Εκπαίδευση εν αγνοία..

Tην πρώτη φορά που είδα τον D, από κοντά, του είπα:


Υπάρχουν αυτοί που δεν θέλουν, να κάνουν αλλιώς. Δεν τους πειράζουμε.


Υπάρχουν αυτοί που θέλουν να κάνουν αλλιώς, σε αυτούς μιλάμε. Σε αυτούς μπορεί να υπάρξει ένα από τα δύο. Υπέρβαση ή μετεξέλιξη.


Και του είπα και για τυχόν άλλης φύσεως κυριαρχικές δυνάμεις ή τάσεις, το D/s είναι φυλακή. Χρήσιμη ίσως κάποιες φορές. Ακόμα και αν εθελοντικά αυτοί το επιλέξουν. Αυτές οι δυνάμεις, μόνο αν πάνε μακριά, το που, αυτοί θα το επιλέξουν, θα είναι ευτυχισμένες. Για καλό ή κακό, δεν ξέρω, σε αυτούς να πας να μιλήσεις, μήπως σώσουμε τον κοσμάκη.


Και τότε με ρώτησε…


Κι εσύ τι κάνεις εδώ;


Δεν του απάντησα, δεν ήξερα.

 

Θα κλείσω τα μάτια και θα τον θυμηθώ και τώρα θα του απαντήσω, γιατί ξέρω...

Στην αρχή νόμιζα ότι ήμουν σαδιστής, ότι καύλωνα με τον πόνο.


Αλλά όχι δεν είμαι. Δεν ήταν μόνο ο πόνος του άλλου, που με ερέθιζε.


Αλλά τα πάντα, είναι γράμματα και μ’ αρέσει να γράφω.


Δεν ήθελα μία σχέση D/s, γιατί κάθε φορά που μιλάει κανείς σαν τον Τιθών και καλά τα λέει και για να μου το θυμίζει, νιώθω ένα βάρος στις πλάτες μου, που δεν το θέλω.


Δεν ήθελα ούτε οικογένεια ή παιδί ή σκυλί, που θα πρέπει να αφήσω πίσω, για λίγο ή πολύ δεν ξέρω. Άρα δεν μπορούσα να είμαι με σύντροφο, που δεν θα ήταν αυτόνομος ή ανεξάρτητος.


Ήθελα να φτάσω εκεί που κανείς δεν μπορούσε. Τέλος πάντων, για να μην τα πολυλογώ, την απάντηση, μου την έδωσε, ένας εκδότης που είχε εκδώσει κάνα δύο γραπτά μου. Με ρώτησε πριν από από 6 χρόνια, τι γράφω. Και του είπα για τον ερωτικό σαδομαζοχισμό. Και μου είπε ότι είμαι ένας ανώριμος συγγραφέας τρόμου. Και τότε μου έσκασε αυτό που ονειρευόμουν από μικρός.


Να μπω σε κάθε σπίτι, με τη μορφή ενός παραμυθιού, μίας ιστορίας, που θα σε τρομάξει, θα σε αγχώσει, θα σε κάνει να γελάσεις, κλάψεις, θα σου προκαλέσει κάθε είδους δυνατό συναίσθημα και εγώ ως σκηνοθέτης θα παίζω με τους ήρωες/ηθοποιούς μου, σα να είναι κούκλες και να προκαλώ τα συναισθήματα στους αναγνώστες. Όχι σ’ ένα ή δύο, αλλά δεκάδες, χιλιάδες και που ξέρεις καμιά φορά, ίσως και το θέατρο και τώρα καταλαβαίνετε, τι έγινε στη συνάντηση της Θεσσαλονίκης. Γιατί παρουσίασα ένα μικρό θεατρικό. Ήταν ένα μικρό πείραμα, εκπαιδευτικό μεν για το χώρο μας και είναι ένας μεγάλος δρόμος που μπορεί να βοηθήσει πολλούς, αλλά όχι μόνο. Και για μένα πήγε πολύ καλά, γιατί εκεί θέλω να πάω. Και μόνο που το σκέφτομαι, ερεθίζομαι.


Οπότε γιατί ξαναήρθα εδώ. Για κλείσω κενά, που άφησα, για κάποια παιδιά που αγάπησα, για το καλό σεξ, για να λέω τίποτε στα πεταχτά, καλή ώρα σαν τον cad και για να γράφω και κανένα παραμύθι, που και που. Ααα και για την αποτοξίνωση, αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα, που είναι μόνο για μύστες. Ξέρουν οι 3. Είναι γκουρμέ κατάσταση και μόνο για λίγους.


Συγνώμη για την κατάχρηση της φιλοξενίας, του νήματος σου, Αλοφάχνη. Προσωπική ιστορία, δε σε αφορά, ίσως να σου φάνει χρήσιμη, σε εσένα ή κάποιον άλλον στο μέλλον.

 

First things first: δεν εκπαιδεύεσαι να γίνεις υποτακτική, εκπαιδεύεσαι να μάθεις να υπηρετείς σωστά τον Κ σου.

Κατά τα άλλα βλέπω μια κλασσική περίπτωση "expectations vs reality" και όπως εγραψα και σε άλλο thread:

 

άλλοι θα χαίρονταν στη θέση σου. γλίτωσες όλη την παραφιλολογία πάνω στο θέμα.

