D/s μεταξύ ανίδεων

Μμμμναι...

Διαβάζοντας το ερώτημα, αρχικά φούσκωσα σαν γαλόπουλο και ετοιμάστηκα να μοιραστώ την άπειρη πείρα μου, δίνοντας σας μία απόλυτα σωστή τοποθέτηση με ύφος 1000+ Καρδιναλίων. Ευκολάκι, λέω, D/s, ασχετοσύνη μπλα μπλα, τό'χω. Από το πρώτο -κιόλας- λεπτό, ήρθε το πρώτο τσιμπ*, κάνοντάς με να μαζευτώ και να θυμηθώ πως οι πιο απλές (και -άρα- στις πλείστες των περιπτώσεων, γενικές) ερωτήσεις είναι και οι πιο δύκολες. Αυτό με "μάζεψε", καθώς η αρχική αυτοπεποίθηση (ε, όχι και αλαζονεία, χεχε) αντικαταστάθηκε από τον έντονο προβληματισμό για το κατά πόσο, τελικά, θα είναι δύκολο να απαντήσω και για το εάν αυτό είναι τελικά εφικτό.

Φευ, πριν στεγνώσει ο πρώτος κρύος ιδρώτας, διαπίστωσα πως τα κακά είχαν μόλις αρχίσει. Κάθε απόπειρα ανάλυσης του θέματος μου δημιουργούσε περισσότερες απορίες, κάνοντάς με να αναρωτιέμαι για το εάν θα κατάφερνα να βοηθήσω, έστω και λίγο, για το θέμα ή αντίθετα θα "τραβούσα" ακόμη πιο μακριά το -όποιο- ξεκαθάρισμα του τοπίου. Θα μου πει κανείς πως στη σωστή επιστήμη και έρευνα, έτσι είναι: κάθε προσέγγιση, απαντάει(?) σε ένα ερώτημα και δημιουργεί άλλα εκατό. Ναι, αλλά εδώ δεν προσπαθούμε να προσδιορίσουμε την κάθε ακαδημαϊκή αρχή που διέπει το εν λόγω θέμα. Εκτός και εάν πρέπει να πούμε σε κάθε τέτοιο ζευγάρι:
Wait για λίγη ανάλυση ακόμα και όταν είστε και οι δύο στην πέμπτη post-doc position σας, δοκιμάστε το "δουλί, ΕΛΑ ΕΔΩ" για να δείτε αν ισχύει η επαναληψιμότητα των όσων έχετε μάθει,

ή ακόμη το:
-Πώς σε λένε?
-Ελένη!!!
-Σκατά! Πάμε στην σελ. 138 του symposium του 2035 να δούμε. Να!!!, dehumanization είπαμε, ουδέτερο πρέπει να είσαι...

Τελικά, αναγνωρίζοντας την ήττα μου, και φοβούμενος να αποπειραθώ μία προσαρμογή σε αυτό που γνωρίζω και βιώνω εγώ ως D/s**, αποφάσισα να μας παιδέψω(όχι με την εκπαιδευτική σημασία) όλους, παραθέτοντας τα ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν και ελπίζοντας πως μέσα από την ταξινόμηση αυτών αλλά μέσα από τις απαντήσεις σε αυτά (από διάφορα αξιόλογα και έμπειρα μέλη) ίσως να να βρούμε την άκρη του μίτου(εάν έχει μόνο μία).

Αποριών παράθεσις, λοιπον:
Ξεκινάω με το: "ένα ζευγάρι έχει bdsmικες βλέψεις", διακρίνοντας 2 λέξεις-κλειδιά, "ζευγάρι" και "βλέψεις" (Σώωωωπα, αν βγάλεις άρθρα, συνδέσμους, μετοχές, επίθετα τι μένει??? Η... σοφή μου διαπίστωση, χαχα).

Οι "βλέψεις" του ζευγαριού αφορούν σε κάτι που
1. Έχει δει και το θέλει?
2. έχει ακούσει και το θέλει?
3. έχει φαντασιωθεί και το θέλει?
Επίσης, οι "βλέψεις" του ζευγαριού αφορούν σε κάτι που
4. Έχει δει και νιώθει πως το έχει ανάγκη?
5.έχει ακούσει και νιώθει πως το έχει ανάγκη?
6. έχει φαντασιωθεί και νιώθει πως το έχει ανάγκη?
Κάθε ένα εκ των ανωτέρω, πιστεύω πως οδηγεί σε διαφορετική προσέγγιση, όσον αφορά στην ΑΦΕΤΗΡΙΑ.

