδήποτε τρόπο, εκείνους τους ανθρώπους, που δημιούργησαν την έννοια του σεβασμού των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Κάτι τέτοιο ως έννοια είναι εξαιρετικά επίπονο να γίνει βασικώς αντιληπτό και ακόμα πιο δύσκολο να γίνει κατανοητό ως πυλώνας της κοινωνικής λειτουργίας
Αυτό γίνεται ως απόρροια του σκεπτικού της να μην αποκλείει τα ίδια τα μέλη της αποδεχόμενη πως μπορεί να διατηρήσει την λειτουργία της συνδιαλεγόμενη δυναμικώς με τις εξ αντικειμένου παραγόμενες στους κόλπους της, αντίθετες στην υπόστασή της αντιλήψεις.

Στο συγκεκριμένο νήμα βλέπουμε ακριβώς αυτό...
Περσινά, ξυνά σταφύλια για κάποιους, πεδίο αντιπαράθεσης για κάποιους άλλους,τέτοιοι διάλογοι γίνονται από τον καιρό που βγήκαν τα ρηχά πιάτα και θα εξακολουθήσουν για πάαααρα πολύ ακόμα, κάποιοι λένε στον αιώνα τον άπαντα.
Σε κάθε περίπτωση ο συγκεκριμένος διάλογος με τις χιλιάδες αφορμές και σε χιλιάδες παραλλαγές του μπορεί και γίνεται διότι έστω και ατελώς (και ακόμα χειρότερα μην σας πω) κάποιοι άρθρωπες αυτής της κενωνίας δημιούργησαν την βάση/θεμέλιο αυτού που λέμε ανθρώπινα δικαιώματα...

Αυτό λέγεται κατανόηση της λειτουργίας του είδους μας, όσο κι αν σας πέρασε από το μυαλό πως λέγεται κάπως αλλιώς.
Τα κάπως αλλιώς είναι ζητούμενα και διαδικασίες και πρακτικές...
Που ως ζητούμενα, διαδικασίες και πρακτικές σκοπό έχουν να μπορούμε να υπάρχουμε, ακόμα και στην ζούλα μερικές φορές...

Καταλήγοντας...
Η ερωτική έκφραση είναι ο πιο μεστός και ουσιαστικός κοινωνικός διάλογος, διγιότι ξεπερνάει τις μαλακίες που έχουμε στη γκλάβα μας, κι ας συμποσώνεται, στην κορύφωσή της, κάποιες δεκάδες δευτερόλεπτα κάθε φορά...

Αυτά...

 

Από το διαδίκτυο, σήμερα...


«Η γυναικοκτονία δεν είναι παρά το αποκορύφωμα του μισογυνισμού, είναι ένα έγκλημα που απλά συμπυκνώνει όλη τη λογική της πατριαρχίας. Γυναικοκτονία δεν σημαίνειαπλά να δολοφονείται μία γυναίκα αλλά να δολοφονείται ακριβώς επειδή είναι μία γυναίκα στην πατριαρχία –συνήθως μια γυναίκα που δεν ήξερε τη θέση της σε αυτή και το πλήρωσε με τη ζωή της.

Ναι, δεν αφομοιώνουν όλοι οι άντρες αυτή την πατριαρχική λογική –όπως για παράδειγμα δεν ασπάζονται όλοι στον ίδιο βαθμό τον χριστιανισμό παρόλο που μεγαλώνουμε σε ένα κράτος στο οποίο εμποτιζόμαστε από αυτόν από τη μέρα που γεννιόμαστε- και γι αυτό δεν γίνονται ολοι οι άντρες βιαστές και δολοφόνοι γυναικών. Γίνονται όμως αρκετοί. Αρκετοί για να μας κάνουν να φοβόμαστε το βράδυ που περπατάμε μόνες μας, αρκετοί για να θεωρούμε κάθε ραντεβού σαν ρίσκο, αρκετοί για να να μας προειδοποιούν απο μικρές να προσέχουμε το ποτό μας ή να μην μεθύσουμε γιατί δεν εγγυάται κανείς για το τι μπορεί να μας συμβεί, αρκετοί για να νιώθουμε άβολα όταν μας προσεγγίζουν άγνωστοι. Κι ακόμα και αν φαίνονται λίγοι αυτοί που όντως διαπράττουν αυτού του είδους τα εγκλήματα, αυτοί που τους στηρίζουν και τους δίνουν δικαιολογίες –άντρες αλλά και γυναίκες- είναι πάρα πολλοί. Όπως κι αυτοί που αντί να αναγνωρίσουν το πρόβλημα κάθονται και υπερασπίζονται το ποσοστό αυτο των αντρών που ΔΕΝ είναι βιαστές. Σημασία δεν έχει πως δεν βιάζουν και σκοτώνουν ΟΛΟΙ οι άντρες αλλά πως ΟΛΕΣ οι γυναίκες ζουν με αυτό τον φόβο.

