Διαδικασία προσεγγισής Κ/υ μέλους.

Πάντα επιτυχίες εύχομαι και άμα γίνει και κάνας λάθος υπολογισμός καμμιά φορά, δεν τρέχει τίποτε... Στη ζωή είναι όλα... Μη "στεφανωθείς" μόνο για λόγους "τιμής" και "υπόληψης" και μη σε πούνε "εκμεταλλευτή"....

Α.

 

Το πασσάς στα Γιάννενα είναι μια προσέγγιση. Το παίρνω αυτό που θέλω είναι άλλη.

Όπως λειτουργεί ο κανένας.

 

Καταλαβαινω πληρως το σκεπτικο σου και ξερουμε οτι στη ζωη δεν ερχονται ολα οπως τα θεμε.
Αλλες φορες κερδιζεις αλλες χανεις. Ετσι ειναι.
Το ζητουμενο ειναι πως διαχειριζεσαι τις νικες ή ηττες, ωστε να μην αφησουν "ανεξιτηλα σημαδια" στην εσωτερικη ηρεμια....  

 

Ο Κ δεν κάνει κίνηση δηλαδή; Δεν μιλάω για διεκδίκηση. Μια ανοιχτή κουβέντα.

 

Η Κυριαρχια ειναι μια "Δυναμη" Ελξης, που νοιωθει το υπο προς το Κυριαρχικο και το ελκει, επειδη ΕΙΝΑΙ Κυριαρχικο.

Μια υπο εκδηλωνεται. Δινει στο Κ ολα τα απαραιτητα σημαδια οτι ελκεται. Ο Κ δεν το κουναει ρουπι. Να το ξαναπω ? Δεν το κουναει ΡΟΥΠΙ.

Πλησιαζοντας το Κ μπορει να διερευνησει ολα αυτα που την ενδιαφερουν, απο τι γευση πιτσα προτιμαει μεχρι αν ειναι διαθεσιμο.
Οσο και να γκρινιαζουν μερικοι και μερικες, σε αυτη τη φαση, το Κ-υ-μετρο δειχνει ακομα "βανιλλα". Μολις αντιδρασει το Κ και αρχιζει και δεχεται την υ, το Κ-υ-μετρο αρχιζει και δειχνει "Κυριαρχια".

"Κυριαρχοι", "Μαστερ", που στελνουν πουτσοφωτογραφιες ή παιρνουν στο κυνηγι υποψηφιες υ, τους στελνου ποιηματακια ή κοκκινα τριανταφυλλα, απλουστατα δεν εχουν ιδεα τι σημαινει Κυριαρχια.

 

Δηλαδή αν κάνει κίνηση δεν είναι Κ; Δεν ξέρω λίγο τετραγωνισμένο μου ακούγεται αυτό.

Επίσης ο Κ γιατί να μην κάνει κίνηση; Άνδρας δεν είναι; η υπο μπορεί να έχει σκεφτεί οτι δεν την παίρνει... ενώ ο Κ να την θέλει... θα μείνουμε με τις σκέψεις;

 

Ημουν σαφεστατος.  

 

Δικαίωμα του.
Αλλά το να σου ζητήσει ο κυριαρχικός να σε αναλάβει, είναι σαν συναντάει κάποιος μια γυναίκα και να της λέει "εσένα θέλω να σε κάνω σκλάβα μου"
Συνήθως αυτοί που την "πέφτουν" σε ότι έχει κωλοτρυπίδα είναι από του "άλλους", μπορεί να κάνουν για γκόμενοι, μπορεί να έχουν και κότερο ή ακόμη και άσπρο άλογο αλλά από κυριαρχιλίκι, κάπου χάνει η σαμπρέλα.

 

Ωραία να υποθέσω λοιπόν οτι αν ένας Κ γνωρίσει μια βανίλλα η οποία δεν έχει ιδέα για τον χώρο και θέλει να την μυήσει... έκει δεν συμπεριφέρεται ως Κυριαρχικός αλλά βανίλλα;

 

Queen.

Ο ΧΩΡΟΣ δεν εχει καμια σχεση.
Εαν η Μις Πανεμορφη ΕΛΚΕΤΑΙ απο τον Κ, θα το καταλαβει ο Κ και θα την μυησει ΑΥΤΗΝ και θα κανει ΑΥΤΗΝ δικη του,
ασχετα με το αν ο "χωρος" τηγανιζει αυγα ή ξεφλουδιζει αμυγδαλα ή παει στα μυστικα παρτυ κεινου του Λύκου...  

 

Έχει τον τρόπο του, αυτός ξέρει.
Η Βανιλλα δεν ξέρει.
Αλίμονο στις βανιλογκόμενες που περιμένουν να βρεθεί κυριαρχικός για να τις κατακτήσει.

Το θέμα του νήματος πάντως αναφέρεται στο ακριβώς αντίθετο.
Και ρωτάω κι εγώ με την σειρά μου εσένα:
Για ποιό λόγο ένας κυριαρχικός να την πέσει σε μια βανίλα εκτός από το να την πηδήξει;
Ο Κυρίαρχος δεν κάνει κοινωνική πολιτική !
Και ο Κυρίαρχος δεν είναι γκόμενος !!!

 

Αυτό δεν μου απαντάει στο ερώτημα αν συνεχίζει να είναι Κυριαρχικός ή αν σε αυτή την προσέγγιση εκφράζεται ως βανίλλα αφού δεν υπάρχει προσέγγιση απο το υ μέλους.