Επίσης, σημαντικό -κατ εμέ- είναι να απαντηθεί το :
Οι "βλέψεις" του ζευγαριού έχουν δημιουργήσει μία συγκεκριμένη εικόνα/έναν στόχο ή αποσκοπούν στην καθ'οιονδήποτε τρόπο εκπλήρωση της -έστω θεωρητικά- δεδηλωμένης ανάγκης υιοθέτησης του συγκεκριμένου alternative lifestyle? Πιστεύω πως η απάντηση θα δώσει μια καλή εικόνα -όχι για τον προορισμό/στοχοθέτηση, σε αντιστοιχία με την αναφορά της ΑΦΕΤΗΡΙΑΣ παραπάνω, αλλά- μια καλή εικόνα για τους λόγους της ίδιας της στοχοθέτησης, οι οποίοι μπορεί να ερμηνεύουν και την ίδια την ουσία του νήματος, για να μην πω ακόμη και την ερμηνεία ύπαρξής του...

Αυτά για τις βλέψεις, ουφ... πάμε για το ζευγάρι...

Το "ζευγάρι" είχε αυτές τις "τάσεις", "βλέψεις", "προσδοκίες" κ.λ.π. και πριν γνωριστεί. Κατά μόνας?
Αν όχι, τότε πρέπει να διακριβωθεί το ποιό ποιό στοιχείο της αλληλεπίδρασης δημιουργεί το όλο κλίμα.
Εϊναι αυθεντικό?
Είναι ΚΑΙ για τους δύο?
Αν ναι, τότε πρέπει να εντοπιστούν οι ανάγκες του καθενός, η συμβατότης αυτών και εν συνεχεία να επέλθει ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα η απόρριψις του όποιου στόχου. Διότι, εφόσον οι δύο προαναφερθείσες προϋποθέσεις πληρούνται, η στοχοθέτησις ακυρούται. Το D/s, Τ/b και... whatever else, όπως έχει χιλιοειπωθεί (από άλλα έμπειρα άτομα του χώρου) υφίσταντο πολύ πριν την επικοινωνία, δημιουργία communities και -κυρίως- θεσμοθέτησης όρων επικοινωνίας και μεθόδων περιγραφής της κάθε διαφορετικότητας. Άρα, λοιπόν -κατά την ταπεινή μου γνώμη- ένα ζεύγος που ξέρει -έστω και από όσα έχει διαβάσει- για κάποια lifestyles και status... ένα ζεύγος που μπορεί να ενημερώνεται διαβάζοντας (και κυρίως βρίσκοντας το θάρρος να ρωτάει στα ίσα (δεν το έχουν όλοι)... και ΚΥΡΙΩΣ ένα ζεύγος που εκ των πραγμάτων (και όχι κατ'επιλογήν) "ανήκει" στο BDSM, είναι "καταδικασμένο" να το ζήσει. Και να το ζήσει όπως αυτό θα προκύψει, αφήνοντας το Power-exchange να ακολουθήσει μιά αρμονικά εξελισσόμενη πορεία και όχι μία εξαναγκασμένου τερματισμού διαδρομή.

Θα επιχειρήσω μία αναζήτηση για το θέμα της απειρίας, έχοντας πάντα στο μυαλό μου ότι φαινομενικά ήδη έχω δώσει μία -όποια- απάντηση με όσα έγραψα παραπάνω. Όχι, δεν τα έχω τόσο χαμένα -ακόμα- ώστε να εγείρω εκ νέου ένα θέμα, στο οπόιο μόλις φάνηκε να προσπαθώ να απαντήσω. Απλά, η ίδια η τοποθέτηση του στοιχείου της "απειρίας" στο post, ίσως εισαγάγει ακόμη περισσότερες μεταβλητές/παραμέτρους στις ήδη δημιουργηθείσες απορίες. (Σκλαβίίίί, μόλις ανακάλυψα πως έιμαι πιο μαζόχας από σένα, περαστικά σου!!!).
Πάμε λοιπόν:
Α. Η απειρία οφείλεται στο νεαρόν της ηλικίας? Άλλα θα υποθέσουμε για άτομα μικρής ηλικίας και άλλους μηχανισμούς θα υποπτευθούμε (πάντα στην απόπειρα να βοηθήσουμε, ε?) για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.