Ο μισογυνισμός είναι ένα φάσμα. Το male entitlement είναι ένα φάσμα. Στην μία πλευρά του φάσματος βρίσκονται αυτά τα δήθεν αστεία σχόλια για γυναίκες που είναι πουτάνες αλλά το παίζουν ντίβες, που είναι σνομπ, που από τη μία κυκλοφορούν σαν ξέκωλα και από την άλλη δεν κάθονται στους άντρες που τις πλησιάζουν γιατί το παίζουν δύσκολες –το παίζουν, δεν είναι. Στην άλλη πλευρά του φάσματος βρίσκονται οι βιασμοί και οι δολοφονίες γυναικών που είπαν όχι, που τόλμησαν να απορρίψουν το αντρικό ενδιαφέρον στο οποίο χρωστούσαν ανταπόδοση. Όταν μιλάμε για πατριαρχία και κουλτούρα του βιασμού λοιπον εννοούμε ακριβώς ολο αυτό το σύστημα που καλλιεργεί το male entitlement σε τέτοιο βαθμο που στο τέλος κάποιοι άντρες να θεωρούν οτι μας αξίζει ο θάνατος επειδή τους χαλάσαμε το χατίρι.

Και ναι, από μόνο του το male entitlement εξηγεί το είδος αυτό των εγκλημάτων που είτε το θέλουν μερικοί είτε όχι δεν εμφανίζεται οταν αντιστρέψουμε τα φύλα. Δεν είναι οι άντρες που φοβούνται να κυκλοφορήσουν το βράδυ, δεν είναι οι άντρες που παίρνουν ολα αυτά τα μέτρα για να αποτρέψουν έναν πιθανό βιασμό. Και ναι, η απόρριψη πληγώνει τον εγωισμό ολων των φύλων, ναι όλα τα φύλα γουστάρουν σεξ και έχουν κάβλες. Μόνο το ένα φύλο όμως καταλήγει τόσο συχνά στο έγκλημα σε έναν ανησυχητικό βαθμό και είναι λάθος να τους βλέπουμε ως μεμονωμένες περιπτώσεις κάποιων "ψυχοπαθών" που τους αξίζει ο θάνατος, λες και αν εξολοθρευτούν αυτοί η πατριαρχία θα πάψει να υφίσταται. Η πατριαρχία είναι μια μηχανή διαρκούς παραγωγής βιαστών και δολοφόνων διδάσκοντας με χιλιάδες διαφορετικούς τρόπους πως τα γυναικεία σώματα υπάρχουν προς τέρψιν των ανδρών. Το θέμα λοιπον δεν είναι να καταδικάσουμε σε θάνατο όσους ήδη διέπραξαν το έγκλημα και πίαστηκαν αλλά να σταματήσουμε τον μηχανισμό αυτό στην πηγή του. Η προτροπή για θανατική ποινή παρουσιάζει αυτά τα εγκλήματα ως κατι ακραίο και εξαιρετικό που εμφανίζονται από το πουθενά λόγω μιας ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσης. Στην πραγματικότητα η λογική πίσω απο αυτά είναι αρκετά mainstream.

Δεν βιάζουν ούτε σκοτώνουν όλοι οι άντρες. Αλλά είναι οι άντρες αυτοί που διαπράττουν το 99% των βιασμών και της σεξουαλικής βίας. Και αυτό δεν οφείλεται στην φύση τους. Οφείλεται στην πατριαρχία.»

 

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές αλλά αναφορικά με τούτο:

Ε όχι δα να φοβούμαι το κάθε τομαρόσκυλο  

 

@brenda , δες το αυτό όταν έχεις ώρα, και αν έχεις διάθεση ας πάρουμε τα πράγματα ένα ένα.
Συμπαθής / αντιπαθής ο τύπος, ας το αφήσουμε εκτός, ας μείνουμε στην ουσία του θέματος.

