D/s ορισμένου χρονου

μήπως η όποια "ομορφιά" χάνεται στον πολυπατημένο "οικείο" δρόμο; στη στενότητα της αντίληψης; στην προαποφασισμένη σίγουρη επιφύλαξη;

 

Δηλαδή η ομορφιά υπάρχει εκεί που χυθηκε το πιο πολύ μελάνι. Δηλαδή λες ότι μερικοί που δεν θέλουν αυτόν τον δρόμο χάνουν την ομορφιά. Ένταξη τότε

 

Στο χωριο μου λενε
´άπο πιτα που δεν φας, μη σε μελλει να καεις´´.

Ειναι σοφοι οι ανθρωποι στο χωριο μου.

 

Εκεί που χύθηκε το πιο πολύ μελάνι υπάρχει μεγαλύτερος λεκές.

Η ομορφιά υπάρχει όπου τη βλέπει ο καθένας.

 

Την προσεχη εβδομαδα εχει παρουσιαση με θεμα ´´πως πλενουν οι αυτοχθονες του ορεινου Αμαζονιου τα ποδια τους, πριν και μετα τη μεγαλη βροχη´´.

Να παμε, να πουμε τη γνωμη μας. Η γνωμη μας μετραει. Πρεπει να χουμε γνωμη βρε Αδερφέ,! ΩΧΟΥ

τι θα πει, αν εχουμε παει στον ορεινο Αμαζονιο. Ξερουμε οτι ΥΠΆΡΧΕΙ. Άρα εχουμε και άποψη.

 

την όποια ομορφιά την χάνουν εκείνοι που εύκολα ξορκίζουν. που τους φαίνονται όλα παράδοξα και παράλογα εκτός από κείνα που τους έμαθε η μαμά τους.
εσείς σε ποιά ομορφιά αναφέρεστε;

 

Μη μου κόβετε τον αυθορμητισμό μου καλοί μου άνθρωποι   αν έχουμε όλοι την ίδια άποψη θα γίνουμε μια φωτοτυπία μετά εδώ μέσα, μόνο το nickname από πάνω θα αλλάζει.
Έτσι το ένιωσα, έτσι το έγραψα.

 

Ναι πιστεύω πως είναι εφικτό να σταθεί μια τέτοιου είδους σχέση. Και στέκεται μια χαρά σε ανθρώπους που απολαμβάνουν αυτού του είδους σχέσης.
Στο ξεκίνημα μου η πρώτη μου εκπαίδευση ήταν σε μια σχέση με ορισμένα χρονικά πλαίσια ιδιοκτησίας.

Σε εμένα, και στα δικά μου μέτρα και σταθμά αντίληψης, μου έδωσε κάποιες "βάσεις". 'Εχω την αίσθηση ότι λειτούργησε και βοήθησε στο να κατανοήσω κάποια πράγματα όσον αφορά την υποτακτηκότητα, την Κυριαρχία και την ασυμμετρία. Ήταν ένα καλό ξεκίνημα σε όλο αυτό το ταξίδι.

Ίσως και με ένα διαφορετικό ξεκίνημα να έπαιρνα ακριβώς τις ίδιες βάσεις, ίσως τελικά να μην έχει να κάνει με το σύστημα αλλά με το "πιλοτάρισμα" της Κυριαρχίας του εκάστοτε συστήματος. Και εκεί εστιάζω πάντα.

Πάντως από την θέση που βρίσκομαι μπορώ να δω πως λειτούργησε σε εμένα και κάποια από τα υπέρ του όπως τα βίωσα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι λειτουργούν σε όλους τους ανθρώπους το ίδιο. Κατά, δεν μπορώ να σου βρω γιατί θεωρώ πως είναι ζήτημα γούστου - καύλας καθαρά.