Β.Η απειρία (για μικρούς και μεγάλους) οφείλεται σε λόγους αδιαφορίας (όχι απαραίτητα με την κακή έννοια: δεν γνώριζα, δεν μου'ρχόταν, δεν είχα σκίρτημα!!!) ή σε ανωτέρα βία (οικογένεια, ηθική, θρησκεία, βανιλοσχέση, γάμος-παιδιά κ.λ.π.)?

Επίσης,
a) Η απειρία συνίσταται στο ότι δεν έχω καν φανταστεί πράγματα?
b) Έχω φανταστεί και δεν έχω εφαρμόσει?
c) Έχω εφαρμόσει αλλά όχι σε μόνιμη αλληλεπίδραση μέσα σε σχέση?

Επιπροσθέτως, το μεσαίο (ερώτημα b), έχει κι άλλες προεκτάσεις. Δηλαδή, το "έχω δοκιμάσει πράγματα" τι μπορεί να σημαίνει? Όλα είναι απτά και ορατά? Ένα s/m session, ίσως... ακόμη και ένα pet... ένα έπιπλο όμως? Παύεις να είσαι έπιπλο όταν δεν έχεις έναν Master να σε κάνει... "λαμπατέρ" ή βιβλιοθήκη? (με το τασάκι αλλάζουν τα πράγματα... θέλει χέρι με τσιγάρο). Η έλλειψη εφαρμογής, δηλαδή, ακυρώνει την ανάγκη ενός ατόμου να είναι έπιπλο? Ακυρώνει την ολοκλήρωση και θεσιθεσία που του προσφέρει η... "επιπλοποίησή" του? Μάλλον όχι. Μήπως, όμως, το επιχείρημά μου είναι έωλο λόγω απουσίας των ορατών σημείων εφαρμογής? (κανείς δεν ξερει αν είσαι το έπιπλο στη γωνία ή αν απλά κατουριέσαι και η τουαλέτα είναι πιασμένη LOL, αλλά και ξεLOL).

Πάμε σε πιο διακριτές συνθήκες... Κάποια/ος που το ξέρει, το θέλει, το έχει ανάγκη να είναι π.χ. naked & humiliated (για να αποφύγω τα η/ος, χεχε) σε μάζωξη, υστερεί εάν δεν το έχει εφαρμόσει??? Το ότι τον χαρακτηρίζει χάνεται? Το πως τον καθηλώνει εξανεμίζεται? Φυσικά και όχι. Με λίγα λόγια: ΠΑΥΕΙ να είναι straight κάποιος που βλέπει μουνί και τρελλαίνεται αλλά δεν έχει πάει ποτέ με γυναίκα? Όχι!!! Πολλά υ που έχω γνωρίσει (πολλά, απλά γνωρίσει ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ) έχουν έντονη σεξουαλική ζωή είτε μοναχική(και αυτός σεξουαλικός βίος είναι) είτε με Κ. Η ουσία έγκειται στο εάν ο εναγκαλισμός του status είναι η μόνη επιλογή που έχουν... η μόνη που "δένει" σωστά με τη ζωή και ύπαρξή τους. Και εάν -ΕΑΝ ΛΕΩ- υφίσταται, τότε ας την ονομάζουν και D/s και... kazabubu. Ειλικρινά δεν με νοιάζει.
Sorry αν γνωμοδότησα εκ παραδρομής ορισμένες φορές. Πραγματικά, μόνο τους προβληματισμούς μου ήθελα να παραθέσω, γιατί -όπως ανέφερα ήδη- πιστεύω πως θα τα έκανα χειρότερα αν προσπαθούσα απλά να νουθετήσω (χωρίς ΚΑΝΕΝΑ στοιχείο - γι αυτό και ρώτησα τόσα) με την "ΔΙΚΗ" μου αλήθεια του BDSM.

Υπόμνημα
*Τσιμπ - Υποκοριστικόν του ρήματος τσιμπάω/τσιμπώ.
Ρήμα -κατά κύριο λόγο- όρέξεως σημαντικό, π.χ. "τσίμπα ένα αρχίδι"
** Όχι πως δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι ορισμοί και κανόνες...