 

Επειδή έχω δουλίτσα τώρα, υπόσχομαι να το δω μετά, ας σάς γλυκάνω όμως με κάτι στα σίγουρα αντιμισογυνικό...

 

«Mε το που αντιλαμβάνονται κάποιοι πως κάτι είναι ανήθικο, αντιδρούν ενάντια σ΄αυτό.»
Τελικά κατάφερα να το τελειώσω, φλυάρησε κάπως ο φίλος μας, πρέπει να ομολογήσεις.
Στους ορισμούς βρίσκεται η λύση.
Αυτό το κρατώ.
Μία ώρα και κάτι λοιπόν, κάθησα και τον παρακολούθησα, όπως καταλαβαίνετε ακολουθεί ιερά σινδόνη, ζητώ συγνώμη από όσους δεν μπορούν να καταλάβουν ακριβώς για τι πράγμα μιλάμε, δεν έχουν όλοι αυτόν τον χρόνο υποθέτω, γι΄αυτό θα τοποθετηθώ απλά σε αυτό που είδα και άκουσα, προσθέτοντας και κάποιες νέες σκέψεις που έχει πυροδοτήσει η επικαιρότητα.
Ναι λοιπόν, θα συμφωνήσω μαζί του για την περιτομή, αλλά δεν θα την εξισώσω με την κλειτοριδεκτομή, λυπάμαι.
Ναι, θα συμφωνήσω μαζί του για τα δικαιώματα των ανδρών, χωρίς αυτό ν΄αλλάζει ούτε στο ελάχιστο την άποψή μου για τα δικαιώματα των γυναικών.
Και για την καταδίκη της βίας χωρίς δικαιολογίες για κανένα από τα δύο φύλα θα συμφωνήσω. Πολύ καλά τα λέει, ακόμη κι αν «μαγειρεύει» λίγο το τι επιλέγει να πει.
Θα συμφωνήσω μαζί του και για τις σημαντικές συμβουλές για το μεγάλωμα των παιδιών, να είναι ο μπαμπάς πιο ενεργός, να μπορούν τα παιδιά να παίζουν ελεύθερα στην φύση και την ενσυναίσθηση, όλα εξαιρετικά, ανήκω σε μια γενιά που μπορεί και να μεγάλωσε έτσι πάνω-κάτω.
Δεν θα συμφωνήσω μαζί του στο επιχείρημα που φέρνει για τις ανύπαντρες μητέρες «δεν μπορείς να κρατήσεις τα πόδια σου κλειστά», όσο να πεις, εκεί του ξέφυγε ένας διάχυτος σεξισμός, ανεύθυνοι ενήλικες υπάρχουν και στα δύο φύλα.
Οι άνδρες, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορεί να βρεθούν με μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη να αντιμετωπίσουν κάθε φορά που η «γεννετήσια ορμή τους», τους οδηγεί εκεί.
Οι άνδρες έχουν την πολυτέλεια να είναι απόντες, εντελώς, ή κατ΄ουσία απόντες από την ανατροφή των παιδιών, πιο συχνά στατιστικά από ότι οι γυναίκες.
Ούτε αυτό το γενικεύω, έχω γνωρίσει εξαιρετικούς μπαμπάδες που παλεύουν μόνοι τους να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και κάνουν τρομερή δουλειά μαζί τους και τον κόντρα ρόλο τον έφεραν μια χαρά στα μέτρα τους.
Το θέμα δεν είναι στις εξισώσεις, αλλά στην ουσία των πραγμάτων.
Λέει κάποια πολύ ουσιαστικά πράγματα για το πως γεννιέται η βία και ποιες είναι οι αιτίες της, την σύνδεση με την παιδική μας ηλικία, την αμυγδαλή, τις ορμόνες και τον μηχανισμό fight or flight.
Δεν διαφωνώ λοιπόν επί της ουσίας κάπου μαζί του, το αντίθετο μπορώ να πω.
Και στην ουσία του θέματος, έχουμε ακόμη θύματα και γυναικοκτονίες και το κοριτσάκι στην Αμερική που σκότωσε τον βιαστή του καταδικάστηκε σε 51 χρόνια κάθειρξη.
Αν η Ελένη είχε σκοτώσει τους βιαστές της ποια θα ήταν η τιμωρία της;
Είναι αυτά τα κορίτσια θύματα του μισογυνισμού ή όχι;
Δεν είμαι λοιπόν υπέρ των εξισώσεων. Δεν υποστηρίζω πως η Ελένη έπρεπε να τους σκοτώσει, όπως πιστεύω πως το ότι την σκότωσαν ήταν λάθος. Το θέμα είναι από που πηγάζει αυτό το λάθος.
Τι πήγε στραβά στην ανατροφή των βιαστών;
Κάποιοι μίλησαν για την παθητικότητα των γονιών του Έλληνα κατηγορούμενου για τον βιασμό και την ανθρωποκτονία. Δεν έκαναν κάτι, ούτε για την επιθετικότητα του παιδιού τους, ούτε για τις απόψεις του για τις γυναίκες, δεν τις βρήκε στο δρόμο θα πω εγώ, κάποιος του τις έμαθε.
Γι΄αυτό μιλάω κι εγώ. Για το πως διαμορφώνονται αυτές οι απόψεις.

