Έλεγχος του μυαλού.

σύμφωνα με τα παραπάνω, το καθώς πρέπει είναι το «λάθος». δεν υπάρχει καθώς πρέπει. το καθώς πρέπει είναι κατασκευασμένο κοινωνικό στερεότυπο, για να το πούμε με τον τρεντυ τρόπο. υπάρχουν λειτουργικοί τρόποι, αφόρτιστοι, και καθώς πρέπει τρόποι, προσχηματικοί.

ακόμη και η χρήση του όρου έπαθλο είναι κατασκευασμένη, φορτισμένη, εκλογικευμένη σε σύστημα αξιών. δεν είναι έπαθλο. είναι ο μηχανισμός εκείνος που διαπιστώνουμε εκ του αποτελέσματος οτι εξασφάλισε ταχύτερη εξέλιξη στα (διμορφικά) θηλαστικά. τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. είναι ο τρόπος των θηλαστικών, ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος απ' τον συμμετρικό του σολωμού, ή τον σχεδόν ανάστροφο της αράχνης και της μέλισσας, για παράδειγμα.

αν ονομάσουμε υποτακτικότητα την ανάγκη να αρέσει και να βρίσκεται κοντά στον αρσενικό ο οποίος απομάκρυνε τους άλλους αρσενικούς, επειδή, ίσως, εκ του αποτελέσματος αυτό δίνει προβάδισμα, τότε μπορούμε να επεξεργαστούμε μιά τέτοια ερμηνεία.

ενδεχομένως να με μπερδεύετε με άλλους συνομιλητές. δεν συγχέω απόψεις και ανθρώπους. δεν εισπράττω προσωπική απαξίωση αν γράψω μια ανοησία ή μιά μονομερή (φτωχή) ή αμφισβητίσιμη θεώρηση (ή περισσότερες) και κάποιος το επισημάνει. απαξιώσατε την λειτουργία της τοις πράγμασι «διόρθωσης» της «επιλογής» επικαλούμενη ηθική κατηγοριοποίηση σύγκρουσης και βίας. επίλυση γίνεται. η ανάγνωση σύγκρουσης είναι ερμηνεία με κατεύθυνση.
στις αγέλες της δικής μας τοπικής κουλτούρας σήμερα, που αφορά σ' ένα τμήμα της ανθρωπότητας, υπάρχει μια τάση απαξίωσης της σύγκρουσης και της βίας, κυρίως προσχηματικά, πράγμα που από τη μιά βελτιώνει την παραγωγικότητα, κι απ' την άλλη εμποδίζει κάθε αλλαγή. δεν είναι ειλικρινής τάση. χειραγωγική είναι.

τα σχετικά επινοήματα, όπως ο «οφειλόμενος σεβασμός», οι «ευγενείς στόχοι», και η κάθε λογής αυταναφορική, εσωτερική, ατομοκεντρική ιδεοληψία, δεν είναι παρά οχήματα προώθησης του νεοφιλελευθερισμού στις μέρες μας, της κάθε φορά επιθετικότερης συγκεντρωτικής ή ολοκληρωτικής ιδεολογίας, σε κάθε καιρό. της εκάστοτε ανταγωνιστικής και διχαστικής θεωρίας. ο σεβασμός δεν οφείλεται, σεβασμό αποκτά μιά θέση όσο διαπιστώνεται βάσιμη ή αποτελεσματική, αλλιώς είναι ένα αμυντικό αδύναμο πρόσχημα. να διευκρινίσω, απαραίτητα, οτι ευγένεια δεν είναι ο πουριτανισμός, και η μετάθεση της ευθύνης της επιλογής στο καθήκον, στο καθώς πρέπει, στο ορθό. ευγένεια είναι η αφόρτιστη και χαρούμενη επιλογή, η πηγαία υποστήριξή της, χωρίς δυσφορία και βάρος ή ενοχή.
η κοινωνία δεν είναι μία (έλειπε η λέξη), δηλαδή δεν είναι ομοιογενής, και ιδεολογικά. συναπαρτίζεται από μέρη. τα άνωθεν κοινωνικά στερεότυπα, δεν είναι κοινά για όλους, δεν διατύπωσα οτι η κοινωνία στήνει παγίδες, τμήματα της κοινωνίας επικεντρώνουν ή αγνοούν α λα καρτ διάφορα φαινόμενα, κι ενίοτε παράγουν καθήκοντα και ενοχές, και υποκειμενικές αντιφάσεις και καχυποψίες κι ότι άλλο χρειάζονται, όχι πάντα διχαστικά.