είναι σύνηθες εδώ, σε τέτοια θέματα να παίρνεις εντελώς άψυχες απαντήσεις οι οποίες δεν λαμβάνουν υπόψη συναισθήματα. του στυλ αφού δεν σ' αρέσει φύγε.

είναι σύνηθες το σενάριο, το να φτάσεις στο να θες να φύγεις και να μην μπορείς. κάποιοι το κάνουν επίτηδες και κάποιοι το ζητάνε επίσης.

επι του θέματος τώρα, δεν λες όχι. ζητάς χρόνο. δε λες δηλαδή εγώ δεν θα το κάνω ποτέ αυτό. λες δεν είμαι έτοιμη ακόμα για κάτι τέτοιο. η σχέση πάει πολύ γρήγορα για μένα. έτσι πετάς το μπαλάκι απ στην άλλη πλευρά πρώτον. δεύτερον παίρνεις χρόνο για να δεις τι θα κάνεις. τρίτον δεν κοκομπλοκιάζει ο Κ, γιατί δεν του παίρνεις τον έλεγχο με ένα ξερό όχι στη μάπα.

anyway, ζήτα χρόνο. πριν το κάνεις βάλε στο κεφάλι σου οτι αν δεν στον δώσει τότε δεν είναι καλός για σένα αυτός ο τύπος. αν απ' την άλλη είσαι απολύτως σίγουρη οτι αυτό που σου ζητάει δεν θα το κάνεις ποτέ σου, τότε χρησιμοποίησε αυτόν το χρόνο για να τον φας σιγά σιγά. ξεκίνα δηλαδή να σαμποτάρεις τη φάση μέχρι να ξενερώσεις. αλλιώς, στο χρόνο αυτό άρχισε να δουλεύεις στο μυαλό σου αυτό που σου ζητάει.

 

θέλω να σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας, κάποιοι από εσάς έπιασαν ακριβώς τα σημεία που είχα ανάγκη να καταλάβω, λαμβάνω υπόψιν μου τις προτάσεις και τις συμβουλές σας και εκτιμώ που μπήκατε στον κόπο να μου εξηγήσετε πράγματα που ίσως έχουν ηδη χιλιοειπωθει εδώ μέσα.
έχω ήδη καταλήξει στα συμπεράσματα μου όσο αφορά αυτό το θέμα και αντιληφθηκα και τα δικά μου λάθη ή παρερμηνειες..
επίσης ελπίζω και ο άνθρωπος για τον οποίο μιλάω να διάβασε κι αυτός αυτά που είπατε μιας και είναι το πλεον πιθανό να κάνει τις βόλτες του εδώ μαζί μας.
σας ευχαριστώ πολύ

 

Κάποια στιγμή στη πορεία μας οφείλουμε το έμμεσο(παιδικό) μας να το κάνουμε άμεσο(ενήλικο), ειναι δομικο στοιχείο στη πορεια της αυτογνωσιας κ ωρίμανσης μας.
Επίσης ίσως έτσι μας δούμε λίγο πιο καθαρά κ επιτρέψουμε κ στους άλλους να συνδιαλέγονται μαζί μας ,χωρις να τους υποτιμούμε κ μετά να ζητάμε τα ρέστα ή να στέλνουμε ευχαριστίες γιατί νομίζουμε ότι (δεν)παίξανε το ρόλο τους στο σκηνικό της φαντασιωσης μας.
Φαυλος κυκλος Alisaxni να νομίζεις ότι βαράς σαμαρια μπας κ ακούσει το γαϊδούρι.
Υπάρχει κ η διαλεκτική κ ο καθαρός τρόπος του καθενός μας να "συναντάμε" τους αλλους και πιστεψε με ειναι απο τους πιο ηδονικους τρόπους επικοινωνίας.

 

Η λύση σε όλα αυτά επέρχεται με συζήτηση.

Καλώς ήρθες @alisaxni

 

λάθος κατάλαβες φίλη Αλίκη, δεν ήταν αυτός ο στόχος μου όπως εσύ τον εξελαβες,
απλά ο κόσμος είναι μια σταλιά και ανακαλύπτουμε πράγματα εκεί που δεν το περιμένουμε..
εν ολίγοις ας πούμε ότι η ειλικρίνεια είναι αρετή και ας το αφήσουμε εκεί.

 

Αυτό είναι που λένε "μπαίνω στα παπούτσια του άλλου"..!

 

Κατανοητό το πόρισμα σου Alisaxni.
Εξαλλου σφάλματα είμαστε κ ανθρώπους κανουμε,με τα σημαινόμενα του έκαστος.

 

Βρε @alisaxni , το ότι γίνονται αντιληπτά και κατανοητά τα πράματα, το ότι ακόμα κάποιος τα "βλέπει" ολοκάθαρα από την δική σου μεριά, δεν σημαίνει κατ' ανάγκην πως τα πράματα σώνει και καλά δεν είναι ολίγον από ...κάπως ούτε πως δεν είναι απελπιστικά προβλέψιμα, γεγονός που επιβεβαιώνει το ...κάπως σε υπερθετικό βαθμό. Αλλά, ΟΚ, είναι αυτό που λένε process on the go, καλό είναι κι αυτό, χτίζει... Σ΄γα, σ'γά..!