Και το εστιάζω στο bdsm.
Θα μπορούσαμε να μιλάμε με τις ώρες για το τι συμβαίνει στον κόσμο, για το κίνημα Me too και τις αντιδράσεις που έχει ξεσηκώσει, για την ανδρική επιθετικότητα, για το κίνημα επίσης των incels κοκ.
Δεν εστίασα όμως το θέμα εκεί.
Το εστίασα στην αποκατάσταση του σεβασμού μετά το τέλος της σκηνής.
Άνδρες και γυναίκες έχουν να αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις σήμερα σε σχέση με τον εαυτό τους και τις σχέσεις των δύο φύλων.
Δεν μπορώ να ξέρω γιατί εισέρχεται ο καθένας στο bdsm, αυτό είναι αντικείμενο άλλης μελέτης.
Το θέμα είναι τι κουβαλάει από την ζωή του γενικότερα και πως το εκφράζει μέσα σε αυτόν τον χώρο του εναλλακτικού ερωτισμού.
Κι αν αναγνωρίζει στην γυναίκα το δικαίωμα στην καύλα, χωρίς να την θεωρεί τσούλα ή κατώτερη -πέρα απο τα καυλοπαίγνια-, χωρίς να αντικατροπτρίζει πάνω της το ιστορικό των κακών σχέσεών του με το αντίθετο φύλο, την «μανούλα», τα Οιδιπόδεια, τα παιδικά του τραύματα, την κακή ανατροφή που δέχτηκε ή το κοινωνικό conditioning του περιβάλλοντός του.
Αν σέβεται την γυναίκα, αν την αντιλαμβάνεται σαν ίση με αυτόν, με ίσα δικαιώματα, με το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, στο ναι και στο όχι.
Αν μεγαλώνει τα παιδιά του, κορίτσια και αγόρια με την ίδια αντίληψη, ανεξάρτητα από αυτό που του αρέσει να κάνει συναινετικά στην προσωπική και ειδικότερα στην σεξουαλική του ζωή.
Δεν αμφισβητώ (έστω και σαν ευσεβή πόθο μου) ότι πολλοί, η πλειοψηφία μάλλον των ανδρών αγαπά και σέβεται τις γυναίκες, τις θεωρεί ίσες προς τους άνδρες σε ότι αφορά τα δικαιώματα γενικώς, και ειδικώς το δικαίωμα στην καύλα.
Αναρωτιέμαι απλά, για μία ακόμη φορά, αν μπορεί το bdsm να είναι ο φερετζές του μισογύνη.
Και αν μπορούμε όλοι «εμείς», να κάνουμε κάτι γι΄αυτό, να αυξήσουμε την συνειδητότητα των ανθρώπων που ασχολούνται, -σε διάφορους βαθμούς- με το bdsm.
Εμένα ο μπαμπάς μου με χτύπησε μόνο μια φορά και το έφερε βαρέως για πολύ καιρό μετά.
Η μαμά μου πάλι, με χτύπησε αρκετές φορές και δεν είχε και πρόβλημα με αυτό, το θεωρούσε φυσιολογικό.
Τυπική Ελληνική οικογένεια; Δεν ξέρω, πείτε κι εσείς τα δικά σας βιώματα.
Μεγαλώνοντας όμως, είδα γύρω μου πολύ περισσότερη ανδρική βία που πήγαζε από τον μισογυνισμό και τον σεξισμό, κυρίως σαν παιδί και νεαρή γυναίκα.
Γνώρισα και την σεξουαλική, μη συναινετική βία και έχω άποψη και γι΄αυτό.
Έχω μεγαλώσει και έχω συγχωρήσει, αλλά δεν παύω ν΄αναρωτιέμαι για τις αιτίες του φαινομένου, με ταράζουν ίσως λίγο περισσότερο από το κανονικό αυτά που συμβαίνουν γύρω μου, νιώθω μία βαθιά θλίψη για την κάθε «Ελένη» αυτού του κόσμου, αλλά και γι΄αυτά τα παιδιά -γιατί παιδιά είναι- που διαμόρφωσαν μία τέτοια σαθρή αντίληψη για την θέση της γυναίκας στο σεξουαλικό «παιχνίδι».
Και θα το πληρώσουν με την ζωή τους.
Ο μέσος μισογύνης όμως, ζει ανάμεσά μας, είναι «νοικοκυραίος» και βιώνει λάθρα, σ΄έναν κόσμο ανεκτικό στην βία, η πλειοψηφία των βιαστών ανήκουν στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον.
Πείτε με χαζορομαντική, αλλά θα ήθελα, σε αυτόν τον χώρο, να μην υπάρχει θέση γι΄αυτούς, με κανέναν τρόπο, γι΄αυτό συνεχίζω με το θέμα, ακόμη κι αν ενοχλεί.
Και αυτός θεωρώ, είναι ένας καλός λόγος να συνεχίσουμε να το συζητάμε, χωρίς να δαιμονοποιούμε, ούτε να καταδικάζουμε αδιακρίτως.
Για να το εξαλείψουμε -αν γίνεται- και από το συζητητήριο και από την ζωή μας.  