Κάποια υπο άτομα υποφέρουν σε περιόδους αποδέσμευσης και κάποια Κ άτομα δεν αντλούν την ευχαρίστηση των διακεκομμένων πλαισίων. Ενώ ο εξ αρχής συνεχής έλεγχος καθημερινότητας, οργασμού κτλ και η σταθερή σχέση ιδιοκτησίας σε αυτή τη συνέχεια δίνει άλλου είδους συνειδητοποιήσεις και απολαύσεις.


Ανάμεσα στα χρονικά πλαίσια, αποδεσμευόμουν και παρακαλούσα για το επόμενο και πάλι εξ αρχής ορισμένου χρόνου, μεγαλύτερης διάρκειας από το προηγούμενο με περισσότερες παραχωρήσεις ελευθεριών, συγκεκριμένες και ορισμένες από τον Κ.

Την περίοδο της αποδέσμευσης ήμουν βανίλα και επί της ουσίας αποδεσμευμένη από τον Κ. Καμία επαφή, καμία αναφορά και κανένας λογαριασμός δεν μου ζητήθηκε ποτέ για το τι έκανα, τι ένιωθα ή τι σκεφτόμουν την περίοδο αυτή.Η χρονική διάρκεια της αποδέσμευσης ήταν ελεύθερη κατά βούληση και απο τις 2 θέσεις.
Όταν παρακαλούσα για να μπω στο επόμενο πλαίσιο μου δίνονταν και οι νέες οδηγίες του νέου πλαισίου ιδιοκτησίας.
Στο χρονικό όριο εντός του κάθε πλαισίου δεν υπήρχε δικαίωμα αποδέσμευσης. Φυσικά αυτό δεν έχει καμία νομική ισχύ. Η Ισχύς και η Βαρύτητα της δέσμευσης αυτής έχει να κάνει καθαρά με εσωτερικές διαδικασίες.
Η εκπαίδευσή μου είχε καθοριστεί από τον Κ ως εκπαίδευση σε Μ/s σχέση.

Σε κάποιους ανθρώπους η αίσθηση του προσωρινού, μπορεί να συμβάλει θετικά σε κάποιες αποδοχές που και αυτές με την σειρά τους εξελίσσονται σταδιακά, περνώντας από ορισμένα χρονικά πλαίσια.
Ταυτόχρονα τμηματοποιεί και κάποιες σημασίες και βαρύτητες που σε κάποιο βαθμό δυσκολεύουν, είναι πολύ μεγάλες για να κατανοηθούν από ένα εκπαιδευόμενο νιούμπι. Για παράδειγμα, η παραχώρηση του δικαιώματος της αποδέσμευσης, για ορισμένα χρονικά διαστήματα που σταδιακά μεγαλώνουν , είναι δύσκολο μεν αλλά πιο εφικτό από την παραχώρηση αυτού του δικαιώματος σε αόριστο χρόνο. Σε βάζει σε μια διαδικασία να το επεξεργάζεσαι μέσα σου πριν και αν συμβεί τελικά.
Σε άλλα είδη D/s η παραχώρηση του δικαιώματος αποδέσμευσης δεν έχει βαρύτητα/ σημασία/ ισχύ, ήταν ένα παράδειγμα και εμπεριέχει το ζήτημα των "αποδοχών" που προανέφερα.

Το γεγονός ότι αποζητάς το επόμενο level, εν πλήρη γνώση ότι είναι μεγαλύτερο- δυσκολότερο από το προηγούμενο, βλέπεις τον εαυτό σου στην πράξη να αναλαμβάνεις ξανά την ευθύνη της συναίνεσης. Κάποιοι δεν το χρειάζονται αυτό, ως αυτονόητο και κάποιοι άλλοι αντλούν μια ακόμα συνειδητοποίηση από αυτό το νέο "άλμα".

