Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε στο τέλος.

 

Η αυτοτιμωρία μετά από μετάνοια είναι σαν τον αυτοερωτισμό. Μαλακία δηλαδή.
Αν την συνδυάσουμε με το D/s τότε παύει να υφίσταται το D/s.
Υπάρχουν τιμωρίες προς το υποτακτικό άτομο, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, εν δυνάμει επώδυνες και για τον κυριαρχικό, όπως η απομάκρυνση. Αλλά δεν είναι τιμωρία προς τον κυριαρχικό. Είναι σαν να λέμε ότι από το πολύ ξύλο που της έδωσε πόνεσε το χέρι του και τιμωρήθηκε.

Το επόμενο στάδιο θα ήταν, κατά τα λεγόμενα σου, ο μετανιωμένος Κύριος, να τα κόψει και να τα πετάξει στις γάτες και αυτό μάλιστα επειδή θα συντρέχει "η απαραίτητη προϋπόθεση, το Κ μέλος να διαθέτει μυαλό και συνείδηση" (αυτό λες).
Μήπως θα ήταν καλύτερα να το ανασκευάσεις και να διατυπώσεις διαφορετικά την τελευταία σου παράγραφο;

 

Δεν ειναι ολοι οι κ Κυριαρχοι. Υπαρχουν και οι γκομενοι.

 

Στο χωριό μου αυτούς τους λέμε "μουνάκιδες".

 

Ηρθε στ αυτια μου προσφατα μια ιστορια.
Να ξερες ποσο ... σοφο ειν το χωριο σου.
Ατιμο Συμπαν πως τα φερνεις....

 

Αγαπητέ (το εννοώ αυτό) espi, όχι. Δεν θα το ανασκευάσω, γιατί:

Στη δεύτερη παράγραφο είναι η άποψή μου, ότι η μοναδική περίπτωση που θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ένας Κ ᾽᾽τιμωρείται᾽᾽, είναι μέσω της συνείδησής του.
(σε καμία άλλη περίπτωση δεν μπορώ να δεχτώ ότι μπορεί να υπάρξει τιμωρία).

Κι αυτό γατί ο αυστηρότερος κριτής δεν είναι άλλος παρά ο ίδιος ο εαυτός του.
Ο όρος: ᾽᾽μετάνιωσε᾽᾽, (για μένα τουλάχιστον) κρύβει μόνο το ότι: ᾽᾽έκανα αυτό το λάθος ή την παράλειψη᾽᾽, και όχι: ᾽᾽θα προσπαθήσω να διορθώσω αυτό το λάθος᾽᾽.

Για αυτό και στο τέλος αναφέρομαι στη συνείδηση μέσω της αυτοκριτικής του.
Κάποιος που δεν λειτουργεί το μυαλό του, π.χ. ένας ναρκισσιστής, υπερ-εγωιστής, υπερφίαλος, ένας που δεν κάνει ποτέ λάθη κλπ,
δεν πρόκειται ποτέ να κάνει αυτοκριτική, δεν πρόκειται ποτέ να έχει συνείδηση.

 

Βλέπω πολλές απαντήσεις που παρασέρνονται από την αρχική ερώτηση του νήματος - ή ενδεχομένως μπορεί να είναι και πεποίθηση, δεν γνωρίζω.

Η ερώτηση όμως είναι άτοπη, στερείται νοήματος. Δεν είναι ότι η τιμωρία του κυριαρχικού από το υποτακτικό μέλος δεν επιτρέπεται: απλά δεν υφίσταται, λόγω της φύσης της ασυμμετρίας. Τιμωρώ σημαίνει επιβάλλω κάτι δυσάρεστο ως αντίποινα για κάποια παραβίαση, για κάποιο λάθος. Και στην ασυμμετρία επιβάλλει και επιβάλλεται όποιος οδηγάει, όταν και αν το κρίνει χρήσιμο. Η θέση του υποτακτικού είναι να ακολουθεί - το είπα ξανά, γιατί αυτό θέλει, αυτό επέλεξε. Αν ήθελε να κρίνει τον άλλον και να του επιβάλλεται θα ήταν σε άλλη θέση.

Όσο δε για την "αυτοτιμωρία" του κυριαρχικού, που μου φαίνεται μια εξόχως άτοπη κατάσταση, να επισημάνω μόνο πως σε πολλές τοποθετήσεις φαίνεται να μπερδεύεται με την αυτοκριτική - δουλειά του κυριαρχικού, αν την κρίνει σκόπιμη - όπως επίσης και με την πιθανή δυσαρέσκεια του για την ανάγκη επιβολής τιμωρίας στο υποτακτικό.

 

Δεν ειναι νοστιμη η σουπα οταν η αυτοκριτικη μπερδεύεται με την αυτοτιμωρία. Είναι,δε, απλησίαστη όταν το "δεν επιτρέπεται" αντικαθιστά το "δεν υφίσταται".

 

τι τραβάνε κι αυτά τα Κ...

 

@rea.. Mπορείς να μου εξηγήσεις τι σχέση έχουν αυτά τα δύο σχόλια και τα κουοτάρεις μαζί?
Γιατί υποψιάζομαι, πως για μία ακόμη φορά, ερμηνεύονται αυτά που γράφω κατά το δοκούν.

 

Για αυτό χρησιμοποιούνται και τα εισαγωγικά: ᾽᾽τιμωρία᾽᾽.