Η Χελώνα

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μία χελώνα. Η χελώνα ζούσε σε μία φάρμα, με άλλα ζωντανά. Πρόβατα πολλά, σκυλιά, γατιά, κότες, κοκόρια και μερικά άλλα.




Η χελώνα από τότε που συνειδητοποίησε την πραγματικότητα της φάρμας και άρχισε να τους ακούει, σκέφθηκε…




-Ας τους ακούσω, πιο προσεκτικά.




Και το έκανε για αρκετό καιρό, μέχρι που μία γάτα, την πήρε χαμπάρι και της είπε…




-Γιατί μόνο ακούς και δεν μιλάς;


-Γιατί οι επιθυμίες σας δείχνουν ποιοι είστε και τι θέλετε. Και η γάτα τότε την ρώτησε…




-Και ποιες είναι οι δικές σου επιθυμίες;


-Αγάπη και κατανόηση του κάθε ζώου προς ένα άλλο, σε όλη τη φάρμα. Όχι προσανατολισμός. Να μάθουν πώς να μπορούν να δένουν σα μία γροθιά, όταν χρειαστεί, αλλά να μην μένουν σε αυτό, όταν δεν χρειάζεται.


-Θέλεις το χάος;


-Όχι της είπε δεν θέλω το χάος. Θέλω κάθε μονάδα, να μπορεί να λειτουργεί και ως αυτόνομη, όταν χρειάζεται και σαν μία ομάδα όταν πρέπει. Να μάθουν να χειρίζονται από μέσα τους, αυτή τη διαδικασία, για κάθε ενδεχόμενο. Και ο διακόπτης(switch) να μην προκαλεί φόβο και να μην χρησιμοποιείται απερίσκεπτα.


-Ααα είσαι της επανάστασης, της είπε η γάτα. Και τότε η Χελώνα της είπε, δεν είμαι καμίας επανάστασης. Βλέπεις η επανάσταση θα είχε νόημα, αν πρώτα είχε ταυτότητα. Και μία επανάσταση που σκοπό δεν έχει μόνο, να ρίξει τους προηγούμενους επαναστάτες και να γίνει σύστημα στη θέση τους, κάνοντας ακόμα ένα κύκλο, αλλά και να εξαφανίσει τους προηγούμενους επαναστάτες, είναι μία επανάσταση που μόνο κακό, μπορεί να φέρει.


-Μμμμ και εσύ πως την είδες, ιεραπόστολος;


-Όχι, εγώ είμαι απλά ο κανένας και έχω μία ιδέα, αλλά θα την αναφέρω όταν είστε έτοιμοι.


-Και πότε θα είμαστε έτοιμοι; Είπε η γάτα, στη χελώνα.


-Θα σου πω. Θα μου πεις ένα νανούρισμα και εγώ θα κοιμηθώ. Και όταν έρθει η ώρα για να θέλεις πραγματικά να με ακούσεις, θα έρθεις και θα με ξυπνήσεις από το βαθύ ύπνο. Και θα είναι βαθύς, ώστε να είναι δύσκολο, να με ξυπνήσεις, ώστε να το θέλεις πραγματικά.


Και η γάτα συμφώνησε και είπε στη χελώνα.


-Κοίτα τα μπλε μου μάτια και θα κοιμηθείς. Και η Χελώνα το έκανε, αλλά από μέσα της έλεγε ένα ποίημα, ώστε να μπορεί να βλέπει από τα όνειρα, τον κόσμο των ξύπνιων. Και κοιμήθηκε βαθιά, για χρόνια τώρα…




Και πέρασαν χρόνια αρκετά. Και η χελώνα κοιτούσε από μέσα, τα άλλα ζώα. Και κάποια στιγμή αποφάσισε η γάτα, ότι η χελώνα έπρεπε να ξυπνήσει. Και η γάτα και άλλα ζωντανά, το προσπάθησαν πάρα πολύ και τελικά το κατάφεραν και η χελώνα άνοιξε τα μάτια της. Στην αρχή ένιωσε μία ελαφρά σύγχυση, βλέπεις άργησαν πολύ να την ξυπνήσουν και την κρατούσαν για χρόνια κοιμισμένη, γιατί τη θεωρούσαν αρκετά παράξενη, για να είναι ξύπνια. Αλλά τώρα την ήθελαν. Οπότε όταν την ξύπνησαν, αυτή τους ρώτησε.


-Τι θέλετε; Και τότε όλα τα ζωντανά άρχισαν να μιλούν όλα μαζί, όπως κάνουν πάντα τα φοβισμένα ζωντανά. Και η χελώνα, τους σταμάτησε και τους είπε…


-Μπορούμε να τα πάρουμε με τη σειρά και ένας, ένας να μιλήσει; Αλλά έμοιαζε μάταιο, γιατί κανένας δεν ήθελε να είναι ο πρώτος που θα μιλήσει, αλλά και ούτε κανείς άλλος να είναι ο πρώτος. Και άρχισε να δημιουργείται μία σύγχυση, στη φάρμα και αυτό άρχισε να ανησυχεί τους ιδιοκτήτες της φάρμας.




Και η σύγχυση στη φάρμα, άρχισε να ανησυχεί και τους ιδιοκτήτες από άλλες φάρμες. Και αυτό τους έκανε όλους, να ανησυχούν.