Δίνει πραγματικό βανίλα time ανασυγκρότησης, εφόσον πρόκειται περί αποδέσμευσης όπου ο χρόνος και η ύπαρξη "επιστροφής" στην θέση υποταγής εξαρτάται και από την βούληση του/της υ. Μέχρι τότε ούτε αναφορά, άδεια, ρουτίνα καθημερινότητας, έλεγχος οργασμού δεν υφίστανται. Και για κάποιους είναι ένας πραγματικά παραγωγικός χρόνος για να "κάτσουν" κάποια πράγματα σε "νηφάλια" κατάσταση, εκτός πλαισίου ιδιοκτησίας. Παρατηρούν την εξέλιξη της διαδρομής ανάμεσα στα πλαίσια και τις αποστάσεις που έχει κάνει. Παρατηρεί σκέψεις, αισθήσεις και ανάγκες καθαρά προσωπικές όταν παύει να είναι ιδιοκτησία για λίγο. Και έχει ενδιαφέρον αυτή η εμπειρία... για κάποια άτομα. Ξέρω ότι υπάρχουν υ που ζητούσαν αμέσως να ξαναμπούν στην θέση υποταγής. Εγώ έδινα χρόνο να αναπνεύσει η περίοδος αποδέσμευσης, και να πάρω από αυτήν όσα προσφέρει.

Την σωματική και ψυχική ξεκούραση και την ψυχολογική ετοιμασία για το επόμενο "λέβελ δυσκολίας". Που διαφέρει από την ξεκούραση της/του υπό ιδιοκτησίας υ. Με την πάροδο των πλαισίων ο βανίλα χρόνος μειώνεται και εκπαιδεύεσαι σταδιακά στον ελεύθερο χρόνο υπό ιδιοκτησία.

Στην δική μου περίπτωση, από βανιλο νιούμπι χωρίς καμία εμπειρία στην υποταγή. Μου δόθηκαν κάποιες πληροφορίες/ γεύσεις υποτακτικότητας σε "τακτοποιημένες μπουκίτσες" και μου εξηγήθηκε με σαφήνεια τι καταπίνω κάθε φορά. Μπορεί έτσι να συμβαίνει γενικά, αλλά πιο "αθόρυβα" . Και πάλι ανάλογα στα γούστα. Πάντως για όσο κράτησε το απόλαυσα και χαίρομαι που το βίωσα.

Απ όσο γνωρίζω υπάρχουν και άλλα είδη σχέσης ορισμένου χρόνου D/s, αλλά εγώ για αυτό το είδος μπορώ να μιλήσω, και να τοποθετηθώ. Από εκεί και πέρα το νόημα και την ομορφιά του κάθε είδους το απολαμβάνουν αυτοί που το βιώνουν.
Η στενομυαλιά της άγνοιας, νοθεύει την κριτική ικανότητα και χαρακτηρίζει αυτούς που την εκφράζουν, πάνω σε οποιοδήποτε θέμα.

@Cinnamon
Ο αυθορμητισμός δεν είναι άποψη. Ούτε υπάρχει εξεζητημένη μοναδικότητα στην θέση "Κρίνω χωρίς να ξέρω". Συμβαίνει πιο συχνά απ όσο φαντάζεσαι σε επίπεδο φωτοτυπίας.

 

That's my girl!!! ❤️

 

Είπα απλά την άποψη μου όπως μας ρώτησε η Ντίνα , πρέπει να κριθω για αυτήν?
Δεν την παρουσίασα ως εξεζητημένη ,
ούτε αυτήν, ούτε εμένα .

 

Κανελιτσα μου,όταν λέμε δημόσια την άποψή μας,κρινομαστε γι'αυτη.
Δεν είναι κακό αυτό από μόνο του.
Ο τρόπος που θα γίνει κάνει τη διαφορά.
Πολλές φορές διαβάζουμε απόψεις που έχουν πατήσει πάνω στις δικές μας και μαθαίνουμε καινούρια πράγματα που μπορεί να μην είχαν περάσει καν απ'το μυαλό μας.

 

Και εγώ την άποψή μου σου είπα πάνω σε αυτό που έγραψες. Προφανώς και θα κριθεί η τοποθέτηση σου (όχι εσύ προσωπικά), όπως σε όλους μας. Δεν είναι προσωπική επίθεση, μη μου "ψαρώνεις" νιούμπι μου!