το νήμα πραγματεύεται τον έλεγχο, εξ αρχής ετέθει ερώτημα αν ο έλεγχος είναι «γιά το καλό», στην πορεία κατατέθηκαν απόψεις που διατύπωσαν οτι είναι χειραγωγικός, άλλες υστερόβουλος, άλλες που στάθηκαν καχύποπτα κι αναζήτησαν ψυχοαποτέτοιες ερμηνείες, άλλες που ισχυρίζονται οτι προκύπτει εκ του χαρακτήρα της σχέσης, χωρίς πρόσημο, κλπ
την ερώτηση ( ή θέση; ) περί συνειδητού χαρακτήρα δεν την κατανόησα. αποτέλεσμα υπάρχει, αποπειράθηκα παραπάνω μιά σύνοψη. νομίζω οτι είναι μια εγκατεστημένη διαδικασία ο έλεγχος στη σχέση. φυσικά με ενέργειες και παρενέργειες. δεν υπάρχουν μονοσημαντότητες. «για καλό» δεν είναι. τίποτε σχεδόν δεν είναι «γιά», τα περισσότερα είναι «επειδή». το «καλό», επίσης, είναι πάρα πολύ διφορούμενο ή προσδιορισμένο αξιακά με ιδεολογικές παραδοχές, όχι «ουδέτερες».
με τον κίνδυνο να πέφτω τελείως έξω στην κατανόηση αυτού που γράψατε περί πρόθεσης και στρατηγικής, σημειώνω οτι πρόθεση και στρατηγική συχνά υπάρχει μόνον στον υποκειμενισμό, και σπάνια συμπίπτει το αποτέλεσμα με την επί χάρτου προσδοκία. χονδρικά δοκιμάζονται βαριάντες μ' ένα βαθμό τυχαιότητας, η αποτελεσματική αναπαράγεται, η μη αποτελεσματική απλά δεν αναπαράγεται. δεν υπάρχει κάποιο είδος επάθλου ή τιμωρίας. αν δεν μ' αρέσει δεν το κάνω και δεν περνάω στον επόμενο την προτίμηση να μην μ' αρέσει· πολύ πολύ χονδρικά, με χίλιες εξαιρέσεις.

μην ανησυχείτε για τον κιμ, δεν θα το κάνει. παρακολουθεί με ενδιαφέρον τη συζήτηση.  

ούτε εγώ σας μπερδεύω με άλλους συνομιλητές, γελάω και διασκεδάζω όταν διαβάζω και γράφω για σεβασμούς, αυταναφορικές ευθιξίες και εξιδανικεύσεις, χωρίς να το παίρνω προσωπικά. παρ' ότι έχω κι έναν σωρό απορίες μου να επεξεργαστώ και να συζητήσω, αλλά δεν αγχώνομαι, δεν το παίρνω ούτε αυτό προσωπικά, θα λύσω όσες προλάβω και θα φτιάξω ή θα μαζέψω καινούριες.

να περνάμε όλοι καλά. με ποτό και μεζέδες όσοι αρέσκονται.