Και τότε η χελώνα τους είπε.


-Θέλετε να σας πω την δική μου ιδέα και να μου πείτε αν σας ταιριάζει; Και από εκεί να πιάσουμε την άκρη του νήματος, από το κουβάρι; Αν δεν θέλετε, μπορείτε πάλι να με κοιμίσετε, αλλά τότε θα ήθελα μία καλύτερη ποιότητα ύπνου στο ησυχαστήριο μου. Γιατί δεν νομίζω ότι την επόμενη φορά, θα μπορέσετε να με ξυπνήσετε.




Και τα ζώα την κοίταξαν με ανησυχία. Γιατί ήθελαν να μάθουν την ιδέα, αλλά φοβόντουσαν ότι η ιδέα της χελώνας, μπορεί να χαλούσε το δρόμο για τα δικά τους θέλω. Και δεν το ήθελαν αυτό, αλλά ούτε και να κοιμηθεί ξανά, ήθελαν.




Και η χελώνα τους είπε.


-Στην δική μου ιδέα χωράνε όλοι. Και η αλλαγή που θα προκύψει δε θα κλείσει καμία πόρτα. Και θα μπορέσετε όλα τα ζωντανά αυτής της φάρμας, να νιώσετε ότι εδώ είναι το σπίτι σας. Το σπίτι, που θα κοιμάστε όταν είστε κουρασμένοι, εσείς και ίσως και άλλοι. Το σπίτι που θα στοχάζεστε, θα παίρνετε δυνάμεις και όταν νιώθετε δυνατοί, όταν νιώθετε έτοιμοι, με ένα φιλί και μία αγκαλιά, θα βγαίνετε στον κόσμο, για να κάνετε ότι θέλετε. Γιατί κανένας γονιός που αγαπάει τα παιδιά του, δεν θα ήθελε να αλλάξει τα όνειρα των παιδιών του. Να τα στηρίξει, ναι, να τα μεγαλώσει με υγεία, ναι, να τους μάθει να πετούν, ναι, να τους μάθει να κοιτούν μέσα τους και να τα βρίσκουν με τον εαυτό τους, ναι.




-Γιατί αυτή είναι η ιδέα μου. Να κάνω τη φάρμα μου ένα όμορφο σπιτικό για κάθε παιδί, που γεννιέται εδώ, πρώτα και αν έχουμε και χώρο, βλέπεις η φάρμα μας είναι φτιαγμένη σε έναν από τους πιο όμορφους τόπους αυτού του πλανήτη και σε αυτή γράφθηκαν πολύ όμορφα πράγματα από αρχαίους σοφούς, πάνω στους τοίχους της φάρμας, πάνω στις κολόνες της, πάνω σε κάθε αντικείμενο της, αλλά είναι μικρούλα και δεν θέλω τα παιδιά να είναι στριμωγμένα. Αν θέλουν άλλοι αγρότες να ακολουθήσουν το παράδειγμα τους, ας το κάνουν, στη δική τους φάρμα.


-Αυτή είναι η ιδέα μου. Τι λέτε λοιπόν; Θα ζήσουμε και εμείς καλά και αυτοί καλύτερα ή να πάω να κοιμηθώ ξανά;

 

Την βλέπω την χελώνα να κοιμάται για πολύ-πολύ καιρό ακόμη, χωρίς να συμμερίζομαι την δυστοπία, σε μία καθαρά ρεαλιστική προσέγγιση σύμφωνα με αυτά που βλέπω και καταλαβαίνω.

Μου θύμισε βέβαια η ιστορία σου την φάρμα των ζώων, και το πως όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά κάποια είναι πιο ίσα. Είναι τα γουρούνια ένοχα για την αλαζονεία τους, ή νιώθουν καλά με τον εαυτό τους γιατί είναι πιο έξυπνα από τα άλλα ζώα οπότε φυσικά θα τα διαφεντεύουν;
Eίναι η γάτα πιο ''γάτα'' από την χελώνα μόνο και μόνο επειδή είναι γάτα ή έχει ταυτιστεί με τα χαρακτηριστικά του είδους της κάπως αυθαίρετα;

Τα παιδιά δεν θα είναι στριμωγμένα, αν σταματήσουν να τα εκμεταλλεύονται και να τα σφάζουν, η φάρμα στεγάζει από τους εξωτερικούς κινδύνους, δεν είναι φυλακή, ούτε χωρεί ιεραρχία, αν θέλει να αυτοδιαχειρίζεται, εκεί με τους αγρότες το έχασα λίγο, ποιοι τελικά διαχειρίζονται την φάρμα;
Tα ζώα, με την διαφορετικότητά τους, ή οι αγρότες που τα εκμεταλλεύονται;

Eίναι όντως μικρή η φάρμα για όλους ή μπορεί να γίνουν εργασίες επέκτασης για να χωρέσει και τα καινούρια μέλη της;

Aν είναι να γίνει κάτι τέτοιο, σαφώς και θα υπάρξει κάποια αναστάτωση, θα πρέπει να γκρεμιστούν μερικοί τοίχοι, όσο ωραία και σημαντικά πράγματα και να είναι γραμμένα πάνω τους.
Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να ξαναγραφτούν...