D/s ορισμένου χρονου

Δεν χρειάζεται να εξηγήσεις.
Μόνο να υπογράψεις.
Κάτω.
Δεξιά. Δίπλα στο Χ.
 

 

Άλλοι βλέπουν τον αριθμό 89 και άλλοι το 68.
Δεν υπάρχει σωστό και λάθος.
Είναι απλά θέμα οπτικής γωνίας.
Για κάποιους/ες η δύναμη της Κυριαρχίας ξεκινάει και καταλήγει στις καυλες τους και στους οργασμούς τους.
Μια χαρά.
Για μένα είναι μια δύναμη που κυριεύει όλο μου το είναι.
Μου είναι αδιάφορο αν θα έχω σωματικούς οργασμούς γιατί κάθε ανάσα Του, κάθε λέξη Του , κάθε άγγιγμα Του, ο τρόπος που πίνει τον καφέ Του, ο τρόπος που ξύνει τ' αρχιδια Του ακόμα, είναι για μένα οργασμός.
Μετά το σημείο "δέλτα" δεν υπάρχει επιστροφή, δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις , μόνο πλήρης παράδοση στις επιθυμίες Του.
Και Ναι, το έχω ζήσει για όσους έχουν αυτή την απορία, χωρίς πρωτόκολλα , αλλά δεν στερούνταν σε τιποτα.
Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση, είναι λογικό και συνετό να αποφεύγω προδιαγεγραμμένα χρονικά όρια, πολυαμορους καταστάσεις , παντρεμένους , ψυχοπαθείς κτλ, πριν μπω σε μια τέτοια σχέση.

 

Προετοιμάζει δλδ για τον επόμενο;

 

Πιστεύετε πως η επιθυμία να υπάρχει κανείς σε μονογαμικα πλαίσια αορίστου χρόνου, έχουν πάντα ως στόχο το "νυφικό"?
Αποκλείεται το γεγονός να δίνεται και να αφήνεται καλύτερα υπό αυτές τις συνθήκες?
Εφόσον ένα υ το μόνο λόγο που έχει πάνω σε μια τέτοια σχέση, είναι να μπει ή να βγει από αυτήν, δεν το βλέπετε συνετό να προσέξει εκ των προτέρων με ποιον σχετίζεται?
Έτσι δεν ταλαιπωρεί και τον άλλον και τον εαυτό του , εφόσον ξέρει πως δεν θα μπορέσει να ανταπεξελθει σε κάτι που δεν του ταιριάζει.

 

Αν μπαίνει ξέροντας και βάζοντας αυτά που γνωρίζει σαν δεδομένα και σταθερές, τότε απλά δεν υπάρχει περιθώριο στο Κ μέλος να πλάσει το υ στα δικά του δεδομένα και να ορίσει τις δικές του σταθερές.
Εγώ προσωπικά δε μπορώ να αντιληφθώ έτσι την κυριαρχία και την υποταγή.
Αλλά αυτή είναι η δική μου άποψη.

 

Πριν μπουν σε μια D/s σχέση υπάρχει συμμετρία.
Πάνω σε αυτή τη συμμετρία λοιπόν εξερευνά ο ένας τον άλλον , τα θέλω και τα όρια του.
Αν αυτά συμπίπτουν αποφασίζεται η ασυμμετρία, παραδίδεται ο έλεγχος και έπειτα το υ δεν έχει κανένα λόγο.
Αν δεν συμπίπτουν ποιος ο λόγος να ταλαιπωρείς εαυτόν και αλλήλους?

 

Και σας απαντάω ευθέως και χωρίς περιστροφές πως οι λόγοι είναι αυτοί που προαναφερατε.
"έχει σαν στόχο την σιγουριά, την αίσθηση της ασφάλειας της, συναισθηματικής, επένδυσης"
Το βρίσκετε κακό?
Λέω την αλήθεια χωρίς να εξαπατω και να εξαπατομαι.