 

Όσους ορισμούς και να διαβάσω, ακόμη δεν κατάλαβα ποιές πράξεις δείχνουν σεξισμό, ποιές μισογυνισμό. Αυτές που μου είπαν ότι είμαι (πότε το ένα, πότε το άλλο), δεν τους έχω και πολλή εμπιστοσύνη, αλλά ίσως και να είμαι και να μην το ξέρω. Μπορεί εσύ να πείς ότι είναι σεξισμός το να αναφέρω απλά ότι δεν μαρέσουν οι τρίχες στην γυναικεία μασχάλη, κάποια άλλη μπορεί να πεί ότι είμαι μισογύνης γιατί είμαι υπέρ της παραδοσιακής / πατροπαράδοτης δομής οικογένειας και ότι είμαι οπισθοδρομικός, ασχέτως αν μπορώ να επιχειρηματολογήσω επαρκώς και με στατιστικά στοιχεία ότι αυτή η δομή είναι που μπορεί να μας πάρει μπροστά. Το γεγονός ότι χρησιμοποιω την λέξη 'πατροπαράδοτη' , μπορεί να προκαλέσει ένα τσουνάμι γενικοτήτων που θα οδηγήσει στο 'ταμπέλωμα' μου ότι έχω 'πατριαρχικό'* conditioning. (Ίσως όχι απο σένα,ίσως όχι σε αυτό το θέμα, αλλά εδώ βρίσκετε το ζουμί. Στο ότι κάποιοι ορισμοί ειναι τόσο γενικευμένοι που αποτελούν 'πατημα' για περισσότερες γενικεύσεις που προκαλούν κάποιες φορές αχρείαστα προβλήματα εις βάρος άλλων πιό σημαντικών θεμάτων)
Μιάς και το κράτησες αυτό με τους ορισμούς, θα με βοηθήσεις να καταλάβω τελικά τί ορίζεται σαν μισογυνισμός και τι σεξισμός?