 

νομίζω πως η εξάντληση στο γαμήσι αφορά στους σολωμούς, τα θηλαστικά το έχουν πλατύνει πολύ.
ένας παπούς γενίκευσε και ανέθεσε στην ανθρώπεια φύση, έχοντας πάντως κατά νου, κι αυτός κι οι αναγνώστες του, πως αναφερόταν στη δημόσια σφαίρα, στο εποικοδόμημα, με τα κατασκευασμένα στερεότυπα, που προσπαθούμε ορισμένοι να αναποδογυρίσουμε.
ο άλλος παπούς, της ιδιοκτησίας, φαντάστηκε περίπου αυτό που περιγράψατε, κάποιες αγέλες «κοινοβιακές» με τον υστεροελληνιστικό τρόπο. δεν θα μάθουμε ποτέ αν υπήρξαν τέτοιες αγέλες έγκαιρα, αλλά δεν υπάρχει καμμιά σχετική ένδειξη. ένας τρίτος παπούς, συνομήλικος αυτού της ιδιοκτησίας, ανακάλυψε μια ζωντανή παράδεισο, σε αυτήν διαπίστωσε οτι δεν έμοιαζε καθόλου με τις βιβλικές παραδείσους, όσο κι αν στεναχωρήθηκε γι αυτό. στις παραδείσους που παρατηρούμε, διαπιστώνουμε, σε οτι αφορά στις αγέλες, τουλάχιστον, των θηλαστικών, οτι λαμβάνουν χώρα επιλύσεις κι οτι συχνά καρπώνονται περιοχές κυνηγιού και βόσκησης, κι άλλα αγαθά  , πηγές νερού για παράδειγμα  . από τις ενδείξεις που έχουμε απ τις παραδείσους που διασώζονται έχουμε δει και κατι που μοιάζει με την παράδεισο του παπού της ιδιοκτησίας, αλλά είναι μοναδικό. ανάμεσα στα πρωτεύοντα, οι πυγμαίοι χιμπατζήδες, δεν διεκδικούν περιοχές, δεν αναμετριούνται για τις θηλυκές, δεν προστατεύουν τις αγέλες τους. οι αρσενικοί πηδάνε οτι συναντήσουν στο δρόμο τους κατεβαίνοντες από ένα κλαδί (εκτός από τις κοινωνικά κατώτερες απ τη μαμα τους, ισχυρίζεται η μιά απ' τους τρεις μελετητές τους). καμμιά θηλυκιά δεν αρνήθηκε ποτέ, οι μικρομαμάδες με τα μωρά μένουν μακρυά απ τους αρσενικούς (εδώ μας το χαλάνε λίγο το παραδείσιο, αλλά το ίδιο κάνουν κι οι ύαινες, οι αρσενικοί δεν είναι ούτε στην παράδεισο ευνούχοι). καλύτερες γκόμενες και ψωνισμένες γκόμενες δεν είδα πουθενά. με δυσκολεύει λίγο που οι γκόμενές σας έχουν βαθύτατη γνώση περί βιολογίας και γονιδίων ενώ οι γκόμενοι είναι σκράπες στη νευρολογία  

η γενική ιδέα είναι οτι από ιδεολογική αφετηρία (και συχνά απο εθνικισμό φύλου, ιδιαίτερα στην παρούσα στιγμή) αντιστρέφεται συχνά το πηγαίο με το κοινωνικά κατασκευασμένο, αλλά θα συνεχίσουμε ελπίζω τη συζήτηση γιατί πιωμένος βλέπω να υστερώ σε σαφήνεια  

να περνάτε καλά και να διασκεδάσετε

 

Και μια μιλάμε για έλεγχο μυαλού, θα ήθελα να ρωτήσω αν γνωρίζει κάποιος κάτι για τα παρακάτω…


Όταν ήμουν μικρός είδα τον εξής εφιάλτη…


…ήμουν στην πόλη που έμενα και ξύπνησα ένα πρωινό και σηκώνομαι, παραξενεμένος που δεν ακούω φασαρία. Φωνάζω. Κανείς. Βγαίνω στο δρόμο. Κανείς. Ούτε άνθρωποι, ούτε σκυλιά, ούτε γατιά και ξαφνικά ένα πυρηνικό μανιτάρι…


