Ο Κύριος μου.

@madlene ποια ειναι η Αννουλα??

 

Ω, κι εσείς στο striggla club!  

 

Σαν τη Σάντρα με τις δύο σχέσεις κι εναν γάμο χωρίς σεξ,δεν είναι καμία.

 

Αγνοείται η τύχη της,καλό κορίτσι.

 

Φτου γμτ... Όλα τα καλά κορίτσια τα χάνω εγώ..

 

Πςςςςςςςςς τι θυμηθηκες τωρα.....

 

< 3

 

Εδώ το έπος της.

 

Το φαντασιακό για να το διαχειριστεί κάποιος χρειάζεται απλά φαντασία. Για να διαχειριστεί μια πραγματικότητα χρειάζονται και κότσια εκτός των υπολοίπων.

 

Το διαδίκτυο προσφέρει πληροφορίες.

Πράγματι, μπορεί κάποιος να βρει πως γεμίζει το κολτ σαρανταπενταρι.
Μπορεί να φαντασιωνεται ότι είναι ο Κλιντ Ηστγουντ.
Μπορεί να πείσει και πέντε εύκολοπιστούς ότι είναι ο Κλιντ Ηστγουντ.

Όσοι ξέρουν την διαφορά, συνεχίζουν να τον φωνάζουν θανασακη.
Και να τον καρπαζωνουν, φυσικά.

 

@katerina, αγαπητή ζητώ συγνωμη για την καθυστέρηση στην απάντηση, ήμουν ιδιαιτέρως απασχολημένη..
Εννοείται ότι προσπάθησα στις 42 Και 63 μέρες να αποτυπώσω το ανώτερο όριο που μπορώ να ανεχτώ πριν αντιληφθώ μια προσπάθεια συνάντησης και από τις δύο πλευρές. Γενικά, στη βραση κολλάει το σίδερο.
Τώρα αν αξιολογήσουμε πως θα ζω τη ζωή μου στο ενδιάμεσο (των 42 ή 63 ημερων) μάλλον θα κακοχαρακτηριστω...

 

Κάποτε ήταν η ηθική με κεντρικό πυλώνα και εμπνευστή τη θεοκεντρική θρησκεία. Μετά οι άνθρωποι ξεψαρώσανε και φωτίστηκαν από την αλήθεια της γνώσης κι έγιναν λέει άθεοι. Και για να εξισορροπήσουν τις θεοκεντρικές σταυροφορίες διακήρυξαν την ισχύ της λογικής.

Και μέσα σε αυτά τα πλαίσια (κι ένεκα του ότι πρέπει και αυτή η χώρα να δει τον εαυτό της ως μπανανία για να μπορέσει με κουνάμενη ουρά να αντιγράψει το μενταλιτέ των αγγλοσαξονιών και σκέτο σαξονιών) εισήχθη και φυτεύθηκε το εξωτικό μίγμα υποτιθέμενης άθεης καντιανής ηθικής με μπόλικο από προτεσταντικό μπαστάρδεμα και ήρθε και ανακατεύθηκε με τα κατάλοιπα και αποδέλοιπα του ορθοδοξισμού, συναρτήσει του σοσαλιαστικο-συντροφισμού, ξαναθυμήθηκε το φυματικό ρομαντισμό του 19ου αιώνα, αναμασά εντελώς παράφωνα επιστημολογίες κι έγινε ένα κράμα ελάτε να δείτε και μην παίρνετε.

Και κάπως έτσι μπορεί κανείς να προδικάζει το τέλος κάθε είδους σχέσης που δεν έχει τη μορφή και φόρμα που του είναι αναγνωρίσιμη, να συμβουλεύει για το ποιόν της πορείας της, αντλώντας υλικό από ένα στατιστικό δείγμα αγνώστου μεγέθους και αντιπροσωπευτικότητας και βεβαίως ξανα-ματα-πάλι ακόμα μία φορά αναζητώντας Άγια Δισκοπότηρα με τη μορφή της μίας, ιδανικής σχέσης που είναι "αληθινή" (ή πιο αληθινή από τις άλλες ή κάτι παρεμφερές) και που πληροί την ψυχή και το μυαλό με μία ειδική αόρατη ουσία (ή "αιθέρα" για να μας βγουν και οι εξισώσεις) και μετά αυτός που το βιώνει αισθάνεται ευτυχισμένος.

Ζήσε ρε κοπέλα μου αυτό που ζεις. Ζήσ' το από απόσταση ή από κοντά, άνοιξε τα πόδια σου ή κλείσ' τα, ζήσ' το ως "BDSM" ή ζήσ' το ως "Vanilla", μυθοποίησε το(ν) μέσα σου και πλάνταξε στο κλάμα ή παρ' το χαλαρά και χωρίς εξάρσεις, ζήσ' το μονογαμικά ή ζήσ' το ταυτόχρονα με άλλες σχέσεις. Ζήσε μόνο. Ζήσε, διότι μέσα στη γελοία μικροαστική ζωή της ευκολίας που γεννά ανυπόστατες απαιτήσεις και νευρώσεις περνάει η ζωή και μένουν τα γιατί. Ζήσ'το απλά. Κάτι μου λέει ότι θα επιβιώσεις και θα πας για την επόμενη εμπειρία.