*Μπορεί να κουράζουν τα βιντεάκια που ανεβάζω γιατί είναι στα Αγγλικά και κάποια έχουν μεγάλη διάρκεια, αλλά κάποιες φορές δεν μπορεί να αποφευχθεί αυτό (για τον λόγο ότι στα Ελληνικά βρίσκω μόνο άρθρα του επιπέδου του ποστ #62 (δηλαδής, no valid arguments κατ'εμε). Η συγκεκριμένη συνέντευξη έχει αρκετή τροφή για σκέψη, απο τα θέματα που συζητούν (πατριαρχία / ιεραρχικές δομές / ντόμιναντ καβούρια   μεταξύ άλλων), απο το ιδεολογικό χάσμα που έχουν οι συνομιλητές, το ιστορικό τους, το ιστορικό της συνέντευξης της ίδιας, τον τίτλο που εσκεμμένα κουτσούρεψαν (κατ'εμέ και πάλι). Συστήνω ολόκληρη την συνέντευξη ανεπιφύλακτα σε όλους, αν κάποιος/α δεν έχει ώρα, ένα quick watch απο το 15ο λεπτό μέχρι το 20-22ο όπου μιλάνε περι πατριαρχίας είναι ένα καλο δείγμα της ποιότητας της συζήτησης:

 

Στο θέμα του βιασμού, την κάνει γυριστή, για να εστιάσει εκεί που αυτός νιώθει πιο άνετα.
Αναπτύσσει επιχειρήματα λογικοφανή, αλλά με άκρως χειριστικό τρόπο. Ξέρει να μιλάει, ξέρει τι λέει, αλλά αυτό δεν του δίνει κανένα πλεονέκτημα αλήθειας και αλάνθαστου, ειδικά εκεί που μετ΄επιτάσεως υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει πατριαρχία, επιτίθεται και εκφοβίζει την δημοσιογράφο, τουλάχιστον αυτό βλέπω εγώ. Ίσως παραείναι ευγενική αυτή για έναν τόσο αλαζόνα και ξερόλα ομιλητή, παίζει κι αυτό.
Ο άλλος τουλάχιστον ήταν αστείος, αυτός είναι εντελώς αντιπαθητικός στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, απαισιόδοξος και ψυχρός συναισθηματικά, εντελώς όμως.
Επί της ουσίας, λέει πολλά πράγματα που είναι σωστά με εντελώς λάθος τρόπο, λέει και κάποιες ανακρίβειες κατά τη γνώμη μου, προσπερνάει αυτά που δεν του αρέσουν σε δευτερόλεπτα.
Λέει σε κάποιο σημείο «είστε ηθικά υποχρεωμένοι να κάνετε πράγματα που δεν σάς αρέσουν». Κατά τα άλλα, δεν του αρέσει να κουνάει το δάχτυλο. Αν τον είχα καθηγητή δεν ξέρω πως θα τον είχα αντέξει. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα της στάσης του είναι αυτό που λέει, στο 38.32 ότι «είναι μεγάλος υποστηρικτής των αυταρχικών ισχυρών ανδρών», το οποίο φυσικά είναι πολιτική θέση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν βρίθει στερεοτύπων και δεν αποτελεί δεξιά-συντηρητική προσέγγιση.
Τέλος πάντων, δεν άντεξα παραπάνω, μπορεί κάποια στιγμή να το τελειώσω, θα δούμε.
Δε νιώθω να είδα το φως το αληθινό πάντως με τον τύπο αυτό, σόρυ κιόλας.
Σε ότι αφορά τα άλλα σου ερωτήματα:
«Ελενίτσα, μην πας να παίξεις με τ΄αγόρια, θα λερώσεις το φόρεμά σου», αυτό είναι σεξισμός, χωρίς κακές -απαραίτητα- προθέσεις, αλλά ξεκάθαρα σεξισμός.
«Η Ελένη δεν έδωσε δικαιώματα, δεν ντυνόταν προκλητικά», αυτό, όσο κι αν δεν του φαίνεται, είναι μισογυνισμός, γιατί αν η Ελένη έδινε δικαιώματα και ντυνόταν προκλητικά, τότε θα άξιζε και τον βιασμό και την δολοφονία της.

 

Καταλαβαίνω πως τον 'βλέπεις' τον τύπο αν και πολυ γρήγορη σε βρήκα. Είχα την ελπίδα ότι δεν θα έμπαινες 'προκατελημμένη' στο θέμα και να το έβλεπες πιό αμερόληπτα. Είμαι σίγουρος όμως ότι μπορείς να δείς με την ίδια επικριτική ματιά και την συμπεριφορά / τις ερωτήσεις, τις ντρίμπλες που κάνει και η δημοσιογράφος (αν όχι στην πρώτη, στην δεύτερη ακρόαση). Όχι δυό μέτρα δυό σταθμά, δίκαια πράγματα. Στο γενικό, είπες την γνώμη σου για τον τύπο. Για τα επιχειρήματα, θα περιμένω τοποθέτηση διάλεξε όποιο θές (Βιασμό, σε ποιό λεπτό αναφέρεσαι?)

