Μηχανή κατασκευής κυρίαρχων;

Η αλαζονεία, είναι ο δρόμος προς την αυτοκαταστροφή, για κάθε άνθρωπο. Η αλαζονεία μας απέναντι στη φύση για παράδειγμα.

 

Και αν είχε δίκιο…


Μου είπε ότι θα υπάρξει παγκόσμια κρίση, αυτό θα φέρει βία, θα ωθήσει πολλούς στο να θελήσουν να τραβήξουν μακριά…


Και μετά τη ρώτησα; Και τι γίνει; Πως θα το σταματήσουμε αυτό; Να βγούμε να φωνάξουμε για ενότητα.


Θα το προσπαθήσεις στην αρχή μου είπε, αλλά θα είναι μάταιο.


Για να μάθεις έναν κυρίαρχο να σέβεται την ανθρωπότητα την οποία θα θελήσει να σύρει από το χέρι, θα πρέπει πρώτα να του μάθεις…


Να πιάσει, την καρδιά ενός ανθρώπου, για να την νιώσει και να κάνει το ίδιο με τη δική του.


Να πιάσει, το χέρι ενός ανθρώπου, που θα θελήσει να οδηγήσει και μέσα από αυτή την διαδρομή, να μάθει να τον αγαπά.


Μα σήμερα της λέω η κοινωνική ηθική προστάζει, να μην οδηγεί ο ένας τον άλλον. Πώς θα αποδεχθεί η κοινωνία, μία σχέση που ο ένας θα είναι αφέντης και ο άλλος σκλάβος, έστω και αν είναι αγάπη; Αυτά είναι παραμύθια.


Όχι για πολύ ακόμα μου είπε. Εκείνο το απόγευμα…


…πριν από πολλά χρόνια.

 

Hλία, είσαι ευτυχισμένος? 

 

Πάντα, εφόσον είμαι ζωντανός και μου χαμογελάς, αλλά πες μου, σ' αρέσουν οι ανατροπές; Γιατί ετοιμάζω μία που θα λέει πολλά, όμορφη, μαγική, γλυκιά και πέρα ως πέρα ορθή. Μια φορά και ένα καιρό και ένα δικό μου παραμύθι και δύο ακόμα, αλλά θα με βοηθήσουν και άλλοι. Αλλά όχι ακόμα, υπάρχει χορογραφία πρώτα, που θα γλυκάνει το σασπενς   Πάρε ένα φιλί λοιπόν για τη ζεστή αγκαλιά σου και κάνε υπομονή για μερικές εβδομάδες ακόμα. Δεν πιστεύω να πιστεύεις και εσύ στα τέρατα; Αν, ναι, έλα σε μένα, αλλά λέω μόνο παραμύθια. Να ξες...

 

Χαίρομαι Ηλία μου, ωραία θεώρηση είναι αυτή. Φυσικά και μου αρέσουν οι ανατροπές, σε όλους τους σινεφίλ αρέσουν άλλωστε, ποιος τα θέλει όλα προδιαγεγραμμένα από την αρχή μέχρι το τέλος?
Θα περιμένω την ανατροπή σου ΚΑΙ την χορογραφία, φυσικά, με αμείωτο ενδιαφέρον.
Ευχαριστώ για το φιλί και ανταποδίδω   , όσο για την υπομονή, άλλο τίποτα! Είμαι Ταυράκι, ξέρω να περιμένω και όχι, σε τέρατα δεν πιστεύω, όλα εμείς τα φτιάχνουμε, μέσα στο κεφάλι μας και εμείς τα θρέφουμε με την ενέργειά μας, άμα δεν τα κουβαλάμε μέσα μας, ποτέ δεν θα τα συναντήσουμε, που 'λεγε και ο Αλεξανδρινός που κάτι ήξευρε από τέρατα. Κι άμα τα έχουμε, μπορούμε και να τα ξεφορτωθούμε με την πρώτη ευκαιρία, ή σιγά-σιγά, όπως αντέχει ο καθένας! Και να΄χα όμως, σόρι κιόλας, σε άλλη αγκαλιά θα έτρεχα που και παραμύθια θ΄άκουγα κι άλλα πολλά θ΄απολάμβανα. Δεν είναι προσωπικό, καταλαβαίνεις, είναι τα μάτια της καρδιάς...