…τη γάμησα! Τι κάνεις σε ένα πυρηνικό μανιτάρι;;; Μου λες;


Λέω δύο σενάρια υπάρχουν, ή είναι πραγματικότητα, οπότε έτσι και αλλιώς καμία ελπίδα ή…


…είναι όνειρο, οπότε το συνειδητοποιώ ότι ονειρεύομαι και λέω, είμαι πουλί έχω φτερά και πετάω και φεύγω μακριά μέχρι να ξυπνήσω. Και ξαφνικά έβγαλα φτερά και άρχισα να πετάω και να πετάω και να πετάω και να πετάω και να πετάω για ώρες, βουνά, θάλασσες, λίμνες, δάση, μέχρι που ξύπνησα και έχασα τα φτερά μου. Από τότε το έκανα συχνά σε εφιάλτες, αλλά οι εφιάλτες άρχισαν να αλλάζουν. Και ξαφνικά ήρθε ο εξής…


…κοιμόμουν στην φοιτητική εστία, με πρόσωπο γυρισμένο προς τον τοίχο και την ταπετσαρία με τα λουλουδάκια και τα στιχάκια από τους παλιούς φοιτητές και πλάτη προς το κενό πίσω μου, που έβλεπε στο κέντρο του κλασσικού δωματίου των δίκλινων της δεκαετίας του ’80, στη Θεσσαλονίκη. Ήμουν μόνος στο δωμάτιο και ξαφνικά νιώθω ότι κάποιος είναι πίσω μου. Κάνω να γυρίσω, αλλά είμαι παράλυτος. Τίποτα, ούτε να φωνάξω. Λέω όνειρο είναι ξύπνα!


Και ξυπνάω και παίρνω μία ανάσα και κοιτάω την ταπετσαρία και βλέπω μία σκιά να σκύβει από πίσω μου και πάνω μου και ουρλιάζω!! Αλλά τίποτε. Λέω όνειρο είναι ξύπνα!!!


Και ξυπνάω και παίρνω μία ανάσα και κάνω να γυρίσω και πάλι τίποτε. Τέλος πάντων μετά από καμιά δεκαριά φορές ξύπνησα. Και από τότε κλονίστηκε λίγο η ευκολία που είχα στο όταν βλέπω εφιάλτη, να λέω όνειρο είναι ξύπνα και να ξυπνάω. Γνωρίζει κανείς κάτι που μπορεί να με βοηθήσει να διορθώσω αυτό ή καλύτερα το μανιτάρι;

 

Αγχωτικό όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο... Το βιώνω ενίοτε... Μακάρι να μπορούσα να το ελέγξω...

Από την άλλη... Είναι και κάποιες φορές που βλέπω κάτι υπέροχο κι αντί να το χαρώ και να το ζήσω, κάτι μου θυμίζει στον ύπνο μου ότι είναι όνειρο. Και λέω "Όχι γαμώτο! Δε θέλω να ξυπνήσω!"

Άβυσσος τα όνειρα... Περιμένω εναγωνίως τα φώτα της παρέας...

 