Για την πρώτη Ελενίτσα, καλά μπορεί να της λένε. Εξαρτάται απο ποια αγόρια, ποια ηλικία τι παιγνίδια παίζουνε και πού. Σεξισμό δεν νομίζω να διακρίνω εδώ. Αν χώμα ναι, σκισμένο φόρεμα ναι, ματωμένα γόνατα ναι, Ελενίτσα σορρυ, το να παιξεις με τα αγορια μπορεί να είναι no. Ακου τον γονιό σου, κάτι ξέρει.
Για την δεύτερη Ελένη, θα παραλλάξω λίγο το τι είπες και πές μου πως σου ακούγεται:
-<<Ο Γιάννης ήταν ένας ύσηχος άνθρωπος, που δεν ενόχλησε ποτέ κανένα στην ζωή του και όλοι τον αγαπούσανε>> Γιατί, αν δηλαδή ήταν φασαριόζος και κακός, που είχε άτομα που τον μισούσαν, άξιζε τις μαχαιριές απο τον δολοφόνο του.
Το πρώτο σκέλος στα << >> το λένε συχνά για κάποιον που χάθηκε άδικα. Το δέυτερο δεν άκουσα ποτέ κανένα να το αναρωτηθεί. Δεν σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί? Και αν το αναρωτηθούμε, πως να το ονομάσουμε?

 

Διασαφηνίσεις που θεωρώ απαραίτητες γιατί η διαστρέβλωση δημιουργεί λανθασμένη εντύπωση.

Στο 1:50 λέει "I'm a credible scientist", μετά την αναφορά στα διαπιστευτήριά του.

Στην σχετική κουβέντα ο Peterson, στο 26:20, αναφέρεται στον εαυτό του και στις συγκρούσεις που προκύπτουν λόγω των θέσεών του. Συγκεκριμένα, δηλώνει ότι ενώ οι συγκρούσεις δεν του αρέσουν, αναγκάζεται να τις αντιμετωπίσει, γιατί (27:05) λέει: "you're morally obligated to do things other than that which you like". Νο δάκτυλο involved. (Παρεμπιπτόντως, χειριστική μου φαίνεται η δημοσιογράφος που στο συγκεκριμένο σημείο ρωτάει "how you ended up doing this as a job, which is arguing with people, right?", απόλαυσα την ήρεμη απάντηση του Ρ.).

Στο συγκεκριμένο σημείο (38:30) ο Peterson λέει ακριβώς το αντίθετο: "Ι'm NO fan of authoritary strongmen, that's for sure", ακούγεται ξεκάθαρα. Τα closed captions δεν το έπιασαν γιατί μιλάει συγχρόνως και η Lewis (η οποία εύλογα απαντάει 'well, that's good').

Προφανώς και o Peterson μπορεί να μην σας αρέσει. Ούτε εγώ συμφωνώ με όλες τις θέσεις που αναπτύσσει. Αλλά τα συγκεκριμένα παραδείγματα που αναφέρετε είναι ανακριβή και διαστρεβλωτικά.

 

Το είχα σβήσει από χθες το βράδυ, ακριβώς γιατί το άκουσα λάθος, γιατί το κουοτάρεις εσύ σήμερα το μεσημέρι? Τι θέλεις να αποδείξεις?
Κατά τα λοιπά, να μην τα ξαναλέμε, διάλογος μαζί σου, τσου!
Για τους γνωστούς και στις δυό μας λόγους.
Έχεις προηγούμενα μαζί μου και είσαι τέρμα προκατειλημμένη (χωρίς αυτό βέβαια να σε εμποδίζει να έχεις την ίδια συμπεριφορά σε όλους όσους δεν γουστάρεις).
Τα υπόλοιπα θα τα πω με τον Peterson όταν τον δω, εντάξει?

 

Διασαφήνιση: ο αντίλογός μου αναφέρεται αποκλειστικά σε αντικειμενικά ανακριβείς και διαστρεβλωτικές διατυπώσεις.
Αν δεν θέλετε διάλογο έχετε την επιλογή να μην απαντήσετε.

ΥΓ O @MasterK77 κουοτάρει το ίδιο εδάφιο, δεν είδα να εξαναστείτε