Ο Κύριος μου.

Δεν με παραξενεύει η απόσταση, δεν με παραξενεύει ο χρόνος, όλα ξεπερνιούνται.
Την παντελή ανωνυμία και το απροσδιόριστο του προσώπου, όπως περιγράφονται, δεν μπορώ να τ' αποδεχθώ.

 

Εντωμεταξύ έχεις δίκιο, τι καφέ ρε τσίπιδες? Μετά από τόσο καιρό, τουλάχιστον κοψίδια με θέα την Ακρόπολη!..άκου κα-φέ!

 

Μονοπρακτο ειναι. Ο καθενας το στηνει οπως του κανει κεφι.
Τοσα εχουμε διαβασει κατα καιρους...
Aυτο ομως με τους μηνες, και το απιστευτο σεξ! με ξεπερναει!  

 

Ωραίο το φαντασιακό, δε λέω, ειδικά αμα τη βρίσκεις κιόλας. Αλλά παραμένει φαντασιακό. Το πραγματικό έχει, μάλλον, περισσότερο ενδιαφέρον πάντως.
Αν εσένα σε καλύπτει αυτό, keep going.

Η δική μου άποψη είναι πως, όταν θες να δεις κάποιον βρίσκεις τρόπο να τον δεις. Εκτός αν είναι παράνομος μετανάστης σε άλλη χώρα και δεν μπορεί να φύγει!

Επίσης δεν καταλαβαίνω τι περιμένεις, εφόσον είναι ξεκάθαρο ότι δια ζωσης επαφή δεν πρόκειται να έχετε.

 

Ναι!!! Να εχει ομως Αυγουστιατικο φεγγαρι, να το κανουμε ρομαντικο! Μη μας πουνε και κυνικες !
Και τι που εχουμε Μαρτιο ... ο Αυγουστος ειναι μονο 5 μηνες μπροστα  
Ιώβεια υπομονη!

 

Σε φάγανε οι κακές παρέες    

 

Όλα αυτά είναι πολύ ενδιαφέροντα και σίγουρα ακόμα πιο ενδιαφέροντα, αν τα εξετάσουμε λαμβάνοντας υπόψι και τις εναλλακτικές προσφορές που τυχον υπήρχαν εκείνη τη δεδομένη στιγμή.

 

Μπίζνες αζ γιούζουαλι, ντίαρεστ... Νοτ μπαντ άκτσουαλι...
Εν αναμονή του επιμυθίου...
Να υπάρξει επιμύθιο παρακαλώ, όταν και όποτε...

 

"Κρέο.." 

 

Αφήστε το κορίτσι να ζήσει την φαντασίωσή του μωρέ.... Ακόμα μικρή ειναι εξάλλου. Δεν χρειάζεται να τα μάθει όλα μονομιάς.

 

Μαζοχύστρια, είναι λογικά. 

 

Έτσι είναι αυτά. Θυμάμαι όταν λέγανε εσένα χύστρα, σ άρεσε.