Επί της διαδικασίας (έτσι, για να το διασκεδάζουμε και λίγο)...
Οι προγόνοι τση Νεατερντάληδες τους είχαν, καταπώς ξέρουμε, απορροφήσει εντελώς καμιά 'κοσπενταριά χιλιάδες χρόνια πριν...
Δεν σκέφτηκαν διαφορετικά, απλώς οι προπροπροτέτοιοι μας ανακάλυψαν την γεωργία...
Και...
Είναι κάτι πούστηδοι, κάτι παλιόπαιδα αιρετικότατα της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, που λένε πως η αφορμή για να ανακαλύψουνε την γεωργία ήταν η καλλιέργεια φούντας (ή χουατέβα φυτό), άκου κεί να δεις πράματα που λένε αυτοί οι παλιοαλητάμπουρες... Κι αυτό έγινε καμιά δεκαπενταριά χιλιάδες χρόνια πριν, ίσως και λιγουλάτσι παλιότερα...
Αν και η θεωρία τους αντιμετωπίζεται επιφυλακτικότατα, δηλαδής πως αρχικά καλλιεργήσαμε "φούντα" κι όχι δημητριακά, πάντως δεν είναι τυχαίο πως με την γεωργία, ξεκίνησε και η σύγχρονη παραμύθα, ένεκα η ιδιοκτησία του χωραφιού κύργιε πρόεδρα... Διγιότι μέχρι τότενες, το κόλπο παίζονταν στην συντήρηση της μάσας, από κει και μετά στην παραγωγή της...
Κοίτα τώρα σύμφτωση, εκεί και τότε είναι που διαμορφώθηκε αυτό που λέμε γλώσσα, καταπώς την εννοούμε σήμερις (υπήρχε και πριν, αλλά ήταν περιορισμένης εμβέλειας)...

Kατά τα άλλα πάρε μια συντομότατη παραπομπή για το μουνί της Ελένης:
https://www.greekbdsmcommunity.com/...irst-law-of-robotics.92382/page-8#post-951494

Έδιτ: Επειδη προφανώς θα υπάρξουν τίπουτας περίεργα άτομα, που θα σκέφτονται κανά χωράφι με φούντα, να τση πω εκ των προτέρων πως "δεν είν' αυτό που νομίζετε" καλά μου...

 

Εμ οι μανουλες μπορούν να ξέρουν ότι το παιδί είναι δικό τους αλλά οι άντρες πως να τσεκαρουν ποιανού είναι ; Τσουπ να 'τοι οι γάμοι και η μονογαμία. Αλλιώς, μπαχαλο τα κληρονομικά.

 

Βασικά θέλανε τις κανναβουριές να βγάζουν κανναβούρι, για τα καναρίνια τους.  

 

Ισχύει...
Με την παρατήρηση πως ούτε οι "μανούλες" (σιχαίνομαι την λέξη ρε γαμώτο, κλείνει παρένθεση) ελάχιστες ίσως φορές ξέρουν ποιανού είναι το παιδί, γερό νάναι τ' άτιμο...

 

(Λολ κι εγώ, μου κόλλησε εδώ στο ύφος της πρότασης)

 

ενδεικτικά, στα πλαίσια της αντιστροφής πηγαίου και κοινωνικά κατασκευασμένου:
φαίνεται πως οι αρσενικοί αιλουροειδείς αναγνωρίζουν τα παιδιά τους, αλλά αμφισβητείται για ορισμένα είδη τους. ορισμένοι ισχυρίζονται οτι διακρίνουν ακόμη κι ανάμεσα σε ετεροζυγωτικά πολύδυμα, μιας και τα αιλουροειδή όχι σπάνια κυοφορούν ταυτόχρονα παιδιά δύο μπαμπάδων.
φαίνεται πως μεταξύ των πρωτευόντων μόνον οι πυγμαίοι χιμπατζήδες δεν αναγνωρίζουν τα παιδιά τους, καθώς και οι ύαινες εκτός πρωτευόντων αγελαίων.
φαίνεται πως και τα αρσ. κυνοειδή αναγνωρίζουν τα παιδιά τους.
ο βαθμός ευστοχίας μπορεί να είναι συζητήσιμος ή να εξαρτάται κι από άλλους παράγοντες, πλατύτερους απ' τη μέθοδο του σολωμού.  

είναι μια διευκόλυνση να αναθέτουμε σε κοινωνικοπολιτικές εφευρέσεις ο,τι δεν μας φαίνεται (ή μας φαίνεται) αρκετά διασκεδαστικό, αλλά χρειάζεται ψυχραιμία. τον δέκατο όγδοο αιώνα που επινοήθηκε η πιθανολόγηση της διαδικασίας συγκρότησης κοινωνιών είχαν παρατηρηθεί και ταξινομηθεί πολύ λιγότερα πράγματα γιά τις συμπεριφορές των άλλων θηλαστικών απ' ότι σήμερα.

