Νάρκισσοι-σχέσεις, πως μπλέξατε μαζί τους, πως να ξεμπλέξετε, αν θέλετε!

Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες αλλά δυστυχώς οι νάρκισσοι δεν ικανοποιούνται με τίποτα.
Όσο και να δώσεις παντα θα είναι ανικανοποίητοι και θα ζητούν παραπάνω, απομυζούν συνεχώς και ασταμάτητα αυτό που έχει ανάγκη το "εγώ" τους και δεν χορταίνουν ποτέ.
Πολύ κουραστικοι άνθρωποι .
Μέχρι να τους σιχτηρισεις μια μέρα και να τους στείλεις από κει που ήρθαν, ο μόνος τρόπος να ξεμπλεξεις .

 

Από την ερώτηση σου, αναρωτιέμαι αν έχεις καταλάβει τι γράφω, παίζει να μην το έχω θέσει εγώ σωστά, πες μου το σημείο που σε μπέρδεψα, αν θες.

 

Το νημα αυτο ειναι χρησιμο γιατι ειναι διδακτικο.

Εφοσον οι συμμετεχοντες εχουν αποδοσει παθολογικη κατασταση στο Ναρκισσο, δηλαδη οτι ενας Ναρκισσος νοσει, ειναι αρρωστος, χρηζει θεραπειας και αποκαταστασης, οτι δεν ειναι επιτηδειος αλλα υποδουλος της ασθενειας του, αυτο τι μας λεει για την προσωπικοτητα οσων σχολιαζουν αρνητικα εναν -αρρωστο-;

@AlexanderV δες το απο την αρχη, ισως εχει τροφη για την τριλογια σου Περι εκδικησεως και ενδεχομενως για τον ψυχικο μαζοχισμο.

 

 

Καν

Για σένα και όλους αυτούς που υποτιμάνε την δύναμη της αγκαλιάς σας προτείνω το εξής πείραμα. Όταν το κάνετε θα τα ξαναπούμε. Λοιπόν βρείτε κάποιον δικό σας. Εργαστείτε λίγο με τις γύρω συνθήκες. Μετά πείτε του να κλείσει τα μάτια και να φανταστεί την κορυφή του κόσμου. Ρωτήστε τον αν σας βλέπει εκεί μαζί σας. Ότι και να σας πει, πείτε του ότι θα τον αγκαλιάσετε για δύο λεπτά και να κράτησει τα μάτια του κλειστά. Κάντε το. Ρωτήστε για την κορυφή του κόσμου ξανά. Ελάτε να τα ξαναπούμε. Καλή χρόνια σε όλους.

 

Μολις το εκανα...η απαντηση που πηρα ηταν...
Τι εχεις πιει τελικα εσυ ρε μ@@@@α; 

 

Όπως είπα εργασθείτε λίγο με τις γύρω συνθήκες. Το να αγκαλιάσετέ κάποιον στο άσχετο, χωρίς να έχουν προηγηθεί κινήσεις που καθορίζουν το προσανατολισμό, απλώς θα δυναμώσει την αίσθηση που έχει ο άλλος στο μυαλό του για εσάς σε σημείο που θα την ξεστομίσει. Λύνει τη γλώσσα μία παρενέργεια που δεν ανέφερα. Άρα τι πιστεύει ο φίλος του για τον gazza;

 

Η ανάλυση είναι σίγουρα πιασιάρικη, αλλά γλωσσολογικά φρικτή. Είναι ένα συνονθύλευμα από κουτσές ετυμολογίες, απόκρυψη άβολων γλωσσικών στοιχείων και ανεξήγητα άλματα ώστε να δικαιολογηθεί η προϋπάρχουσα ηθικολογική και ανυπόστατη θεωρία του συντάκτη ότι οι "περίφανοι" (που δεν υπάρχει καν ως λέξη, βλ. παρακάτω) είναι φωτεινό παράδειγμα, δεν κρύβουν, δεν είναι αλαζόνες, είναι ταπεινοί, ζήτω!

Παρακάτω, όπου επιχειρηματολογώ σχετικά, μόνο για γλωσσολογικά περίεργους.

1. Περηφάνεια. Στα νέα ελληνικά η λέξη περηφάνεια με -ει- δεν υπάρχει αυτούσια, πρόκειται για υπερδιόρθωση/απλοποίηση (είναι αυτό που ο συντάκτης αναφέρει, "όπως επιφάνεια"). Η υπάρχουσα λέξη, περηφάνια, προέρχεται από το επίθετο (υ)περήφανος.

Στα αρχαία υπήρχαν οι τύποι ὑπερηφανία και ὑπερήφανος [ετυμ. ὑπέρ + φαίνομαι] με διττή έννοια, της αλαζονείας αλλά και της εξοχότητας (Πλάτων, Φαίδων 96β: "ὑπερήφανος γάρ μοι έδόκει είναι, είδέναι τάς αιτίας έκαστου", "μου φαινόταν εξαιρετικό να γνωρίζω την αιτία του κάθε όντος").

Δεν ήταν, και δεν είναι πάντα αρνητικά η περηφάνια και ο περήφανος λοιπόν. Έχουν να κάνουν με συναίσθημα αξιοπρέπειας, είτε προσωπική είτε σχετικά με κατόρθωμα. Μόνο όταν αυτά μετατραπούν σε υπερβολή και ματαιοδοξία φτάνουμε και στην αλαζονεία.

2. Περιφάνεια. Στα νέα ελληνικά δεν υπάρχει ουσιαστικό περιφάνεια με -ι-, ούτε επίθετο περίφανος. Υπάρχει το επίθετο περιφανής, που σημαίνει ξακουστός, έξοχος.

