11 λεπτά

Απόσπασμα από το βιβλίο του Paolo Coelho "11 λεπτά".

Όταν δεν είχα τίποτα να χάσω απέκτησα τα πάντα.. Όταν έπαψα να είμαι αυτή που ήμουν ανακάλυψα τον εαυτό μου.. Όταν γνώρισα την απόλυτη ταπείνωση και υποταγή, ελευθερώθηκα
δεν ξέρω αν είμαι άρρωστη, αν όλα αυτά ήταν ένα όνειρο ή αν συμβαίνει μόνο μια φορα..3ερο ότι μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό.. αλλά θα μου άρεσε να το συναντήσω ξανά..να επαναλάβω την εμπειρία, να προχωρήσω ακόμα πιο πέρα...

Με φόβισε λίγο ο πόνος..
αλλά δεν ήταν τόσο ισχυρός όσο η ταπείνωση, δεν ήταν παρά μια πρόφαση
τη στιγμή που ένοιωσα τον πρώτο μου οργασμό εδώ και πολλούς μήνες παρά τους πολλούς άντρες και τα τόσα διαφορετικά πράγματα που έκανα στο κορμί μου...
ένοιωσα-αν είναι δυνατό- πιο κοντά στο Θεό
θυμήθηκα αυτά που είχε πει σχετικά με τι μαύρη πανούκλα τι στιγμή που οι μετανοούντες προσφέροντας τον πόνο τους για τι σωτηρία της ανθρωπότητας ,έβρισκαν μέσα του την ηδονή...

εγώ δεν ήθελα να σώσω την ανθρωπότητα, ούτε εκείνον, ούτε εμένα την ίδια- απλώς ήμουν παρούσα.
..................

η λάρα Του

 

Για άλλη μια φορά μπράβο lara [E-p].

 

Εχω διαβασει αυτο το βιβλιο και ομολογω πως ειναι καταπληκτικο!! Καμια σχεση με τα αλλα του Παολο Κοελο που μιλουσαν για φανταστικες ιστοριες.Αυτο μολις το ανοιξα,χαθηκα στις σελιδες του!

 

Εμένα μ΄αρέσει απίστευτα ο Κοέλο, από τότε που διαβάζοντας τον Αλχημιστή, άλλαξε η ζωή μου.

Διάβασα πως τα 11 λεπτά είναι το τέλος της τριλογίας που ξεκινούσε με το "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει" και το "Ο διάβολος και η δεσποινίδα Πριμ".

Συμφωνώ πως είναι καταπληκτικό! Το αγαπώ ιδιαίτερα επειδή ήταν δώρο από Τον Κύριο μου στα γενέθλια μου  

Με το δικό τους τρόπο τα 11 λεπτά ήρθαν στο δρόμο μου, όπως και ο Αλχημιστής, ακριβώς τη στιγμή που ήμουν έτοιμη να τα διαβάσω, απαντώντας μου σε πολλά ερωτήματα που είχα τις συγκεκριμένες περιόδους.

 

το εχω διαβασει και εγω και συμφωνω πως ειναι ενα παο τα καλυτερα βιβλια του...

 

"Όταν ακολουθείς το δρόμο της συνειδήδησής σου, τότε θα έρθει η ώρα που το σώμα και η ψυχή σου θα αναγεννηθούν" (Paulo Coelho - 11λεπτά)

Με αυτη μου την παρέμβαση θα συμφωνησω κι εγω οτι προκειται για ενα απιστευτα ενδιαφερον αναγνωσμα 

 

Καλή σου ώρα δασκαλίτσα...σου χαρίζω ένα χαμόγελο και τις καλύτερες ευχές μου. "Vasileys"

 

Απάντηση: 11 λεπτά

Όμως δεν γίνεται πια να είμαι ήρεμη, να προσποιούμαι οτι όλα είναι φυσιολογικά, ότι όλα είναι μια φάση, μια περίοδο της ζωής μου.
Θέλω να την ξεχάσω, έχω ανάγκη να αγαπήσω-μόνο αυτό, έχω ανάγκη να αγαπήσω.
Η ζωή είναι πολύ μικρή-ή πολύ μεγάλη για να τη ζω τόσο άσχημα..........

 

Re: Απάντηση: 11 λεπτά

Ακόμα κι έτσι να είναι , ακόμα και όταν νιώθεις πως τα πράγματα δεν είναι πια στο χέρι σου....παραιτησαι?....σταματάς να προσπαθείς?
Όχι !!!ακόμα κι αν πιστεύουμε πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκεί έξω, έρχεται κάποια στιγμή που ανακαλύπτουμε πως η δύναμη που έχουμε μέσα μας τελικά είναι πολύ μεγαλύτερη απ'όσο νομίζαμε!

 

μίας και με τον ενλόγο(με ο ή ω ; ) συγγραφέα ασχολήστε θα ήταν καλό να δείτε και τη μεταφορά στο κινηματογράφο του έργου του "Το Όνομα του Ρόδου" που αποδίδετε εξαίρετα στην μεγάλη οθόνη το βιβλίο του (και μία καλή ερμηνεία από Son Conery) όσο αφορά τις απαγορευμένες απολάυσεις...

 

Συγνώμη που θα σε διορθώσω αλλά "Τo Όνομα του Ρόδου" , το οποίο παρεπιπτώντως είναι ένα αριστούργημα, είναι γραμμένο από τον Ουμπέρτο Έκο.  

 

Καταπληκτικό!!!!!