υγ: τα κληρονομικά παραμένουν μπάχαλο, σπανιότατα λύθηκαν κατά το πρωτόκολλο. είναι μάλλον ασθενές επιχείρημα  

@cadpmpc
νεώτερη εικασία προτείνει οτι οι έμφρονες «αφομοίωσαν» τους νεατερνταλενσις εξ αιτίας του προβαδίσματος που τους έδινε η εξημέρωση και χρήση κυνοειδών.
μιά ισχυρή υπόθεση είναι οτι ο λόγος δεν ήταν ένας, αλλά συνδυασμός περισσοτέρων. ασ γιουζιουαλ, δηλαδή.

 

Η διαδικασία "τίνος είναι το παιδί" δεν απασχόλουσε από όσο γνωρίζω τις κοινωνικές ομάδες στην αρχη per se. Διάφορες φυλές του Αμαζονίου αδιαφορούν τελείως για την προέλευση πατρότητας καθώς θεωρούν τα παιδιά κοινό κτήμα της φυλής. Αυτό συμφέρει υποθέτω για την επιβίωση τους.
Η διαδικασία διασφάλισης ενός πατέρα και κατ'επεκταση η διαδικασία του γάμου δημιουργήθηκε ως ανάγκη μόνο όταν προέκυψε η λογική της ιδιοκτησίας είτε για κληρονομικούς λόγους είτε για οικονομικες ανταλλαγές -> σου δίνω την κόρη μου να την παντρευτεί ο γιος σου να μεγαλώσουμε και να διασφαλίσουμε την περιουσία μας.

 

Ποτέ μην λέτε ποτέ για το οτιδήποτε. Η γυναίκα μου είναι 1,75 64 κιλά άκρως γυμνασμένη, ενώ εγώ είμαι κάτι σαν τον Χλαπάτσα, θα μου σκάσει μία και θα πέσω κάτω ξέρος. Θα αναρωτηθείς μα τι κάνει μαζί σου; Έχω χιούμορ, την ημέρα που με γνώριζε (πριν τρία χρόνια) δεν πίστευε πως ήμουν αληθινός. Βέβαα της υποσχέθηκα πως με το νέο έτος θα την ακολουθήσω σε ό,τι κάνει με πρώτο το κάπνισμα, όχι γιατί είμαι υποτακτικός (δεν είμαι) και είναι η γαμάω (το εκπέμπει σε αυτούς που δεν την ξέρουν, αλλά δεν είναι) , απλώς επειδή πρέπει να το κάνω για εμένα τον ίδιο, για να μην την αφήσω μόνη της πρόωρα, δεν μου φταίει σε τίποτα η γυναίκα. Τέλος πάντων ποτέ μην λέτε ποτέ. Όλα είναι θέμα συγκυριών!

Και αυτά περι έλεγχου του μυαλού τι να πω τώρα, δεν θα τα χαρακτηρίσω, αλλά θα ήθελα να δω πως θα πάρεις τον έλεγχο του μυαλού Κυρ Μητσάρα μου άντρακλα εσύ όταν έχει άλλη αυτοπεποίθηση. Δεν έχει αυτοπεποίθηση και της το παίζεις καμπόσος, αν την αποκτήσει με τον α ή β τρόπο θα σου πω που θα πάει και ο έλεγχος του μυαλού και όλη η θεωρία που έχεις χτίσει! Απαξ και σβήσει ο έρωτας πάνε όλα κυρ Μητσάρα μου τα χάσες όλά. Ενα γεια σου θα ακούσεις μόνο και μπορεί να μην την ακούσεις ποτέ ξανά. Για αυτό πρόσεχε μήπως και χάσεις την γη κάτω από τα πόδια σου αν συμβεί το κακό. Και ξέρεις το χειρότερο είναι πως κατά 50% φταις αποκλειστικά και μόνο εσύ!