Στα αρχαία υπήρχαν οι τύποι περιφάνεια και περιφανής [ετυμ. περί + φαίνομαι], με την αποκλειστική έννοια του περίβλεπτου, ευδιάκριτου (Πλάτων, Φίληβος, 31ε: "Οὐκοῦν τά δημοσιά που καί περιφανῆ ῥᾷστον συννοεῖν;", "Αλήθεια κατανοούμε τα κοινά και ολοφάνερα δρώμενα με μεγάλη ευκολία;").

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι πουθενά στα αρχαία δεν προκύπτει το "άρα φωτεινό, καθαρό" που ο συντάκτης συνδέει με το (έστω) περιφανής. Το γεγονός ότι από μια ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα προέρχονται διαφορετικές λέξεις (όπως φαίνομαι, φως και φάος) δεν σημαίνει ότι κάθε λέξη κουβαλούσε όλες τις επί μέρους δυνατές σημασιολογικές αποχρώσεις, και δη με άλμα από τα αρχαία στα νέα ελληνικά.

Όπως έλεγε ο Πρωταγόρας στο Περὶ βλακῶν: "Μὴ λέξατε ἕκαστην μαλακία νοήσητε, κορόιδο γενηθήσεσθε".


Καλή χώνεψη  

 

ελάχιστοι είναι. σίγουρα. είναι σπάνια διαταραχή. όπως η συντριπτική πλειοψηφία των διαταραχών, άλλωστε.
αλλά είναι βολική η επίκλησή της.

 

Χρακτηριστικά του νάρκισσου:

Αντιδρά στη κριτική με θυμό ή ντροπή

Εκμεταλλεύεται τους άλλους για να πετύχει τους στόχους του

Υπερβάλει για το σημαντικό του χαρακτήρα του

Υπερβάλει για τα κατορθώματα του και τα ταλέντα του

Συνεχώς σκέφτεται μη ρεαλιστικά σχετικά με δύναμη, λεφτά, ομορφιά

Περιμένει ιδιαίτερη μεταχείριση από τους άλλους

Θέλει συνεχώς τα φώτα της προσοχής στραμμένα πάνω του

Ζηλεύει συνέχεια

Δεν τον ενδιαφέρει τι νιώθουν οι άλλοι

Εχει ψύχωση με τον εαυτό του

Λοιπόν @Ηλίας?
Πιστεύεις ακόμα πως μια αγκαλιά του είναι αρκετή?
Και Ναι το δοκιμάσαμε κι αυτό!
Και αγκαλιά δώσαμε και προσοχή δώσαμε και τα παπαρια μας πήραμε στο τέλος .
Και όχι δεν θα κάτσουν να σκασουν που ένα ταπεινό σκουλήκι τόλμησε να αμφισβητήσει την υπεροχή τους, δεν τους άξιζε άλλωστε, ψάχνουν για το επόμενο.
Εσύ τη δοκίμασες την αγκαλιά?
Και δούλεψε?
Μάλλον σε γιαλαντζί νάρκισσο έπεσες.
Άντε και καλές γιορτές.

 

Αντιλαμβάνομαι ότι γράφεις απαντώντας στην ερώτηση "τι είναι νάρκισσος" ότι όλοι λίγο πολύ έχουμε ναρκισσιστικά στοιχεία τα οποία αναδύονται ανάλογα των καταστάσεων. Στο νήμα όμως από όσο έχω καταλάβει η λέξη "νάρκισσος" χρησιμοποιείται για την ναρκισσιστικη διαταραχή, που δεν την έχουμε όλοι μας.

Επίσης υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν παραπάνω ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά από τον μέσο όρο χωρίς να πάσχουν από την διαταραχή.

 

Υπάρχουν άνθρωποι, με διαγνωσμένη ψυχική διαταραχή που δουλεύουν σκληρά και εντάσσονται περίφημα σε σχέσεις, οικογένειες και καριέρες.

Επίσης υπάρχουν άνθρωποι που δεν νοσούν και φέρονται άσχημα σε άλλους. Ο κλασικός μαλάκας γκόμενος ( και η κλασική μαλακισμένη γκόμενα) μπορεί άνετα να έχει αυτήν την συμπεριφορά χωρίς νοσεί.

Τα παπάρια μας όλοι τα έχουμε πάρει και τα έχουμε δώσει κάποια στιγμή στη ζωή μας.

Χωρίς καμία πρόθεση να υποβιβάσω αυτό που έζησες. Απλά θέτω και άλλες παραμέτρους για να υπάρχουν συμπληρωματικά. 

 

Αυτό που επιλέγουμε έναν άνθρωπο για να σχετιστούμε μαζί του αλλά όταν κάτι δεν πάει καλά μας φταίει μόνο εκείνος και οχι εμείς που κάναμε τη συγκεκριμένη επιλογή πάντα με ξεπέρναγε!
Και με ξεπέρναγε για ένα πολύ απλό λόγο...
Γιατί αν έπρεπε να δεχτώ ότι φταίει μόνο ο άλλος που εγώ επέλεξα λάθος θα έπρεπε να θεωρώ τον εαυτό μου ανόητο.
Και σαφώς να διαγράφω τελείως από το μυαλό μου ότι υπάρχει περίπτωση η επιλογή μου να ήταν τέτοια γιατί εμένα με καποιο τρόπο και για κάποιο λόγο με κάλυπτε η συγκεκριμένη επιλογή εκείνη την περίοδο.
Αν επέλεξα και συνεχίζω να επιλέγω να σχετίζομαι με ναρκίσσους μάλλον κάτι για τον εαυτό μου λέει αυτό και όχι το αντίθετο.
Λέω τώρα εγώ...