Καταγραφή της Ιστορίας του Lifestyle στην Ελλάδα

Η εικόνα είναι από το πρώτο...
Rigger ο παχιός...

 

 

Στο δεύτερο διαδραματίστηκε το εντυπωσιακό σβήσιμο των κεριών της τούρτας.
Η τούρτα είχε τοποθετηθεί πάνω στην κοιλιά μιας νεαρής υποτακτικής.
Τα κεράκια έσβησαν με το squirting δύο νεαρών γυναικών που στάθηκαν από πάνω της.

 

Ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή και τις ωραίες πληροφορίες. Φαίνεται ότι θα έχουμε ένα ωραίο νήμα.

 

Όλα τα θυμάσαι άτιμο, βλέπω..!  

 

Σε μια από τις δημόσιες μαζώξεις, το '10, πρωτοακούστηκε η διάσημη ατάκα "δικός μου είναι ο μάστερ, ό,τι θέλω τον κάνω", από διακεκριμένο μέλος της παρέας..!

_____
Έδιτ: Ήταν μια μάζωξη με απ' όλα...

 

χαχαχα λατρεύω ανατριχιαστικές λεπτομέρειες!

 

Προσωπικά δεν θα ήθελα να αναφερθώ στα παλιά πρώτα ᾽᾽βήματά᾽᾽ μου στον χώρο.
Το μόνο που θα αναφέρω είναι πως στην αρχή πέρασα αρκετά χρόνια (όντας βρισκόμενος σε μακροχρόνια βανιλοσχέση) μετά τα μέσα της δεκαετίας 2000-2010 μελετώντας στο διαδίκτυο.
Επί της πράξεως, άρχισα να δραστηριοποιούμαι στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Στην αρχή κάπως δειλά με την πρώτη μου σχέση και στη συνέχεια όλο και πιο συνειδητοποιημένα.

Κάτι που πιστεύω πως έχει σημασία, είναι πως το BDSM lifestyle ολοένα και εξελίσσεται. Και τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο (όπως ίσως παρουσιαζόντουσαν ή/και ήτανε κάποτε).
Συγκεκριμένα, δεν είναι απόλυτο πως οι BDSMers περιορίζονται στον παρόν Φόρουμ ή σε άλλα μικρότερης απήχησης Φόρουμ ή στο Fet.
Υπάρχει πολύς κόσμος που δραστηριοποιείται και εκτός των διαδικτυακών αυτών τόπων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ένα πολύ πρόσφατο shibari workshop που έγινε στην Αθήνα, στο οποίο από τα 8 ζευγάρια που συμμετείχαν, μόνο τα 2 είχαν λογαριασμούς σε κάποια από τις ιστοθέσεις αυτές.
Αξιοσημείωτο ακόμα είναι πως οι μισοί και συμμετέχοντες (riggers-bunnies) ήτανε από το εξωτερικό (αυτό το αναφέρω με αφορμή κάποιες συζητήσεις που έχουνε γίνει σχετικά με το ότι: το BDSM το ᾽᾽μαθαίνεις᾽᾽ στο εξωτερικό).

Σε κάθε περίπτωση, το Ελληνικό BDSM-lifestyle είναι κάτι διαρκώς εξελισσόμενο, με αργό ίσως, αλλά σταθερό ρυθμό.

 

Ας χαρακτηριστώ χαζή αλλά δεν κατανοώ το νόημα του νήματος.
Πώς να αναγνωρίσω και να σεβαστώ ανθρώπους που δεν γνωρίζω; Και πόσο μάλλον... ανθρώπους που δεν είναι πλέον αναμέσα μας και δεν μπορούν κιόλας να απαντήσουν οι ίδιοι;

Με ποιό τρόπο θα μεταδοθεί η φιλοσοφία;

Για ποιό λόγο;

Ξαναλέω δεν κατανοώ το νόημα του νήματος.

 

Να θυμούνται οι παλιοί να μαθαίνουν οι καινούργιοι.

 

Κους κους με πληκτρολόγιο... γτ ο νέος προφανώς δεν θα μάθει... μιάς και δεν έχει πάει ούτε στα πάρτυ, ούτε γνωρίζει αυτά τα άτομα.

 

Η μνήμη μου δεν είναι καλή με τις χρονολογίες, οπότε οι χρονικές ασυνέπειες είναι δεδομένες, άρα και σαφώς προς διόρθωση από όποιον δύναται να τοποθετήσει τα γεγονότα στο ορθό χρονικό πλαίσιο.
Τέλος της 10ετίας του 90. Mirc και τα πρώτα βήματα java στα chatroom. Οι εντάσεις ( έκτοτε, χα, χα) οδηγούν στη δημιουργία "αντίπαλων" στρατοπέδων στο διαδίκτυο, "bdsm_realm" vs "bdsm_dungeon". Πρώτες συναντήσεις στη Θεσσαλονίκη στο "Θείο Βάνια" στα Λαδάδικα. Μετά το "σχετικά" γνωστό έγκλημα οδηγεί αρκετούς σε αποστασιοποίηση.
Όμορφη σκέψη το νήμα. Ευχαριστώ.
Γαμώτο, ας μη γίνει μνημόσυνο.

 

Αφηστε και τους καινουργιους να φτιαξουν κατι καλο ομως..