D/s ορισμένου χρονου

Στους 0C γινεται παγος στους 273Κ σταματαει η κινηση των μοριων.Και ειναι καθαρα θεωρητικη θερμοκρασια.

 

Η κουβέντα γινόταν στο να είναι υποτακτική του. Εννοείται πως δεν έχει λόγο να σπάσει κανένα όριο σε καμία άσχετη υποτακτική.

 

Αν και έχουμε ξεφύγει από το θέμα, θα το θέσω λίγο διαφορετικά.
Ας πούμε πως έχουμε έναν Κυρίαρχο που του αρέσει να ταΐζει την υπό του σκατα.
Και έχουμε μια υπό που δεν της αρέσει να τρώει σκατα.
Και χωρίς να είναι ξεκάθαρα τα όρια εξ αρχής , αυτοί οι δύο μπαίνουν σε σχέση.
Ο μεν πιέζει την δε να τα φάει, η δε αρνείται και κάποια στιγμή ή ο μεν θα πει αντε και γαμησου ή η δε.
Θα έχουν φθαρεί ψυχικά και θα έχουν χάσει χρόνο άδικα.
Ενώ θα ήταν προτιμότερο να έχει ξεκαθαριστεί εξ αρχής και ο καθένας να είχε τραβήξει άλλο δρόμο .

 

1. Στον οδοντογιατρό απευθύνεσαι αν έχεις κάποιο πρόβλημα στα δόντια σου.
2. Τον οδοντογιατρό δεν τον επιλέγεις με βάση την εμφάνιση του.
3. Στον οδοντογιατρό δεν θέτεις όρια, μοναδικής και αποκλειστικής απασχόλησης.
4. Ο οδοντογιατρός δεν βγαίνει στον δρόμο να πιάνει όποιον συναντήσει και να του λέει «έλα να σου βγάλω ένα δόντι».
5. Ο οδοντογιατρός έχει μια πινακίδα έξω από το ιατρείο του που γράφει οδοντογιατρός.
6. Όταν συναντά κάποιον σε κοινωνική εκδήλωση, μπορεί να δώσει την κάρτα του που γράφει οδοντογιατρός.

 

Όταν τίθενται όρια και προϋποθέσεις πριν γίνει κάποια υποτακτική του, δεν υπάρχει λόγος να την αναλάβει.
1. Ο Κυρίαρχος δεν είναι γκόμενος.
2. Ο Κυρίαρχος δεν κάνει κοινωνική πολιτική
3. Αλίμονο αν "ο κυριαρχικός" δεν είναι χορτάτος. (Δύσκολο πράγμα η λιγούρα, σε κάνει "λιγούρη").

 

Δεν υπάρχουν hard limits δηλαδή?
Όλοι τα κάνουν όλα?

 

Από που προκύπτει κάτι τέτοιο;
Μια εισερχόμενη σε σχέση υποτακτική, δεν ξέρει. Ότι όριο και να θέσει είναι αποτέλεσμα των φαντασιώσεων της ή των όποιων εμπειριών της.
Ο κυριαρχικός διερευνά και αποφασίζει αν θέλει και αν μπορεί να αναλάβει την συγκεκριμένη.
Για να θεωρήσει την κατάκτηση της "έπαθλο" θα πρέπει κάτι να τον σαγηνέψει. Αυτό το κάτι στο D/s συνήθως είναι η έκδηλη υποτακτικότητα.
Η «λεόντειος συμφωνία» είναι συνήθως προς το όφελος του λέοντος.

 

Βολική εξήγηση.
Εντυπωσιακος επίσης ο ορισμός που δίνεται στον "λιγουρη".
Που αν κατάλαβα καλά, για εσάς είναι αυτός που επιλέγει μια μονογαμικη Κ/υ σχέση και όχι αυτός που πηδάει ό,τι έχει τρύπα.

 

Δεν κατάλαβες καλά. Ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Ο άνδρας που δεν πηδάει για καιρό και έχει την ανάγκη να χύσει, μπορεί να κάνει ή να πει την κάθε μαλακία για να γαμήσει. (Λιγούρης είναι ο πεινασμένος)
Δεν θα συνιστούσα να απευθυνθείτε σε άτομο που είναι πεινασμένο. Μπορεί να σας τάξει τον ουρανό με τ΄άστρα προκειμένου να χορτάσει.

 

Με συγχωρείτε τότε, παρεξήγησα.
Πάω να δουλέψω τώρα γιατί θα απολυθω και τότε σίγουρα θα χρειαστεί να βγω στην πορνεία για να επιβιώσω   
Πολύ Καλημέρα σας.

 

Η μεγάλη διαφορά στις BDSM σχέσεις έναντι των vanilla,
δεν είναι ο τρόπος που γίνεται το sex, αλλά το ότι η σχέση
έχει καθορισμένα όρια, πρωτόκολλα προκειμένου να υπάρχει
πραγματική συναίνεση και ασφάλεια.

Έτσι, σε μια σχέση vanilla όταν ξεκινάει, στην πλειονότητα των
περιπτώσεων, δεν υπάρχει λεκτική συμφωνία για το που θα πάει,
πόσο θα κρατήσει. Εννοείται όμως και από τα δύο μέλη. Κάνεις εκ
των πραγμάτων δεν μπορεί να καθορίσει τι θα γίνει. Στο BDSM
αυτό γίνεται λόγος, όριο, η εσωτερική αυτή αγωνία του καθενός
μεταφράζεται σε λέξεις, πρωτόκολλα κτλ.

Προσωπικά, στην αρχή μιας τέτοιας σχέσης, πάντα ορίζω ένα χρονικό
διάστημα. Το οποίο λειτουργεί ως στάδιο αρχικής εκπαίδευσης ή/και
καθορισμού. Είναι η λέξη ασφαλείας σε χρονική διάσταση για το υ.
Αλλά ταυτόγχρονα και ένα διάστημα όπου θα αναγκαστεί να είναι εκτός
comfort zone. Μέσα σε αυτό το διάστημα βέβαια, υπάρχουν μικρότερης
κλίμακας χρονικά διαστήματα, όπου γίνεται ανοιχτή, ελεύθερη συζήτηση
για τον επανακαθορισμό τον ορίων.

Στην πράξη, το τελικό συμβόλαιο, η τελετή αποδοχής/υποταγής, για
εμένα, γίνεται στο τέλος του αρχικού ορισμένου αυτού διαστήματος
και όχι στην αρχή.

 

Θα έλεγα να ξεσκονίσεις τη φυσική σου.